Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-03-20 15:02

Geplaatst: 25-03-20 15:02

@Warboel, mijn moeder is een echte doemdenkster. Mijn vriend volgt een medische opleiding en probeert haar met z'n kennis een beetje gerust te stellen maar er is eigenlijk geen beginnen aan

@MarliesV, helaas niet, kamers zijn waar ik studeer helaas erg schaars. Het is allemaal even erg rot zo

Ik denk dat als alles echt niet gaat vandaag ik m'n docent vanavond gewoon even een mailtje ga sturen met de situatie zo. We hebben zojuist ook te horen gekregen dat ons onderwijs voor de rest van het schooljaar volledig online zal zijn dus dat is ook balen.

**Geplaatst**: 25-03-20 15:03

Geplaatst: 25-03-20 15:03

Germie, je kunt het prima van je afschrijven uiteraard

ik denk dat mensen ook bezorgd zijn... als je het gevoel hebt dat je hele wereld instort, is dat niet heel standaard zeg maar... maar ik snap wel dat dat heel lastig is, vooral om zelf te beoordelen..

**Geplaatst**: 25-03-20 15:06

Geplaatst: 25-03-20 15:06

germie schreef:
Nope, echt niet nodig. Ik ben altijd zo geweest. Als ik iets wil, dan ga ik er voor, linksom of rechtsom. Heb dat met andere dingen ook gehad.
Ik ga er echt niet over lezen, over nadenken of whatever. Ik weet wat ik nodig heb en dat is water, vrijheid en reizen. Ik begrijp dat sommigen dat niet begrijpen, maar accepteer mijn mening ook gewoon. Ik word hier gewoon depri van en wil weer een toekomst. Want die is wel behoorlijk weg nu.

Je mag je mening hebben! Absoluut. Maar iedereen hier gunt jou dat jij je fijn voelt. Deze houding is wel erg belemmerend voor jezelf om er niet over te willen nadenken, niet over te willen lezen.. We proberen te helpen. Er over na denken kan geen kwaad. Je kan dan ook denken 'wat een onzin', maar als je het een kans geeft.. Wie weet wat voor inzicht je zelf opdoet. Wil je dat niet? Neem dan afstand, ook van het nieuws. Want dit gaat jou alleen maar meer naar beneden trekken. Ga lekker duiken, houd je aan de regels, maak plannen voor je bedrijfje. Juist nu heb je dan de tijd om die plannen te bedenken en misschien deels uit te werken! Maar stop dan met zo hysterisch op een forum te posten: mensen raken bezorgd en willen helpen. Allemaal met goede bedoelingen. Maar ik denk te merken dat het bij jou ondertussen meer frustratie opbrengt dan dat het je van die frustratie afhelpt door het hier te posten..

Bij die andere mensen wordt er sterkte gezegd en bij jou wordt er verder op ingegaan omdat je gedachtes erg extreem zijn wat betreft wat je hier laat zien. Je hebt een toekomst! 100%! Je mag lekker fanatiek zijn met je hobby, dat ben ik ook. Maar vergeet de veiligheid niet uit het oog. Ook niet de veiligheid met betrekking tot je mentale gezondheid. Niemand wil jou straks in een depressie zien zitten en daarom denk ik dat mensen op je blijven reageren.

**Geplaatst**: 25-03-20 15:28

Geplaatst: 25-03-20 15:28

germie schreef:
Verder even goede vrienden, maar geef niet zomaar iemand een stempeltje. Dat is echt niet nodig.

Maar jij mag de psychiatrie wel een stempeltje geven door ze zielenlikkers te noemen?

Van je afschrijven is prima, maar ga dan niet met 2 maten meten....

**Geplaatst**: 25-03-20 15:35

Geplaatst: 25-03-20 15:35

Ninette schreef:
HI ik weet niet of jou kinderen al naar een opvang gingen maar er wordt nu gekeken naar ook opvang voor gezinnen zoals bij jou waar het allemaal wat moeilijker loopt op het moment. Deze opvang is geheel gratis en ook voor kinderen die normaal niet naar de opvang gaan. Hiervoor kun je contact opnemen met je gemeente ze verwijzen je dan door naar de noodopvang

Nee mijn kinderen gaan normaal niet naar een opvang. Ik ben daar dus ook niet echt bekend mee. Ik ga dit eens uitzoeken voor het geval dit echt nodig blijkt te zijn. Bedankt! Ergens wil ik voor de kinderen ook rust en voor hen enige regelmaat. Zij zijn ook uit hun doen. De oudste zit in groep 8 en is verdrietig zo haar laatste jaar af te sluiten. Kamp en musical die wellicht niet door kunnen gaan. De jongste ziet het ergens als vakantie en heeft moeite met steeds aan het huiswerk te gaan. Ik help haar hierbij, maar alsnog een hoop gemopper en gehuil van dochterlief.

Vandaag zijn de kinderen even naar mijn vriendin. Ik heb 1 vriendin en 1 vriend die beide kinderen hebben en die ik nu nog zie. Wij hebben met zijn 3en een groepje gevormd en passen op elkaars kinderen zodat zij niet naar opa en oma hoeven, zodat de ouder kan gaan werken of zoals in mijn geval om even tot rust te komen. Of we zoeken elkaar op voor koffie en een praatje. De rest van de sociale contacten spreek ik nu alleen digitaal. Mijn ouders ook.

**Geplaatst**: 25-03-20 15:39

Geplaatst: 25-03-20 15:39

germie schreef:
Ik moet doelen stellen en ja, daarin ga ik heel ver. Ik kan ook rustig om dat aantal te halen gewoon 5 duiken op 1 dag maken. Dan si het niet meer leuk, maar omdat het moet moet het. Zo zit ik in elkaar. Ja, dan ben ik kapot en als ik dan nog andere dingen moet doen (want tja, als alles tot 6 april stilligt, dan moet je al 3 weken inhalen), dan wordt dat wel veel. Dat betekent dus 2 uurtjes slaap straks ofzo. Maar dat moet dan gewoon. Ik heb helaas veel slaap nodig, maar dan moet het.

soloduiken is ontzettend veilig. Veiliger dan met buddy. Sterker nog, ik ben er zelfs instructeur in. Het is echter niet voor iedereen en de uitrusting moet enigszins aangepast worden. Duiken is sowieso al veiliger dan autorijden. Paardrijden is eigenlijk heel gevaarlijk t.o.v. duiken.

Van wie moet je doelen stellen? Alles wat jij moet en ook weer moet inhalen is zo dwangmatig als het maar kan. Waarschijnlijk haal je daar een gevoel van controle uit. Echter hoe meer controle je overal over wil hebben hoe minder je het daadwerkelijk zal hebben.

Enige wat moet op dit moment is poepen.

**Geplaatst**: 25-03-20 15:50

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 25-03-20 15:50

Germie, ben je toevallig bekend met een autisme- spectrum stoornis?
Mijn broertje heeft dat en die kan ook zo vasthoudend zijn aan zijn vaste ritme en dingen die hij wilt doen

Hij vind deze tijd ook moeilijk, maar lijstjes maken met nieuwe dingen die hij wél kan doen, helpt voor hem heel erg. Misschien helpt zoiets? Dat je je tijdelijk kan focussen op andere doelen?

**Geplaatst**: 25-03-20 15:53

Geplaatst: 25-03-20 15:53

belle_boef schreef:
Enige wat moet op dit moment is poepen.

En ademen! Wat juist met dit virus nog weleens een probleem kan zijn.

**Geplaatst**: 25-03-20 15:54

Geplaatst: 25-03-20 15:54

Cayenne schreef:
belle_boef schreef:
Enige wat moet op dit moment is poepen.

En ademen! Wat juist met dit virus nog weleens een probleem kan zijn.

Ja maar dat gaat automatisch tenzij... vandaar dat ik die er niet bij had gezet

**Geplaatst**: 25-03-20 15:58

Geplaatst: 25-03-20 15:58

@Germie, ik begrijp jouw gedrevenheid heel goed. Ik kan ook niet tegen de huidige situatie. Maar het goede nieuws voor jou is dat de onderwaterwereld gelukkig niet besmet is door het coronavirus en dat je dus veilig kunt gaan en blijven duiken. Alleen de reizen over land en door de lucht zijn momenteel beperkt. Echter ik meen dat de onderwaterwereld in Nederland ook heel erg mooi en bijzonder is?Dus een gelegenheid nu om eens op andere plekken dan je normaal deed te gaan genieten?

**Geplaatst**: 25-03-20 16:04

Geplaatst: 25-03-20 16:04

oef Germie...ik vind het echt oprecht rot dat je je zo voelt. En herken het ook wel. Ik had het vooral de eerste dagen. Vooral de angst de deur niet meer uit te mogen nekte me...gelukkgi wordt hier gezegd: ga rustig, maar alleen. En daarbij voel ik me prima. Het is vooral de angst voor de toekomst die me angstig en erg ongelukkig maakt. Ik probeer dus maar zoveel mogelijk te genieten in het nu...elke dag een lange wandeling. En ik merkte dat ik door in huis lekker bezig te zijn, en gewoon de dingen te doen die allemaal wel kunnen (En dat zijn er best veel) er niet meer zo aan denk. Sterker nog: gisteren voelde het gewoon als een normale dag voor het eerst sinds tijden. Waarin ik zelfs normaal gegeten heb (Want dat was ook niet normaal, zoveel suiker ik at...maar dat schijnt te maken te hebben met onze vecht of vlucht reactie...daardoor meer behoefte aan suiker omdat ons instinct nu zegt: je moet kunnen vluchten. Er dreigt gevaar).
Wat ik wel jammer vind is dat je je best negatief over alles uitlaat..zielenknijpers etc. Ik moest er ook nooit wat van weten. En kon jaren ook niet geholpen worden, maar ben blij dat ik eentje toegelaten heb in mijn leven...dat ziet er nu zo anders uit. En ook hier...mensen zijn eigenlijk best lief..niet allemaal, maar er is oprechte belangstelling voor je, en mensen denken mee met wat het kan zijn (Ws ook omdat mensen graag willen dat je je beter voelt en willen helpen, en ze dus hardop denken wat je dan zou kunnen helpen). Maar je schiet het allemaal een beetje af lijkt het. En ik denk niet dat het je gaat helpen...
overigens: het stukje ik weet wat ik nodig heb, herken ik geheel. Ik riep dat ook altijd, en dat komt nog steeds naar boven op grote stressmomenten. Inmiddels weet ik ook dat dat niet per definitie is wat ik nodig heb....maar dat ik denk het nodig te hebben, omdat ik het ken en het me een veilig gevoel geeft....toen ik anderen toeliet, en mezelf met heel veel moeite ervan overtuigd heb dat heel misschien anderen het goed met me voorhadden, en ook weleens goede ideeen konden hebben ging er een wereld voor me open, waarin ik makkelijker kan omgaan met zaken die tegenzitten of niet gaan zoals ik wil, omdat ik me verbonden voel met de mensen om me heen.

**Geplaatst**: 25-03-20 18:47

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 25-03-20 18:47

Helaas net te horen gekregen dat mijn grote voorbeeld, mijn stimulans in het duiken (daar waar anderen zeiden niet doen, zei hij je kunt het) morgen komt te overlijden. Hij is erg ziek, geen corona, maar kanker. 2 weken geleden sprak ik hem nog. Het zou normaal gezien zijn positie in het wrakduikwereldje een hele grote begrafenis zijn. En nu? Niemand mag komen.

**Geplaatst**: 25-03-20 19:13

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 25-03-20 19:13

Het blijkt dat narigheid zich kan ophopen.Sterkte Germie.

**Geplaatst**: 25-03-20 19:43

Geplaatst: 25-03-20 19:43

anjali schreef:
Het blijkt dat narigheid zich kan ophopen.Sterkte Germie.

Bedankt. En ik had deze persoon ook nog echt een vaartocht gegund met zijn eigen schip. Zijn eerste tegenslag nadat hij te horen had gekregen dat hij ongeneeslijk ziek is, was dat de wrakduikavond niet door kon gaan (dat is een jaarlijkse bijeenkomst van alle wrakduikers in Nederland, de organisatie heeft hij een jaar of 3 terug uit handen gegeven en wordt om en om in Zuidbroek en Urk georganiseerd). En nu wordt zelfs het varen niet meer en kan men ook niet naar de begrafenis komen.
2 weken geleden heb ik nog met hem gesproken en was hij nog positief. Het is dus geen coronadode, maar zijn laatste uren zijn wel anders dan normaal. Ik heb zijn vrouw net nog gesproken en gevraagd om door te geven dat hij voor mij het voorbeeld was m.b.t. soloduiken en doorzetten als anderen je dingen niet gunnen. Hij was juist nooit jaloers.

**Geplaatst**: 25-03-20 19:55

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 25-03-20 19:55

Sterkte Germie....dat komt op een wel heel naar moment...

**Geplaatst**: 26-03-20 14:21

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 26-03-20 14:21

Ik meld me hier ook.

Ik was in afwachting van emdr, maar die is nu voor onbepaalde tijd uitgesteld (logisch) en merk dat de klachten erger worden naarmate die social distancing duurt.

Mocht tot vandaag nog werken, maar inmiddels moeten we vanaf morgen toch ook dicht ivm de veiligheid van ons.
Ik woon alleen, dus zie praktisch niemand momenteel en begin het er best moeilijk mee te krijgen. Paard is net verkocht, dus daar heb ik ook geen afleiding meer van.

Een van de triggers waarvoor emdr voor nodig is, is binnen mijn huis. Dus het is nogal een uitdaging.
Weet nu nog even niet zo goed hoe ik de komende 2 weken door ga komen zo. -O-

**Geplaatst**: 26-03-20 14:34

Geplaatst: 26-03-20 14:34

Liesje1611 schreef:
Germie, ben je toevallig bekend met een autisme- spectrum stoornis?
Mijn broertje heeft dat en die kan ook zo vasthoudend zijn aan zijn vaste ritme en dingen die hij wilt doen
Hij vind deze tijd ook moeilijk, maar lijstjes maken met nieuwe dingen die hij wél kan doen, helpt voor hem heel erg. Misschien helpt zoiets? Dat je je tijdelijk kan focussen op andere doelen?

Nee, geen autisme hier gelukkig. Maar ik heb geen andere doelen. Die wil ik ook niet. Dat kan immers gewoon. Dus je wordt hier gewoon erg triest van. Ik heb genoeg tegenslagen gehad, en nu weer eentje. Altijd als iets lekker gaat lopen word je weer tegengewerkt. Dit is gewoon een verloren jaar lijkt het wel.

Overigens is die goede bekende van mij vanmorgen overleden. Geen corona, maar ongeneeslijk ziek. Gisteren zijn vrouw nog gesproken. Ik hoop dat alles wat hij nog wilde doen in z'n laatste maanden gelukt is. Normaal zou het een grote uitvaart worden. Nu niet. Erg jammer.

**Geplaatst**: 27-03-20 19:32

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 27-03-20 19:32

Ik meld mij hier ook. Als dat mag?
Dan kan ik misschien ook eens wat van me afschrijven.
Ik had hiervoor hulp aangevraagd en ik kreeg ondersteuning van pratijkondersteuner en ik had gevraagd of iemand kan komen helpen met de kinderen. Om te zorgen dat ik anders om ga met de kinderen of hoe ik kan voorkomen om uit me plaat te gaan. Ik heb momenteel heel veel stress en spanning. Ik heb wat dingen mee gemaakt in het verleden en tijdens de zwangerschap van de jongste. En op een dag merkte ik dat ik alleen nog maar boos en geirriteerd en moe was en heb toen aan de bel getrokken.

**Geplaatst**: 28-03-20 05:49

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 28-03-20 05:49

Ik heb altijd een verleden met depressies gehad. Kon het mooi in toom houden door te werken en m'n vriend te zien in het weekend.

Ondertussen zit ik al 4 weken thuis en mag ik ten vroegste eind april terug werken (breuk) en vriendlief zit halverwege het land en durft momenteel niet te komen door de boetes die ze in België uitschrijven.

Stilaan voel ik de depressie dus terug opkomen. Ik kan me moeilijk bezig houden door mijn breuk. Kan niet zelfstandig naar de paarden en moet wachten tot mijn moeder me komt halen, wat maar 2x per week is.

Het weinige sociale contact begint nu parten te spelen (op zich toxh trots dat het 4 weken goed is gegaan)

**Geplaatst**: 28-03-20 11:01

Geplaatst: 28-03-20 11:01

Hier ook last van..
Ik was eindelijk weer een beetje op de goede weg en nu valt alles weer weg en voelt het alsof ik weer aan het zinken ben.
In januari weer begonnen met werken, ging goed, wilde gaan uitbreiden met uren, maar helaas is de winkel nu dicht.
Ik sportte ook bij de fysio 2x per week om conditie op te bouwen, valt ook weg.
Heb wel 1x per week nu telefonisch contact met de psych, maar ik vind dat ook lastig.
Ik wil door, maar sta nu weer stil. -O-

En dan ben ik bang dat ik weer terug ga vallen.

**Geplaatst**: 28-03-20 11:27

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 28-03-20 11:27

En als je nu eens dagelijks lekker een uur gaat wandelen? Dat is namelijk nergens verboden.
Plus je de dag gewoon lekker vroeg begint.

**Geplaatst**: 28-03-20 11:46

Geplaatst: 28-03-20 11:46

Ik vind dit een heel fijn topic; ik ben mij er bewust van geworden dat dit soort nieuwe situaties voor mensen iets heel anders kan betekenen dan dat het voor mij doet. Ik bel nu meer met een vriendin, waar ik bij hoor dat ze het er echt heel erg moeilijk mee heeft. Ze weet ook niet goed of sommige dingen nu vanuit een opkomende psychose komen, of dat het echt zo is. Ze is omringt met weinig mensen (mannen) die dingen tegen haar zeggen voor hun eigenbelang ("Stel je niet aan, er is niks aan de hand, je kan mij wel wegbrengen met de auto, kom langs voor koffie/boodschappen") en daar probeer ik wat balans in aan te brengen door haar vragen te stellen. Ik merk dat ze het fijn vindt zo af en toe contact te hebben en dat het haar goed doet om te horen dat ze wel degelijk goed nadenkt over de dingen die haar verwarren. Gelukkig weet ze waar ze haar ontspanning nu in kan vinden en dat helpt wel goed mee.

**Geplaatst**: 28-03-20 13:03

Geplaatst: 28-03-20 13:03

germie schreef:
Ik ben echt zo enorm toe aan vakantie. Ik hoop echt dat de reiswereld in mei weer reizen verkoopt. Eigenlijk boek ik nu het liefst al direct. Hier hou ik het gewoon niet vol. Ik hou exact bij wat ik nu niet kan doen en moet dat van mijzelf dubbel inhalen. Dat doe ik bij ziekte ook altijd, maar nu lijkt het oneindig lang te duren. Ik moet van mezelf linksom of rechtsom op 100 duiken zitten op 1 juli (aantal duiken gemaakt in 2020), en ik zit nog maar op 30 ofzo. Ik maak elk jaar 200 tot 250 duiken en ben niet van plan hier ook maar iets aan toe te geven. Dan straks maar een burnout, want dit trek ik toch ook al niet. Er zit totaal geen lol meer in het leven zo. Je kunt in principe nog wel duiken, maar lesgeven wordt zo wel lastiger. En het reizen mis ik echt al helemaal. Het is gewoon echt totaal uitzichtloos.

Wat zijn we toch eigenlijk enorm verwend.

Tjee.

**Geplaatst**: 28-03-20 13:08

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 28-03-20 13:08

Ik ben nu voor de eerste keer sinds 2 weken bij m'n moeder. Reden is echter minder... M'n vader heeft een klaplong uit het niets gehad en ligt in het ziekenhuis

**Geplaatst**: 28-03-20 13:13

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 28-03-20 13:13

Sterkte Purny...!

Waren jouw ouders in isolatie, of komen jullie nu minder bij elkaar over de vloer?