Bokt.nl

JoskaH schreef:

Lieve teacties, zware reactie van jou Phoya. Heel mooi dat je het durft te uiten. Ik snap je volledig. (Hoop dat ik nu on-inhoudelijk genoeg reageer )

Mijn ziel die mij redt, tja ik weet dat zij heel sterk is. Zij is het lichtpuntje aan het einde van de tunnel. Ik ken haar, ze is mijn beste vriendin. Ik hoop zo dat ze de martelingen, pijn en opsluiting overleeft. Want ik ben al verdronken, en haar arm die mij omhoog trekt en het water eruit perst is steeds verder weg.

Ik zou willen dat alles klaar is. Ik wil huilen, maar schaam me. Kreeg vandaag een opmerking over mijn pols. Het is een gevoelig onderwerp en het was óf dood óf gisteren stevig verminken. Dus dan dit maar.

Ik kan alleen op mijn eigen schouder uithuilen, want durf niet afhankelijk te worden of anderen te bezwaren. Want als ik dat doe rent iedereen weg. Dat heb ik al zo vaak meegemaakt. Maar mijn eigen schouder. Hoe sterk ze ook is, ze bezwijkt onder mijn druk.

Ik wil niet meer. En ja hulp is leuk, maar met grote muren en af en toe wat emotie gaat dat niet. Of amper.

Ze is aan het vallen, maar de grond is er nog niet. De klap zal fataal zijn. Wn dan is het zwart. Ik hoop dat de vloer snel komt. Of juist nog heeeeeel lang duurt.

JoskaH schreef:

Zo jammer dat je op een gegeven de moed verliest. En niet meer de energie in het beter worden kan stoppen.

CalipsoLover schreef:

Heeft iemand van jullie de docu over Emma wil leven gezien? Ben hier echt door gegrepen. Zeker omdat ik in mijn eerste depressie ook op het randje van anorexia zat. (-10kg ondergewicht)

Luca03 schreef:

CalipsoLover schreef:

Heeft iemand van jullie de docu over Emma wil leven gezien? Ben hier echt door gegrepen. Zeker omdat ik in mijn eerste depressie ook op het randje van anorexia zat. (-10kg ondergewicht)

Uhm... anorexia is mentaal he? Gewicht maakt daar niet veel uit.

CalipsoLover schreef:

Inderdaad wat Phoya zegt Ik had hetzelfde gedrag als die van een anorexia patiënt, overmatig sporten, niet kunnen eten maar wel willen. Gewoon niets naar binnen krijgen. Kreeg heel veel commentaar van 'oh wat ben jij mager' maar ik zie mezelf niet als anorexia patiënt omdat ik niet de behoefte heb om mezelf te gaan uithongeren, maar het onbewust wel ga doen vanwege de depressie. Maar na een tijd word je je hier wel bewust van, dan kan het veranderen in anorexia.

Phoya schreef:

Kan ook het misinterpreteren van geluidsgolven zijn. Je hoort dus wel iets, er is daadwerkelijk geluid in je omgeving (auto's, wind, zoemen van electrische apparaten enz.) maar je kan niet registreren wat het is. Dan ga je verzinnen voor jezelf wat je hoort.
Mocht je wel daadwerkelijk echt zinnen gaan verstaan is er allicht wat aan de hand. Dan zou ik wel een arts raadplegen.

Luca03 schreef:

"Depressie is het licht puntje zoeken in het pikke donker, zoals een naald zoeken op 1 vierkante kilometer in het donker"

CalipsoLover schreef:

Heeft iemand van jullie de docu over Emma wil leven gezien? Ben hier echt door gegrepen. Zeker omdat ik in mijn eerste depressie ook op het randje van anorexia zat. (-10kg ondergewicht)

CalipsoLover schreef:

Luca03 schreef:

"Depressie is het licht puntje zoeken in het pikke donker, zoals een naald zoeken op 1 vierkante kilometer in het donker"

Exact hoe ik me nu voel. Probeer echt nog positief te denken, maar die depressie ligt je ook echt op de rug te kloppen en wilt je zo klein mogelijk krijgen. Zodat je uiteindelijk ook de hoop opgeeft om die naald te gaan zoeken.

DynamiteS schreef:

CalipsoLover schreef:

Heeft iemand van jullie de docu over Emma wil leven gezien? Ben hier echt door gegrepen. Zeker omdat ik in mijn eerste depressie ook op het randje van anorexia zat. (-10kg ondergewicht)

Ja die heb ik een tijdje geleden gezien, echt heftig... vond die zo ontzettend sneu, zo'n knap meisje dat ze was en uiteindelijk wel weer willen eten en vechten maar het niet meer kunnen...