Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-07-19 14:14

Geplaatst: 09-07-19 14:14

Relaxed schreef:
Gewetensvraagje, zou je zelf een stuk van je lever doneren als je weet dat dat betreffende familielid teveel drinkt? Ik heb zelf een tante die alcoholist is en die heeft het gepresteerd om werkelijk op ieder gebied een ooitje van dr leven te maken, ik peins er niet over om een haar een stuk van mijn lever te doneren

Een tante zeker niet. Maar mijn ouders had ik wat ik bij leven kan missen zeker gedoneerd, ook als ze zelf verantwoordelijk zouden zijn voor hun kwaal. Mits er natuurlijk wat levenskwaliteit voor terug zou kunnen komen.

Een ex collega van mij wilde haar moeder een stuk lever doneren die door de combi chemo voor kanker elders in haar lichaam en toch ook wel een slokje lusten een falende lever kreeg. Aangezien collega eerst zelf moest stoppen met roken en een half jaar clean moest zijn was haar moeder al overleden voor een donatie uitgevoerd had kunnen worden.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:14

Geplaatst: 09-07-19 14:14

Voor transplantatie krijg je 'leefregels' waar je aan moet voldoen.
Als een familielid wel wil doneren, maar geen geschikte donor is, dan kan gebruik worden gemaakt van een cross over traject. Ik weet dat Erasmus en het Radboud dit sowieso doen (niertransplantatie bij leven in onze familie).

**Geplaatst**: 09-07-19 14:16

Geplaatst: 09-07-19 14:16

Mijn moeder is jong overleden aan alcoholverslaving, haar verslaving heeft wel mooi mijn jeugd verziekt (en nog steeds heb ik daar veel last van). Dus nee, die zou ik niks gegeven hebben.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:17

Geplaatst: 09-07-19 14:17

Shaggy09 schreef:
Relaxed schreef:
Gewetensvraagje, zou je zelf een stuk van je lever doneren als je weet dat dat betreffende familielid teveel drinkt? Ik heb zelf een tante die alcoholist is en die heeft het gepresteerd om werkelijk op ieder gebied een ooitje van dr leven te maken, ik peins er niet over om een haar een stuk van mijn lever te doneren

Zoals ik al eerder postte vind ik dit best schrijnend om zo maar even te zeggen, weet je dat.
Nogmaals, alcoholisme is niet een keuze, verslaafd worden ook niet. Als je alcoholist bent ben je
compleet afhankelijk van dat middel en dat is heel erg triest. Dat gun je niemand. Bovendien is
verslavingsgevoelig zijn iets wat in je genen kan zitten en waar je dus ook niet zo veel aan kan doen.
Een soort ziekte dus.

Vind het dan apart dat jij haar zou laten creperen puur alleen omdat ze alcoholist is, als ze geen alcoholist was had je het wel gedaan kan ik opmaken uit jouw post?

Geen idee, zo hecht is de band nooit geweest. Heb haar nu al jaaaren niet gezien en ik weet niet of dit anders zou zijn geweest als ze niet had gedronken.
Ik heb gewoon geen enkel respect voor haar, hoe ze met mijn opa en oma is omgegaan die haar alle hulp hebben geboden. Nee, dan verdien je het imo niet meer

**Geplaatst**: 09-07-19 14:28

Geplaatst: 09-07-19 14:28

Relaxed schreef:
Shaggy09 schreef:

Zoals ik al eerder postte vind ik dit best schrijnend om zo maar even te zeggen, weet je dat.
Nogmaals, alcoholisme is niet een keuze, verslaafd worden ook niet. Als je alcoholist bent ben je
compleet afhankelijk van dat middel en dat is heel erg triest. Dat gun je niemand. Bovendien is
verslavingsgevoelig zijn iets wat in je genen kan zitten en waar je dus ook niet zo veel aan kan doen.
Een soort ziekte dus.

Vind het dan apart dat jij haar zou laten creperen puur alleen omdat ze alcoholist is, als ze geen alcoholist was had je het wel gedaan kan ik opmaken uit jouw post?

Geen idee, zo hecht is de band nooit geweest. Heb haar nu al jaaaren niet gezien en ik weet niet of dit anders zou zijn geweest als ze niet had gedronken.
Ik heb gewoon geen enkel respect voor haar, hoe ze met mijn opa en oma is omgegaan die haar alle hulp hebben geboden. Nee, dan verdien je het imo niet meer

Dan vind ik het een ander verhaal, want dan is de familieband gewoon slecht. Maar dat kan ook als je geen alcoholist bent of een verslaving hebt gebeuren.

Maar om nou per definitie te zeggen dat je aan mensen die verslaafd zijn of zijn geweest niks doneert ´want ze kiezen er zelf voor´ is erg kort door de bocht natuurlijk.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:33

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 14:33

Ik ben donor voor alles. Organen, beenmerg, bloed en doe mn lichaam ook maar naar de wetenschap als het zo ver is :Y)

Overigens zie ik veel mensen hier reageren dat ze meteen op hun 18e geregistreerd hebben. Maar dat kan al vanaf je 12e. Mochten er jongere meelezers zijn die dit graag willen.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:38

Geplaatst: 09-07-19 14:38

Kaus schreef:
Ik ben donor voor alles. Organen, beenmerg, bloed en doe mn lichaam ook maar naar de wetenschap als het zo ver is

Overigens zie ik veel mensen hier reageren dat ze meteen op hun 18e geregistreerd hebben. Maar dat kan al vanaf je 12e. Mochten er jongere meelezers zijn die dit graag willen.

Zou die beslissing bij de ouders laten voor minderjarigen. Uiteraard kunnen zij alsnog 'nee' zeggen, dus een registratie door jonge kinderen vind ik best ver gaan.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:41

Geplaatst: 09-07-19 14:41

elnienjo schreef:
Kaus schreef:
Ik ben donor voor alles. Organen, beenmerg, bloed en doe mn lichaam ook maar naar de wetenschap als het zo ver is

Overigens zie ik veel mensen hier reageren dat ze meteen op hun 18e geregistreerd hebben. Maar dat kan al vanaf je 12e. Mochten er jongere meelezers zijn die dit graag willen.

Zou die beslissing bij de ouders laten voor minderjarigen. Uiteraard kunnen zij alsnog 'nee' zeggen, dus een registratie door jonge kinderen vind ik best ver gaan.

Ze zegt dat het vanaf dan al kan.... niet dat je vanaf 12 direct als donor staat.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:43

Geplaatst: 09-07-19 14:43

Ik heb opgegeven dat ik het aan mijn familie overlaat. Mijn familie weet dat ik het zelf wel graag zou willen. Ik zou mijn lichaam ook wel willen schenken aan de wetenschap na mijn dood. Maar als mijn familie er moeite mee zou hebben op dat moment dan mogen ze weigeren van mij. Kan me voorstellen dat zij het niet prettig vinden als ik hersendood naar de OK gereden wordt om mijn organen te oogsten, helemaal als het plotseling zou gebeuren.

Ik weet dat de vraag sowieso aan de familie gesteld wordt, maar ik hoop dat ze zich op deze manier vrijer voelen om ook echt zelf de keus te maken.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:49

Geplaatst: 09-07-19 14:49

Magrathea schreef:
MarliesV schreef:
Dat weet ik niet, dat zijn geen dingen die je vraagt in mijn ogen.

Bedoel je dat jij dat niet wil vragen of dat artsen dat niet mogen vragen van de kinderen?

Volgens mij is een ieder vrij om te doen wat hij/zij wil bij leven (wat donatie betreft). Het lijkt me dat iemand best aan een van zijn/haar ouders mag doneren.
Moet er nog wel een match zijn natuurlijk.
Daarnaast moet de patient in kwestie diens leven ook wel gebeterd hebben (zoveel jaar van de drank af etc.) anders beginnen ze er niet aan. Dan is de kans te groot dat ook de nieuwe lever "verpest" wordt en dan is alle moeite van opereren, nabehandelen, etc. voor niets. Dus in zo'n situatie zouden ze het waarschijnlijk wel weigeren.

Ik bedoel dat je als vriend, niet zo'n gewetensvraag aan een vriend stelt.
Dat vind ik zo'n prive vraag dat ik die nooit zou stellen.

Of de artsen deze vraag hebben gesteld, geen idee dus. Kan mij voorstellen dat deze wel is gesteld als de situatie daar was.

Maar gezien de situatie (hij dronk nog) denk ik niet dat zijn kinderen dit doorgang zouden geven.
Maar goed, dat is speculeren.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:51

Geplaatst: 09-07-19 14:51

Shaggy09 schreef:
Maar om nou per definitie te zeggen dat je aan mensen die verslaafd zijn of zijn geweest niks doneert ´want ze kiezen er zelf voor´ is erg kort door de bocht natuurlijk.

Iedereen heeft de keuze om hypothetisch iets niet te gunnen.

Maar in de praktijk is er geen keuze waar de organen heen gaan. Het gaat dan om exacte matches en wie er aan de beurt is. Binnen familie is het iets anders, maar nog steeds moet er sowieso een exacte match zijn en moeten de artsen het zien zitten om aan een transplantatie te beginnen bij de patient.
Al eerder genoemd, niet iedereen komt zomaar in aanmerking voor een transplantatie.
Ze gaan geen organen verspillen aan hopeloze gevallen. Ze moeten wel de zekerheid hebben dat het gegeven orgaan goed ontvangen en verzorgd wordt om het zo maar te zeggen. Dat geeft geen garanties, maar wel meer kans.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:53

Geplaatst: 09-07-19 14:53

Jessix schreef:
Ik heb opgegeven dat ik het aan mijn familie overlaat. Mijn familie weet dat ik het zelf wel graag zou willen. Ik zou mijn lichaam ook wel willen schenken aan de wetenschap na mijn dood. Maar als mijn familie er moeite mee zou hebben op dat moment dan mogen ze weigeren van mij. Kan me voorstellen dat zij het niet prettig vinden als ik hersendood naar de OK gereden wordt om mijn organen te oogsten, helemaal als het plotseling zou gebeuren.

Ik weet dat de vraag sowieso aan de familie gesteld wordt, maar ik hoop dat ze zich op deze manier vrijer voelen om ook echt zelf de keus te maken.

Hier hetzelfde.

Eerst stond ik wel wat jaren geregistreerd als donor, van mij mogen ze ook van alles van mij gebruiken maar ik vind het eigenlijk ook heel belangrijk dat mijn nabestaanden goed afscheid van mij kunnen en mogen nemen op hun manier. Ze weten hoe ik erover denk, dat gesprek is al gevoerd maar toch als het zover komt en ze zijn compleet overdonderd en hebben willen in alle rust afscheid van mij kunnen nemen zonder dat ik weggehaald wordt na enkele minuten om snel geplukt te worden.. vind ik dat ook goed. Ik respecteer hun rouwproces en hun keuze, zij moeten verder. Niet ik. Dus daarom heb ik het laatst gewijzigd naar dat de familie beslist.

**Geplaatst**: 09-07-19 14:57

Geplaatst: 09-07-19 14:57

Hier een "nee". Ik heb dingen gelezen waar ik onpasselijk van werd.

https://www.earth-matters.nl/192/12942/ ... -dood.html

https://www.wanttoknow.nl/hoofdartikele ... isleiding/

https://www.ad.nl/bizar/hersendode-man- ... ~a72fbba4/

En zo zijn er nog 100 artikelen

**Geplaatst**: 09-07-19 15:04

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 15:04

En daar gaan we weer.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:05

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 15:05

Idd, zijn ook wel bijzondere links zo te lezen.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:06

Geplaatst: 09-07-19 15:06

LaPluche schreef:
Hier een "nee". Ik heb dingen gelezen waar ik onpasselijk van werd.

https://www.earth-matters.nl/192/12942/ ... -dood.html

https://www.wanttoknow.nl/hoofdartikele ... isleiding/

En zo zijn er nog 100 artikelen

Ja... die websites word ik dan weer onpasselijk van

Overigens kan ik iedereen aanraden (zeker als je de beslissing bij de familie legt) het hierover te hebben met naasten en dierbaren.
En wat er ook in dit artikel staat: https://www.volkskrant.nl/wetenschap/ee ... ~b1acb719/ is dat de familie zeker wel tijd heeft om afscheid te nemen.
De operatie van het uitnemen van organen is ook vrij vlot (halfuur ofzo) dus daarna kan de familie er nog bij.
Edit: klopt niet helemaal, uitnemen duurt wat langer.

Laatst bijgewerkt door Magrathea op 09-07-19 15:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-07-19 15:07

Geplaatst: 09-07-19 15:07

Het maakt me niet uit wat jullie ervan vinden.
Ik ben gaan zoeken en kwam dit soort artikelen tegen.
En ik geloof dat het AD niet heel vreemd of gek is.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:09

Geplaatst: 09-07-19 15:09

Als je een beetje je best doet op Google dan kan je over elke ingreep/ziekte/menselijk handelen wel horrorverhalen vinden.

Zelf ben ik donor, mijn familie weet ook dat ik dit graag wil dus dit zullen zij niet tegenhouden

.
Tevens ook geprobeerd om bloeddonor te zijn, maar m'n aders zijn te klein, dus ik mag het over een paar jaar weer proberen :')

.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:23

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 15:23

Ik ben donor, met uitzondering van mijn hart. Reden dat deze niet gedoneerd wordt is helaas een aangeboren hartafwijking. Ik hoop eerlijk gezegd wel dat ze zo slim zijn hem eruit te halen voor nader onderzoek voor desbetreffende hartafwijking. Ik moet maar eens vragen bij mijn cardioloog hoe dat zit

Het is mij om het even wat er met mijn lichaam gebeurd als ik er niet meer ben. Ik denk dat het voor mijn nabestaanden misschien lastiger is en ik hoop dat zij voor hun een juiste keuze kunnen maken of dat ik ze al goed voorbereid heb tegen die tijd waarom ik deze keuze heb gemaakt.

Het is dat ik voldoende kan doneren, anders had ik er ook geen moeite mee gehad mijn lichaam aan de wetenschap te doneren.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:27

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 15:27

maar volgens mij gaat geen enkele arts toch transplanteren bij een alcohol-verslaafde?alvoor ze transplanteren zal die persoon toch moeten bewijzen dat hij x-aantal tijd nuchter is(en dan gaat het niet over dagen)

wat ik me afvraag,mensen die zeggen niet te doneren en ook niets willen ontvangen,wat is jullie levenssituatie?

want als jonge moeder,kan ik me echt niet voorstellen dat je bv door een ongeluk je nieren kwijtraakt en dus enkel kan blijven leven door een donornier en je dus je kinderen maar zonder mama laat opgroeien omdat je niets wil ontvangen van een ander?
ik kan me dat echt niet voorstellen dat iemand zoiets zou beslissen?

**Geplaatst**: 09-07-19 15:35

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 15:35

Ik doneer alles wat ze maar hebben willen

ze kijken wel wat nog bruikbaar is en veel geluk ermee!

**Geplaatst**: 09-07-19 15:37

Geplaatst: 09-07-19 15:37

Omenstabij schreef:
Het is dat ik voldoende kan doneren, anders had ik er ook geen moeite mee gehad mijn lichaam aan de wetenschap te doneren.

Je kan je lichaam ook nog aan de wetenschap doneren als je ook orgaandonor bent

Orgaandonatie gaat dan uiteraard voor maar ook daarna kunnen ze nog van alles met je lichaam.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:48

Geplaatst: 09-07-19 15:48

Dancyy schreef:
Omenstabij schreef:
Het is dat ik voldoende kan doneren, anders had ik er ook geen moeite mee gehad mijn lichaam aan de wetenschap te doneren.

Je kan je lichaam ook nog aan de wetenschap doneren als je ook orgaandonor bent Orgaandonatie gaat dan uiteraard voor maar ook daarna kunnen ze nog van alles met je lichaam.

! Bedankt! Ik heb het even opgezocht inderdaad. Dat wordt alleen wel een gevalletje 'in overleg met de familie', als ik het zo zie.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:49

Geplaatst: 09-07-19 15:49

Voor mij een NEE registratie.

Lusitana er zijn heel wat mensen die in de praktijk onbekwaam zijn en die niet iemand hebben die van alles voor ze regelt. Ik kom ze regelmatig tegen in mijn werk. Voor de wet zijn ze volwassen en wilsbekwaam. In de praktijk kunnen ze nauwelijks hun schoenveters strikken.

Wat hersendood is, is een afspraak, geen feit. Van de hersenen, van coma en bewustzijn weet de wetenschap nog geen 1%
In de meeste gevallen, of misschien wel alle tot nu toe, zal het inderdaad zo zijn dat iemand niet meer wakker wordt.
Maar wat er wel of niet precies in het brein gebeurd is niet bekend.
Ik heb dit in mijn nabije omgeving meegemaakt met iemand waarvan een groot gedeelte van de hersenstam was afgestorven en bij wie toch enkele functies terugkwamen waarvan de betrokken artsen zeiden dat het onmogelijk was.

**Geplaatst**: 09-07-19 15:53

Geplaatst: 09-07-19 15:53

LaPluche schreef:
Hier een "nee". Ik heb dingen gelezen waar ik onpasselijk van werd.

https://www.earth-matters.nl/192/12942/ ... -dood.html

https://www.wanttoknow.nl/hoofdartikele ... isleiding/

https://www.ad.nl/bizar/hersendode-man- ... ~a72fbba4/

En zo zijn er nog 100 artikelen

In eerste instantie wilde ik de links niet aanklikken, omdat ik bang was voor gruwelverhalen. Maar gelukkig doen de eerste twee artikelen mij niet zoveel. Dat is de discussie over hersendood zijn en hoe terecht de 'dood' uit 'hersendood' is. Met volledige of gedeeltelijke hulp wordt ervoor gezorgd dat de meeste lichaamsfuncties het blijven doen. Het is echter niet zo dat de persoon er dan nog is. Het lichaam wel, maar als er geen grove fouten worden gemaakt*, dan mag je er vanuit gaan dat er geen enkele kans meer is op het bijbrengen van de persoon. Er is geen leven meer mogelijk. Maar zolang je het hart aan de gang houdt, zodat de bloedcirculatie op gang blijft, er voldoende zuurstof is en je het lichaam blijft voeden, dan is het vanzelfsprekend dat bepaalde functies het blijven doen. Je moet dit niet verwarren met leven zoals je dat nu zelf doet.

*zoals in het laatste artikel, waarbij er gelukkig genoeg controle was om in te zien dat de man nog een kans had op herstel. Dit was natuurlijk een verschrikkelijke fout, maar gelukkig is de man niets aangedaan. Ze halen namelijk niet maar zo even de organen eruit.

Het schijnt overigens een niet kloppend artikel te zijn. Zie hier de hoax wijzer:
https://www.facebook.com/dehoaxwijzer/p ... 704155382/

Er is dus één fout gemaakt door het ziekenhuis en dat was het bespreken van eventuele orgaandonatie voordat de man hersendood was verklaard.

Laatst bijgewerkt door _Lorette_ op 09-07-19 15:59, in het totaal 2 keer bewerkt