Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-02-16 20:20

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst door de TopicStarter : 17-02-16 20:20

'k Wil het ook zeker gaan bekijken, het staat echt hoog op de lijst

Maar telkens komt het er niet echt van. Dan begin ik er aan, en dan haak ik weer af. Binnenkort nog maar eens proberen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-16 21:27

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-16 21:27

Cayenne schreef:
Vanavond op tv: http://www.npo.nl/2doc-de-strijd-om-het ... KN_1678988

Deze heb ik ondertussen bekeken. Heb er zo ongeveer 3 dagen over gedaan, maar uiteindelijk ook het laatste stukje gezien. Indrukwekkend.......

**Geplaatst**: 28-02-16 11:13

Geplaatst: 28-02-16 11:13

Ik heb inmiddels de documentaire ook bekeken. En meegeleefd en gehuild met deze mensen.

Ik snap en begrijp de wetgeving rondom euthanasie, het moet getoetst worden, het mag niet uit een impuls of bevlieging gebeuren. Ik vind dat goed en ik kan ook respecteren als huisartsen dit vanuit eigen overwegingen niet kunnen.
Maar als het leven je alleen nog maar tot last is, moet je ook het recht hebben te kunnen beslissen over je levenseinde en wat is het dan goed dat bijvoorbeeld deze kliniek er is, als je huisarts het niet wil doen.

Wat mij bij de dame met dementie opviel, was dat haar wens voor euthanasie zo diep geworteld zat, dat kon ze ten alle tijden zo naar boven halen.

**Geplaatst**: 28-02-16 11:31

Geplaatst: 28-02-16 11:31

De documentaire heb ik ook gezien. Mijn moeders tante is ook in deze documentaire voor gekomen en bij haar is als enige de gehele euthanasie gefilmd.

De discussies die daarna op internet en in het nieuws volgde doordat mijn tante 'Hupakee weg' zei ipv 'Ik wil euthanasie' deed mij wel heel erg veel pijn ... Ik weet dan ook wel wat er allemaal nog meer heeft gespeeld en niet is uitgezonden .. o.a dat de datum 2x is afgelast waardoor mijn tante nog meer in de war raakte.

Ik vond het een heel heftige documentaire maar ik vind het fijn voor deze mensen dat hun lijden eindelijk kan stoppen op deze manier.

De reactie van de huisarts 'Mevrouw kan niet uitleggen wat zij wilt', vond ik heel bizar.

**Geplaatst**: 28-02-16 12:17

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 28-02-16 12:17

xDenies, dat is inderdaad wel heftig, om dan die dingen over haar te lezen.

Ik vond de huisarts een beetje invoelbaar. Dat is niet iemand die zonder meer ervaring heeft in het communiceren met mensen met een beperking, zoals dementie / afasie. Hij vond het daarom moeilijk om in te schatten hoezeer ze het echt begreep. Als ik het goed begrepen heb, heeft hij toen hulp gezocht bij twee artsen die allebei zeiden dat ze het verzoek niet konden steunen. Dan kan ik me ergens wel voorstellen dat je je als arts wel heel kwetsbaar voelt, juist bij zoiets moeilijks. Vreemder is dat de experts er vervolgens ook niets mee doen. (Een goede neuropsychiater zou moeten weten dat je verlies kunt hebben van semantische taal, terwijl je andere dingen nog wel goed kunt begrijpen, en dat dat vaker - bv ook bij afasie - leidt tot het terugvallen op dat soort uitroep-woorden. Begrip is dan grotendeels intact, maar het omzetten naar de taal wil niet. En zo'n arts zou dus een huisarts voldoende vertrouwen moeten kunnen geven in hoeverre een persoon haar wil kan uiten - zelfs al is dat niet via onze normale taal en begrippen.)

Ik begreep later dat er ook al een uitgebreide wilsverklaring was en dat maakt het dan wel weer lastiger, dan heb ik het idee dat de huisarts met die combinatie toch wel in had kunnen schatten wat haar wens was.

Ik vind het erg moedig van je familie dat ze mee hebben gewerkt. De kritiek lijkt me inderdaad zwaar om te horen, maar ik denk dat de uitzending ook veel mensen heeft geholpen om juist beter te begrijpen dat mensen met dementie zowel verward als helder tegelijk zijn. En dat euthanasie veel ingewikkelde regels kent, maar dat er gelukkig ook een Levenseindekliniek is die de moed heeft om ook in moeilijke situaties euthanasie kunnen steunen. En dat het weer een heel klein beetje beter bespreekbaar is geworden.

**Geplaatst**: 28-02-16 13:04

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 28-02-16 13:04

xDenies ik vond het juist zo duidelijk dat ze zich niet meer kon uiten voor haar was er geen communicatie meer mogelijk.
Ze had destijds al heel duidelijk aangegeven begreep ik dat als dit haar voorland werd dat het dan klaar was hoe duidelijk wil je het hebben.
Je zag aan haar dat ze meer wilde zeggen maar het gewoon niet meer kon haar hoofd en mond konden niet meer met elkaar overweg.
Ik vond het mooi om te zien dat ze eigenlijk zo rustig weg mocht gaan voor haar geen weg kwijnen in een verpleeghuis dat alles word haar bespaard.

**Geplaatst**: 28-02-16 13:09

Geplaatst: 28-02-16 13:09

xDenies schreef:
De documentaire heb ik ook gezien. Mijn moeders tante is ook in deze documentaire voor gekomen en bij haar is als enige de gehele euthanasie gefilmd.

De discussies die daarna op internet en in het nieuws volgde doordat mijn tante 'Hupakee weg' zei ipv 'Ik wil euthanasie' deed mij wel heel erg veel pijn ...

Wat moeilijk voor jullie dat dit achteraf zoveel discussie heeft gegeven :(:)

.

Bij mij was het gevoel dus juist het tegenovergestelde, ze was de grip kwijt op haar leven, haar mogelijkheden tot communiceren waren al zo beperkt en dan juist toch nog zo duidelijk je laatste levenswens voelen en kunnen aangeven. Misschien niet met een "volwaardige" zin, maar het was overduidelijk wat ze bedoelde en wilde.
En ze had dit ook al jaren ervoor op papier vast gelegd.
Ik heb er bij zitten huilen hoe liefdevol en rustig dit ging, zittend in haar stoel en in de armen van haar man die haar wens zo heeft gesteund, uit liefde.

Het zal voor jullie weer emotioneel zijn geweest toen het werd uitgezonden. Maar het is niet voor niets geweest, het heeft ook grote waarde voor veel mensen, ik ben ze dankbaar dat ze hieraan mee hebben willen werken.

**Geplaatst**: 29-02-16 10:02

Geplaatst: 29-02-16 10:02

Ik vind het soms gewoon bizar hoe gemeen de mensheid eigenlijk kan zijn. Het is namelijk echt niet zo dat je één brief stuurt naar de levenseindekliniek en ze de volgende dag op je stoep staan om die spuit er in te douwen. Er gaat zoveel meer aan vooraf, en niet alleen dit .. maar inderdaad ook het geen wat je lang van te voren al moet aan geven.

Mijn tante wilde niet meer jarig zijn .. zij is een dag voor of na mijn oma jarig. Dit wilde zij niet meer. Dit was ook toegezegd dat het er voor zou gebeuren. Maar toen brak de huisarts het weer af .. 'Want ze is nog te goed.'
Gewoon bizar en walgelijk ..dat je op het moment dat je niets meer kan je er niet eens van kan uit gaan dat het geen wat je jaren geleden al met gezond verstand hebt vastgelegd; nu niet meer mag.
Het sloopte mijn oom ook .. hij is vroeger heel ziek geweest waardoor hij nu heel slecht/moeilijk kan lopen. Ik weet even niet de juiste benaming daar voor. En mijn tante was regelmatig gewoon ineens verdwenen ...

En inderdaad ... je ziet dat ze zoveel wilt zeggen .. maar meer dan 'hupakee weg' komt er niet uit. Zelfs niet als het over een simpel bakje koffie gaat.

Ik heb het napraten na de documentaire ook afgezet. De arts die zo volmondig sprak over 'ze is vermoord'... wat een galbak! Een heel grote bord voor je kop heb je dan. Als mensen een keus maken dan moeten we daar achter kunnen staan. Liever dat ze het via de levenseindekliniek doen dan dat ze voor een trein springen of zichzelf ophangen om maar even iets te noemen.
Als ze niet meer willen ... dan stoppen ze het vanzelf.

Ook grootse respect voor de meneer in deze uitzending met zijn zestig jaar dwangneurose. Wij kunnen niet begrijpen hoe het voor zo iemand is ... maar we kunnen wel met z'n alle oordelen.

Ik hoop dan ook dat deze 'regel' ooit soepeler word. En dat mocht een ieder van ons er behoefte aan hebben om deze keus te moeten maken ... dat er dan niet zoveel gedoe over gemaakt zal worden. Niets is zo erg als het vechten voor zo'n keus ...

**Geplaatst**: 29-02-16 10:20

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-02-16 10:20

voor jou en je familie xDenies. Wat moet het moeilijk zijn om dit terug te zien, maar ook ik vond het heel mooi te zien hoe het gegaan is. Je oom, die zo dapper en nuchter leek, die zo brak toen het eenmaal zo ver was, maar die zo veel van je tante hield om haar dit te gunnen. Ik vond het zo ongelooflijk dapper en liefdevol, maar wat moet hij zich van binnen verscheurd gevoeld hebben.

Ook ik heb het napraten uitgezet, ik kon het niet aanhoren. Wat een verschrikkelijke kwal van een man met volledig gebrek aan inlevingsvermogen. Van wie is iemands leven eigenlijk?

Mijn stiefvader is er zelf uitgestapt, hij was helemaal alleen. Wat had ik hem graag gegund dat het anders was gegaan, waardiger, met mijn moeder erbij. Mijn moeder wou er zo graag bij zijn, maar de problemen die je er mee kan krijgen.... En dus moest hij het helemaal alleen doen. Ik vind dat zo in- en intriest, als iemands intrinsieke wil om te leven weg is, al jaren weg is en er geen enkele verwachting is dat het terug komt, waarom mag een ander dan bepalen dat hij door moet? Waarom dwingt een ander hem dan tot zulke rigoureuze maatregelen? En gelukkig was mijn stiefvader slim en handig en heeft hij het op een manier kunnen doen die niemand getraumatiseerd heeft, maar iedereen is altijd zo boos op treinspringers, dat ze egoïstisch zijn, maar is het niet stiekem de rest van de maatschappij die zo egoïstisch is dat ze hiertoe gedwongen worden?

Ook ik hoop dat de regels zich verder ontwikkelen in de richting waarin ze op dit moment gaan, mijn leven is van mij en van niemand anders. Wat overigens wat anders is dan vinden dat artsen dit verplicht moeten zijn, want als arts moet je het uiteraard ook maar kunnen. En ook dat zie je in de reportage terug, alle artsen zijn na afloop behoorlijk aangedaan, terwijl zij hier bewust voor kiezen.

**Geplaatst**: 29-02-16 10:53

Geplaatst: 29-02-16 10:53

Inderdaad Lalidan, tot wanhoop gedreven ga je het uiteindelijk zelf doen als je daartoe nog in staat bent. En dan ook echt alleen, anders is de ander ook medeplichtig. Zo mag het niet hoeven gaan

Wat zwaar is dit voor jullie en je moeder geweest :(:)

**Geplaatst**: 19-05-16 12:43

Geplaatst: 19-05-16 12:43

Ik schop dit topic toch even omhoog...
Gisteren was er een 'mooie' en heel gepaste documentaire over de euthanasie van twee dames met Alzheimer.
Wellicht ook 'interessant'?

http://www.npo.nl/2doc-voor-het-te-laat ... KN_1680874

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 19-05-16 12:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-05-16 12:44

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 12:44

Dankje voor de tip! Zal straks eens kijken

**Geplaatst**: 19-05-16 12:47

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 12:47

mijn moeder heeft een euthanasie verklaring. ze is ernstig ziek en dat word alleen maar erger. als zuurstof en medicatie niet goed meer helpen, of als het slijm te dik word dat ze er zo goed als ik stikt wil ze voor de laatste keer proosten zegmaar. een hele heftige beslissing maar heb er respect en begrip voor.

**Geplaatst**: 19-05-16 16:32

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 16:32

Lovemario, heel veel sterkte en wijsheid gewenst in deze moeilijke tijd. Wat een dappere beslissing van je moeder. Ik vind het zo knap als iemand de keus voor euthanasie kan maken.

Vandaag een euthanasie meegemaakt op mijn werk. Blijf het elke keer heftig vinden. Even uitppuffen in de kroeg. Om de 1 of andere reden komt euthanasie vaak harder binnen op emotioneel vlak dan een natuurlijk overlijden.

**Geplaatst**: 19-05-16 18:47

Geplaatst: 19-05-16 18:47

Cayenne schreef:
Ik schop dit topic toch even omhoog...
Gisteren was er een 'mooie' en heel gepaste documentaire over de euthanasie van twee dames met Alzheimer.
Wellicht ook 'interessant'?

http://www.npo.nl/2doc-voor-het-te-laat ... KN_1680874

Ja dat heb ik gezien en ik vond het heel erg. Vanuit m,n Katholiek geloof ben ik tegen euthanasie. Aangezien het leven door God is gegeven en alleen door Hem mag worden teruggenomen.Ik begrijp wel dat mensen die niet gelovig zijn hier anders over denken. maar ook in dat geval moet je je wel realiseren dat als euthanasie steeds gemakkelijker wordt toegestaan, dat dat dan een glijdende schaal is en dat er dan straks mensen worden geeuthanaseerd omdat anderen dat willen, bijv,om financiele redenen.

**Geplaatst**: 19-05-16 19:14

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 19:14

Voor zo ver ik meemaak, zijn de regels rond om euthanasie goed vastgelegd en worden deze streng nageleefd door artsen en SCEN-artsen. Wat ook moet natuurlijk. Er moet zich ondragelijk lijden voordoen, voordat er over mag worden gegaan tot euthanasie. Als de patiënt niet voldoet aan de criteria, en er vindt toch euthanasie plaats, wordt de arts strafrechtelijk vervolgd.
Van de informatie die ik tot mijn beschikking heb vanuit de organisatie Right to die, kan ik melden dat er geen sprake is van versoepeling van de regels omtrent euthanasie.

Dus dat er om financiele redenen zou worden geeuthanaseerd, daar hoef je niet bang voor te zijn.

**Geplaatst**: 19-05-16 20:47

Geplaatst: 19-05-16 20:47

anjali schreef:
Cayenne schreef:
Ik schop dit topic toch even omhoog...
Gisteren was er een 'mooie' en heel gepaste documentaire over de euthanasie van twee dames met Alzheimer.
Wellicht ook 'interessant'?

http://www.npo.nl/2doc-voor-het-te-laat ... KN_1680874

Ja dat heb ik gezien en ik vond het heel erg. Vanuit m,n Katholiek geloof ben ik tegen euthanasie. Aangezien het leven door God is gegeven en alleen door Hem mag worden teruggenomen.Ik begrijp wel dat mensen die niet gelovig zijn hier anders over denken. maar ook in dat geval moet je je wel realiseren dat als euthanasie steeds gemakkelijker wordt toegestaan, dat dat dan een glijdende schaal is en dat er dan straks mensen worden geeuthanaseerd omdat anderen dat willen, bijv,om financiele redenen.

Moderatoropmerking:

TS heeft al verschillende keren aangegeven om het geloof NIET in deze discussie te betrekken. Graag zie ik dat deze vraag gerespecteerd wordt.

**Geplaatst**: 19-05-16 20:57

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 20:57

Wij hebben het hele euthanasietraject gevolgd tijdens de ziekte van mijn moeder. Mocht je vragen hebben mag je altijd pb en.

**Geplaatst**: 19-05-16 21:43

Geplaatst: 19-05-16 21:43

Veel sterkte Lovemario, wat heftig voor je moeder en voor jullie om dit mee te moeten maken.

Een goede aanvulling Milkberry. Ik vind het ook goed en noodzakelijk dat de regelgeving streng is, deze beslissing mag nooit gemakkelijk genomen worden.
Daar tegenover staat dat mensen die zoveel last hebben van het "moeten leven" soms een te zware en te langdurige strijd moeten voeren om waardig en volgens de wet te mogen sterven. Dus ergens mag er van mij nog wel iets meer naar een betere balans gezocht worden.

De documentaire ga ik zeker nog bekijken.

**Geplaatst**: 19-05-16 21:43

Geplaatst: 19-05-16 21:43

Cayenne schreef:
Ik schop dit topic toch even omhoog...
Gisteren was er een 'mooie' en heel gepaste documentaire over de euthanasie van twee dames met Alzheimer.
Wellicht ook 'interessant'?

http://www.npo.nl/2doc-voor-het-te-laat ... KN_1680874

Tranen in mijn ogen wat een mooie docu

De verpleegster was al wat verder in de dementie en dan zie je gewoon hoe zwaar het is.

lovemario schreef:
mijn moeder heeft een euthanasie verklaring. ze is ernstig ziek en dat word alleen maar erger. als zuurstof en medicatie niet goed meer helpen, of als het slijm te dik word dat ze er zo goed als ik stikt wil ze voor de laatste keer proosten zegmaar. een hele heftige beslissing maar heb er respect en begrip voor.

Juist dan is het zo fijn dat er deze mogelijkheid is zodat ze je kan voorkomen.
Sterkte en geniet van de kleine dingen samen nog :(:)

**Geplaatst**: 19-05-16 21:51

Geplaatst: 19-05-16 21:51

Toen mijn vader de diagnose kanker en ongeneeslijk kreeg, heeft hij al vrij snel besloten een euthanasieverklaring te willen en daar heeft hij zelf ook alle stappen voor ondernomen. Maar daarbij liep hij wel tegen een huisarts aan die wegens geloofsovertuiging er niet aan mee wilde werken. En dan val je dus in sommige situaties in een soort gat want er zijn gezondheidscentra zoals die van ons, waar er afspreken lopen dat er geen patiënten worden overgenomen van elkaar, behalve dan op het spreekuur natuurlijk. En het vinden van een arts, op eigen houtje, die wel wil meewerken is nog niet zo makkelijk, zo blijkt. Kan je niet even op googlen zeg maar....
Uiteindelijk is er wel een andere huisarts ingeschakeld hoor, maar dat heeft veel tijd gekost en intussen was mijn vader na diverse chemokuren en toch proberen zo lang mogelijk vol te houden, gewoon moegestreden.

Dus hij is uiteindelijk toch in een ziekenhuisbed in de woonkamer terecht gekomen, met een morfinepomp. En dat was eigenlijk exact wat hij niet had gewild en waarom hij een euthanasieverklaring had. Maar goed, de huisarts wilde dan wel meewerken aan palliatieve sedatie (de tweede huisarts want de eigen arts wilde dat ook niet doen) dus er werd een dag afgesproken waarop de dormicum zou worden gestart en zo kon het aftellen beginnen. Want ondanks dat het fijn was dat we dus wel afscheid hebben kunnen nemen en veel bij elkaar zijn geweest, had mijn vader echt wel veel pijn en ongemak, ook met morfine. Dus op de dag dat de arts langs zou komen leefde mijn vader helemaal op, eindelijk zou er verlossing zijn en een einde aan de pijn. De tranen sprongen mij in de ogen toen ik dat magere koppie zag met die ogen die begonnen te stralen toen de dokter kwam. Hij was er gewoon zo aan toe....

Voor ons zijn de dagen die volgden niet al te prettig geweest, althans voor mij was het een hel. Mijn vader was namelijk niet 100% in slaap en reageerde nog op prikkels. Enkele uren nadat de dormicum gestart was, kwam men er achter dat hij zo in zijn pyjama in bed nogal nat werd omdat de controle over de lichaamsfuncties natuurlijk wegviel. Dus moest hij gewassen en een luier om terwijl hij dus juist geen poespas aan zijn lijf wilde en al helemaal niet door vreemden van thuiszorg. Zijn huid was zo gevoelig door die chemo dus aanraken vond hij niet erg prettig. Hij schoot dan ook recht overeind in bed toen hij aangeraakt werd en dat is daarna ook nog diverse malen gebeurd. Uiteindelijk kon ik dan ook alleen maar opgelucht zijn toen hij echt voorgoed in slaap viel, en hij was verlost van alle narigheid.

Zelf had ik dan liever actieve euthanasie gehad als nabestaande eerlijk gezegd.

Het is dus zeker zinvol om niet alleen een verklaring te regelen maar ook jezelf goed te laten informeren of je arts ook iets met die verklaring zal willen doen!

Nu wordt dit wel een heel lang verhaal ondertussen maar toch voeg ik het volgende ook maar toe, als geestelijk lijden namelijk iets meer ook als een gegronde reden voor euthanasie zou worden beschouwd, denk ik dat er voor heel wat mensen echt een hoop lijden zou worden verzacht en dan heb ik het niet alleen over de patiënt zelf.

In mijn geval praat ik dan over mijn moeder, die door het hele gedoe met de niet gelukte euthanasie van mijn vader en ook wel wat andere problematiek dus niet echt initiatief wil nemen richting euthanasie op menswaardige wijze. Maar wel graag een einde aan haar leven wil maken en dat ook nu twee keer heeft geprobeerd met alle gevolgen van dien. En als naaste kan ik wel zeggen dat het lijden dan in principe wordt uitgebreid naar meer mensen dan de patiënt alleen, het gaat een hoop mensen niet in de koude kleren zitten.

Ik hoop oprecht dat er in Nederland ooit een mogelijkheid komt om zelf over je leven (of einde ervan) kunt beschikken indien nodig, want de huidige wetgeving is gewoon te vaag nog!

**Geplaatst**: 19-05-16 21:57

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 21:57

Wat een nachtmerrie Billy1970 voor jullie allemaal...

**Geplaatst**: 19-05-16 22:03

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 19-05-16 22:03

het gekke is dat als je een (huis)dier zo laat lijden, je feitelijk strafbaar bent. Ik vind het ook van de zotte dat je als volwassen mens die meer dan een halve eeuw oud is niet verstandig geacht wordt om te bepalen wanneer het leven voor jou genoeg is geweest. Ik vind dat dit een fundamenteel recht moet zijn van een mens om dit ZELF te bepalen. Zelf te bepalen (bij volle verstand) in welke toestand men de stekker eruit moet trekken, of gewoonweg te vinden op je 88ste dat het leven saai geworden is, en dat je maar zit te wachten op de dood en dat je er wel klaar mee bent.

**Geplaatst**: 19-05-16 22:16

Geplaatst: 19-05-16 22:16

Uit ervaring (via mijn werk) weet ik dat het hebben van een verklaring weinig meerwaarde heeft.
Maar aan de andere kant, als het moment daar is hoeft het niet altijd lang te duren, mits je een huisarts/ behandelen arts hebt die er achter staat en het ook zou willen uitvoeren.

Een instantie als de levenseinde kliniek heeft wel flinke wacht lijsten. Heb laatst nog met iemand van hen gesproken, en er zijn meer aanvragen dan ze aan kunnen.

Wat een verhaal Billy. . Helaas horen we daar te veel van. Ik werk regelmatig mee aan palliatieve sedatie en dat is niet hoe het moet gaan. Ik hoop dat je het allemaal een plekje kunt geven.
Maar ik vind het een zwaar tekort schieten van de zorg professionals. Iemand overlijdt maar 1 x en dan moet het wel goed en met alle waarde en respect gebeuren.
Sterkte. :(:)

Laatst bijgewerkt door Olikea op 19-05-16 22:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-05-16 22:26

Geplaatst: 19-05-16 22:26

Jeetje Billy, wat een heftig verhaal! Er is zo te lezen een hoop niet gegaan zoals gepland in jullie situatie. Wat moeilijk! Je geeft goed advies door te zeggen: informeer van te voren goed. Dat is inderdaad heel erg belangrijk. Er zijn in deze tijd nog veel artsen die euthanasie niet kunnen of willen uitvoeren. Dat mag nmi nooit een belemmering worden voor een patiënt. En het zou ook netjes en gepast zijn als de huisarts jouw vader in deze door had gewezen naar een huisarts die wel open zou staan voor euthanasie. Ik kan me voorstellen dat, ook met het oog op de palliatieve sedatie die niet het gewenste effect heeft gehad, je op deze situatie niet fijn terug kijkt. Vreselijk!

Ik verbaas me er over hoe vaak palliatieve sedatie niet precies gaat volgens het boekje. Als ik met de huisarts iemand in slaap breng, zorg ik er ook voor dat de patiënt slapende blijft en absoluut geen ongemakken ervaart. Ik vind het vervelend om uit verschillende hoeken te horen dat patiënten toch vaak wakker worden en onrust uitstralen. Dan begin ik me af te vragen of degene die het traject begeleiden (huisarts en verpleegkundige vaak) wel genoeg kaas hebben gegeten van de terminale zorg. Palliatieve sedatie begeleiden vergt zo veel kennis, vaardigheden en betrokkenheid. Het kan mijns inziens geen kwaad om bijv. de verpleging daar wat meer opleiding in te geven. (ik heb zelf de HBO-verpleegkunde opleiding gedaan, waar ik welgeteld 1 les heb gehad over palliatieve zorg, zelfs op de opleiding nog een taboe?)