Hoi allemaal! Thnx weer voor de lieve reacties & tips!
6 jaar terug heb ik mijn vader ook verzorgt in zijn laatste levensfase. ( ook kanker )
Dit vond ik toen behoorlijk pittig, maar ook onwijs fijn.
Je bent als naaste al zo gigantisch machteloos.
Dan is dit het enigste, en laatste wat je nog kunt doen.
Datbetreft weet ik ( helaas ) wel een beetje wat me te wachten staat.
Wij hebben ook samen wel besloten, mocht dit mogelijk zijn alles thuis te willen doen.
Tuurlijk is het af en toe pittig, en zit ik er ook echt wel is doorheen.
Ik zal wel tot het uiterste einde voor m'n eigen man blijven zorgen ♡
Het scheelt ook wel natuurlijk dat ik gelukkig volledig thuis kan zijn bij mijn gezin, waar ik echt eeuwig danbkaar voor ben.
Het gaat nu redelijk, geen aanvallen meer gehad gelukkig.
Zijn lichaam heeft alleen zo'n gigantische opdonder gehad.
Vorige week, kregen we de uitslag van de scan.
Toen liep hij gewoon zelfstandig het ziekenhuis in.
Vandaag lukte dit hem echt niet, dit is zo bizar hoeveel er in 1 week kan veranderen. 
Vandaag neuroloog gesproken, nouja die weet vrij weinig eigenlijk..
Het is gewoon te hopen dat deze medicatie zo voldoende helpt, mocht er weer een aanval komen dan kunnen ze het weer ophogen.
Dus maar afwachten...
Geplaatst: 18-12-18 21:50 
Goed dat er met de huisarts over gesproken is. "Beter te vroeg dan te laat." Het geeft duidelijkheid en daarmee rust: manlief mag zelf de grens aangeven.
Natuurlijk weet hij dat drommels goed. Allang.
