Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-02-22 11:54

Geplaatst: 11-02-22 11:54

Ik wil mijn verhaal nog even kort houden, maar omdat ik een soort paniek gevoel heb kunnen andere mij wellicht geruststellen

Kort over mij
Housekeeping Manager in een groot hotel
Diabetes type 1
Zomer 2021 veel te veel gewerkt, heel vaak aangegeven bij bedrijf dat ik het niet meer trok
Niks mee gedaan
21 sep 2021 vakantie en echt naar die dag toegeleefd,.laatste dag ging ik huilend naar mijn werk met de gedachte nog 1 dagje.

2 dage voor ik weer zou gaan werken ziekgemeld, ik was compleet futloos en zo vreselijk moe

Bedrijfsarts (hele fijne)
Psycholoog (eigen)
Fysio (spanningshoofdpijn)
Interventie psycholoog vanuit werkgever (duurde lang ze wilde niet meewerken)
Bedrijfarts benoemd dit als uitval door werk

Vorige week gestart met 2 uur 5 dagen per week.
Ik hou van mijn werk maar t was een zware week, mijn leidinggevende vervalt in oude patronen

Afggelopen dinsdag 0,0 energie en woensdag thuis gewerkt
Gisteren paniek, zo moe dat ik niet eens meer weet hoe ik naar huis ben gereden.

Stel ik me aan?
Moet ik even doorbijten
Is zoiets normaal bij burn out

Ik ben echt even in paniek omdat mijn lichaam zo duidelijk nee zegt

Ik kan voor mijn gevoel niet 8 uur werken, paard doen, huishouden..
Mijn dag heeft.maar 4 uur daarna ben ik op

**Geplaatst**: 11-02-22 12:53

Geplaatst: 11-02-22 12:53

Het is bij mij wel iets wat nog steeds aanwezig is de paniek, ik ben ook bang dat het niet meer weg zal gaan en dat ik er mee om moet leren gaan, en ik ben al ruim 2,5 jaar verder inmiddels

De ene keer trapt mijn lijf op de rem, de andere keer mijn hoofd.

Misschien is het wel een optie om wat rustiger te beginnen, want ik vind 5 dagen wel meteen veel om te starten. Re-integreren is ook echt een opgave vind ik, het valt mij iig niet mee

**Geplaatst**: 11-02-22 14:19

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 11-02-22 14:19

Je stelt je zeker niet aan! Echt niet!

5 dagen in de week vind ik ook veel hoor, in één keer. Ook al gaat het 'maar' om twee uurtjes. Het is logisch dat het opbouwen sowieso al spannend is, dus een paniekerig gevoel hoort er bij het opbouwen wel een beetje bij. Het is al een halfjaar geleden dat je gewerkt hebt, dan is het normaal dat het extra spannend is en veel energie kost. Maar als je zo in paniek/moe ben dat je niet eens veilig naar huis kunt rijden, dan is het niet goed.

Kun je met iemand het opbouwschema bespreken? Om te kijken of je volgende week misschien kunt beginnen met een uurtje koffie drinken? Weer wennen aan het feit dat je naar het werk gaat, zonder druk om gelijk vanalles te moeten?

**Geplaatst**: 11-02-22 18:38

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 11-02-22 18:38

Wat rot FjordOtis dat je de laatste dag voor je vakantie huilend naar je werk ging. Als je dat leest bedenk je je hopelijk ook dat dat niet goed is?

Wat ik zelf heb ervaren en van anderen hier in het topic is dat mensen snel denken dat ze zich aanstellen.

Je merkt nu dat 5 dagen 2 uur teveel is. Wat denk je dat haalbaar is? Dan geef ik als tip, ga daar nog iets onder zitten

Meer uren kunnen altijd, minder gaat altijd lastig. Mentaal kan dat weer een tegenvaller zijn en voor managers/leidinggevenden kan dat ook moeilijk of zelfs vervelend zijn. Al vind ik dat jij je daar niet mee bezig hoeft te houden. Maar vaak komen daar toch irritaties en/of vervelende gesprekken van.

Sterkte!

**Geplaatst**: 11-02-22 20:24

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 11-02-22 20:24

Het lastige is vind ik mijn leidinggevende functie, ik ga toch snel in die ik regel alles wel.
Maar ook hou ik toch een bepaalde afstand.

Ik zat zelf te denken om voor te stellen
Maandag
Woensdag
Vrijdag

En dinsdag en donderdag vanuit huis (dan voel ik minder druk en kan ik meer doen)

Ik heb ook mijn werktelefoon weer in mijn handen gekregen (mijn vervanger is ook uitgeknepen en vind t ook wel best)

Ik ben nu mijn 'assistent' aan het inwerken.

Wellicht telefoon ook op.locatie laten want ben er dan toch teveel.mee bezig.

Gister was ik er 4 uurtjes omdat we gezellig aan t kletsen waren maar ik was zo moe daarna

Ik besef me wel dat het niet gaat maar mijn verantwoordelijkheidsgevoel zit me nog te vaak in de weg (wel.al minder)

**Geplaatst**: 11-02-22 21:48

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 11-02-22 21:48

Leidinggevende functies, bedrijfstelefoons, inwerken, gelijk 5 dagen per week. Het zijn allemaal dingen waardoor je hoogstwaarschijnlijk weer over alle grenzen gaat (als je nog zo moe bent na iedere dag). Bij mij hadden ze van te voren bedacht dat ik tijdelijk halve dagen ging maken, maar zelfs dat was teveel. Vanuit de bedrijfsarts toen 2 weken volledige rust moeten nemen en daarna met 1x 2 uur begonnen en vanaf daar per 2 uur opgebouwd. Mini stapjes en zelfs daarmee had ik soms meer tijd nodig. En dat was helemaal oké. Neem echt de tijd en zorg dat de bedrijfsarts in overeenkomst met het bedrijf een plan maakt zodat je zeker weet waar je aan toe bent. :(:)

**Geplaatst**: 11-02-22 21:49

Geplaatst: 11-02-22 21:49

FjordOtis schreef:
Het lastige is vind ik mijn leidinggevende functie, ik ga toch snel in die ik regel alles wel.
Maar ook hou ik toch een bepaalde afstand.

Ik zat zelf te denken om voor te stellen
Maandag
Woensdag
Vrijdag

En dinsdag en donderdag vanuit huis (dan voel ik minder druk en kan ik meer doen)

Ik heb ook mijn werktelefoon weer in mijn handen gekregen (mijn vervanger is ook uitgeknepen en vind t ook wel best)

Ik ben nu mijn 'assistent' aan het inwerken.

Wellicht telefoon ook op.locatie laten want ben er dan toch teveel.mee bezig.

Gister was ik er 4 uurtjes omdat we gezellig aan t kletsen waren maar ik was zo moe daarna

Ik besef me wel dat het niet gaat maar mijn verantwoordelijkheidsgevoel zit me nog te vaak in de weg (wel.al minder)

Ik vind het erg vreemd dat je meteen je eigen werkzaamheden moet oppakken en 5x 2 uur moet werken. Bij mij is het opgebouwd met 2x2 2x3 2x4 en dat 2 wekelijks opbouwen. Ik zou echt op de rem gaan staan en vragen of je aangepaste werkzaamheden kan doen de eerste weken. Op deze manier lukt rustig opbouwen niet en is de kans op terugval erg groot! Je wilt je niet weer voelen zoals in september dus probeer echt voor jezelf op te komen!!

**Geplaatst**: 11-02-22 21:57

Geplaatst: 11-02-22 21:57

FjordOtis

Vandaag was officieel mijn laatste dag in de ziektewet. Ik had wel weer naar mijn huisarts gekund maar die zit verweg, wachten in de wachtkamer etc ik zag er weer heel erg tegenop.....
Dus ik kom gewoon niet terug op mijn werk, dan heb ik over maximaal 2 maanden recht op ww (of eerder als het bedrijf snel mijn ontslag tekent).
Als ik ontslag neem heb ik nergens recht op, en het bedrijf wil niet meewerken aan een gezamenlijk akkoord om mijn contract op te zeggen.

**Geplaatst**: 14-02-22 15:35

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 14-02-22 15:35

Hier toch weer even in een dipje. Moet gaan kiezen tussen minder werken en aanzienlijk minder salaris en snel weg kunnen bij mijn huidige bedrijf of kiezen voor veiligheid en toch gaan opbouwen naar meer uren. Helaas zie ik het gewoon echt niet meer zitten. Er blijft gepusht worden en er wordt iedere keer heel luchtig gedaan als ik aangeef dat werk echt het grootste issue is nu. Heb het gevoel dat als ik langer hier blijf werken ik zo een tweede burnout in rol. Ik wil dolgraag voor mezelf kiezen maar financieel moet het wel haalbaar zijn natuurlijk om minder te gaan werken..

**Geplaatst**: 15-02-22 14:47

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 15-02-22 14:47

Ik vind die bedrijven soms echt zo raar reageren, daar gaan we dus niet beter van worden

Denk dat het veel beter zou werken als je werkgever begrip heeft en zorgt dat je je prettig voelt op je werk

Ik ben gister in huilen uitgebarsten, had mijn casemanager gebeld en 3 dagen voorgesteld ipv 5 dagen.
Morgen weer een telefonisch consult bij de BA
Ik reageer door de stress heel slecht op mijn insuline

Morgen gaan we in gesprek en alles vastleggen qua afspraken want daar gaat het steeds verkeerd. (Volgend hun omdat t van buiten lijkt.of ik niks mankeer) nu zegt mijn psycholoog ook dat ik dingen erg zacht uitdruk.

We wachten even morgen af
Telefoon geef ik ieder geval weer retour

**Geplaatst**: 15-02-22 15:20

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 15-02-22 15:20

Celebi

FjordOtis

mijn collega's zeiden ook tegen mij dat ze niet doorhadden hoe slecht het met mij ging, ik wist het te goed te verbergen.

**Geplaatst**: 15-02-22 15:34

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 15-02-22 15:34

Dat is vaak het probleem ja

**Geplaatst**: 16-02-22 20:15

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 16-02-22 20:15

Bedrijfsarts heeft mij geadviseerd om volledig thuis te blijven
Mijn werkgever moet mij wat ruimte geven
Ik ben best opgelucht dat iemand nu voor mij besluit dat ik eerst een beetje beter moet worden

**Geplaatst**: 16-02-22 22:13

Geplaatst: 16-02-22 22:13

Fijn dat de bedrijfsarts dat dan voor je heeft besloten. Ergens wel zonde dat het op deze manier gegaan is. Ik denk dat als je rustiger had kunnen beginnen het niet nodig was geweest dat je nu opnieuw weer thuis ik komt te zitten. Hopelijk geeft het je nu wel wat rust en ook ervaring over hoe je het straks beter aan kunt pakken

Ik had vorige week een heel intens gesprek met de praktijkondersteuner, daar ben ik tijdelijk extra onder behandeling. Even finaal door midden gebroken, maar dat was wel even goed om weer echt even te voelen.
Of ik nog wat kalmerends had voor de heftige pieken, nou nee en eigenlijk voelt dat als een stap terug. Maar de ochtend erna toch meteen de huisarts gebeld, want waarom zou ik het mezelf moeilijker maken dan nodig. Dus dat is in die zin dan weer een stap vooruit

Nu aan het genieten van m'n vakantie in Zweeds Lapland samen met m'n beste vriendin

Al vind ik het nog steeds wel moeilijk om te genieten van dingen.
Dit is Embla, mijn stoere merrie voor deze week

**Geplaatst**: 17-02-22 10:10

Geplaatst: 17-02-22 10:10

Wat fijn @fjordotis, het is ook heel normaal dat dit soort dingen in het proces gebeuren. Ik hoop dat je voor nu weer even wat rust kan vinden, jouw opbouwshema van meteen 10 uur en dezelfde werkzaamheden waren echt niet ok.

@Celebi, is een vaststellingsovereenkomst echt niet mogelijk? Volgensmij had ik dit ook al eerder gevraagd. Ik heb een vriendin die heeft het recent voor elkaar gekregen bij haar werkgever met behulp van de bedrijfsarts. Dat ze in deze situatie gewoon niet kon herstellen, dat zag de bedrijfsarts ook. Zij heeft voor een aantal maanden salaris meegekregen, ik weet niet of ze dan ook recht heeft op uitkering daarna. Misschien kun je eens met een adviseur praten op dit gebied. Er moet toch iets kunnen.

@goldie soms is je ijs wat dunner en soms wat dikker. Ik merk ook, als mijn ijs dun is, en er wakken ontstaan dat iets extra rustgevends er juist weer voor kan zorgen dat het ijs weer dikker wordt, het helpt je om weer even rationeler te denken. Wat fijn dat je lekker op vakantie bent, neem het er maar even goed van, dan kun je eventueel achteraf nog genieten van je herinneringen.

Ik zit inmiddels op 16 uur van de 28. Ik heb de baan toch afgewezen omdat het niet helemaal ok voelde. Gaf ook weer rust. Ik ben nu van 3 (12 uur) naar 4 dagen (16 uur) werk gegaan, moet zeggen dat ik dat erg pittig vind. Die extra dag per week geen werk gaf me echt rust. Nu heb ik het idee dat ik weer op de sneltrein zit ofzo. Ik heb ook weer wat angstaanvallen met denken "zie je wel, het komt nooit meer goed, je krijgt het toch wel weer". Verder willen wij ook een vakantie plannen voor april. Voor mij een trigger omdat vorig jaar tijdens de vakantie de paniekaanvallen weer begonnen. Erg lastig allemaal maar ik blijf m'n best doen, veel meer kan ik toch niet

.

Laatst bijgewerkt door bloemm op 17-02-22 10:47, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-02-22 10:21

Geplaatst: 17-02-22 10:21

Ik wil jullie allemaal even een hart onder de riem steken :knuffel:

Een hele tijd geleden heb ik me hier ook gemeld, weinig gepost wel maar toch regelmatig meegelezen. Inmiddels ben ik weer helemaal terug in mijn werk, sterker nog.. Ik werk 40 uur en ben daarnaast bezig met het opzetten van een eigen bedrijfje

Dankzij mijn periode thuiszitten ben ik er achter gekomen wat ik echt graag wil. Daar ben ik nu dus naar toe aan het werken!

Als je mij dit een jaar geleden had verteld, dan had ik je heel hard uitgelachen. Nooit gedacht dat ik zo ver zou komen in relatief korte tijd.

Een fijne bedrijfsarts heeft wel echt wonderen gedaan bij mij, hij was zo betrokken en meegaand. Daarnaast ook een fijne manager die alles heel serieus nam.

Ik vind het heel heftig om te lezen dat er nog werkgevers zijn die het niet serieus nemen of gelijk veel verwachten.. Het blijft een lastig iets -O-

**Geplaatst**: 17-02-22 10:34

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 17-02-22 10:34

Wat goed om te horen! Blijf je wel op jezelf passen met 40 uur plus de opzet van je bedrijfje? B-)

Ik heb ik deze periode ook die opheldering gehad van wat ik echt belangrijk vind ik mijn leven. Dus ook een voorzichtige start gemaakt met een eigen bedrijfje. Maar helaas krijg ik m'n uren bij mijn huidige werk gewoon niet op peil. Ik moet echt m'n uren terug gaan schroeven wil ik weer 'vrij' zijn. Ach, het moet maar. 8)7

**Geplaatst**: 21-02-22 11:31

Geplaatst: 21-02-22 11:31

Ghostattack schreef:
Ik wil jullie allemaal even een hart onder de riem steken

Een hele tijd geleden heb ik me hier ook gemeld, weinig gepost wel maar toch regelmatig meegelezen. Inmiddels ben ik weer helemaal terug in mijn werk, sterker nog.. Ik werk 40 uur en ben daarnaast bezig met het opzetten van een eigen bedrijfje Dankzij mijn periode thuiszitten ben ik er achter gekomen wat ik echt graag wil. Daar ben ik nu dus naar toe aan het werken!

Als je mij dit een jaar geleden had verteld, dan had ik je heel hard uitgelachen. Nooit gedacht dat ik zo ver zou komen in relatief korte tijd.

Een fijne bedrijfsarts heeft wel echt wonderen gedaan bij mij, hij was zo betrokken en meegaand. Daarnaast ook een fijne manager die alles heel serieus nam.

Ik vind het heel heftig om te lezen dat er nog werkgevers zijn die het niet serieus nemen of gelijk veel verwachten.. Het blijft een lastig iets

Laatst ook al zo'n berichtje in dit topic, ik vind dit oprecht geruststellend om te lezen.

Echt heel fijn voor je!
En geeft mij echt weer een beetje moed.

**Geplaatst**: 21-02-22 17:22

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 21-02-22 17:22

Ik kom me hier ook langzaam melden.... het gaat echt niet goed. Op het werk loop ik al maanden (bijna 1 jaar) met een personeelstekort. En daarbij wil de baas dat er teveel geproduceerd wordt. Dus het hele werk van 1 afdeling komt zowat op mij neer. Meerdere keren aangegeven dat ik hulp nodig had. Soms ook gehad, maar die waren het niet.
En ju ben ik net een gespannen elastiekje. Voel alles trillen ben doodmoe,misselijk en huil heel snel (al laat ik dat niet aan anderen merken zover dat gaat).
Vandaag had ik een belangrijke afspraak en morgenvroeg ga ik me ziek melden.... Maar ben er zo bang voor.... ze zeuren hier best wat dat er veel zieken zijn en dat die het maar uitbuiten etc....

ik zie er echt tegenop, maar het gaat niet langer zo..
Morgen maar meteen een afspraak bij de huisarts maken.

**Geplaatst**: 21-02-22 18:47

Geplaatst: 21-02-22 18:47

arabella2000 schreef:
Ik kom me hier ook langzaam melden.... het gaat echt niet goed. Op het werk loop ik al maanden (bijna 1 jaar) met een personeelstekort. En daarbij wil de baas dat er teveel geproduceerd wordt. Dus het hele werk van 1 afdeling komt zowat op mij neer. Meerdere keren aangegeven dat ik hulp nodig had. Soms ook gehad, maar die waren het niet.
En ju ben ik net een gespannen elastiekje. Voel alles trillen ben doodmoe,misselijk en huil heel snel (al laat ik dat niet aan anderen merken zover dat gaat).
Vandaag had ik een belangrijke afspraak en morgenvroeg ga ik me ziek melden.... Maar ben er zo bang voor.... ze zeuren hier best wat dat er veel zieken zijn en dat die het maar uitbuiten etc....
ik zie er echt tegenop, maar het gaat niet langer zo..
Morgen maar meteen een afspraak bij de huisarts maken.

Even heel cru gezegd ligt de verantwoordelijkheid van de zieken niet bij jou... Maar zo zag ik het ook altijd hoor, voelde me altijd bezwaard om me ziek te melden. En ik denk bij de meesten hier in het topic. Lijkt wel een karaktereigenschap van mensen die een burn-out krijgen.

Verstandig om een afspraak met de huisarts te maken. Ik raad je aan om naar een verwijzing richting een psycholoog te vragen. Die kan je hopelijk helpen om rust te krijgen. Sterkte :(:)

Wat goed van je Ghostattack!
Ik dacht al zoiets op je Instagram te zien

Lekker met je bedrijfje aan de gang.
Wat is voor jou het omslagpunt geweest?

Hier gaat het mentaal wel aardig maar mijn lichamelijke ziekte niet zo. Zit weer vol met ontstekingen. Je merkt dan dat het fysieke en mentale invloed hebben op elkaar. Ik merk wel dat hoe meer tijd er overheen gaat hoe stabieler het mentaal wordt. Het lijkt een zwakker punt te zijn, maar je leert er ook weer op een andere manier mee om te gaan.

**Geplaatst**: 21-02-22 22:03

Geplaatst: 21-02-22 22:03

arabella2000 schreef:
Ik kom me hier ook langzaam melden.... het gaat echt niet goed. Op het werk loop ik al maanden (bijna 1 jaar) met een personeelstekort. En daarbij wil de baas dat er teveel geproduceerd wordt. Dus het hele werk van 1 afdeling komt zowat op mij neer. Meerdere keren aangegeven dat ik hulp nodig had. Soms ook gehad, maar die waren het niet.
En ju ben ik net een gespannen elastiekje. Voel alles trillen ben doodmoe,misselijk en huil heel snel (al laat ik dat niet aan anderen merken zover dat gaat).
Vandaag had ik een belangrijke afspraak en morgenvroeg ga ik me ziek melden.... Maar ben er zo bang voor.... ze zeuren hier best wat dat er veel zieken zijn en dat die het maar uitbuiten etc....
ik zie er echt tegenop, maar het gaat niet langer zo..
Morgen maar meteen een afspraak bij de huisarts maken.

Rot hoor meis!

Wel om hulp vragen, dan in de steek gelaten worden - en nu er tegen opzien om voor jezelf te kiezen...!

En ik hoop dat je dit weet:
je ziek melden hoeft slechts te bestaan uit de woorden 'ik meld mij ziek'.
Wat er loos is is privé en hoef je niet te melden.
Wel mag men vragen om een tijdsindicatie. Je mag zeggen dat je dit niet exact weet (tuurlijk weet je dat niet), maar het is wel zinnig om te zeggen 'dat het een poos gaat duren, dus dat het niet zo is dat je er eind van de week weer bent, maar langer'. (Dan weet de baas dat hij vervanging moet regelen.)

**Geplaatst**: 22-02-22 00:11

Geplaatst: 22-02-22 00:11

arabella2000 schreef:
Ik kom me hier ook langzaam melden.... het gaat echt niet goed. Op het werk loop ik al maanden (bijna 1 jaar) met een personeelstekort. En daarbij wil de baas dat er teveel geproduceerd wordt. Dus het hele werk van 1 afdeling komt zowat op mij neer. Meerdere keren aangegeven dat ik hulp nodig had. Soms ook gehad, maar die waren het niet.
En ju ben ik net een gespannen elastiekje. Voel alles trillen ben doodmoe,misselijk en huil heel snel (al laat ik dat niet aan anderen merken zover dat gaat).
Vandaag had ik een belangrijke afspraak en morgenvroeg ga ik me ziek melden.... Maar ben er zo bang voor.... ze zeuren hier best wat dat er veel zieken zijn en dat die het maar uitbuiten etc....
ik zie er echt tegenop, maar het gaat niet langer zo..
Morgen maar meteen een afspraak bij de huisarts maken.

Wat vervelend dat je je zo voelt :(:)

Probeer het probleem van je werkgever niet jouw probleem te maken. Ik weet hoe moeilijk het is, ik ben verpleegkundige en voelde me in het begin ook zo egoïstisch dat ik thuis ging zitten in de huidige situatie.
Je moet even omdenken: waarom zouden er zoveel mensen thuis zitten? En zou die instelling (onze stomme medewerkers buiten hun ziekte uit, terwijl wij hun roep om hulp van te voren keurig genegeerd hebben

) niet ook onderdeel zijn van de reden dat mensen uitvallen?
Pak je rust, je hebt meer dan je best gedaan

**Geplaatst**: 22-02-22 05:53

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 22-02-22 05:53

Al even niet meer gereageerd maar wel meegelezen.
Sterkte voor iedereen hier.

Dit artikel kwam ik tegen. Confronterend maar ook heel herkenbaar.
https://www.nu.nl/ondernemen/6185414/wa ... ijven.html

**Geplaatst**: 22-02-22 10:41

Geplaatst: 22-02-22 10:41

Leandra schreef:
Al even niet meer gereageerd maar wel meegelezen.
Sterkte voor iedereen hier.

Dit artikel kwam ik tegen. Confronterend maar ook heel herkenbaar.
https://www.nu.nl/ondernemen/6185414/wa ... ijven.html

Jammer eigenlijk dat er geen tot weinig aandacht is voor preventie. Mijn ervaring is ook dat aangeven dat je het niet trekt genegeerd wordt, of dat er simpelweg gezegd wordt "het mag van de cao".

**Geplaatst**: 22-02-22 12:59

Geplaatst: 22-02-22 12:59

Maeve schreef:
Leandra schreef:
Al even niet meer gereageerd maar wel meegelezen.
Sterkte voor iedereen hier.

Dit artikel kwam ik tegen. Confronterend maar ook heel herkenbaar.
https://www.nu.nl/ondernemen/6185414/wa ... ijven.html

Jammer eigenlijk dat er geen tot weinig aandacht is voor preventie. Mijn ervaring is ook dat aangeven dat je het niet trekt genegeerd wordt, of dat er simpelweg gezegd wordt "het mag van de cao".

Dat is zeker jammer. Ik heb het ook gemerkt toen ik uitviel. Ook totaal geen sympathie van mijn werkgever.