Bokt.nl

ilayda schreef:

Ik heb er ook bij gezet dat ze ook gewoon nog 5 jaar die nieuwe spiraal in kan houden.

En vind dat het wel bijna zo klinkt als een nieuw kapsel. Is toch normaal dat je wat over hebt voor je partner ?

ilayda schreef:

Dat bedoel ik dus ook, jullie willen beide geen kinderen. En de bedoeling is natuurlijk dat jullie voor altijd samen blijven, dan is het toch heel normaal dat je dan samen gaat kijken naar een oplossing en als het dan bij jou niet mag. Dan kan de man toch wel even de moeite doen.
Als ik het aan mijn man zou vragen, die nu ook geen kids meer wil en hij zegt nee dan ga ik toch wel een beetje twijfelen aan hem.

djinnie schreef:

Als je cijfers van sterilisatie googlet, dan zie je dat dit ook niet 100% veilig is... Bij vrouwen wordt op bijvoorbeeld de website thuisarts.nl een cijfer van 5-20 op de 1000 vrouwen genoemd, dat nog zwanger raakt. Dezelfde website noemt bij mannen een cijfer van 1 a 2 op de 200 mannen. Een andere website zegt over sterilisatie van de man dat het bij 1 op de 3000 raak is. En dat het bij vrouwen een vergelijkbare veiligheid geeft als het spiraaltje.

Vesceron schreef:

ilayda schreef:

Ik heb er ook bij gezet dat ze ook gewoon nog 5 jaar die nieuwe spiraal in kan houden.

En vind dat het wel bijna zo klinkt als een nieuw kapsel. Is toch normaal dat je wat over hebt voor je partner ?

Ook over 5 jaar vind ik het niet iets wat je van je partner moet kunnen verwachten.
Als je het er samen over eens ben prima, maar om nou te zeggen hij moet het maar voor me over hebben vind ik gewoon vreemd, ik heb een heel ander idee van een relatie in ieder geval.

ilayda schreef:

Dat bedoel ik dus ook, jullie willen beide geen kinderen. En de bedoeling is natuurlijk dat jullie voor altijd samen blijven, dan is het toch heel normaal dat je dan samen gaat kijken naar een oplossing en als het dan bij jou niet mag. Dan kan de man toch wel even de moeite doen.
Als ik het aan mijn man zou vragen, die nu ook geen kids meer wil en hij zegt nee dan ga ik toch wel een beetje twijfelen aan hem.

Als je beide geen kinderen wilt en er vanuit gaat dat je voor altijd samen blijft is het zeker heel normaal dat je samen gaat kijken naar een oplossing. Tot zo ver helemaal eens.
Maar ik kan er gewoon niet bij dat je vervolgens zegt "De man kan toch wel even de moeite doen" en (in mijn ogen) nog erger dat je aan je eigen man zou gaan twijfelen als hij nee zegt. Hij heeft dus geen beslissingsrecht maar over zijn eigen lijf, want jij vind dat je dat moet kunnen verwachten en dat hij maar gewoon die moeite moet doen anders trek je hem in twijfel. Zal wel een verschil in normen en waarde zijn, wat natuurlijk prima kan, maar ik vind het absurd.

Overigens niet dat het voorgelegd wordt aan de man, hele logische vraag en ik begrijp dat het een minder heftige ingreep is voor een man (overigens is dat omkeerbare al regelmatig misgegaan), maar als een man hier niet achter staat, zoals bij TS bijvoorbeeld, is het toch gewoon klaar?! Is toch verdorrie zijn goed recht zeg.

josien_m_ schreef:

Nee fijn juist dat er geen regels zijn! Daar zal je maar weer net buiten vallen. Een ander heeft dat niet te bepalen voor je. Nu is het een kwestie van goed zoeken.

Vesceron schreef:

Ook over 5 jaar vind ik het niet iets wat je van je partner moet kunnen verwachten.
Als je het er samen over eens ben prima, maar om nou te zeggen hij moet het maar voor me over hebben vind ik gewoon vreemd, ik heb een heel ander idee van een relatie in ieder geval.

Kwanyin schreef:

Op welke manieren kan dat dan gerealiseerd worden als je alles laat wegnemen? Enige waar ik aan denk is dan adopteren/pleeggezin. Maar dat is echt niet hetzelfde. Daarvoor moet je toch nog een heel ander potje liefde en overtuigingskracht in je hebben dan wanneer je de drang om je eigen bloed voort te planten. En het is echt super dat er mensen zijn die kinderen willen adopteren en ze diezelfde liefde kunnen even alsof het hun eigen kind geweest kon zijn. Maar zo werkt het helaas niet zomaar voor iedereen. Het gaat hier niet puur om rationele beslissingen "oh, ik kan zelf geen kind meer krijgen...dan laat ik er maar 1 adopteren en een kans geven!", maar er zijn zoveel hormonen/emoties/bloedbanden bij betrokken dat het niet wil zeggen dat als je het een wil, het ander je verlangens per definitie ook vervult. Omgekeerd zal wellicht ook bestaan, mensen die heel graag een kind van een ander willen opvoeden maar die ervan gruwelen om zelf ooit zwanger te moeten zijn.

Goof schreef:

djinnie schreef:

Als je cijfers van sterilisatie googlet, dan zie je dat dit ook niet 100% veilig is... Bij vrouwen wordt op bijvoorbeeld de website thuisarts.nl een cijfer van 5-20 op de 1000 vrouwen genoemd, dat nog zwanger raakt. Dezelfde website noemt bij mannen een cijfer van 1 a 2 op de 200 mannen. Een andere website zegt over sterilisatie van de man dat het bij 1 op de 3000 raak is. En dat het bij vrouwen een vergelijkbare veiligheid geeft als het spiraaltje.

De eerste 2 a 3 maanden is de man inderdaad nog vruchtbaar omdat er nog een voorraadje sperma opgeslagen is. Als dit voorradje op is is de man niet meer vruchtbaar.

Sees schreef:

Lusitana, ik denk niet zozeer dat het om het baren gaat, dat is tenslotte maar 'even en niet per se heel leuk ? Ik denk dat het gaat om het feit dat je 9 maanden lang een baby bij je draagt, voelt groeien, schoppen e.d.?

Lusitana schreef:

Verlaagd libido na baarmoederverwijdering is vaak gewoon psychisch. Bij mij ging hij na jaren ellende echt wel gewoon omhoog. Ze zat ook te zeiken over orgasmes. Ik vind het krijgen van en orgasme op het moment dat ik zelfmoord wil plegen om dat kreng, niet zo belangrijk eerlijk gezegd, en ik heb absoluut geen verschil gemerkt. Er zijn genoeg mensen die exact hetzelfde vermelden om dat hele verhaal van verminderd dit en dat teniet te doen. Seksleven heeft gewoon vaak te maken met gemoedstoestand. Niet met of je je broedmachine wel of niet nog hebt.
Ik vind levensgenot sowieso belangrijker dan seksgenot of zelfs een seksleven. (En een arts hoort dat gewoon van je aan te nemen en niet haar eigen ideeën laten overheersen.)

De hormonen worden in de eierstokken aangemaakt. Als die verdwijnen raak je dan ook accuut in de overgang.

Als je later alsnog kinderen wilt kan dat bijna altijd wel toch nog gerealiseerd op de een of andere manier. Ik vind dat gewoon geen argument.

Sizzle schreef:

Claudia,Was die derde dan per ongeluk?

Citaat:

Daarbij nogmaals, als je je baarmoeder nog wel hebt, wat bij sterilisatie het geval is, kan een eigen bevrucht eitje daar ingezet en ben je dus gewoon zelf zwanger. Het eitje is dan alleen niet via de eileider gekomen. Ik vond je dan wel een heel erge mierennöker als je dat al een bezwaar vindt.

Sizzle schreef:

Ik denk dat ze het ook niet zó makkelijk willen maken dat dadelijk iedere 20er zich laat steriliseren onder het mom van, ach anders doen we gewoon ivf dadelijk.

Brainless schreef:

Goof schreef:

De eerste 2 a 3 maanden is de man inderdaad nog vruchtbaar omdat er nog een voorraadje sperma opgeslagen is. Als dit voorradje op is is de man niet meer vruchtbaar.

En zelfs dan kan het weer aan elkaar groeien of een nieuwe verbinding maken.
Zelfs na dat er gecontroleerd is dat hij onvruchtbaar is.

Sizzle schreef:

Ik denk dat ze het ook niet zó makkelijk willen maken dat dadelijk iedere 20er zich laat steriliseren onder het mom van, ach anders doen we gewoon ivf dadelijk.