Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-09-09 12:02

Re: Automutilatie

Geplaatst: 07-09-09 12:02

hm, nee, ik sneed ook als ik nog 'verse' wonden had. Het vreemde was dat ik altijd wel heel goed voor mijn wonden zorgde. ook altijd hechtpleisterd in huis enzo.. nu nog steeds, want een black out kan altijd voorkomen. Zorgen jullie ook goed voor jullie wonden ? Dat is wel belangrijk.
Ik had sommige beter kunnen laten hechten, dan was het litteken minder erg geweest.. zijn jullie ooit hiervoor naar het ziekenhuis gemoeten?

**Geplaatst**: 07-09-09 13:20

Re: Automutilatie

Geplaatst: 07-09-09 13:20

Phaser: De pijn komt er idd uit omdat je het bloed ziet stromen, maar soms werkt het ook om te kijken of je uberhaupt nog bestaat. Of je nog wel kan voelen... En dan doet het dus wel zeer. Bij mij ligt het er heel erg aan of ik in mijn rationele of emotionele geest zit (Linehan-therapie).

Robin: Heb gelukkig wel geslapen, heb alleen een kater en voel me nog steeds niet happy...

Wiebke: Ik zorg er eigenlijk niet voor, dat mag ik niet van mezelf

Ook op andere vlakken zorg ik erg slecht voor mezelf.

**Geplaatst**: 07-09-09 15:21

Geplaatst: 07-09-09 15:21

Voor iedereen die het eventjes moeilijk heeft!
Ik reageer daar misschien niet zo op, maar moet op het moment eventjes heel erg om mezelf denken.
Heb echt het gevoel dat ik een tijdbom ben.

@Phaser: De ene keer voel ik de pijn wel, maar meestal niet. Waarom ik het dan doe..? Om even met iets anders bezig te zijn, rustig te worden, zien dat het nog kan.

**Geplaatst**: 07-09-09 16:27

Re: Automutilatie

Geplaatst: 07-09-09 16:27

@Wiebke; ik zou het wel graag lezen als je het wil ja

Er zijn veel mensen die veroordelen omtrent dit onderwerp.
Maar ik denk eerder dat ze het niet willen begrijpen.

Ik snap dat het oplucht enzo. Heb ook stage gedaan bijvoorbeeld in een psychiatrische instelling (neen jullie zijn niet psychiatrisch

) maar daar waren ook mensen die soms automutuleerden.
Daar moest ik de wonden dan van verzorgen.
Maar het ging daar soms heel erg ver... daar bleef het niet bij snijden.

Een meid van 13 had een schroef van 6cm (van een bank in de keuken) in haar been gestoken...

**Geplaatst**: 07-09-09 17:20

Geplaatst: 07-09-09 17:20

Ik kon mijn rotgevoel in ieder geval wel een beetje kwijt op therapie. Het is nog niet helemaal weg, maar wel ver

Phaser: Ik vind het knap dat je het in ieder geval probeert te begrijpen. Ik ken veel mensen, ook in mijn eigen omgeving, die daardoor anders tegen me aan gaan kijken, alsof ik te weinig aandacht krijg en het daarom op deze manier probeer te krijgen. Wat dat betreft kunnen mensen bikkelhard zijn.

Peepaardje: Neem de tijd voor jezelf, om na te denken en te mijmeren, dan hoop ik dat je rotgevoel een beetje wegtrekt :(:)

**Geplaatst**: 07-09-09 17:26

Geplaatst: 07-09-09 17:26

Hai Phaser,

Ik ben al ruim een jaar 'clean' maar voel de drang nog zeer regelmatig wat dat betreft moet je in mijn ogen automutilanten zien als alcoholisten (sorry als mensen zich hierdoor beledigd voelen). Ik was eigenlijk een verslaafde.

Bij mij ging het niet direct om pijn, ik voelde een enorme onrust en angst en was bang mezelf of de grip te verliezen. Als ik sneed kreeg ik een felle pijn die me als het ware 'wakker' maakte, en door de endorfine die vrij kwam voelde ik mij prettig en rustig. Die endorfine werd verslavend, uiteindelijk ging ik niet eens meer proberen mezelf op een gewone manier te kalmeren of af te leiden ik greep direct naar het mes. Dat was wel zo 'makkelijk'.

Maar het is waar dat het maar tijdelijk helpt, eerst kon ik er een paar dagen op teren om het zo te zeggen, later nog maar maximaal een dag. Echt spijt had ik tussendoor niet, later wel maar nu ook niet meer. Blijkbaar had ik het nodig, ook al weet ik dat het een foute manier is geweest. Het is nou eenmaal gebeurd.

Als ik las dat mensen gewoon met hun littekens over straat liepen kon ik me niet voorstellen dat ik dat ooit zou durven. Maar nu ben ik begonnen op mijn nieuwe opleiding, en nadat ik de hele zomer met korte mouwen heb gelopen kwam ik er achter dat ik al 3 dagen met korte mouwen op school had gelopen. Ik denk er dus eigenlijk helemaal niet meer bij na. Dat is wonderlijk want eerst verborg ik het zelfs in mijn dromen, dan draaide ik mijn arm weg, zo erg zat het erin.

Bij mij kijken mensen soms wel (bij zwemmen, op school is het me niet opgevallen) maar niemand vraagt wat. Vind ik wel makkelijk, hoef ik niets uit te leggen. En daarbij ben ik niemand uitleg verschuldigt :-)

Als je/iemand vragen hebt/heeft mag je die gerust stellen :-)

Groeten,
Yvon

ps. misschien beter om niet te zeggen wat je bent tegengekomen, dit kan heel triggerend werken voor sommige mensen. ;-)

**Geplaatst**: 07-09-09 21:22

Re: Automutilatie

Geplaatst: 07-09-09 21:22

Iets wat je daar zegt is heel herkenbaar theeglas, doordat je 'rust' kreeg van het snijden probeerde je andere manieren niet meer, dat heb ik ook heel erg gehad

**Geplaatst**: 07-09-09 22:33

Geplaatst: 07-09-09 22:33

Robin__ schreef:
Iets wat je daar zegt is heel herkenbaar theeglas, doordat je 'rust' kreeg van het snijden probeerde je andere manieren niet meer, dat heb ik ook heel erg gehad

Idd

Ook hier hetzelfde.

**Geplaatst**: 07-09-09 22:49

Re: Automutilatie

Geplaatst: 07-09-09 22:49

Dat doet mij weer goed, ik heb mij daar achteraf heel zwak over gevoelt. Laks vooral, maar ik heb het nu wel geaccepteerd en nu ik ook nog hoor dat het jullie herkenbaar is, voelt dat fijn

**Geplaatst**: 08-09-09 09:25

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 09:25

ach ik heb ook spijt van het verleden, om dit maar nog om zoveel dingen, maar ach.. fouten maak je en je kan het niet meer terugdraaien..

**Geplaatst**: 08-09-09 09:29

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 09:29

Mij geeft het geen rust, maar ik doe het ook vooral om mezelf af te straffen, net zoals niet mogen eten e.d.

Ik ben ook altijd heel erg moe als ik gesneden heb, hebben jullie dat ook?

**Geplaatst**: 08-09-09 09:42

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 09:42

Bromfiets.. wat heb je zo verkeerd gedaan dat je jezelf zo wil straffen ? En ik ben ook altijd erg moe naderhand.. meestal slaap ik daarna veel. Ook als ik van mijn therapie terug kwam was ik dood op. Denk dat het komt doordat je emotioneel echt vermoeid raakt .

**Geplaatst**: 08-09-09 09:46

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 09:46

Ik besta, dat is momenteel genoeg reden.

Van therapie word ik idd ook altijd erg moe

**Geplaatst**: 08-09-09 10:07

Geplaatst: 08-09-09 10:07

en dan is het helemaal vervelend dat mensen dat niet snappen want 'je hoeft toch alleen maar te praten' yeah right -O-

Het is wel een feit dat als je over dingen praat, vooral over het verleden, de herinnering letterlijk op een andere plek in je hersenen worden opgeslagen. Ze verhuizen zeg maar.. vond ik altijd erg wonderbaarlijk. Ik vind mensen zowieso wonderbaarlijk .

ik heb het plan om psychologie te gaan studeren zodat ik mensen kan helpen met dezelfde problemen als die ik heb gehad. Helaas heb ik er niet de juiste voor opleiding voor en moet ik eerst sociaal pedagogisch werk niveau 4 gaan doen om door te kunnen stromen.. ik ga hard mijn best doen om mijn doel te bereiken !

**Geplaatst**: 08-09-09 10:10

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 10:10

Ik hoop dat je gaat bereiken wat je wil Wiebke!

Ik heb ook altijd de interesse in de mens gehad en dan vooral de psychische kant (Schrijf ik het zo goed?

) Ben een opleiding verpleegkunde gaan doen wilde uiteindelijk uitkomen in een psychiatrisch ziekenhuis, helaas was het eerste jaar op sommige gebieden al erg zwaar. Ik liep stage in het ziekenhuis en ik kwam aan de praat met een patiënt die jaren gewerkt had als psychiatrisch verpleegkundige. Hij vertelde me ontzettend veel verhalen en dat heeft mij gezegd dat het nooit iets voor mij zou kunnen worden, want dingen komen dan érg dichtbij en je moet sterk genoeg zijn om dat te kunnen,en ik ben dat niet

.

**Geplaatst**: 08-09-09 10:17

Geplaatst: 08-09-09 10:17

Het zal inderdaad zwaar zijn, maar ook wel mooi. Verpleegkunde is ook een mooi beroep Robin.. echt goed van je ! Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik mensen moet helpen, wat ik dan ook veel doe. Het vreemde is, is dat mensen bijna als vanzelf altijd hun hele levensverhalen bij mij uitstorten. ik schijn uit te stralen dat ik goed kan luisteren ofzo

hebben jullie dit ook ? Mensen vragen mij ook altijd vaak om advies enzo.. tuurlijk help ik iedereen zoveel mogelijk zonder mezelf daarbij te vergeten uiteraard.

Ik heb in de loop der tijd geleerd dat ik het belangrijkste ben in mijn leven, dat ik gelukkig moet zijn. Als ik dat niet ben moet ik er zelf iets aan doen om dit wel voor elkaar te krijgen. Dat valt soms niet mee, want het kunnen drastische dingen zijn die je moet veranderen. Ik ben 2 jaar geleden bij mijn vriend weg gegaan met wie ik samen woonde , ben mijn rijbewijs gaan halen en op mezelf gaan wonen ( wat ik heeeeel eng vond!! ) Maar ik kan nu wel zeggen dat ik happy ben

Zo zijn er nog meer dingen die ik moet doen om helemaaal happy te worden .. maar dat komt vanzelf wel.

**Geplaatst**: 08-09-09 10:20

Geplaatst: 08-09-09 10:20

Ik ben overigens gestopt met verpleegkunde hoor, klinkt stom maar VP interesseerde me geen biet, het psychiatrische VP wel, en aangezien ik er dus achter kwam dat dat eigenlijk iets was wat nooit zou kunnen heb ik besloten om écht mijn droom achterna te gaan en dus in de evenementenorganisatie terecht te komen, daar ga ik vanaf morgen aan beginnen

En wat je zegt klopt wel, mensen hebben op een of andere manier ook een heel rustig gevoel zodra ze met mij praten , en hoe dat komt weet ik niet aangezien ik echt heel erg druk ben, maar ik straal rust uit ofzo

Goed dat je nu gelukkig bent! Ik heb ook duidelijk 1 stap moeten zetten om mezelf weer gelukkig te laten worden, dat is in november vorig jaar gebeurd en sindsdien voel ik me echt happy, natuurlijk zitten de dippen er nog in, maar eigenlijk alleen savonds terwijl ik me normaal hele dagen lang gewoon heel ellendig voelde.. Nu soms ook nog hoor, maar dat is gewoon een stukje wat ik nog niet af kan sluiten beste vriendinnetje heeft op 8 juni 2007 zelfmoord gepleegd, en ik verwijt mezelf dat nu.

**Geplaatst**: 08-09-09 10:40

Geplaatst: 08-09-09 10:40

oeoeh spannend !! een nieuwe opleiding !! Dat is ook goed van je ! Ben trots op je.. echt waar. Hoop dat de opleiding goed bevalt.. als ik je zo hoor zal dat wel loslopen denk ik.

en de dippen herken ik ook heel sterk. Maar die zullen uiteindelijk steeds minder worden denk ik. Dat je sommige dingen nog niet kunt afsluiten is ook logisch.. het is nog vers. mijn vriend is 20 maart dit jaar plotseling overleden aan een hersenbloeding

sommige dingen blijven moeilijk..

Ik vraag me af of alle mensen met een psychiatrisch verleden de rust uitstralen die robin en ik hebben... dus vertel maar vertel maar vertel maar

**Geplaatst**: 08-09-09 11:15

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 11:15

Ik hoop het ook, maar het is iets wat ik zó ontzettend graag wil.. Het liefst wil ik op het podium staan, dat vind ik dus écht helemaal fantastisch maar aangezien ik een gebrek aan talent heb :')

wordt het maar achter de schermen

.

Jeetje sterkte met het verlies zeg.. :(:)

En het wordt ook zeker minder, maar ik kan er ook mee omgaan nu.. Ik huil lekker uit en ga dan m'n bed in, en de volgende ochtend voel ik me weer top

**Geplaatst**: 08-09-09 12:40

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 12:40

Bromvlieg, die vermoeidheid had ik ook, die is voornamelijk geestelijk. Waarschijnlijk komt tijdens/na het snijden alle frustratie en emotie eruit, en daar ga je je moe door voelen

**Geplaatst**: 08-09-09 12:44

Geplaatst: 08-09-09 12:44

ja.. ik heb een mooie foto in mijn woonkamer staan.. een mooie vissenkom erbij met mijn 'bewaker-vissen' erin.. die letten de hele dag op hem.

Ik huil ook veel, maar dat is af en toe gewoon lekker. Ik heb er nog wel moeite mee om alleen te zijn als ik thuis ben, ik kan absoluut niet tegen alleen zijn * zou dat die dierentuin van 2 katten, 2 vissen en 2 vogeltjes verklaren ? * Dit is ook moeilijk omdat er dan niemand is die op me kan 'letten' als ik een dip heb en ik sneller een terugval kan krijgen. nee, alleen zijn is niet fijn. Maar ja, ik wil ook nog geen nieuw vriendje. Dus knuffel ik Veeger en Blick ( de katten ) he-le-maal plat

vinden ze ook fijn

**Geplaatst**: 08-09-09 12:48

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 12:48

ach al heb ik nog zoveel mensen om me heen, soms kan ik me echt super alleen voelen, maar dat is dan gewoon omdat niemand je lijkt te begrijpen.. En verder zijn inderdaad mijn hond en kat mijn steun en toeverlaat :+:

**Geplaatst**: 08-09-09 17:27

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 17:27

Wiebke, had over dat stukje heen gelezen. Wat verschrikkelijk voor je zeg! Hoe oud is hij geworden?

**Geplaatst**: 08-09-09 17:29

Geplaatst: 08-09-09 17:29

Ik ben idd ook steunpunt voor andere mensen, vooral voor mijn vriend die al jaren last heeft van een burn-out en depressies. Maar soms leunen mensen zo erg op mij dat ik er zelf aan onderdoor ga, ik moet nog leren om stop te zeggen.

En wat zijn er bij jullie al verschrikkelijke dingen gebeurd zeg :(:)

Dikke knuf van mij, omdat ik verder niks weet te zeggen...

Therapie was weer zwaar vandaag, maar wel weer een hoop kwijt gekund, dat is wel fijn.

**Geplaatst**: 08-09-09 17:30

Re: Automutilatie

Geplaatst: 08-09-09 17:30

Ik heb ook al een paar keer tegen mensen moeten zeggen als ze hun hart uit wilde luchten dat het nu even niet kon, en dan voel ik me er zó schuldig over dat ik dat zeg, maarja soms moet je gewoon echt even voor jezelf kiezen..