Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-01-16 21:33

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 24-01-16 21:33

Ja het valt me ook gigantisch van haar tegen.. Maar goed, daar ga ik van de week wel een keer mee praten. Eerst even bijkomen

**Geplaatst**: 24-01-16 21:34

Geplaatst: 24-01-16 21:34

Emma en Smee, kan jullie de hand (helaas)schudden.
Altijd makkelijk voor anderen om met de vinger te wijzen he.

en je vriendin begrijpt het misschien niet? Wellicht later proberen het alsnog uit te leggen? wat het met jou doet?

**Geplaatst**: 25-01-16 15:26

Geplaatst: 25-01-16 15:26

Zulke mensen zijn je vrienden niet Smee__.... Leer mij ze kennen echte vrienden zijn schaars!

Al die reacties, kon het even niet aan te lezen, dus gister en eergister even niet op bokt, ze gaan me nu wel voorberijden op EMDR eerst iets meer vertrouwden kweken in mijn psycholoog en psychiater, en dan mag ik 2 testen afleggen van een paar uur voor iets wat ze belangrijk vinden. (ja ik heb ADD dus niet onthouden..) en voel me zo knullig om het op te vragen bij mijn begeleider die daarom mee was.. En dan worden mijn sessies waarschijnlijk om de week... Want elke week is zoiezo te zwaar.

Hier was het gedwongen situatie op school 3 jongens wel een echte V dus.. Begin er steeds meer over te praten, dat lucht wel op, maar voor aangifte ben ik te laat geweest. 10 jaar geleden en zo bang als wat dus ja, geen politie meer die iets kan ophalen. Tenzij er meerdere aangifte tegen die personen zijn, dan word hun proces versterkt en herhaald is mij gezegd.

**Geplaatst**: 25-01-16 15:35

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 15:35

Daar zit ik ook wel eens mee idd. Helemaal de laatste tijd nu ik weer met therapie ben begonnen vragen veel mensen me waarom ik geen aangifte gedaan heb. Maar als ik zie hoe vaak er niks of bijna niks mee wordt gedaan heb ik daar helemaal geen zin in..

En over die vriendin, tja ik weet het niet. Ze probeerde nog een beetje ruzie te zoeken via whatsapp maar daar ben ik niet op in gegaan. Ga vanavond ofzo maar langs om te praten denk ik

Ze weet overigens wel overal van af maar vindt het blijkbaar niet zo belangrijk, dat steekt wel behoorlijk ja $:\$

**Geplaatst**: 25-01-16 17:16

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 17:16

Aangifte doen is gewoon moeilijk. Het vraagt veel van je om aangifte te doen en als er geen bewijzen zijn, is het woord tegen woord wat het denk ik nog moeilijker maakt.
De reacties van andere hebben ook veel te maken met niet begrijpen van hoe moeilijk het is om aangifte te doen. Veel mensen kunnen zich die angst (gelukkig) niet voorstellen.

**Geplaatst**: 25-01-16 18:35

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 18:35

Halverwege mijn 'eerste trauma' ging ik dissociëren o.i.d. en weet ik niet meer wat er gebeurde. Toen ik tegen mijn therapeute zei dat ik niet eens wist of ik het wel wilde weten, want de paar seconden van dat dieptepunt waren al erg zat, vroeg mijn therapeute "Ben je bang dat het een échte verkrachting werd?"
Ouch, that hurt. Just because it wasn't with their .. doesn't mean it's not rape.

Ik las laatst op een forum dat in de VS, dat als een 11jarige jongen die een 10jarig meisje verkracht, het jochie ook als slachtoffer wordt gezien omdat die jonger dan 12 is!! Dat vind ik zó schandalig..

**Geplaatst**: 25-01-16 20:11

Geplaatst: 25-01-16 20:11

Fish_n_Chips schreef:
Ik las laatst op een forum dat in de VS, dat als een 11jarige jongen die een 10jarig meisje verkracht, het jochie ook als slachtoffer wordt gezien omdat die jonger dan 12 is!! Dat vind ik zó schandalig..

Veel daders zijn ooit slachtoffer geweest. Is de dader nog zo jong, dan is de kans nog groter dat hij zelf ook slachtoffer is (geweest) van misbruik. Een kind doet dit niet "zomaar", "uit het niets". Is dat een excuus of rechtvaardiging? Nee, natuurlijk niet. Maar een kind van die leeftijd kan je niet gaan straffen zoals een volwassene. Er zal uitgezocht moeten worden wat de oorzaak is van zijn daden en daar iets aan doen (naast natuurlijk dat hem duidelijk gemaakt moet worden dat zoiets niet kan).

Fish_n_Chips schreef:
Halverwege mijn 'eerste trauma' ging ik dissociëren o.i.d. en weet ik niet meer wat er gebeurde. Toen ik tegen mijn therapeute zei dat ik niet eens wist of ik het wel wilde weten, want de paar seconden van dat dieptepunt waren al erg zat, vroeg mijn therapeute "Ben je bang dat het een échte verkrachting werd?"
Ouch, that hurt. Just because it wasn't with their .. doesn't mean it's not rape.

Je therapeut bedoelde het misschien anders dan ze het zei of ze had misschien niet zoveel ervaring met deze problematiek... Het is inderdaad niet echt een gepaste vraag. Heb je kunnen aangeven dat deze vraag je zo gekwetst heeft?

**Geplaatst**: 25-01-16 20:25

Geplaatst: 25-01-16 20:25

ikkkke schreef:
Fish_n_Chips schreef:
Ik las laatst op een forum dat in de VS, dat als een 11jarige jongen die een 10jarig meisje verkracht, het jochie ook als slachtoffer wordt gezien omdat die jonger dan 12 is!! Dat vind ik zó schandalig..

Veel daders zijn ooit slachtoffer geweest. Is de dader nog zo jong, dan is de kans nog groter dat hij zelf ook slachtoffer is (geweest) van misbruik. Een kind doet dit niet "zomaar", "uit het niets". Is dat een excuus of rechtvaardiging? Nee, natuurlijk niet. Maar een kind van die leeftijd kan je niet gaan straffen zoals een volwassene. Er zal uitgezocht moeten worden wat de oorzaak is van zijn daden en daar iets aan doen (naast natuurlijk dat hem duidelijk gemaakt moet worden dat zoiets niet kan).

Fish_n_Chips schreef:
Halverwege mijn 'eerste trauma' ging ik dissociëren o.i.d. en weet ik niet meer wat er gebeurde. Toen ik tegen mijn therapeute zei dat ik niet eens wist of ik het wel wilde weten, want de paar seconden van dat dieptepunt waren al erg zat, vroeg mijn therapeute "Ben je bang dat het een échte verkrachting werd?"
Ouch, that hurt. Just because it wasn't with their .. doesn't mean it's not rape.

Je therapeut bedoelde het misschien anders dan ze het zei of ze had misschien niet zoveel ervaring met deze problematiek... Het is inderdaad niet echt een gepaste vraag. Heb je kunnen aangeven dat deze vraag je zo gekwetst heeft?

Hey,

Ja, dat opperde mijn therapeute ook al. Dat er misschien bij hun thuis bijvoorbeeld heel veel porno gekeken werd. En ik snap ook wel dat je bij zulke jonge daders altijd goed moet onderzoeken of ze zelf niet slachtoffer zijn geweest. Maar alsnog, zo maar zeggen "oh, je bent onder de 12 dus je bent een slachtoffer van je eigen daden" gaat mij iets te ver. Er zit een verschil tussen "niet in staat zijn goed/kwaad in te zien" (= elk kind eigenlijk, en helemaal als die zelf ook het e.e.a. heeft meegemaakt) en "slachtoffer zijn omdat je iets verkeerds gedaan hebt".

Nee, ik heb dat niet aangegeven. Ik snap wel dat ze het uiteraard niet zo bedoelde en ik verwijt het haar ook niet. Misschien wist ze niet eens dat verkrachting - officieel - niet alleen "tab a in slot x" is maar ook "tab b, c, d in slot x" of zelfs in "slot x, y, z". Ik hou het maar op een ongelukkige woordkeuze. Therapeute is een schat van een vrouw en minimaliseert echt niet wat mij is aangedaan.

**Geplaatst**: 25-01-16 20:55

Geplaatst: 25-01-16 20:55

Dat jongere jongens hierom ook als slachtoffer gezien worden vind ik belachelijk... Hallo hun lopen hun pik achterna en steken hem ergens in voor het genot... Al vraag ik me af hoe je ervan kan genieten in zo'n situatie, maarja sommige mensen vinden het opwindend een 'wild' meisje.

Met oud en nieuw wilde ik mijn leven verbranden, helaas is dit niet gelukt omdat de kaarsen die ik ook gemaakt had niet in de brandkorf mochten.

Bij mij zouden er zeker wel resten gevonden zijn, maar ik durfde niet op de stoel en ik was bedreigt om mijn mond te houden.
Ik ben in Januari vorig jaar tot Mei opgenomen geweest, die plek op mijn kamer eigen douche etc herinnerde mij heel erg aan t verleden, zo erg dat ik niet meer kon plassen. Ik kreeg ontspanningspillen, kraan aan, tip om onder de douche te staan, in bad etc maar het wilde allemaal niet. Na een dag kon ik haast niet meer over de gang lopen en zijn ze mijn blaas gaan meten, nadat er met veel stennis een apparaatje over mijn onderbuik mocht gaan, dacht ik alles gehad te hebben mijn blaas was veel te gevuld en er moest per direct iets gebeuren. Ze zouden het wijkteam sturen + de dokter voor een katheter. Kwamen ze met zijn 4e, ik zei dit gaat NIET gebeuren oprotten van mijn kamer af, ik heb de hele boel daar afgebroken tot ik in elkaar zakte. Ze hebben me op bed gelegd en vrij makkelijk daarna heb ik huilend en krijsend een katheter gekregen, voor 2 dagen.... Na die 2 dagen kon ik plassen in het bad daar wat een enorme opluchting was... Maar daarna liep het weer vast, ik ben met me moeder weg van het GGZ gegaan naar mijn eigen huisarts en met alle rust van haar en me moeder, een verblijfskatheter gekregen voor een week ondanks dat ik daar lag te spacen lag ik daar toch al en heb ik gelijk een soa test laten doen.

**Geplaatst**: 25-01-16 21:17

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 21:17

Hoe wrang ook... Jongens op die leeftijd kunnen inderdaad niet als dader gezien worden...

Wat jij zegt over hun pik achterna lopen... Daar zijn ze hormonaal en geestelijk gezien nog niet aan toe.

Dus op het moment dat ze iets dergelijks doen dan zit daar meer achter...

Wil niet zeggen dat het daarom minder impact heeft op het slachtoffer...

Wat een heftige situatie met dat katheter zeg... :(:)

**Geplaatst**: 25-01-16 21:21

Geplaatst: 25-01-16 21:21

Smee__ schreef:
Daar zit ik ook wel eens mee idd. Helemaal de laatste tijd nu ik weer met therapie ben begonnen vragen veel mensen me waarom ik geen aangifte gedaan heb. Maar als ik zie hoe vaak er niks of bijna niks mee wordt gedaan heb ik daar helemaal geen zin in..

En over die vriendin, tja ik weet het niet. Ze probeerde nog een beetje ruzie te zoeken via whatsapp maar daar ben ik niet op in gegaan. Ga vanavond ofzo maar langs om te praten denk ik Ze weet overigens wel overal van af maar vindt het blijkbaar niet zo belangrijk, dat steekt wel behoorlijk ja $:\$

Ik heb voor hetzelfde dilemma gestaan jammer genoeg. Het vervelende is dat je pas echte aangifte kan doen als je duidelijk kan bewijzen dat je verkracht bent en als je ook nog eens duidelijk kan bewijzen dat die persoon het gedaan heeft. In feite kan dat dus alleen als er geen condoom gebruikt is en als hij de boel heeft afgerond daarbinnen zeg maar.

Ik heb er over nagedacht, maar toen ik belde naar het politiebureau werd me eigenlijk gelijk verteld dat ik dezelfde avond nog een onderzoek had moeten laten doen in het ziekenhuis en dat er nu hooguit een melding van gemaakt kon worden waarbij er pas iets zou gaan gebeuren als er meer vrouwen naar voren kwamen..

**Geplaatst**: 25-01-16 22:27

Geplaatst: 25-01-16 22:27

....wat een laks stel agenten zeg!
Jij hoeft niet te bewijzen wie het was - wat zullen we nu dan toch hebben!

(Ja, spermasporen kunnen heel erg goed helpen, als die er zijn. Je kunt de ellendeling ook krabben, we leven in 2016 tenslotte.)

En ja, aangifte doen is zwaar werk. Het hele verhaal met alle details moet op papier.
En het moet op zo'n manier op papier, dat de advocaat van de tegenpartij jou niet onderuit kan schoffelen.
Dus als je (nietsvermoedend, 'want hij had de leeftijd van je opa, en bij je opa doe je ook altijd zus of zo',) met een naar persoon naar boven bent gegaan, hoort in de aangifte te staan:
" Op gegeven moment stelde x voor om naar boven te gaan - ik loop bij mijn opa ook altijd mee naar boven, dus ik deed dit, macht der gewoonte gewoon. Achteraf vind ik dit oerstom van mezelf, maar zo deed ik, op dat moment zag ik geen kwaad in de situatie".
(.....en in concreto betekent dit, dat de agent jou dus moet vragen "waarom je mee naar boven ging". Als jij jezelf daar bakken verwijten over maakt, is dat een hele pijnlijke vraag! Heb je in therapie de schaamte en het zelfverwijt doorgespit, dan kun je het hopelijk voelen als "zo staat op papier hoe ik misleid werd en daarna misbruikt".)

**Geplaatst**: 25-01-16 22:31

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 22:31

In principe waren de agenten vrij meedenkend aan de telefoon, maar ergens ook weer totaal niet. Ik twijfelde heel erg of ik uberhaupt aangifte wou doen, en zij hebben me heel eerlijk verteld dat er een kleine kans was dat er iets mee ging gebeuren. Vooral omdat ik me op het moment zelf zo uit het veld heb laten slaan dat er niet in hoge mate sprake was van een worsteling. Ik had geen blauwe plekken of iets dergelijks, ik heb hem op een gegeven moment alleen weggeduwd en toen is hij gestopt...

**Geplaatst**: 25-01-16 22:43

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 22:43

Oppervlakkige lezers denken nu 'dat hij stopte is natuurlijk. goed nieuws' - maar alles wat daar voor zat, hoei!!

Ik heb me ooit laten vertellen dat er in feite twee soorten aangiften verkrachting zijn.
De acute soort en de aangifte na therapie.
In het eerste geval: je komt lijkbleek het politiebureau binnen en zegt toonloos "ik wil een vrouwelijke rechercheur van zedenzaken spreken". Doorgaans is het beleid, dat je een kop koffie krijgt terwijl die mevrouw uit bed wordt gebeld als ze geen dienst heeft. Soms vraagt iemand : "Kunt u een signalement geven en plaats delict, dan gaan we alvast kijken."
De rechercheur zedenzaken zal vroeger of later ook vragen of je hem hebt gekrabt en als dat aan de orde is begeleiden naar het ziekenhuis/ de politiearts.

En anders maak je eerst een afspraak om de aangifte voor te bereiden en als incestvrouw ben je daarna zo een dag zoet met alles vertellen.

**Geplaatst**: 25-01-16 23:07

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 25-01-16 23:07

Bah ik heb een herbeleving... Nooit als zodanig herkend... Maar ik zit hier nu verstijfd op de bank en durf niet naar de ramen te kijken...
Laat staan met de hond te gaan lopen. Bah.

**Geplaatst**: 26-01-16 10:08

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 10:08

Lente! Hoe gaat t nu???

**Geplaatst**: 26-01-16 10:12

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 10:12

Goed! Toen mijn vriendin er eenmaal weer was ging het snel beter. Die heeft me even de ruimte gegeven om te vertellen en is daarna soepel op andere onderwerpen overgegaan om me af te leiden.
Heeft me mee naar buiten genomen om met de hond te lopen en een positieve ervaring op te doen... En ondanks dat het me energie kostte hielp het wel.

Zometeen een gesprek... Moest bij mijn voordeurgesprek een vragenlijst invullen en scoorde relatief hoog op de psychotische beelden.

Nu mag ik dus 1,5 uur gaan praten over waarom ik toch echt geen psychose heb... Ja sorry hoor, dan moet je geen vragen stellen over beelden die er niet zijn (duhh) of over fantasie (copingmechanisme) 8)7

**Geplaatst**: 26-01-16 10:24

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 10:24

Wat heftig zeg. Wat is een voordeurgesprek? Met begeleiding ofzo?

**Geplaatst**: 26-01-16 10:31

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 10:31

Nee dat is hier een soort pre-intake waarbij ze kijken op welke afdeling ze je de beste ondersteuning kunnen bieden.

Die psychosevragenlijst is standaard... En dan word je dus uitgenodigd als je op een bepaalde score zit.

Ik heb geen psychose. Ik heb het van dichtbij meegemaakt maar zelf toch écht niet hoor

**Geplaatst**: 26-01-16 12:00

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 12:00

Hmm, maar hoe wordt een psychose in die vragenlijst gekenmerkt? Wat je schreef over een herbeleving en over niet naar de ramen durven kijken (sterkte trouwens, en fijn dat het uiteindelijk weer goed is gekomen :(:)

) zijn wel dingen die lijken op hoe iemand met psychose de wereld om zich heen ziet. Maar goed, je kent je eigen lijf en je eigen hoofd natuurlijk het beste. Hou daar ook in het gesprek rekening mee!

**Geplaatst**: 26-01-16 13:20

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 13:20

Gesprek achter de rug. Was eigenlijk heel gezellig :')

Mevrouw was het met me eens dat wat ik heb misschien in hele kleine stukjes wat op psychose lijkt maar ik ben en blijf heel rationeel. Ik wéét (ook in een situatie als gisteravond) dat wat ik voel niet echt is maar gewoon angst en gekoppeld aan mijn trauma's.

Maar ik ben dus extreem rationeel :')

zelfs als ik dronken ben (wat ik maar 3x in mijn leven ben geweest) ben ik mezelf nog steeds heel bewust dat ik dronken ben en dat ik dus niet helder kan nadenken :')

**Geplaatst**: 26-01-16 14:17

Geplaatst: 26-01-16 14:17

Emmaa_ schreef:
Het is een heel gevoelige term, heel erg beladen ook. Je wilt niet weten hoe vaak ik heb gehoord dat ik niet verkracht ben, puur en alleen omdat ik vrijwillig bij mijn verkrachter op de bank ben gaan zitten..

Dit herken ik heel erg.. Ze spreken het niet uit, maar ik heb het ze zien denken. Ik ben als 12-jarige onder de plak gekomen van een groomer.

**Geplaatst**: 26-01-16 14:20

Geplaatst: 26-01-16 14:20

Poeswoes schreef:
Emmaa_ schreef:
Het is een heel gevoelige term, heel erg beladen ook. Je wilt niet weten hoe vaak ik heb gehoord dat ik niet verkracht ben, puur en alleen omdat ik vrijwillig bij mijn verkrachter op de bank ben gaan zitten..

Dit herken ik heel erg.. Ze spreken het niet uit, maar ik heb het ze zien denken. Ik ben als 12-jarige onder de plak gekomen van een groomer.

Tegen mij is het wel uitgesproken, echt van alle kanten. Kan 9 van de 10 keer m'n schouders er wel voor ophalen, maar vooral van mensen die dichtbij me staan kan het echt heel hard aankomen. Ik geef mezelf al meer dan genoeg de schuld voor wat er gebeurd is.. Dan is het niet makkelijk als je omgeving dat ook zegt

**Geplaatst**: 26-01-16 14:30

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 14:30

Dat kan ik me heel goed voorstellen. Ik heb bloed moeten prikken om te kijken of ik een soa bij me droeg, toen ik een jaar of 14 was (toen stopte het). Als klein kind kreeg ik altijd een klein cadeautje of ijsje na een prik, en als grapje vroeg ik mijn moeder "Zo, nu een ijsje?" waarna mijn moeder antwoordde dat ik niet zo stom moest zijn geweest om .......
Aangezien ook ik "vrijwillig" naar hem toe ging.
Ik heb een hele goede relatie met mijn ouders, maar die opmerking heeft mij toen enorm geraakt en maakt dat ik stiekem toch niet goed met mijn ouders er over kan praten.

**Geplaatst**: 26-01-16 19:00

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 26-01-16 19:00

Ik Praat er niet over.
Ben erover veroordeeld en geen zin om me te moeten verweren voor mijn gevoel..
Herken dat dus heel erg.