Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-24 14:28

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-24 14:28

Telpeva schreef:
Fijne tip vind ik het hoor Ir111, bij mij was het ook een zetje van buitenaf wat ik nodig had om in elk geval op gang te komen met veranderingen maken die wel mogelijk zijn. In mijn geval dan geen diëtist (ik overweeg het, maar tegelijkertijd vind ik dat spannend) maar door een gratis lifestyle cursus die was aangeboden vanuit de gemeente. En ik val er dan misschien niet van af, maar ik heb wel het idee dat het op lange termijn gezonder zal zijn om waar mogelijk, gezondere keuzes te maken.

Mochten mensen zoiets een fijne tussenstap vinden, wel informatie op kunnen doen maar niet meteen naar de huisarts of diëtist hoeven, misschien wordt er bij jullie lokaal ook zoiets aangeboden, bij mij staat het aanbod van dergelijke cursussen in het lokale krantje. Deze keer had het dan te maken met voeding, schijf van 5 enz. Maar er zijn ook cursussen om te bewegen (misschien een fijne tussenstap tussen niks doen en een sportschool in?), valcursusen en wel meer. Toegang is hier altijd gratis.

Ik ging van 62 naar op mijn zwaarst 92, wat ik nu weeg weet ik niet want ik ben gestopt met bijhouden. Het zal iets minder zijn als 92 want mijn broeken zakken af yay

$*\o/*$ Dat scheelt weer haha.

Gisteren de eerste dag gehad van de 5 van de theateravonden. Gisteren was technische doorloop maar dus ook gewoon de volledige voorstelling, dat was echt zo leuk maar ik ben nog wel moe nu en we moeten nog 4 dagen

Ik ben vermoeider dan ik dacht, maar ik neem ook te weinig mijn rust. Ik ben teveel aan het rondlopen haha.

**Geplaatst**: 31-10-24 14:53

Geplaatst: 31-10-24 14:53

Ik heb therapie gehad waarbij een diëtiste betrokken was.
Speciaal voor mensen met een eetstoornis, in het geval van mijn groep dames met overgewicht ivm oa eetbuien.
Voor mij werkte het op dat moment zelf niet zo best, omdat ik dusdanig stress ervoer vd therapiegroep en het huiswerk dat ik alleen maar meer eetbuien kreeg.

Maar de dingen die ik daar heb opgestoken pas ik nu deels toe.

Dat was oa:
•Een regelmatig eetpatroon aanhouden met 3-6 maaltijden en 2-4 gezonde tussendoortjes.
De ene persoon doet het goed op 3 maaltijden van normaal tot groter formaat, terwijl de ander beter gedijt op 6 kleine maaltijden.

•Heel bewust gaan eten, dus geen tv/telefoon/laptop/boek oid voor je neus.
Radio oid aan mag wel zolang dat geen afleiding vormt.
•Eet je hele verpakkingen leeg?
Gooi ze eens op een dinerbord zodat je ook visueel in beeld hebt hoeveel je eigenlijk eet.
•Portioneer je tussendoortjes (liefst wegen of per aantal) en eet het 1 voor 1 ipv een handje naar binnen te schuiven.
•Ga voor jezelf na waarom je dat lekkers wil.
Is het omdat je honger hebt?
Pak een boterham ofzo.
Is het ivm stress/emoties?
Probeer te ontrafelen wat de achterliggende oorzaak is.
•Voor je lekkers pakt, drink een groot glas water en zoek afleiding.
•Ga nooit boodschappen doen met honger/trek en vermijd de 'gevaarlijke' afdelingen als dat even kan.
•Maak een boodschappenlijstje en hou je daaraan.
•Spreek met jezelf een budget en aantal af, bijvoorbeeld €5,- en 2 lekkere dingen, maximaal 2x per week.
•Onthoud: tot het moment dat je afrekent kun je je lekkers terugleggen.
•Gaat het alsnog mis?
Straf jezelf daar niet voor, ga niet compenseren door maaltijden te skippen, extra te sporten of ander ongezonde coping mechanismen.
Dit om te voorkomen dat je steeds verder terugzakt in je eetproblematiek.
•Zet ipv nootjes oid een bakje met gesneden groenten (evt met een yoghurtdipje) op tafel.

Dit zijn de grote lijnen zegmaar, maar het heeft me veel houvast gegeven tijdens de laatste pogingen om iig mijn eetpatroon te verbeteren.

Voor mezelf hou ik aan dat ik liever een smoothie met banaan (zou teveel suiker bevatten) eet dan een zak chips naar binnen te schuiven.
En bij een eetbui mag ik 2 dingen uitzoeken en een blikje/klein flesje fris.
Geen grote flessen fris want die gaan in 1x leeg, zoveel mogelijk light/zero, chips etc in uitdeelverpakkingen/per stuk/portie verpakt en niet onder handbereik maar aan de andere kant vh huis en bij voorkeur in een afgesloten kast met de sleutel elders zodat je tussen het opstaan en het pakkn vd ongezonde tussendoortjes ruim de tijd hebt om van gedachten te veranderen en een gezond tussendoortje te pakken.
Oh en ipv magere yoghurt/kwark pak ik volle want bij magere gaat er een berg suiker in terwijl ik bij volle weinig tot geen suiker gebruik.
Plus dat ik volle (of halfvolle) kwark/yoghurt gewoon lekkerder vindt smaken dan die zure magere zooi. :')

**Geplaatst**: 31-10-24 16:00

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 31-10-24 16:00

Ik zit juist aan de magere kant al mijn hele leven. Maar dat is ook omdat mijn lijf dus maar kleine beetjes tegelijk aan kan. Altijd al, maar dat wordt wel erger. Ik eet dus de hele dag door kleine porties, maar waarschijnlijk is er ook iets mis met de opname.

Hoewel ik ook al eens 10 tor 15 kilo in 3 maanden tijd aangekomen ben en later die kilo's plus meer in kortere tijd weer kwijt raakte zonder dat ik beide keren iets veranderde.

Ik ben dus juist aan het vechten om niet nog meer af te vallen en wel genoeg binnen te krijgen. Uit eten wordt steeds moeilijker, niet alleen qua prikkels,maar het is altijd te veel. Had ooit iemand die maagverkleining had gehad en korting kreeg daardoor en haar porties waren nog groter als wat ik weg kreeg. Dan wordt uit eten ook nog wel erg duur.

Maar ook niet de energie om te koken. Ouders helpen af en toe met grote porties zodat er gezonde dingen in de vriezer zitten, maar het is echt heel lastig. Vroeger al met diëtiste geprobeerd aan te komen, maar geen verbetering.

**Geplaatst**: 31-10-24 16:06

Geplaatst: 31-10-24 16:06

Sinds de overgang en het niet meer kunnen paardrijden of fietsen zit mijn buik me ook in de weg.

Stomme is dat ik net als dp altijd ondergewicht had en kon eten wat ik maar wilde. Nu eet ik nog geen kwart van toen maar ik denk dat door het krimpen er minder ruimte is of zo. De laatste tijd kan ik helemaal slecht eten en daar ben ik eindelijk wat door afgevallen maar nu zijn mijn arme, benen en heupen nog dunner maar mijn buik dus niet.

Ik ben van 1.75 naar 1.72 gegaan en met 68 kilo heb ik niet eens overgewicht maar het is niet goed verdeeld. Als daar nu eens wat aan te doen zou zijn.

De kinesist was trouwens niet zo fijn, hij heeft mijn schouder bewogen, ik had bijna tranen in mijn ogen van de pijn. Maandag mag ik weer.

**Geplaatst**: 31-10-24 16:29

Geplaatst: 31-10-24 16:29

Owww getsie Percy wat naar...
Toevallig moest ik van de week nog aan je denken toen ik onder de douche stond (gek moment maar ja dat wordt zo wel duidelijk waarom

)
Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik vind haren wassen nog net niet de hel, misschien dat dat bij jou nu ook moeilijker of pijnlijker is geworden. Het is echt een super simpele tip maar je moet er maar net op komen, en dat is 2in1 producten voor je haar. Dus shampoo en conditioner in 1 fles! dat scheelt toch de helft aan moeite want dan hoef je nog maar 1x aan te brengen, masseren en uit te spoelen ipv het hele riedeltje 2x. Ik gebruik zelf deze van Loreal, deze is ook voor gekleurd haar (veel andere merken zijn niet voor gekleurd haar). Kruidvat enzo verkoopt het helaas niet, ik bestel hem altijd online.
https://www.wehkamp.nl/l-oreal-paris-el ... -16196547/
Als je je haar niet meer verft dan is de keuze veel ruimer!

Goed stuk lor! ik doe hem straks nog eens lezen, kijken of ik er ook wat mee kan.

**Geplaatst**: 31-10-24 18:00

Geplaatst: 31-10-24 18:00

Er komen interessante tips en dingen voorbij, maar zoals zo vaak denk ik: dat doe ik allemaal al.. (of niet meer). En natuurlijk is er hier en daar nog te verbeteren, maar in mijn ogen zijn dat in verhouding zo kleine dingen dat het aan het einde van de rit ook niet (veel) uitmaakt. Want ik heb het met periodes geprobeerd en dan hielp het niet, dus dan denk ik ook "laat maar".

Ik probeer er maar niet teveel bij stil te staan en het te aanvaarden, want het kost ook allemaal energie en ik moet zo al doseren

Misschien is het inderdaad toch wel de medicatie, maar ook daar zitten weinig andere opties in (want dan nog meer pijn) dus het moet dan maar zo.

**Geplaatst**: 31-10-24 18:28

Geplaatst: 31-10-24 18:28

Brrr Percy. Zo niet fijn

Dan heb ik DE tip hoe je snel veel calorieën verbrand.

Spoiler:

En dit is vaak wel mijn coping... Wat flauwekul om het leven toch wat gezelliger te maken.

**Geplaatst**: 31-10-24 18:54

Geplaatst: 31-10-24 18:54

Dat is een goeie DP

Ik maak ook vaak grappen over de beperkingen, dat relativeert tenminste een beetje.

Ik kan eens zien of ze die shampoo hier hebben Telpeva, ik heb inderdaad geverfd haar. Op zich gaat het haar wassen wel. Sinds corona heb ik kort haar en dat lukt met één hand. Maar ik moet de shampoo wel eerst op mijn linkerhand doen want anders kan ik de fles niet terug zetten. Dat gaat niet met links. Rechterkant wassen is ook niet gemakkelijk maar afdrogen is echt een crime. Ik kom niet goed bij mijn rug en rechterarm en zijkant.

Zondag hebben wij onze jaarlijkse jachtrit met de vereniging. Dan ga ik voor het eerst weer mee op de koets, ben benieuwd hoe dat gaat.

**Geplaatst**: 31-10-24 18:54

Geplaatst: 31-10-24 18:54

Das 10-15 minuten teveel geweest. _O-

**Geplaatst**: 31-10-24 18:59

Geplaatst: 31-10-24 18:59

Zelfspot kan goed opluchten, zwarte humor ook.

Ik heb in het kader daarvan een shirt met de opdruk 'I'm not a complete idiot. Some parts are missing' wat heerlijk van toepassing is nadat mijn borsten en eierstokken verwijderd zijn.

Net zoals ik weleens grap dat ik 2 koelelementen op mijn borst heb, omdat de implantaten nogal koud kunnen worden als ik geen beha en/of bodywarmer oid draag wanneer de temperatuur zakt. :')

**Geplaatst**: 31-10-24 20:48

Geplaatst: 31-10-24 20:48

Hihi beide zijn ook 100% mijn humor, ik overweeg zelf al een tijdje een foute trui of shirt met the Black Knight erop met zo'n flauwe 'tis but a scratch' tekst erbij.
Op de wishlist :')

https://www.ebay.com/itm/363474512084

Percy ik trek na het douchen een badjas van badstof aan, dan gaat afdrogen eigenlijk al bijna vanzelf. Mijn haar droog ik niet, dat krijg ik niet voor elkaar, ik wikkel een handdoek eromheen zodat ik geen spoor aan water achter laat en tegen de tijd dat het vanzelf weer droog is geworden kijk ik er weer naar.

**Geplaatst**: 02-11-24 22:25

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 02-11-24 22:25

Ik heb in het begin van dit topic gereageerd, toen het nog voornamelijk over de oordelen en vooroordelen ging.

Ik lees af en toe nog mee.

Ik kom net een artikel tegen over migraine en omdat ik gelezen heb dat meerdere bokkers uit dit topic hiermee kampen, post ik het artikel.

Misschien voor jullie allen al bekend, misschien helpt ik er nog iemand mee op weg.

https://www.metronieuws.nl/lifestyle/fi ... senziekte/

**Geplaatst**: 08-11-24 10:35

Geplaatst: 08-11-24 10:35

Chronisch ziek en toch leuke doen en paardrijden, dan kun je ook werken....

23 oktober had ik een foto geplaatst omdat ik een uitje had, rijden op een trekpaard.
Met vooraf rust nemen, vooraf vragen wat het kost als ik toch af moest zeggen en of ik dat bedrag er dan voor over had.
Vooraf gekookt voor 2 dagen, niet zelf er naartoe rijden en achteraf weten dat je moet boeten. Voor een staprit van 2 uurtjes.
En dan krijg je "commentaar" want jee wel kunnen paardrijden... en ja ik snap dat. Echt. Want dat is wat geplaatst word.

Maar er was vraag naar ook de slechtere dagen...

Ondertussen zijn we 2,5 week verder.
Mijn eigen paarden hebben in die tijd niet meer gekregen dan een knuffel.
Hoe enorm braaf ze ook zijn en ik zo op kan stappen was (en is) niet mogelijk.
Ik ben de ene migraine aanval in de andere gerold.

En heb deze weken maar enkele dagen zonder hoofdpijn gehad. En die dagen ben ik extreem moe doordat migraine sloopt. Maar in die dagen is het dan toch je huishouden ietwat proberen te fatsoeneren.
Om daarna weer op de bank te ploffen, niet in staat voor wat anders.

Schoonmoeder was jarig en tegen beter weten in toch gegaan, met migraine, met uiteraard medicijnen. En mijn schoonzus het toch wel direct bemerkte en vroeg waarom ik niet thuis was gebleven. Mijn antwoord was, ik zit alle dagen thuis, mijn enige sociale contact is bokt. (daarom ben ik veel online) Terwijl ik een persoon ben die graag onder de mensen is.
De dagen zijn lang.... en dan sleep ik mij daarvoor graag even 2 uurtjes naar schoonma.

Nu is mijn migraine nog steeds niet over.
Maar zal vast vandaag of morgen wel zo zijn. En dan hopen dat hij weer wat langer weg blijft....

Maar ik vraag me af, wie wil ruilen met zo'n saai leven?
Ik kan geen muziek luisteren of tv kijken ter afleiding, een podcast vind ik vaak al te luid.
Lekker wandelen met dat mooie weer van afgelopen weken is er niet bij.
Slapen doe ik slecht, dus ga ik overdag zeker niet doen.
Bank hangen en wat bokken..en daar lijken mensen jaloers op, omdat je soms een foto plaatst dat je op het paard zit...

(En dan doel ik daarmee op de gezonde mensen.
Ik begrijp dat mensen die ook ziek zijn zouden willen dat ze op de bank neer konden ploffen, ipv jezelf totaal afbreken.... dat ken ik helaas te goed.)

**Geplaatst**: 08-11-24 11:28

Geplaatst: 08-11-24 11:28

@ duopenotti, ik denk dat mensen niet met zo’n saai leven willen ruilen, maar dat ze zich niet realiseren hoe veel tijd je eigenlijk weinig kunt, verplicht rust moet pakken.
Hoe een chronische ziekte of handicap kan doorwerken in je dagelijkse leven.

Sterkte met de hoofdpijn,en de vermoeidheid.

P.s. Ik zit niet meer op een paard, maar heb wel kunnen genieten van wat wandelingetjes met het mooie herfstweer.

**Geplaatst**: 08-11-24 11:33

Geplaatst: 08-11-24 11:33

Hopelijk gaat het snel toch even een paar dagen beter.

Het lekker wandelen met het mooie weer de voorbije weken triggerde mij, ik heb dit geprobeerd, de eerste week dat het mooi weer was. Ik ging er wat van maken, heb de volledige 13.5 km gewandeld verspreid over 7 dagen, wat een prestatie! Sindsdien niks anders dan pijn en stijf, en het gaat maar niet over. Lichaam reageert altijd wel op verandering van seizoenen maar het blijft nu echt hangen.
Zet je er maar over en blijf maar doorgaan .. het is goed voor je ... Ik word er alleen maar meer moe van, en meer pijn, en meer gedoe..

Het is wat het is, maar het is wel ***(**). Nu een weekje vakantie dus werk kan even aan de kant, misschien kan ik dan voldoende bekomen om daarna toch het idee te hebben dat het iets beter gaat. Al zal dat ook wel van het weer afhangen, dit zijn zo niet mijn seizoenen

**Geplaatst**: 08-11-24 12:09

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 08-11-24 12:09

Zo lastig hè, dat niemand ziet wat je allemaal moet "laten" of aanpassen om iets (wat zij wel zien) wel te kunnen doen.

Zo heb ik maandag middag 2.5 uur geslapen. Hele dag rustig aan gedaan (en in mijn geval is dat dan alleen brood en school spul voor de meiden klaar maken, meiden naar school, vaatwasser uitpakken eigen eten/lunch maken, en de meiden weer ophalen van school en smiddags met 1 naar logopedie gaan) zodat ik savonds naar de surprise knutselavond van school kon om een sint surprise voor de jongste te maken.

Die nacht beroerd geslapen van de pijn en met zoveel pijn opgestaan dat ik moest kiezen tussen aankleden of douchen.
Mijn man was vroeg de deur uit (voor 6-en) en ik heb een vriend van ons moeten vragen of hij de meiden naar school kon brengen (met 4 en 6 zijn ze echt nog te jong om zelf te gaan).
Hele dag niks kunnen doen, maximale pijnstilling (amitriptyline, pcm en ibu als "standaard" en daar 6x oxycodon als extra bij moeten slikken). En dan nog steeds "net niks" kunnen. Dus avond eten waren de restjes van de pasta van maandag.

Woensdag ochtend heb ik een half uurtje wat gedaan op school (in de kleuterklas kinderen "helpen" met spelletjes/puzzels/etc) en daarna thuis NIKS gedaan tot ik de meiden weer op ging halen.
Gister pijnstillers weer wat verminderd, maar was alsnog ene dag met "niks" doen en uitzingen tot ik weer naar bed kon. Mijn activiteit was samen met de oudste naar de bieb (1km van huis, met e-bike) en haar een boek laten uitzoeken

En vandaag naar de mondhygieniste, dus de rest van de dag ook gesloopt door de houding in die stoel en toch wel "druk" op mn bovenkaak..

Maarja, wat een ander ziet is dat ik gewoon aan het knutselen was maandag avond...
En dat ik dan de rest van de week eigenlijk niks meer kan, dat ziet niemand.

**Geplaatst**: 08-11-24 13:02

Geplaatst: 08-11-24 13:02

Dat is waar ook, ik had gezegd dat ik zou posten wat er bij mij komt kijken aan voorbereiding, de dag zelf, en de dagen na een dagje gezellig shoppen.

Week 1
Ma - ziek thuis (anders had ik naar mijn vrijwilligerswerk gegaan). Wel alvast boodschappen laten bezorgen want later in de week zal het er niet in zitten.
Di - nog wat nasleep van het ziek zijn, en de boodschappen heb ik deels opgeruimd want ik kreeg het niet voor elkaar... gelukkig komt morgen hulp. Daarna heb ik bewust niks meer gedaan, het deed te veel zeer en omdat ik energie over moest houden voor woensdag.
Wo - mantelzorg/schoonmaakdag, er is deze week bewust gekozen voor woensdag, zodat ik de dag daarna nog wat kan bijkomen en herstellen, want vrijdag ga ik shoppen.
Iemand anders heeft mijn boodschappen opgeruimd, de vaatwasser geleegd, de was gevouwen, gestofzuigd, plantjes water gegeven. Meestal probeer ik mee te helpen waar ik kan maar we hadden bewust gekozen dat ik rustig aan zou doen om mijn energie te sparen ivm het shoppen en omdat het herstel bij mij zo waardeloos traag gaat. Het enige wat ik heb gedaan ik iedereen voorzien van koffie, koekjes, knuffels en dankjewels.
Do - alsnog verrot van woensdag. Wel heb ik als voorbereiding alvast mijn braces, spalken, sleeves en handschoenen op een zichtbare plek klaargelegd in een tas: handig, want morgen in 1x oppakken en meenemen, we gaan met de auto dus de tas kan in de auto blijven en zo is voor de zekerheid toch alles mee. Pillen en whatnot dat heb ik sowieso al standaard in mijn tas zitten, daar hoef ik niet naar om te kijken.
Verder weer weinig gedaan.
Vrijdag shopping dag! feest want ik HOU van winkelen.
Even uitleg over mijn hulpmiddelen: ik heb allerlei braces en spalken, voor mijn spieren is het belangrijk dat ik deze zo min mogelijk gebruik en mijn spieren zoveel mogelijk zelf laat werken. Ik begin mijn dagen dus altijd met niks, dan bij twijfel een armsleeve, eventueel gecombineerd met handschoenen. Als dat onvoldoende is dan haal ik mijn braces tevoorschijn voor meer steun. Als ik half crepeer, dan komen als laatste mijn spalken tevoorschijn, die draag ik zo min mogelijk omdat die de boel fixeren.
Afijn vrijdag: uit voorzorg had ik gekozen om thuis alvast braces om te doen, omdat shoppen doorgaans pijnlijk is omdat je toch steeds je handen gebruikt. Helaas ging het alsnog bij de eerste kledingwinkel, bij het eerste kledingrek, meteen mis... ik probeerde kleding opzij te schuiven om een truitje beter te kunnen zien en ik ging meteen door mijn pols en elleboog heen. Resultaat? We konden meteen bij een lunchroom gaan zitten voor een gedwongen pauze, ik had enorm veel pijn. Daarna terug naar de auto, toch de spalken halen. Vervolgens weer veel tijd kwijt in een pashokje in een kledingwinkel om dat spalkencircus aan te trekken, maar daarna konden we tenminste weer door. Door de gedwongen rusthouding kon mijn ergste arm dus meteen rust krijgen, plus ik kan hem alsnog gebruiken voor dingen als kleding aan de kant schuiven om een truitje beter te kunnen bekijken. Succes! Het truitje wat ik had gevonden, heb ik ook gekocht. Yay! Verder had ik nog een nieuwe portemonnee op mijn verlanglijstje staan (een Secrid) en daarvoor ben ik ook geslaagd, dubbel yay!

De dagen daarna zijn een soort blur, ik denk dat ik ze door ben gekomen als een soort zombie, ik weet wel dat ik:
Week 2
Wo - weer een beetje terug op de wereld was. En op die dag zag ik dus mijn tasjes met gekocht spul staan, nog niet uitgepakt, dus na dagen rondslingeren in de woonkamer heb ik die toen ook opgepakt en verwerkt zeg maar.

-

Wat een ander mogelijk aan mij ziet als ze goed kijken: 1 arm die aanzienlijk minder tot helemaal niet wordt gebruikt, er kan een stuk brace of spalk uitsteken onder mijn mouwen vandaan. Wanneer ik mijn "Michelin mannetje" winterjas even uit heb dan kan iemand die er op let de vormen van mijn spalken door de stof van mijn vest zien want ze maken mijn arm een stuk dikker en het geeft gekke vormen.

Op een terrasje kunnen mensen een polsbrace zien, en wanneer ik spalken draag dan slingert rechts ergens ongebruikt op tafel of op mijn schoot, dan gebruik ik alleen links om te eten en te drinken. En daarmee ben ik dan heel langzaam, want ik ben rechts

Wat men niet ziet is dat ik anderhalve week de deur niet uit ben geweest en een paar dagen ook kwijt ben, een mens ziet mij wel gezellig aan een terrasje zitten alsof er niks loos is.

-
Ohja, en ik kan dit alleen wanneer ik met iemand kan meerijden want ik kan geen voertuigen meer besturen. En iemand die mij meeneemt om te shoppen moet mega veel geduld hebben, want ik ben traag, en af en toe 'crash' ik van de pijn en moet ik uitrusten ergens.

Dangg mega post hopelijk heb ik jullie niet kapot verveeld

**Geplaatst**: 08-11-24 13:43

Re: Chronisch depressief/ziek, de vooroordelen enzo

Geplaatst: 08-11-24 13:43

Hier gaat het momenteel helemaal niet goed met mij.

Sterkte meiden.

**Geplaatst**: 08-11-24 13:58

Geplaatst: 08-11-24 13:58

Owww Tallie

sterkte en liefs!

**Geplaatst**: 08-11-24 13:59

Geplaatst: 08-11-24 13:59

Tallie voor jou ook sterkte :knuffel:

Gaat het met je paard wel beter of ook niet?

Voor de rest ook een knuf.

**Geplaatst**: 08-11-24 14:30

Geplaatst: 08-11-24 14:30

Knuffels voor iedereen..

Als ik dan anderen dingen lees denk ik weer: wat zit ik toch moeilijk te doen.
Maar tegelijk voel ik mij momenteel gewoon prut, en stijf, en moe. Helpt ook niet dat ik net naar de kiné geweest ben :')

Uiteindelijk is het voor de goede zaak (anders wordt het alleen nog maar erger) maar nu nog even niet.. Zo even klein plasrondje met de hond en dan de bank op voor de rest van de dag, het is er gelukkig wel het weer voor :Y)

**Geplaatst**: 08-11-24 14:36

Geplaatst: 08-11-24 14:36

Sterkte Tallie en de anderen.

Toch leuke dingen blijven doen, hoeveel het ook kost is zo belangrijk.
In mijn traject in het pijncentrum zijn ook gesprekken met een psycholoog inbegrepen. Gisteren was het weer zover en ik heb uitgelegd dat ik door de gebroken schouder vrijwel niets met de paarden heb gedaan en ook niet met de hond kan "wandelen". Ze wees erop dat het juist zo belangrijk was om dat soort dingen zoveel mogelijk wel te blijven doen voor mijn mentale gezondheid.
Dat geldt natuurlijk voor ons allemaal, zeker als je al zo weinig kan.

Afgelopen zondag hadden we de jaarlijkse jachtrit. Helaas kon ik door mijn schouder niet meer zelf achterop komen en al helemaal niet helpen met de paarden. Maar op de wagen door de bossen ben ik even niet slecht ter been of de gehandicapte en dat is zoveel waard.

**Geplaatst**: 08-11-24 14:46

Geplaatst: 08-11-24 14:46

Ja toch, knus dekentje erbij, wat lekkers te drinken. Ik ga zo voor een warme chocolademelk. Als je dan toch thuis moet zitten dan mag het ook net zo goed comfortabel en gezellig zijn toch, misschien nog wat kaarsjes of leuke lampjes aan.

Tot nu toe heb ik ieder jaar ook meer last gehad in het najaar, dit jaar heb ik voor mijzelf echter de beslissing gemaakt dat ik de temperatuur in huis gewoon omhoog ga gooien, want dit heeft bij mij direct effect. Dan maar minder geld te besteden aan andere dingen, maar veel hobby's die ik had zijn toch al afgevallen, dus tja.. dan kan het geld net zo goed naar de verwarming. Als ik niet genoeg heb om het te betalen dan zien we dat volgend jaar wel weer, dan klop ik desnoods aan bij de gemeente of de WMO of voedselbank voor hulp, die verwarming heb ik eigenlijk gewoon echt nodig. Bij mij in de woonkamer is het nu 20 graden overdag, de temperatuur elders is lager om het zoveel mogelijk betaalbaar te houden.

**Geplaatst**: 08-11-24 15:17

Geplaatst: 08-11-24 15:17

Ik gedij het best op 21 graden en sinds dit jaar hou ik dat ook aan. Als je de hele dag thuis bent en zoveel stilzit is het al snel te koud.

Rohesia, die kine is echt niet tof inderdaad. Het moet wel pijn doen anders wordt het niets maar leuk is anders.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-11-24 16:00

Geplaatst door de TopicStarter : 08-11-24 16:00

Knuffel aan iedereen :(:)

Hier gaat het ook niet goed. De theaterweek vorige week was slopend maar geweldig. Maar de middag er naar toe was echt zwaar. Wakker worden, zo moe, zo'n gesloopt lichaam. En dan nog een paar dagen moeten. Gelukkig kon ik mezelf er wel doorheen drukken. Je zit immers in een bubbel met zijn allen wat het erg leuk maakt. Zondag was ik ook zo stuk, ik wist echt niet hoe ik mezelf door de voorstelling moest slepen, maar gelukt. Maar in de avond was er nog een etentje met zijn allen. Daar wilde ik perse bij zijn voor de binding. En dat lukte, het was echt top. En het was zeer bijzonder om te voelen om ergens echt bij te horen. Niet meer buiten de groep staan en naar de groep kijkend, maar er gewoon in staan. Dat was echt thuis komen. Zo bijzonder. Dus ondanks dat ik zondagavond echt meer dan gesloopt was, was ik toch blij dat ik erbij was.

Maar deze week ben ik wel in een zwart gat gevallen. Dat had ik ingecalculeerd, maar toch is hij weer heel heftig. De hele week natuurlijk heel moe, maar vooral ook heel depressief. Gisteren moest ik echt de kleding ophalen van de voorstelling, maar ik had zoveel strijd om de deur uit te gaan, dat ik voor het eerst sinds tijden weer een suïcide gedachte kreeg toen ik langs het kanaal reed. Ik schrok er niet van, want als je zo lang depressief bent, is de dood altijd dichtbij. Maar ik baalde er wel van dat ik weer zo slecht zat. En dat ik ook nog niet helemaal kan vastpakken waar dit vandaan komt. Want ja deels natuurlijk van vorige week, maar er zit wel meer achter.