gewoonmarie schreef:Wat goed van je dat je er helemaal voor gaat!! Ik wil je heel veel succes wensen, en hooo dat je snel een gezonde zwangerschap hebt en een gezond kindje op de wereld mag zetten.
Ik sta perplex van sommige reacties hier.ik heb er echt oprecht tranen van in m’n ogen. Waarom zou een moeder het niet alleen kunnen. En wat als er wat gebeurd... alles kan je bij de notaris vast laten leggen voor wat als....
dit kindje komt met heel veel liefde ter wereld, hier is zo bewust voor gekozen.
Ik ben zelf alleenstaande moeder, ik werd weduwe toen ik zwanger was van ons 2e kindje.
Mijn oudste dochter die 1,5 was toen dit gebeurde, heeft er uiteraard af en doe last van haar vader te missen. Maar zei heeft hem ook nog bewust meegemaakt, en kampt nu ermee dat ze haar herinnering verliest aan die tijd. Mijn jongste ondertussen 1,5 is altijd vrolijk en blij. Zei voelt dit gemis (nog) niet.
En tuurlijk maak ik me ook wel eens zorgen of verdrietig, kan ik een vader en een moeder zijn in 1? Kan ik ze geven wat anders van papa zou komen. En ja ik kan dat! Ik ben een sterkte vrouw, ik kan ook stoeien met m’n kinderen, ik kan van alles wat hun vader ook kan. En dat kan deze moeder ook!!
En ja het is vaak best moeilijk hoor met 2 van zulke kleine kinderen en er nooit van weg kunnen lopen. Maar gelukkig is we dan ook nog een sociaal vangnet, wat deze moeder ook heeft. Als ik er echt doorheen zit, heb ik tal van lieve buren, een engel van een zus en lieve ooms en tantes. Dus ja dit kan alleen, en als het even niet kan, dan zijn er lieve mensen om me heen om te helpen. En dat is voor ts volgens mij net zo als ik alles goed gelezen heb.
Heel veel succes ts!! Trek je alstjeblieft niet te veel van alle kortzichtigheid aan
Wat verschrikkelijk lijkt me dit. Maar wat schrijf je het mooi, diep respect!
TS ik ga je ook volgen, heel veel succes in je traject.