Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-11-20 17:45

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 27-11-20 17:45

Zonder berg geen diepe dalen ts :knuffel:

Ooit kom jii bovenaan die berg, kijk je diep naar beneden naar dat diepe dal met het zonnetje in je gezicht!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-20 19:37

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-20 19:37

Ik hoop het zo hard jongens...

Kwam er net achter dat ik gisteren een foto geplaatst had op Instagram waarvan ik totaal niet wist dat ik het gedaan heb.. Echt bizar.
Afbeelding

**Geplaatst**: 27-11-20 19:46

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 27-11-20 19:46

Heel veel sterkte.

En onthoud dat dit niet jouw schuld is. Je hebt geen controle meer over je gedachten (en handelingen), en dat is doodeng. Maar probeer je energie niet te verspillen aan gedachtes van spijt, maar gebruik de energie om je te richten op de mensen die willen helpen, en op je herstel.

**Geplaatst**: 27-11-20 20:53

Geplaatst: 27-11-20 20:53

Kaatastrof schreef:
Dat ze me nog maar wat van die pilletjes geven, dat ik mag ontwaken na alle ellende voorbij is :'(

Hmmm, tja: 1 pil en dan is het allemaal opgelost. Puur feitelijk bestaat dat ding niet, maar het kan leuk zijn om te dagdromen 'wat moet dit ding allemaal doen...?'

Ooit was er een term om het doel van een x aantal opnames te beschrijven : 'steun en structuur'.
Maar de laatste week is toch nog al chaotisch. Dat kan gebeuren, maar leuk is anders.
Dat vreet energie!!
Fijn dat de verpleging lief is!!

Oude, feministische tip (het is een beetje een 'wijsvingertjes' zinnetje - daar moet je gewoon de draak mee steken)
'Je mag het jezelf nooit kwalijk nemen dat je kwetsbare plekken hebt'. :(:)

Heb je in de huidige setting ook al weer contact met anderen die zijn opgenomen?

Enne: sommige mensen schrijven makkelijker dan dat ze praten. 'Het zij zo.' Van schilders wordt ook wel gezegd 'dat ze niet kunnen praten, en zich uiten door te schilderen'.
Er zijn mensen voor wie dansen hun manier is om wat ze beleven, voelen en ervaren te uiten.
Hoofdzaak is, dat jij je uit.

**Geplaatst**: 27-11-20 22:18

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 27-11-20 22:18

Hey kaat! Ik ben meer een prater,dan een schrijver. maar weet dat ik aan je denk,en je blijf volgen,ookal zeg ik weinig! ik weet zeker dat je er wel komt. Ge zijt een kloeke! Ik hoop dat ze je daar goe gaan helpen, vraag me wel af wat er in je omging,en wat je deed waardoor ze je de politie hbbn gecontacteerd. ..ik hoop dat je rust vind.dan mag je snel weer buiten. Dikke knuffel meid.laat je wonde maar mooi verzorgen. Dat het geneest.

Mooie tattoo trouwens

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-20 08:02

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-20 08:02

Denk dat politie altijd betrokken wordt bij iemand die aanschouwt wordt als 'gevaar voor zichzelf' en 'gedwongen opname'. Ik kwam er gisteren achter dat mijn vader het via zijn diensttelefoon gehoord heeft en in alle staten thuis is gekomen.. :'( Echt jongens wat een nachtmerrie..

Ik heb even nagevraagd en moesten jullie kaartjes willen sturen kan dat naar
Grimbergsesteenweg 40
1850 Grimbergen
BELGIË

Vraag mn naam even in PB.

**Geplaatst**: 28-11-20 11:18

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 28-11-20 11:18

In principe niet. Dan rijd er een ambulance met fixatie in de ambulance zelf.
Tenzij iemand een gevaar is voor de omgeving, dan rijd politie. In Nederland althans.
Misschien heb je de situatie iets anders beleefd dan de begeleiding.

**Geplaatst**: 28-11-20 11:19

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 28-11-20 11:19

Misschien is het in België anders en rijdt daar de politie mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-20 11:22

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-20 11:22

https://www.vlaanderen.be/gedwongen-opn ... collocatie

Ik heb het even voor jullie opgezocht.. Vandaar die 40 dagen dus. Ik ben door het parket naar dit specifiek ziekenhuis gestuurd.

Ik heb een best grote wonde op mijn bil die ik eerder niet had. Lijkt een schaafwonde/huid eraf gerukt. Ik kan me niet herinneren hoe dat gebeurd is. Ik vind het doodeng dat ik mijn geheugen deels kwijt ben geraakt in het hele proces.

Het gaat momenteel niet goed met me. Ben mee gaan wandelen deze ochtend wel maar er zijn overal zo veel mensen. Ik voel me een buitenstaander gezien mijn leeftijd. Ik snap niet hoe alles hier werkt en er is niemand die mij daarin ondersteuning kan bieden. Ik lig nu terug in bed met honger want ik durf niet te gaan eten..

Laatst bijgewerkt door Kaatastrof op 28-11-20 11:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-11-20 11:22

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 28-11-20 11:22

Filmen ze het niet? Geen idee of er camera's hangen, maar misschien is er een mogelijkheid om te vragen of je de beelden kunt terug kijken?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-20 11:32

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-20 11:32

Ik snap gewoon niet waarom ze me zo gedrogeerd hebben. Echt niet. Ik heb de hele tijd braaf meegewerkt. Waarom? Nu heb ik zo veel onzekerheid en angst terwijl ze juist weten dat dat één van de redenen zijn waarom ik überhaupt ben opgenomen. Waarom die fixatie? Ik had braaf blijven liggen?

Waarom ben ik behandeld als een beest en niet als een mens?

**Geplaatst**: 28-11-20 11:34

Geplaatst: 28-11-20 11:34

Kaatastrof schreef:
Ik snap gewoon niet waarom ze me zo gedrogeerd hebben. Echt niet. Ik heb de hele tijd braaf meegewerkt. Waarom? Nu heb ik zo veel onzekerheid en angst terwijl ze juist weten dat dat één van de redenen zijn waarom ik überhaupt ben opgenomen. Waarom die fixatie? Ik had braaf blijven liggen?

Waarom ben ik behandeld als een beest en niet als een mens?

Waarschijnlijk hebben ze dat voor jouw veilighed en hun veiligheid gedaan. Je kunt je niet herinneren wat er is gebeurd, dus wie weet was het nodig.

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 28-11-20 11:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-20 11:41

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-20 11:41

Dat is nochtans wel hoe ik het ervaar. Maar juist om die reden wil ik een antwoord op de waarom. Ik hoop dat mijn herinneringen terugkomen of dat het personeel die er toen was meer weten. Maar van wat ik al gehoord heb was ik helemaal weg van de wereld. Hoe schaamtelijk dat ik als verstandig mens in een ziekenhuiskleed hier binnen ben gewalst.. De gedachte alleen al..

**Geplaatst**: 28-11-20 11:45

Geplaatst: 28-11-20 11:45

Kun je de verpleging appen ofzo, of je op je kamer mag eten?

Wees een beetje gerustgrsteld mbt je geheugen : in dit soort heftige gebeurtenissen is het normaal dat (afdeling vakchinees) 'je indrukken gefragmenteerd worden opgeslagen ipv als een coherent verhaal'. Ga niet actief naar die stukjes op zoek 'die overal en nergens' in je brein zitten - het geheugen werkt op rust.

**Geplaatst**: 28-11-20 11:50

Geplaatst: 28-11-20 11:50

Kaatastrof schreef:
Ik snap gewoon niet waarom ze me zo gedrogeerd hebben. Echt niet. Ik heb de hele tijd braaf meegewerkt. Waarom? Nu heb ik zo veel onzekerheid en angst terwijl ze juist weten dat dat één van de redenen zijn waarom ik überhaupt ben opgenomen. Waarom die fixatie? Ik had braaf blijven liggen?

Waarom ben ik behandeld als een beest en niet als een mens?

Je wilt niet weten hoeveel mensen doen alsof ze braaf luisteren en opeens uithalen. In dergelijke situaties hebben ze een protocol te volgen. Dit kan naar voelen voor diegene die wel zouden luisteren maar is noodzaak voor diegene die het niet zouden volgen. Dit hebben ze puur voor jou eigen veiligheid gedaan.

**Geplaatst**: 28-11-20 11:51

Geplaatst: 28-11-20 11:51

Lieve Kaat,

Ik lees voornamelijk mee, maar Kaat, jij bent het waard. Wij willen jouw echt niet kwijt :knuffel:

.

**Geplaatst**: 28-11-20 11:56

Geplaatst: 28-11-20 11:56

Kaatastrof schreef:
Dat is nochtans wel hoe ik het ervaar. Maar juist om die reden wil ik een antwoord op de waarom. Ik hoop dat mijn herinneringen terugkomen of dat het personeel die er toen was meer weten. Maar van wat ik al gehoord heb was ik helemaal weg van de wereld. Hoe schaamtelijk dat ik als verstandig mens in een ziekenhuiskleed hier binnen ben gewalst.. De gedachte alleen al..

Schaamte is een hele nare emotie!!

En als gezegd : neem jezelf niet kwalijk dat je kwetsbare plekken hebt.
Kennelijk zijn die 'au plekken' eergisteren aangeraakt en :(:)

dan kun je 'van de wereld raken'.

Wat daarna allemaal gebeurd is verdient geen schoonheidsprijs (weg naar een onbekende plek, kleren uit, 'nuttig uniform' aan - brrrr :brr:

)
maar in principe is het goed bedoeld.
Dat je er vooral meer angst en emoties van krijgt snap ik volkomen. :(:)

En het zij herhaald : wij willen jou niet kwijt!!

En de eerste de beste die jou eten komt brengen vraag je de oren van het hoofd. Als niet over hoe je hier beland bent, dan wel over stresslevel omlaag brengen!!

**Geplaatst**: 28-11-20 12:03

Geplaatst: 28-11-20 12:03

Citaat:
Je wilt niet weten hoeveel mensen doen alsof ze braaf luisteren en opeens uithalen. In dergelijke situaties hebben ze een protocol te volgen. Dit kan naar voelen voor diegene die wel zouden luisteren maar is noodzaak voor diegene die het niet zouden volgen. Dit hebben ze puur voor jou eigen veiligheid gedaan.

Dat van dat protocol en de veiligheid van het personeel snap ik.

Maar dat is iets heel anders dan het gevoel van onze Kaat.
En met haar veiligheid, de menselijke behoefte aan controle en met haar emoties is weinig gedaan.

De psychiatrie heeft helaas geen variant op de snoezelkamer waar iemand 'die van de wereld is' kan hardlopen op de loopband, kan boksen op de boksbal en tussendoor met een fleecedeken schommelen.

Dat is heel jammer dat dat er niet is, maar dat zou veel beter werken.

**Geplaatst**: 28-11-20 12:07

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 28-11-20 12:07

Lieve Kaat,

ik weet zo niet goed wat ik moet zeggen!
Wel vind ik het onwijs dapper dat jij hier je verhaal kwijt kan!
Blijf dat vooral doen, want wij willen je niet kwijt!

'Samen komen we hier doorheen
Er word aan jou gedacht
Je bent niet alleen'

**Geplaatst**: 28-11-20 12:08

Geplaatst: 28-11-20 12:08

Janneke2 schreef:
Citaat:
Je wilt niet weten hoeveel mensen doen alsof ze braaf luisteren en opeens uithalen. In dergelijke situaties hebben ze een protocol te volgen. Dit kan naar voelen voor diegene die wel zouden luisteren maar is noodzaak voor diegene die het niet zouden volgen. Dit hebben ze puur voor jou eigen veiligheid gedaan.

Dat van dat protocol en de veiligheid van het personeel snap ik.

Maar dat is iets heel anders dan het gevoel van onze Kaat.
En met haar veiligheid, de menselijke behoefte aan controle en met haar emoties is weinig gedaan.

De psychiatrie heeft helaas geen variant op de snoezelkamer waar iemand 'die van de wereld is' kan hardlopen op de loopband, kan boksen op de boksbal en tussendoor met een fleecedeken schommelen.

Dat is heel jammer dat dat er niet is, maar dat zou veel beter werken.

Dat weet ik. Maar misschien dat weten waarom het zo is gedaan helpt bij het een plaatsje te geven. Het is heel veel op korte tijd geweest en dat komt heel heftig binnen.

**Geplaatst**: 28-11-20 12:13

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 28-11-20 12:13

Ik kom net je topic tegen en heb nog niet alles gelezen maar wil even zeggen dat ik aan je denk en ik wil je heel veel sterkte wensen :knuffel:

**Geplaatst**: 28-11-20 13:04

Geplaatst: 28-11-20 13:04

Heel vervelend en angstig dat je niet meer weet wat er precies gebeurd is. Snap wel dat je het toedienen van kalmerende middel niet heel fijn vindt.

Ik ben ook helemaal niet zo van het fixeren... Zou het nooit toepassen bij mijn cliënten en dat is ook zeker niet de visie van mijn stageplek. Juist voorkomen van door al heel vroeg in te grijpen en zoveel mogelijk gericht op hun leefwereld. Ik krijg altijd een beetje de kriebels van het woord fixeren lijkt mij geen pretje.. Ik ben meer van de andere oplossingen zoals cliënt uit de situatie halen voordat het misgaat... Lijkt mij voor jou ook ontzettend eng dat er mensen je zo vasthouden wat soms lang kan duren en je dan ook niks meer kunt herrineren...

Hopelijk blijft het niet teveel hangen! Zou het zeker even bespreken met een deskundige hoe je dat hebt ervaren en dat je het allemaal wel heel eng en spannend vindt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-20 13:50

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-20 13:50

Zo.. Wat een pak berichten zo ineens. Welkom nieuwe lezers. Onwijs bedankt iedereen. Ik heb enkele belangrijke personen in mijn leven waaronder mijn gezin nu ook bij het topic betrokken. Zij zullen hier dus ook meelezen. Mijn moeder is nu ook op de hoogte van de details. Voor mij dus heel wat stappen vooruit: ik heb het kunnen loslaten. Hetgene wat hier allemaal in een rotvaart gebeurd is, is een wake-up call geweest. Uiteraard betekent dat niet dat ik ineens genezen ben, bijlange niet. Ik zit nog steeds in een gesloten instelling en dat zal nog niet al te snel veranderen. Echter ben ik wel voorzichtig aan het kijken of Gent geen optie is voor hierna, maar we zullen het zien ivm wachtlijsten etc ook.

Ik heb met de verpleger kort gepraat over het hele proces en wat er zoal gebeurd is bij mijn aankomst. We gaan het er later wat grondiger over hebben. Hopelijk kan ik met die puzzelstukjes de puzzel maken.

Straks komt een vriend op bezoek, daar kijk ik ook wel naar uit.

**Geplaatst**: 28-11-20 14:07

Geplaatst: 28-11-20 14:07

Power vrouw!!! +:)+

"Wat gebeurd is, opvatten als een wake up call, +:)+

schools uitgedrukt 'als een les'. 'Zo gaan de dingen niet goed, laat ik het op een andere manier proberen'. +:)+

En prima om je gezin erbij te betrekken! (Wellicht ook heel spannend, maar beslist GOED.)
Geen eenzaam avontuur meer, dat scheelt beslist!

...en er zijn honderden manieren om angst in te dammen, en contact met lieve mensen is hartstikke belangrijk. We zijn als mens sociale wezens en de aanwezigheid van anderen is keiharde noodzaak. (Voor jou, nu, is het extra prangend - maar dit geldt voor ons allemaal!)

**Geplaatst**: 28-11-20 14:17

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 28-11-20 14:17

Misschien kun je meer gaan tekenen als afleiding? Of breien? Haken? Puzzelen?
En wat fijn dat er een vriend op bezoek komt!