Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-19 18:04

Geplaatst: 17-12-19 18:04

Cayenne schreef:
De eerste keer dat ik bij de arbo arts kwam, maakte hij meteen een lekkere binnenkomer.
Nog voordat ik hem een hand gaf zei hij: 'Ik zal maar meteen met de deur in huis komen: alleen terminaal zieke mensen kunnen niet werken'.

Zo, en bedankt he! Ik stond echt met m'n mond vol tanden en er kwam niets nuttigs meer uit.

Bizar

Helaas heb ik die vaker gehoord... Gelukkig niet persoonlijk maar wel een vriendin van mij kreeg hetzelfde voor haar kiezen.

Ikzelf heb dit topic wat doorgenomen. Ik heb geen burnout maar loop wel met lichte klachten. Ik ga er vanuit dat het een tijdelijke 'blugh' fase is maar omdat je tegenwoordig het zoveel om je heen hoort dat iemand thuis zit vanwege een brunout probeer ik bij voorbaat wel wat stapjes terug te nemen.

Heftige verhalen komen hier langs... Sterkte allemaal!!

**Geplaatst**: 17-12-19 18:09

Geplaatst: 17-12-19 18:09

Cayenne schreef:
Ja, dat is idd de arbo arts! Die is onafhankelijk (of zou dat iig moeten zijn).
Er kwam bij mij weinig meer uit en dus moest ik van hem gewoon weer aan de slag.
Eenmaal thuis ben ik in een gigantische paniekaanval beland. Zelfs mijn werkgever kon zich niet in het advies vinden en stond gelukkig op een second opinion.
Dat wilde ik zelf ook dus die heb ik gehad bij een andere arts en die was van mening dat ik niet eens aan werk mocht denken. Eerst moet ik weer kunnen slapen en leren om rust te pakken en de rest op een rijtje te zetten.
Heb later nog een brief met excuses gekregen dus dat was wel netjes, maar die opmerking heeft er toch best ingehakt.
Daarna stond ik iedere keer weer bol van de stress wanneer ik naar de arbo arts moest, ook al was de nieuwe arts echt een schat van een man.

Pff, wat vreselijk. Kan me voorstellen dat je nooit meer met een goed gevoel naar zo'n gesprek bent gegaan! Maar gelukkig toen wel een goede getroffen.

Ik ga ook bellen voor een afspraak, gelukkig ken ik de arts al wel en is ze de vorige keren altijd zeer begripvol geweest, dus hoop dat ze deze keer eventueel wat inzichten of andere opties kan geven, want ik zie het even niet meer. Maar het blijft moeilijk om iemand te moeten vertellen dat het echt niet goed met je gaat ...

**Geplaatst**: 17-12-19 18:23

Geplaatst: 17-12-19 18:23

Ik heb echt het gevoel dat ik op het randje zit, ik stel steeds meer grenzen qua werk maar word ook steeds meer onder druk gezet. Opmerkingen waaruit blijkt dat de baas niet blij is met hoe we ons werk doen, terwijl we zo ontzettend ons best doen. Er word weinig positiefs gezegd vooral de negatieve dingen. Het is nu ook giga druk en nog anderhalve week tot dat voorbij is dus ik denk even door tot dan, maar ik merk dat ik dit al heel vaak heb gedacht dit jaar. Ben ook een paar keer huilend thuis gekomen of althans dan kwamen de tranen zodra ik erover vertelde. Het is dubbel want soms heb ik het wel echt naar m'n zin en ik leer er veel veel.

Heeft het zin om hiermee naar de huisarts te gaan? Ik ben inderdaad bang dat zolang je je bed nog uit kunt komen er geen probleem zal worden gezien.

**Geplaatst**: 17-12-19 18:34

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 17-12-19 18:34

Als alles voelt als MOET in plaats van willen.
Zelfs naar de wc gaan was een hele opgave waar ik zoiets had. Ik wil niets maar zelfs dan moet er nog zoveel. Dingen die zo automatisch zijn waar je normaal niet eens over nadenkt.

En dat je je ook erg druk maakt dat je je daar druk over maakt.

Sterkte, neem je tijd! (Ook dat moet)

**Geplaatst**: 18-12-19 12:05

Geplaatst: 18-12-19 12:05

moonsparkle schreef:
Ik heb echt het gevoel dat ik op het randje zit, ik stel steeds meer grenzen qua werk maar word ook steeds meer onder druk gezet. Opmerkingen waaruit blijkt dat de baas niet blij is met hoe we ons werk doen, terwijl we zo ontzettend ons best doen. Er word weinig positiefs gezegd vooral de negatieve dingen. Het is nu ook giga druk en nog anderhalve week tot dat voorbij is dus ik denk even door tot dan, maar ik merk dat ik dit al heel vaak heb gedacht dit jaar. Ben ook een paar keer huilend thuis gekomen of althans dan kwamen de tranen zodra ik erover vertelde. Het is dubbel want soms heb ik het wel echt naar m'n zin en ik leer er veel veel.

Heeft het zin om hiermee naar de huisarts te gaan? Ik ben inderdaad bang dat zolang je je bed nog uit kunt komen er geen probleem zal worden gezien.

De huisarts heeft een specialisatie in psychosociale problemen.
Leg voor dat jij vindt dat je op het randje zit (dat is een feit en hoef je niet te bevechten)
zeg dat je geen trek hebt in depressie of burn-out (de ha is er in getraind om dit te voorkomen)
en formuleer dan zelf een vraag.
Bijvoorbeeld 'wilt u meedenken over waar de grens ligt' of 'hoe kan ik die grenzen herkennen' of 'hoe kan ik mijzelf beschermen'.

**Geplaatst**: 18-12-19 13:22

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 13:22

Ik kom ook maar ff binnen vallen, alles gelezen... Niks blijven hangen, ik heb bij verschillende instanties/psychologen gelopen... De eerste waar ik kwam zei: burn out, tja oké t zal best...

Nu 7 jaar later ofzo... Nog steeds bekaf, moe, kapot, kan niks meer hebben... Kon heel veel liefde halen uit/van m'n kinderen maar nu is t gehuil en niet luisteren alles is teveel... Ik kan gewoon echt niks meer hebben! Ik werk omdat t verwacht word, omdat dat mij weerhoud van nadenken... De huisarts zei net als een van de psychologen je houd een beerput dicht met je ene been en de ander wil je mee rennen ... Maar hoe doe je dat? :Y)

-Ik ben moe, kan wel hele dagen slapen voor m'n gevoel
- alles is teveel, wil niks maar moet wel
- concentreren was dat?
- dingen onthouden?
- naar de winkel gaan en 1 minuut geleden nog tegen je man zeggen wat je gaat eten, en vervolgens niet meer weten
- ff klaar met alles
- janken om echt helemaal niks!
- gevoelens die allemaal in elkaar overlopen, als je wilt lachen ...maar gaat janken etc etc.
- tegen op zien om kind van school te halen omdat je dan weer moet bewegen/eruit moet

Kan nog wel ff doorgaan, ben zo moe.. maar psychologen weten niet wat ze met me aanmoeten omdat het al zo lang speelt... 1,5 jaar geleden diagnose depressie gehad ( vermoeden bestaat uit burn out voor gekomen) maar medicijnen voor gehad maar puntje bij paaltje weten ze niet waar ze de geplande praatsessies over moeten hebben...

Dus weer naar nieuwe psycholoog... Conclusie soms weet een psycholoog volgens mij ook t verschil niet helemaal goed tussen burn out/depressie

**Geplaatst**: 18-12-19 13:28

Geplaatst: 18-12-19 13:28

Terwijl het toch écht twee heel verschillende dingen zijn, ik vind het wat gek om het maar op één hoop te gooien. Manier van behandelen kan ook echt heel verschillend moeten zijn. Een psycholoog zou naar mijn mening dat toch wel moeten kunnen.

**Geplaatst**: 18-12-19 13:33

Geplaatst: 18-12-19 13:33

Century schreef:
Terwijl het toch écht twee heel verschillende dingen zijn, ik vind het wat gek om het maar op één hoop te gooien. Manier van behandelen kan ook echt heel verschillend moeten zijn. Een psycholoog zou naar mijn mening dat toch wel moeten kunnen.

Ben ik met je eens hoor, maar de psycholoog waar ik als laatste heb gelopen was ik ook snel weg, had medicatie voor geschreven icm gesprekken maar de gesprekken zijn er nooit van gekomen ... Want ja waar moesten de gesprekken over gaan??

Zelf graag ik me af of ik ooit helemaal uit de burn out ben gekomen en of dat de burn out niet "over is gegaan" in een depressie... Weet niet of dat dat mogelijk is maar ik ben nu weer opnieuw aangemeld bij een SGGZ... Want merk dat ik echt wel steeds verder wegzak...

**Geplaatst**: 18-12-19 13:40

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 13:40

Het is jammer dat er nog zo weinig bekend over is. Er zitten ook hele fysieke kanten aan beide (zoals serotonine-tekort of wat teveel cortisol met je hersenen doet) maar dat lijkt nog erg onderbelicht. Volgens mij zouden we al veel winst behalen als dat erbij betrokken wordt. Vaak wordt het nog af gedaan als 'aanstellerij' terwijl het zelfs fysiek aantoonbaar kan zijn... Het zijn hele reële ziektes. Maar het ongrijpbare en tegelijk slepende ervan maakt het voor mensen zo lastig te begrijpen.

**Geplaatst**: 18-12-19 13:46

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 13:46

Mijn ervaring is dat mensen snel zeggen: burn out of depressie jij..
Waarvan? Alsof t niet waar is.. best wel pijnlijk.. maar goed hoop dat de SGGZ nu wel wat doet voor me ipv alleen pillen...

**Geplaatst**: 18-12-19 13:52

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 13:52

Ik dacht altijd maar als iemand onprettig reageerde: het is een zegen dat je het niet begrijpt. Want dat betekent dat je het zelf nooit hebt doorgemaakt. En zo probeerde ik te relativeren

.

**Geplaatst**: 18-12-19 14:01

Geplaatst: 18-12-19 14:01

moonsparkle schreef:
Heeft het zin om hiermee naar de huisarts te gaan? Ik ben inderdaad bang dat zolang je je bed nog uit kunt komen er geen probleem zal worden gezien.

In mijn ogen wel

Ik ben ook naar de huisarts gegaan terwijl ik echt nog wel mijn bed uit kan maar het werd meteen opgepikt hoe de vork in de steel zat en heel begripvol mee omgegaan. Voorlopig is het allemaal nog heel vers dus ik heb nog geen idee hoe naar de toekomst toe, maar heb wel nog een verplicht contactmoment met de huisarts om te zien of een periode thuis verbetering geeft of niet en hoe dan verder.

**Geplaatst**: 18-12-19 14:12

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 14:12

Heb ik idd ook, 2 weken
Bedrijfsarts had voor het werk gezegd dat ik deze week met rust gelaten moest worden (rayonleidster wilde vandaag al koffie met me drinken 8)7

), wordt ik vandaag gebeld door de verkoop directeur dat ze mij maandag op hoofdkantoor op gesprek willen om te kijken wat ze voor mij kunnen doen en hoe het gaat. Nou dat gesprek escaleerde snel toen ik aangaf wel te willen komen, maar niet on mijn medische dossier of werk hervatting te bespreken

**Geplaatst**: 18-12-19 14:14

Geplaatst: 18-12-19 14:14

Ik heb ruim 2 jaar thuis gezeten met een burnout en zal nooit meer hetzelfde worden qua energieniveau en stressbestendigheid.

Werk nu 3 dagen per week bij een werkgever met lage werkdruk, maar er hoeft maar iets teveel stress te zijn of een drukke week en dan ligt een terugval op de loer (instorten, alleen maar kunnen janken en alleen maar kunnen slapen omdat mijn lijf niet meer wilt). Laatste is gelukkig alweer een half jaar geleden.

Mijn klachten waren:
* Kotsmisselijk (overgeven als ik aan mijn werk dacht)
* Duizelig
* Blackouts
* Niets meer kunnen lezen
* Geen geluid meer verdragen (zelfs vogelgezang sneed door mijn hoofd)
* Geen fel licht verdragen
* Oorsuizen met harde piepen
* Na half uurtje wandelen instorten en slapen
* Depressie
* Niets onthouden
* Geen keuzes kunnen maken
* Geen drukte kunnen verdragen (paniek!)
* Als ik iets teveel had gedaan (te lang gewandeld bijv) stortte ik in en lag ik vaak 3 dagen op de bank voor ik weer iets kon
* 2 hele dagen doen om de was op te vouwen
* Niets was meer leuk, zelfs paarden waren stom
* Compleet leeggezogen worden door sociale gelegenheden om vervolgens alleen maar te kunnen janken en dood willen omdat je zó ontzettend moe bent. Zo moe dat je gewoon niet meer kán leven.

Het heeft een jaar geduurd eer ik weer wat meer kon en nog een jaar om mijn zelfvertrouwen en energie verder op te bouwen.

N.B. Burnout en depressie zijn twee verschillende ziektes, maar ze kunnen zeker tegelijkertijd bestaan. Ik had zowel een bo als ernstige depressie. De depressie was na circa 3 maanden over, de burnout heeft veel langer geduurd.

**Geplaatst**: 18-12-19 15:53

Geplaatst: 18-12-19 15:53

Cayenne schreef:
De eerste keer dat ik bij de arbo arts kwam, maakte hij meteen een lekkere binnenkomer.
Nog voordat ik hem een hand gaf zei hij: 'Ik zal maar meteen met de deur in huis komen: alleen terminaal zieke mensen kunnen niet werken'.

Zo, en bedankt he! Ik stond echt met m'n mond vol tanden en er kwam niets nuttigs meer uit.

Ik ben (als ik niet net

thuis zit) o.a. verantwoordelijk voor de inkoop van Arbodiensten bij mijn werkgever. Heb je voor mij (per PM) een naam van deze gek? Niet dat ik hem ooit per ongeluk binnen haal.

**Geplaatst**: 18-12-19 16:49

Geplaatst: 18-12-19 16:49

De goeden niet te na gesproken, maar de arbo lijkt soms het afvalputje van de artsenopleiding.

**Geplaatst**: 18-12-19 16:52

Geplaatst: 18-12-19 16:52

Ik zit inmiddels ook al eventjes thuis.
Had als ik terugdenk al veel eerder mezelf serieus moeten nemen...
Het begon met een dag ziekmelden omdat ik niet wist hoe ik verder moest. Toen minder gaan werken.. Toen ben ik ingestort op m'n werk met een paniekaanval..
Echt niet dat dit mij zou overkomen...

Klachten:
Misselijk
Duizelig
Oververmoeid
Huilen om niks
Concentratie problemen
Hyperventileren
Hartkloppingen
Druk op m'n borst
Paniekaanvallen
Geheugen problemen
Niet helder kunnen denken/keuzes maken
Nergens meer zin in hebben, sociaal alles afzeggen.
Het leven niet meer zien zitten
Het allemaal niet meer aankunnen/alles is teveel

Ik heb nu hulp maar had nooit kunnen verwachten dat het zo zwaar zou zijn. Ik wens dit echt niemand toe..

Gisteren heel even op het werk geweest om met leidinggevende te praten over eventueel hervatten maar die schrok zo van me dat hij me heel snel weer naar huis stuurde..

Laatst bijgewerkt door Goldie op 18-12-19 16:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-12-19 16:56

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 16:56

Ik vraag me wel af hoe het bij jullie ontstaan is.
Puur door werk, of een combi van werk en privé?

**Geplaatst**: 18-12-19 17:00

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 17:00

Combi, maar werk gaf de doorslag
Heb daar ook totaal geen behoefte aan, dat interesse tonen en dat gemaakt bezorgd doen, daarom escaleerde dat gesprek ook, omdat ik aangaf daar niet op zit te wachten

**Geplaatst**: 18-12-19 17:18

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 17:18

Combinatie van werk, gezondheid en privé. Ik heb in het verleden een aantal dingen meegemaakt waar ik nog steeds last van heb en soms het idee heb dat ik mezelf extra moet bewijzen. Dat zorgt er dus voor dat ik heel perfectionistisch ben. Ik vond mijn werk ook superleuk dus ik ging er voor de volle 200% voor. Daarnaast sliep ik door nachtmerries etc maar maximaal 3 uur per nacht (en ook vaak niet aan elkaar) en als ik dan sliep had ik levensechte nachtmerries waardoor ik gillend wakker werd.
En als ik dan toch niet meer kon slapen ging ik alvast op mijn laptop werken etc. Ik werkte ook thuis dus ik kon nooit de deur van werk achter me dichtgooien en nam het letterlijk mee naar huis. Dus voor mijn gevoel stond ik altijd "aan".
Dat breekt je op.

**Geplaatst**: 18-12-19 17:39

Geplaatst: 18-12-19 17:39

Hier ook een combi tussen werk en privé

Eerst mijn geliefde baan kwijt, toen binnen 2 maanden mijn vader overleden aan kanker, nieuwe werkgever waar het een grote chaos was. Manager waar ik op kon bouwen viel na een maand dat ik daar werkte uit. Vervolgens interim manager die er nog een grotere chaos van maakte, elke dag overwerken en geen tijd voor pauzes. De mails bleven maar binnenstromen (soms 40 per uur) en bijna alle mails moest ik ook iets mee naast mijn belachelijk grote takenpakket.

Na half jaar dat mijn vader overleden was te horen gekregen dat mijn moeder kanker had. En daarna ook te horen gekregen dat mijn manager die net weer teruggekeerd was naar het werk ontslagen werd en de afdeling zou worden opgeheven.

Dit alles binnen 3/4 jaar, met daarvoor al veel stress door 3 reorganisaties op mijn vorige werk waarvan ik steeds vurig hoopte dat ik nog even zou mogen blijven. Overigens was de werkdruk daar ook erg hoog, ik werkte voor 2 managers die de reorganisaties moesten leiden binnen hun afdelingen.
Ik heb jarenlang onder een hoog stressniveau gewerkt, met continue adrenaline in mijn lijf. Had altijd een opgejaagd gevoel.

Wat ik van de burn-out heb geleerd is om de balans tussen geestelijke arbeid (mijn werk) af te wisselen met lichamelijke arbeid (paarden verzorgen, rijden, wandelen, desnoods het huishouden). Dat maakt dat ik weer oplaad en er geestelijk weer ‘ tegenaan’ kan. Ik wil dan ook nooit meer fulltime werken en ik denk dat ik dat geeneens meer zou kunnen.

**Geplaatst**: 18-12-19 18:44

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 18:44

Hier ook een combinatie van werk en privé. Ook onverwerkte dingen uit mijn jeugd en verleden spelen weer op. De opname van mijn dochter was wel de druppel. Ik ging altijd door. Mocht niet opgeven want wat zouden anderen er van denken.

Toen ik gisteren de "diagnose" kreeg was ik even helemaal van slag. Maar 's middags kwam er een soort rust.

**Geplaatst**: 18-12-19 19:03

Geplaatst: 18-12-19 19:03

Herkenbaar, ik was ook degene die sterk was..
Toen ik m'n vriend voor mijn ogen in elkaar zag zakken, jaren van onzekerheid waarin hij niet of nauwelijks verbetering liet zien.
De eerste weken heeft hij vrij slecht in het ziekenhuis gelegen en ben ik bang geweest heb kwijt te raken.
Mijn schoonmoeder die ons heel plotseling is ontvallen...
Werk waarin het echt ontzettend druk was. Tel daar nog dingen van het verleden bij op.
Ik ben ook altijd ontzettend hard voor mijzelf.. Ik ben sterk, ik ga wel door.. Een ontzettende bewijsdrang die voorkomt uit m'n jeugd.

Hier dus ook een combi, maar voornamelijk privé. Verstandhouding met werk is goed gelukkig.

Ik heb alleen niet echt een diagnose gehad, wat ik best gek vind.. POH zei eerst licht overspannen, maar heb het idee dat dat icm mijn klachten een onderschatting is geweest. Ik heb ook moeite om te laten zien aan een 'vreemde' hoe het gaat, dus daar kon ze ook niet zo goed door heen prikken denk ik..

Ben nu onder begeleiding van een psycholoog..

Voor de heftige momenten (paniekaanvallen, en wanneer ik gewoon flip omdat ik het niet meer trek) heb ik inmiddels wat kalmerends

Vandaag bedacht ik dat ik me nu niet meer afvraag of ik me aanstel of het mezelf aanpraat... Dit is echt..

**Geplaatst**: 18-12-19 19:31

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 19:31

Ik door werk en privé, ik deed simpelweg te veel, nare periode op werk gehad, uit dienst, maanden later nieuwe baan maar met uur reistijd. Met 4 maanden zat ik thuis voor 12 weken en toen opbouwen.
Toen zwanger en direct na bevalling een PND. Toen weer langzaam opbouwen, van baan gewisseld, daar kwam t weer terug. Kwestie van niet goed hersteld en geen duidelijke werkzaamheden, veel stress daar. Toen heb ik 3 kwart jaar thuis gezeten.
Inmiddels besloten voorlopig niet meer te werken.

**Geplaatst**: 18-12-19 19:34

Re: Hoe herken/merk je dat je overspannen bent, of burnout?

Geplaatst: 18-12-19 19:34

Ik ben inmiddels 80 tot 100% afgekeurd en ook vrijgesteld van alle keuringen etc.
Heb meerdere trajecten voor oa beter slapen gevolgd maar tot nu toe helaas nog zonder resultaat.
En zonder goede slaap is het ook moeilijk om EMDR en andere therapievormen te volgen, dus ik zit momenteel een beetje vast.
Medicatie werkt helaas ook niet en is uiteraard geen permanente oplossing.