Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-06-19 08:58

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 08-06-19 08:58

@ superpony, waar haal jij uit dat de vrouw-vrouw relatie een probleem is voor dochter? Ik vind dat nogal een vreemde aanname?

Ik snap overigens dat een kind op de eerste plaats komt, maar blijf het vreemd vinden dat een 16 jarige niet langer dan 3 uur alleen thuis mag zijn.

**Geplaatst**: 08-06-19 09:08

Geplaatst: 08-06-19 09:08

ik zou voorstellen dat je voorlopig drie weken naar je vriendin gaat en de vierde week zij naar jouw met of zonder dochter... Mijn dochter is 15 en hangt ook nog erg aan me.. het ligt echt aan het kind.. mijn zoon heeft dit totaal niet..... dus oordelen dat kind best weekend alleen kan zijn kan je niet doen... succes hopelijk kom je eruit

**Geplaatst**: 08-06-19 09:25

Geplaatst: 08-06-19 09:25

Oplossing zou kunnen zijn: jij om het weekend daarheen (zoals het nu al is begrijp ik?). Dan de andere 2 weekends 1x ieder in haar eigen huis, en het andere weekend dochter bij opa en oma ofzo en vriendin komt naar jou.
Op die manier heb jij toch om het weekend je rust, 1x per maand een weekend met z'n 2 (ook wel eens lekker), dochter hoeft maar 1x per maand te logeren (vinden opa en oma waarschijnlijk ook wel leuk). Alleen is er dan 1 weekend per maand dat jullie elkaar niet zien.

Dit is prima voor alle parijen, en ook heel goed aan dochter uit te leggen en niet heel ingrijpend voor haar.
Zou dat een optie zijn?

**Geplaatst**: 08-06-19 10:10

Geplaatst: 08-06-19 10:10

lnvdh schreef:
ik zou voorstellen dat je voorlopig drie weken naar je vriendin gaat en de vierde week zij naar jouw met of zonder dochter... Mijn dochter is 15 en hangt ook nog erg aan me.. het ligt echt aan het kind.. mijn zoon heeft dit totaal niet..... dus oordelen dat kind best weekend alleen kan zijn kan je niet doen... succes hopelijk kom je eruit

Maar het ging er niet enkel om dat ze geen nacht alleen mag blijven, ze mag ook niet alleen met de trein komen. Dat vind ik best beperkend als iemand 16 is. Je kan ze toch moeilijk eeuwig klein houden.En je kinderen zelfstandig leren zijn heeft niks te maken met ze niet belangrijk vinden zoals sommige blijkbaar denken...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-19 13:34

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-19 13:34

Wijsje schreef:
Oplossing zou kunnen zijn: jij om het weekend daarheen (zoals het nu al is begrijp ik?). Dan de andere 2 weekends 1x ieder in haar eigen huis, en het andere weekend dochter bij opa en oma ofzo en vriendin komt naar jou.
Op die manier heb jij toch om het weekend je rust, 1x per maand een weekend met z'n 2 (ook wel eens lekker), dochter hoeft maar 1x per maand te logeren (vinden opa en oma waarschijnlijk ook wel leuk). Alleen is er dan 1 weekend per maand dat jullie elkaar niet zien.

Dit is prima voor alle parijen, en ook heel goed aan dochter uit te leggen en niet heel ingrijpend voor haar.
Zou dat een optie zijn?

Zo doen we het nu eigenlijk regelmatig ook al. Dus ik hoop inderdaad dat het zo opgelost kan worden uiteindelijk. En soms dan toch wel de trein kunnen pakken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-19 13:35

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-19 13:35

beatje schreef:
lnvdh schreef:
ik zou voorstellen dat je voorlopig drie weken naar je vriendin gaat en de vierde week zij naar jouw met of zonder dochter... Mijn dochter is 15 en hangt ook nog erg aan me.. het ligt echt aan het kind.. mijn zoon heeft dit totaal niet..... dus oordelen dat kind best weekend alleen kan zijn kan je niet doen... succes hopelijk kom je eruit

Maar het ging er niet enkel om dat ze geen nacht alleen mag blijven, ze mag ook niet alleen met de trein komen. Dat vind ik best beperkend als iemand 16 is. Je kan ze toch moeilijk eeuwig klein houden.En je kinderen zelfstandig leren zijn heeft niks te maken met ze niet belangrijk vinden zoals sommige blijkbaar denken...

Inderdaad ja.

**Geplaatst**: 08-06-19 14:19

Geplaatst: 08-06-19 14:19

beatje schreef:
Maar het ging er niet enkel om dat ze geen nacht alleen mag blijven, ze mag ook niet alleen met de trein komen. Dat vind ik best beperkend als iemand 16 is. Je kan ze toch moeilijk eeuwig klein houden.En je kinderen zelfstandig leren zijn heeft niks te maken met ze niet belangrijk vinden zoals sommige blijkbaar denken...

Dat heeft ook met het soort kind te maken.
Mijn oudste die was, bij wijze van spreke al met haar 4de volwassen. Wilde persé op haar fietsje op zondag alleen naar oma. Niet te houden al paar keer bij de poort weg geplukt. Dus oom R, stond haar op te wachten zondag ochtend om 8.00 uur bij dat ene gevaarlijke kruispunt, vriendinnen stonden langs de route om het schaapje in de gate te houden, en oma zat klaar met de koffie, en mama (ikke dus) stierf 1000x die 15 minuten. Maar ze heeft het heel goed gedaan en toen was het goed.
Mijn jongste zoon daar en tegen, hebben wij de 1ste week toen hij naar de middelbare school ging moeten begeleiden (pap of mam op de fiets er naast), zodat hij de route leerde (dyslexie en moeilijk dus kunnen onthouden) en hij geen angst zou hebben. Vlak voor school sloegen wij dan nonchalant rechts af en hij fietste vrolijk die laatste paar 100 meter naar school. Niemand mocht het weten dat hij niet alleen durfde op zijn 12 de jaar.

Het zelfstandig worden voor hem was zo moeilijk en het was een echte laatbloeier vergeleken bij de oudste twee (de middelste ontwikkelde zich normaal→ niet te vroeg en niet te laat dingen willen).
Een 16 jarige zou al die dingen moeten kunnen die jij noemt in je gequote stukje. Maar als deze dochter dit echt wil, zal ze het gewoon afdwingen. Dus ik denk dat de dochter ook niet zo "voorlijk" is. Dat het dus een én, én verhaal is en dat maakt het lastig.

Ik kon gerust door de week wel eens een nachtje naar mijn vriend, en dan bleven de kinderen thuis (16 en 12 jaar) en genoten en hadden we bel contact. Ik heb het niet vaak gedaan, maar het kon wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-19 14:55

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-19 14:55

Dochter is eerlijk gemakkelijk, dan niet voorlijk. Kan het allemaal prima, maar neemt weinig initiatief.
Bij eerdere situaties hebben zowel moeder als dochter pas ervaren dat het eigenlijk wel prima was, nadat het een x wel moest. Zo ging het ook bij het naar de middelbare fietsen. Of zelf naar oma fietsen.
Het is nou eenmaal makkelijker als mams je brengt. Ook nu nog naar school op vrijdag bijv.
Ik was er zelf ook zo een die nog niet met een orkaan weggebracht wilde worden, want wat zou iedereen dan van mij vinden!

**Geplaatst**: 08-06-19 15:01

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 08-06-19 15:01

Ja zoiets dacht ik wel. Vaak versterkt het elkaar en is het een én, én verhaal.

Ikke wilde ook alles selluf doen! Dus ik had wel begrip voor mijn oudste, maar die wilde wel heel erg snel alles selluf doen en als je dan de oudste bent is dat niet heel gemakkelijk voor de mams.

**Geplaatst**: 08-06-19 16:30

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 08-06-19 16:30

Persoonlijk vind ik dat je gemakkelijk ,niet moet voeden.Heb er ook zo ene hier,ik kwam er pas achter toen iemand anders een opmerking er over maakte,die zei doe je dat er echt nog voor?Toen ben ik eens na gaan denken en zag ineens dat kindlief dat best wel kon ,maar uit luiigheid mama het liet doen :-D. Soms worden dingen ook een gewoonte waar je als ouder niet bij stilstaat.Bij mij liet de opmerking toen wel mijn ogen open gaan.

**Geplaatst**: 08-06-19 20:00

Geplaatst: 08-06-19 20:00

Tiggs schreef:
@ superpony, waar haal jij uit dat de vrouw-vrouw relatie een probleem is voor dochter? Ik vind dat nogal een vreemde aanname?

Ik snap overigens dat een kind op de eerste plaats komt, maar blijf het vreemd vinden dat een 16 jarige niet langer dan 3 uur alleen thuis mag zijn.

Omdat de wereld nog steeds verrot is en kinderen elkaar pesten. Je weet niet wat hierover tegen haar gezegd is en ik weet uit ervaring dat kinderen in sommige situaties niet alles tegen hun ouders zeggen. Kinderen hebben sterk de neiging om hun ouders te beschermen. ( niet ervaring door eigen kind, maar andere kinderen......)
Op latere leeftijd zoals de middelbare zijn ze soms ook nog steeds keihard tegen elkaar.

Het zal mij een worst wezen wie wat met wie doet. In mijn familie ook vrouw-vrouw relatie met kind, dus dat is prima. En het zal ook steeds makkelijker worden.

Gaat dus niet om wat ik vind, maar wat er gebeurt in onze samenleving en wat wel of niet wordt gezien bij een kind of dat effect heeft.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-19 20:06

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-19 20:06

superpony schreef:
Tiggs schreef:
@ superpony, waar haal jij uit dat de vrouw-vrouw relatie een probleem is voor dochter? Ik vind dat nogal een vreemde aanname?

Ik snap overigens dat een kind op de eerste plaats komt, maar blijf het vreemd vinden dat een 16 jarige niet langer dan 3 uur alleen thuis mag zijn.

Omdat de wereld nog steeds verrot is en kinderen elkaar pesten. Je weet niet wat hierover tegen haar gezegd is en ik weet uit ervaring dat kinderen in sommige situaties niet alles tegen hun ouders zeggen. Kinderen hebben sterk de neiging om hun ouders te beschermen. ( niet ervaring door eigen kind, maar andere kinderen......)

Op latere leeftijd zoals de middelbare zijn ze soms ook nog steeds keihard tegen elkaar.

Het zal mij een worst wezen wie wat met wie doet. In mijn familie ook vrouw-vrouw relatie met kind, dus dat is prima. En het zal ook steeds makkelijker worden.

Gaat dus niet om wat ik vind, maar wat er gebeurt in onze samenleving en wat wel of niet wordt gezien bij een kind of dat effect heeft.

Maar geloof mij maar dat dit hier niet speelt. We kennen haar door en door, hebben goed contact met vriendinnen en hun ouders, ook goed contact met school. Er heeft in de loop vd jaren wel eens wat gespeeld in de klas en daar was ze heel open over.

Dus laten we geen problemen er bij creëren die er niet zijn.

Laatst bijgewerkt door ikkedus op 08-06-19 20:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-06-19 20:07

Geplaatst: 08-06-19 20:07

beatje schreef:
Persoonlijk vind ik dat je gemakkelijk ,niet moet voeden.Heb er ook zo ene hier,ik kwam er pas achter toen iemand anders een opmerking er over maakte,die zei doe je dat er echt nog voor?Toen ben ik eens na gaan denken en zag ineens dat kindlief dat best wel kon ,maar uit luiigheid mama het liet doen :-D. Soms worden dingen ook een gewoonte waar je als ouder niet bij stilstaat.Bij mij liet de opmerking toen wel mijn ogen open gaan.

Dat je je ogen opent is op zich niet erg. Maar ik zou me nooit laten beinvloeden door iemand anders. Als ik hoor hoe anderen over hun kinderen praten en het opvoeden etc, hoor ik vaak veel egoisme van ouders. Zal wel veel beter zijn dan hoe wij het doen, maar wij voelen ons daar niet prettig bij. Die mensen zoeken het maar uit......
Ik heb een hele goede band met m'n zoon en heb ook altijd veel gedaan. Doen we nog eigenlijk, maar zou echt never anders willen. Wil niet zeggen dat hij het niet zelf kan of wil, maar wij kunnen hem helpen.

Net ok, komt van voetballen, moet zo werken, eet hij hier. Ten eerste had ik langer de tijd om gezond te koken, hij kan even ontspannen voor een avond en nacht werken en krijgt een goede maaltijd binnen. Ik moet toch koken.......Wij vinden het heerlijk dat ie hier dan even zit, ons bijkletst en goed eet voor het werken.

Al belt ie midden in de nacht, wij springen in de auto en zijn er.

Mijn oma kwam uit 1912 en is ook altijd zo voor haar kinderen geweest, zelfs tot latere leeftijd en ook voor de kleinkinderen. Mijn moeder is van 1943 en altijd alls voor ons gedaan en daarna ook onze zoon. Mijn tante heeft 4 kids en 3 kleinkinderen, zelfde........
Echt niemand is er slechter van geworden.

Voor elkaar klaarstaan en zorgen kan je ook veel van leren ipv altijd denken; ze doen het zelf maar, ik heb me time nodig etc.

**Geplaatst**: 08-06-19 20:08

Geplaatst: 08-06-19 20:08

ikkedus schreef:
Maar geloof mij maar dat dit hier niet het geval is. Ken haar door en door en heb van alles al aan de hand gehad. Ze is heel open en vrij makkelijk om te doorzien.
Daarnaast heeft moeder weer heel veel contact met moeders vriendinnen en ook goed contact op school ( waar ze het fantastisch doet btw). Dus daar hoef je je in dit geval geen zorgen om te maken.
Op latere leeftijd zoals de middelbare zijn ze soms ook nog steeds keihard tegen elkaar.

Ja, zei je ikke, maar ik werd aangevallen alsof ik er moeite mee heb en dat is niet het geval. Je moet alleen realistisch zijn wat er gebeurt onder kinderen en jongeren.

**Geplaatst**: 08-06-19 20:18

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 08-06-19 20:18

Superpony, zoals jij schrijft over je gezin en over wat je voor je zoon doet, klinkt goed in balans. Je zoon is nu 22 dus jij hebt door de jaren heen leren loslaten. Je "zorgt" nu voor hem omdat jullie dat allebei prettig vinden, niet omdat het "moet" omdat hij niet voor zichzelf kan zorgen.

Ik ken ook gezinnen waar het zo niet werkt. Waar de moeder bijvoorbeeld zelf bang en onzeker is en daardoor haar kinderen niet kan loslaten. Doordat die moeder zo bang en onzeker is en daardoor heel dominant, krijgen de kinderen geen ruimte om zich te ontwikkelen tot volwassen, zelfstandige individuen. Tenminste niet zo lang ze nog thuis wonen. Dan zou het kind wel willen en kunnen maar krijgt de kans niet (en dan zie je vaak dat die kinderen stiekem andere wegen gaan bewandelen).

Thuis dingen kunnen bespreken is een groot goed dat gekoesterd moet worden door beide partijen, ouders en kinderen. Dat gaat echter alleen als beide partijen daar voor open staan en elkaar ook echt als gesprekspartner kunnen zien.

**Geplaatst**: 08-06-19 20:49

Geplaatst: 08-06-19 20:49

Er voor je kind zijn heeft totaal niets te maken met je kind wel/niet continue in het oog willen houden.
Mijn ouders waren er juist voor mij toen mij voldoende vertrouwde dat ik op mijn bijna 18e aan de andere kant van het land mocht gaan wonen. Als ze hadden gezegd: „nee vooral niet zelf 5 uur met het openbaar vervoer want dat ik gevaarlijk, blijf maar lekker hier“, dan zou ik dat als anti-steun gezien hebben.
Steun is gewoon niet hetzelfde als elkaar op de lip zitten.

Zolang blijkbaar niemand hier weet wat dat kind wil valt er dus geen zinnig woord te zeggen over de keus van de moeder.
Als het een bang kind is dan snap ik echt wel dat je dan geen weekend weg gaat. Maar net zo goed is het enkel de moeder die bang is.

**Geplaatst**: 09-06-19 08:37

Geplaatst: 09-06-19 08:37

superpony schreef:
ikkedus schreef:
Maar geloof mij maar dat dit hier niet het geval is. Ken haar door en door en heb van alles al aan de hand gehad. Ze is heel open en vrij makkelijk om te doorzien.
Daarnaast heeft moeder weer heel veel contact met moeders vriendinnen en ook goed contact op school ( waar ze het fantastisch doet btw). Dus daar hoef je je in dit geval geen zorgen om te maken.
Op latere leeftijd zoals de middelbare zijn ze soms ook nog steeds keihard tegen elkaar.

Ja, zei je ikke, maar ik werd aangevallen alsof ik er moeite mee heb en dat is niet het geval. Je moet alleen realistisch zijn wat er gebeurt onder kinderen en jongeren.

Ik viel je niet aan, maar jij haalt er opeens een heel nieuw issue bij?

Verder ben ik het met Sizzle eens: er voor je kind zijn, is iets heel anders dan ze in het oog/klein willen houden.

**Geplaatst**: 09-06-19 13:27

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 09-06-19 13:27

Tiggs, ik haalde dat er niet bij. Er kwam verwarring even terug of TS een man of vrouw was en het verschil in relatie.
Ik haakte daar alleen op in, dat het wel degelijk een rol kan spelen in het leven van een kind.

NIET omdat je dan geen goede ouders ben. NIET omdat ik dat niet oke vind. Maar puur en alleen omdat ik weet hoe verrot de wereld is en wat kinderen en jeugd elkaar aandoen met pesten en schelden en dergelijke.

Dan kan je allemaal je kop in het zand steken, omdat je het zelf geen probleem vindt dat 2 vrouwen een relatie hebben en een kind opvoeden, maar zo werkt het gewoon niet.

Je weet echt niet altijd wat kinderen meedragen en de ouders niet vertellen, als ze hun ouders in bescherming nemen. Dat kan echt ver gaan.

Dat niet loslaten komt van beide kant en is een reden voor. Alles, maar dan ook echt alles kan meespelen.
En zoals in het leven van een kind kan nu iets een groot probleem zijn en volgend jaar totaal niet.

Daarbij is 16 gewoon erg jong en moet je ook nog voor je kind zorgen. Het zou vaak fijn zijn als er wat meer op ze gelet wordt, ipv aan hun lot overgelaten.

**Geplaatst**: 09-06-19 15:15

Geplaatst: 09-06-19 15:15

Misschien is het de geschreven miscommunicatie, maar een puber af en toe met de trein laten gaan is toch niet verwaarlozen of aan het lot over laten

Hele hordes kinderen stappen vanaf de brugklas dagelijks in treinen en ander openbaar vervoer om op school te komen.
Welliswaar geen anderhalf uur misschien (al reisde mijn broers ook een uur enkele reis), maar dat is nog steeds niet echt een enorme opgave, desnoods wacht je op het perron.
Wellicht begrijp ik het niet goed.

**Geplaatst**: 09-06-19 16:10

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 09-06-19 16:10

Ik denk dat superpony meer het type overbezorgd is en zelf wat moeite heeft met loslaten en dat wat projecteerd op mensen die er minder moeite mee hebben. Zelf kom ik uit een heel warm nest, maar vanaf dat ik 14 was ging ik eerst met de fiets naar het station vervolgens met de fiets weer naar school. Wilde een bepaalde opleiding doen en dat moest ik er voor over hebben. Maar ik heb me nooit verwaarloost gevoeld omdat ik mzt de treun moest. Daarom durfde ik juist zelf mijn kinderen ook vroeger te laten gaan.

**Geplaatst**: 09-06-19 17:05

Geplaatst: 09-06-19 17:05

Sizzle schreef:
Misschien is het de geschreven miscommunicatie, maar een puber af en toe met de trein laten gaan is toch niet verwaarlozen of aan het lot over laten

Hetzelfde geldt voor je puberkind langer dan drie uur alleen thuis laten... Ik snap het dramatische gedoe gewoon niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-06-19 18:00

Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-19 18:00

Ik ook niet. Echt dramatisch wordt er ook niet gedaan. Het is gewoon niet bespreekbaar. Punt.
Toevallig begon ze gister zelf over het werken en dat het 1 a 2 jaar lastig zou worden. Heb toen alleen maar aangegeven dat ik het fijn zou vinden als er ook aan mij gedacht kon worden en dat er gekeken wordt naar mogelijkheden i.p.v. onmogelijkheden.
Ze gaf zelf aan dat ze al stappen aan het maken is en dat dat ook wel goed komt. Dus dat is al mooi.

**Geplaatst**: 09-06-19 19:10

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 09-06-19 19:10

Dat klinkt toch al positief Ikkedus. Natuurlijk schuif je een kind niet opzij voor een relatie. Maar het is wel fijn als er naar de partner ook gekeken word en dat je niet dient voor als er nog eens tijd over is.

**Geplaatst**: 09-06-19 19:36

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 09-06-19 19:36

Klinkt inderdaad al een stuk beter

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-06-19 20:26

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-19 20:26

Nou he!
Dit topic heeft voor mij in ieder geval relativerend gewerkt. Hoefde ik niet meer de volle lading in het gesprek te leggen.
Thx people!