Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-09-10 14:04

Geplaatst: 04-09-10 14:04

Mayo; Wat vervelend zeg, dat je kat zo ziek is. Dwang voeren is niets, maar als het helpt.. Wij hebben ooit onze vorige hond moeten dwang voeren, en uiteindelijk ging hij het zelf opeten. Hopen dus dat het niet nodig is en anders hopen dat het werkt.. Hoe is het nu?

Petulan; Gecondoleerd met je oom.. :(:)

Logisch dat je je klote voelt. Heel de sfeer die er rond zo'n plechtigheid hangt, is al niet niets.. als het dan ook nog iemand is die je goed kent, zoals je oom, is het helemaal moeilijk. Hoe voel je je nu?

Aikon; fijn dat er een oplossing is gekomen! Het is niet raar dat je moet wennen, je hebt het altijd zelf gedaan! Het zal dus nu even wennen zijn, hopelijk kan je er over een tijdje van genieten dat er iemand is die voor ze zorgt. Geeft jezelf over een tijdje wel wat meer rust.

Ikbenellie; hoe is het met jou?

Ik ben donderdag voor het eerst bij de psychiater geweest. M'n AD is flink verhoogd. Ben sinds gisteren nogal suf en slaap veel. Verder gaat het wel oke..

**Geplaatst**: 04-09-10 15:36

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 15:36

Maaike je lijf moet er natuurlijk ff aan wennen maar hopelijk helpt t jouw wel!!

**Geplaatst**: 04-09-10 16:05

Geplaatst: 04-09-10 16:05

Gecondoleerd Petulan Y;(

Ze hebben nu al sinds eind december geen werk meer voor me gehad.
Ze weigeren ook zo'n €200/300 aan reiskosten terug te betalen.

Hun zijn 1 van de grootste oorzaken waardoor ik zo gestrest ben.
Ik zit niet in de ziektewet, maar in het contract staat dat je niet mag werken bij bepaalde dingen (lichamelijk en geestelijk).
Dat diploma maakt me eerlijk gezegd niet meer zoveel uit.
Ben nu bezig met een opleiding die ik al 1,5 jr wilde doen, als ik die heb afgerond kan ik worden wat ik ook echt wil.

Opleiding valt nog wel mee.
Moet alleen a.s vrijdagavond op een Taptoe staan.
Vraag me af of dat wel zo verstandig is..

**Geplaatst**: 04-09-10 16:22

Geplaatst: 04-09-10 16:22

ikbenellie : tgaat echt niet goed ... ik vrees dat morge de bom zal barsten en dat ik niet instaat zal zijn voor alles wat ik ga doen . Ik hoop alleen ma da ik sterk genoeg ben , voor me nog redenlijk te houden

**Geplaatst**: 04-09-10 16:56

Geplaatst: 04-09-10 16:56

Ikbenellie: het is miss confronterend, maar eigenlijk best goed om meer van jezelf bloot te geven in therapie. Zo kan je voorruit raken en er iets aan doen. De therapeuten ook , nu weten ze het niet he! Sterkte ermee. Die huilbuien zijn idd niet leuk! Kan je op dat moment iets doen wat je vrolijker maakt?

Mayo: hoe is het nu met de kat?

Aikon: super dat je probleem met de boxen opgelost is! Nu ben je meer op je gemak. Komt het van echt teveel te doen die hoofdpijn of van de spanning erromtrend, of dat mensen over je grens geweest ben. Miss goed om eens bij die momenten stil te staan zodat je weet wanneer je moet stoppen met iets.

Liesje: komt het door je ex dat je je zo slecht voelt? Omdat je schrijft dat je al 3 weken je niet goed voelt, niet goed slaapt en het is al drie weken uit? Veel sterkte meid!

Petulan: amai wat ben jij emotioneel sterk dat je die kist en zo kon mee dragen. Veel sterkte ermee

Kido: goed dat je therapie bijna start! Hoe gaat het anders met jou?

Maaike: hoe was het anders ook bij de psychiater? Is er iets uit de bus gekomen van wat je juist hebt? Die sufheid zal wel weer verbeteren

daaf: :(:)

Met mij gaat het moeilijk. Na die boodschap aan vriendin gegeven te hebben, voel ik me al de hele tijd slecht.. probeer me vrolijk te voelen maar is heel moeilijk! Het mensen me nu zeggen neem ik slecht op. Nu ja morgen een betere dag?
aan de andere kant heb ik ook wel goed nieuws gekregen. Ik mag terug op mijn verzorgpaard Boy rijden. Voorlopig 1 keer in de week. Maar ik ben er al super blij mee! Nu kan ik weer lange tochten maken met hem!! En heb ik weer wat ontspanning!
Ik vind het eigenlijk heel leuk om hier te schrijven en steeds steun te krijgen van jullie. voel me eigenlijk ook aanvaard door jullie en kan hier ook wel mezelf zijn. wou het even zeggen. vind het heel fijn en gezellig hier!

**Geplaatst**: 04-09-10 17:03

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 17:03

charlotvanre : ik snap je volkomen in het proberen vrolijk te zijn maar dat het slecht gaat . Hier lukt het zelfs bijna niet . Morge ga ik na de Cross in Breda met de mensen waar ik rij , ik hoop dat ik het niet ga verpesten ... Ben heel blij voor je dat je je verzorgpaard terug mag rijden !

**Geplaatst**: 04-09-10 17:12

Geplaatst: 04-09-10 17:12

daaphh: ik moet het nu proberen vrolijk te zijn van men therapeute. volgende week wordt daar verder over gesproken.

doe je mee met jouw quater? prachtig dier trouwens, ben zot van quaters, zou er later ook 1 willen. Je zal het wel niet verpesten. komt wel goed meid

**Geplaatst**: 04-09-10 17:28

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 17:28

neen ik doe nog niet mee met summer

zijn we nog lang niet klaar voor

kan er pas sinds maart normaal op rijden heel veel problemen mee gehad met stijgeren en aanvallen

Ben al blij dat ik der zo wat op kan hobbelen , Maar ooit ga ik proberen der mee te crosse

das mijn doel met hem !

& Ik moet vrolijk zijn zodat ik geen mensen ga verliezen

**Geplaatst**: 04-09-10 17:31

Geplaatst: 04-09-10 17:31

moet je dan altijd vrolijk zijn? je verliest er jezelf door, door jezelf voorbij te gaan. is juist helemaal niet goed. je kan wel je stemming op normaal zijn. maar vrolijk zijn moet je nooit doen als je dat niet wilt. en echte vrienden verlies je niet denk ik, ook al ben je niet vrolijk!

super dat je een doel hebt met je paardje, zal je wel lukken

**Geplaatst**: 04-09-10 17:34

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 17:34

vrolijker als nu dan . want nu kan ik echt niet meer lachen om niks ... Mja komt wel weer goed

de 13de weer op een gesprek .. Ja met summer is dat echt mijn doel om al ist ma 1Ne mee te doen . Ik vind het echt leuk voor je dat je terug op je verzorgpaardje mag rijden !

**Geplaatst**: 04-09-10 17:40

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 17:40

Voelde me al wat langer slecht.
maar toen het uitging ben ik in een grote dip geraakt..
Normaal had ik misschien een paar dagen een dipje en ging het wel weer.
Nu wordt het met de dag alleen maar erger eigenlijk..
heb soms weleens een dag dat het heel erg goed gaat, maar de volgende dag zit ik weer in die dip.

Zit er aan te denken om misschien even van huis te gaan.
Ik begin een benauwd gevoel te krijgen als ik thuis ben, ergens anders heb ik dat niet...

**Geplaatst**: 04-09-10 18:11

Geplaatst: 04-09-10 18:11

Charlot; er is niets gezegd over wat ik heb, wel mogelijke opties (van bipolaire stoornis of een andere persoonlijkheids- en stemmingsstoornis). Alle opties zijn nog open. Was ook wel knap geweest als hij het in 1x gezien had. Moet nu even met verhoogde medicatie proberen, dan weer bloedprikken (kijken wat de waardes in m'n bloed zijn) en dan over 2 weken weer langs. We zijn nog erg aan de oppervlakte gebleven, was allemaal erg in grove lijnen. Zal de komende keren wel dieper op ingegaan worden, denk ik.
Wat fijn dat je weer op Boy mag rijden!! Het is dan maar één dag per week, maar dat is al iets!! Super voor je zeg, heb je toch weer wat ontspanning en afleiding!

Ik vind ook dat we hier goed voor elkaar 'zorgen'! Bijzonder he, hoeveel je dan aan anderen kan hebben?!
Ik reageer de laatste dagen niet zoveel, maar lees wel mee

. Ben denk ik nog iets teveel versuft door de medicatie

Daaphh; als het niet goed gaat kan je toch wel aan de bel trekken en eerder een afspraak plannen??

**Geplaatst**: 04-09-10 18:28

Geplaatst: 04-09-10 18:28

Ik heb er lang over getwijfeld of ik dit wel op bokt zou zetten, maar ik vertrouw jullie en ik heb nog steeds geen meelezers. Dus ja..
Die vriendin waarover ik steeds spreek is eigenlijk mijn ex. We hebben een relatie gehad van 1.5 jaar. Ik ben voor haar 70 kilometer verder gaan wonen.
Het doodmoeilijke is dat ik die relatie gestart ben omdat ik aandacht van haar kreeg. Ze begreep me, ze gaf me vriendschap, aanvaarde me, haf me constant aandacht. Ik vond dat super die aandacht. En tegelijkertijd voelde ik me zo schuldig en wou ik goed doen aan haar dat ik haar liefde terughaf . Terwijl ik dat eigenlijk niet voelde. Maar ik zette er maar over. Het moest maar zo.

Maar eigenlijk zoog ze me leeg. Ik deed alles voor haar. Toen we samenwoonden was ik het die kookte, afwaste, kuiste, alles deed. Ook mocht ik niets meer gaan doen, ze wou niet dat ik naar mijn vrienden ging, alleen weg ging. Ze begon te wenen als ik dat deed. En ik ben heel snel emotioneel en luisterde er dan ook naar. Zo was ze ook een tijdje thuis en sliep ze heel lang. Ze zei dat ze niet kon. En ik mocht dan niet eens de rolluiken in de living opendoen omdat zij wat licht zou hebben in slaapkamer. Dat terwijl als ik in mijn bed leg ze wel uren in de nacht tv kon kijken.. ik mocht niet meer kopen wat ik wou. Alles was met een controle

Ik had het al heel zwaar maar door haar ben ik er helemaal onderdoor gegaan. Ik heb vorig jaar mijn werk opgegeven voor haar, verhuist en nieuw werk gaan zoeken(direct mij voltijds in een nieuwe baan gaan inwerken), en daarbij deed ik nog het hele huishouden ook. Tot gevolg ik had klierkoorts en een depressie. Die komt ook door men verleden, maar zij heeft voor die druppel gezorgd waardoor het overliep.

Ze wou alsmaar meer, het werd alsmaar erger de emotionele chantage. En ik kon niet anders dan het ondergaan. Als mijn vrienden zeiden het, ga er van weg. Doe dat toch niet! Je bent zot. Maar ik durfde het niet. Tot op eind december na kerstmis heb ik gezegd dat ze terug naar haar ouders mocht gaan, dat ik ze niet meer wou zien. Ik heb ze dan ook twee maanden niet meer gehoord. Ik wou het niet meer. Erna verslapte ik weer en tja was het weer van dat, ze kwam hier weer vaker af. En dan wou ze weer meer van mij, en ik kon weer geen nee zeggen. Ik wou haar niet teleurstellen. Ik dacht altijd dan maar mezelf pijn doen, maar dan doe ik tenminste haar niet pijn.

En ik weet niet eens of ik op vrouwen val. Als tiener viel ik op jongens. Ik vond het leuk dan verliefd te zijn. Maar heb nooit echt een relatie gehad met een jongen/meisje behalve met haar. En ik wist van dag 1 dat ik niet verliefd op haar geweest ben, was. Is echt het toppunt van jezelf voorbij gaan vind ik.

Na die vriendin heb ik me in januari wel laten misbruiken door een jongen. Ik voelde me al rotslecht en ik kon het niet hem ook teleurstellen. Het doet me nog steeds heel veel pijn om eraan terug te denken maar ik wil er niet aan denken. Dit heb ik nog niet helemaal verwerkt maar ik hoop het allelicht aan therapeute te durven zeggen.

Nu door die therapeute heb ik eindelijk aan die vriendin durven zeggen wat ik wou, wat ik voelde (en allemaal niet voel voor haar!!). Maar ik voel me er heel negatief door. Ze heeft nog wat kwetsende woorden gezegd en ik vind niet dat ze daarin gelijk heeft. Maar het doet me wel aan men hele zijn twijfelen.

Normaal zou ik haar morgen terug zien. Maar eigenlijk heb ik er geen zin in. Ik weet dat ze me weer gaat ompraten, en dat ik terug mezelf ga voorbij gaan. Dus ik denk dat ik haar een mail ga sturen en zeggen dat ik even een tijdje rust wil.

Ik wou dit heel graag even vertellen, maar heb er een tijd mee gewacht omdat ik dacht dat jullie me dan raar zouden gaan bekijken en niet meer op me zouden reageren ofzo.. maar ik denk niet dat jullie zo zijn. Ik weet goed genoeg dat ik veel foute dingen gedaan heb. dat ik verdorie men grens moest aangeven maar dat ging niet (en door men borderline is dat nog extra moeilijk)

**Geplaatst**: 04-09-10 18:31

Geplaatst: 04-09-10 18:31

maaike: bij mij bekeken ze ook eerst of ik niet bipolair was, omdat mijn meme dat ook heeft. maar mijn stemmingen sloegen te snel om en bij bipolair heb je dat een hele tijd. erna zijn ze op borderline gekomen. Ik hoop dat je je rap minder suf voelt. als het niet veranderd bel je best je psychiater hoor!

**Geplaatst**: 04-09-10 19:05

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 19:05

Zou ik misschien mee mogen posten? Ik heb geen burnout en ben niet overspannen, maar reageer wel zo dankzij een postnatale depressie. Ik hoop herkenning te vinden in dit topic.

**Geplaatst**: 04-09-10 19:08

Geplaatst: 04-09-10 19:08

Jeetje Charlot das heftig....
Moeilijk ook om nu verder te gaan weer met je eigen leven...

Urielle das ook niet niks een coleeg van me heeft t in best heftige mate gehad....
Welkom!

Met mij gaat t aardig maar dat zal wel weer ff op en neer gaan als ik straks starten ga.

**Geplaatst**: 04-09-10 19:14

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 19:14

Charlot : Oeie , heftig verhaal meid ... Maar ik denk / ben er zelfs zeker van dat hier geen mensen zitten die je nu raar gaan bekijken of niet meer op zouden reageren !

Urielle : Welkom

Kido : Leuk dat het nu aardig met jou gaat

**Geplaatst**: 04-09-10 19:19

Geplaatst: 04-09-10 19:19

urielle: ik ben je vandaag ergens tegen gekomen in een topic dat ik gelezen had, maar weet niet meer waar. vond je onderschrift toen heel goed
welkom hier!

**Geplaatst**: 04-09-10 19:28

Geplaatst: 04-09-10 19:28

Spooky eet nog steeds niet zelf, dus gisteravond begonnen met dwangvoeren $:\$ Hij kokhalst ook weer als ik eten neerzet. Nu hopen dat hij door het dwangvoeren op een gegeven moment weer zelf gaat eten. We gaan het nu om de 2 á 3 uur doen. Mocht het morgen nog zo zijn, dan gaan we maar weer naar de dierenarts..

**Geplaatst**: 04-09-10 19:37

Geplaatst: 04-09-10 19:37

Mayo die oude van mij moest een aantal keer per dag een anti misselijkheid pil en verder van dat natte kattevoer dunvloeibaar maken en in t mondje spuiten met een spuit.
De Da heeft ook van die blikjes die al aardig dusn zijn en waar veel voedings stoffen in zitten en dat kan je ook nog wat dunner maken eventueel.
Vang je twee vliegen in een klap en er komt eten binnen en drinken dit heb ik echt een dag of tien gedaan denk ik wel

Op een gegeven moment at hij ook wat zelf naast t dwang voeren.

Bij die witte zijn laats een paar kiezen eruit gegaan dit gaf daarna een mega onsteking dus die at ook niet meer

Voor hem zelfde laken en pak gedaan gelukkig at hij zelf al eerder t vloeibare goedje van een schotel.

**Geplaatst**: 04-09-10 19:56

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 19:56

Eindelijk weekend.
Heb wel bijgelezen, helaas ook een hoop vergeten.

Petulan gecondoleerd met je oom, sterkte met het verlies :(:)

Las ook dat Charlot vrijwilligers werk ging doen, leuk, klinkt ook wel heel leuk, succes!
En een wat minder verhaal, wel heel dapper om het allemaal zo op te schrijven. En ook knap hoe je het aanpakt, denk dat een mailtje idd niet zo'n slecht idee is, dat je gewoon even rust wil.

Mayo sterkte met spooky, vervelend dat hij niet wil eten :(:)

Heb een lekkere chaotische week achter de rug, weer iets te veel gedaan ben ik bang, voel me nou ook weer slecht en krijg weer last van (vr)eetbuien...
Heb weer even een dipje, heb het op het werk wel weer super gehad, maar misschien toch te veel hooi op m'n vork genomen.
Ik vind mijn baan heel leuk, en heb ook super collega's (op een paar na) maar het is allemaal wel redelijk intensief en loop mezelf echt weer voorbij. Kon vanochtend mijn bed ook echt niet uit komen. En val nou ook om van de slaap, maar weet ook dat als ik nou ga slapen ik om 3/4 uur vanacht alweer wakker lig.

**Geplaatst**: 04-09-10 19:59

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 19:59

Even een egopost

Hier gaat het even beter

Kom net terug van mijn paardjes . Heb voor het eerst met mijn paard gesprongen met enkel een neckrope . Ben er echt fier op ! Hoop dat dit me weer op de goede weg brengt

**Geplaatst**: 04-09-10 20:30

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 20:30

Kido, we hebben idd voer van de dierenarts, A/D van Hill's, die heb ik iets verdunt en gevoerd met een spuitje.

**Geplaatst**: 04-09-10 20:44

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 04-09-10 20:44

Mijn ervaring was dat t gewoon ff duurt voordat ze t binnen ging houden.
T eerste beetje spuugde ze weer uit maar erna ging t altijd best aardig.
Lump was al niet zwaar maar viel toen rap af net als Kid die was bijna 1 kilo lichter na zijn tanden gedoe!

**Geplaatst**: 04-09-10 20:46

Geplaatst: 04-09-10 20:46

Charlot; jeetje wat heftig zeg!! Ik vind je helemaal niet raar hoor. Grenzen aangeven ís ook moeilijk, maar zeker als je steun vond bij diegene en iets terug wilt doen.
Goed dat je haar een mail gaat sturen en even je rust neemt. Bedenk wat je wel/niet wilt!

Ik denk dat mijn buien ook te snel wisselen voor een bipolaire stoornis, kan me daar ook niet helemaal in vinden. Soms slaat het wel 3x (of meer) per dag om van hyper naar zeer down. Borderline zou ook nog kunnen. Eigenlijk zijn alle opties nog mogelijk!!

Mayo; vervelend dat jullie toch met dwangvoeren moesten beginnen. Hopelijk gaat je kat vanzelf eten.. Goed in de gaten houden hoor en gelijk aan de bel trekken als je het niet vertrouwd! Drinkt hij wel? Of heb ik daar overheen gelezen. Sterkte, want een ziek huisdier is niet niets..

Urielle; natuurlijk ben je welkom!!

Qwerty; lastig is dat he? Leuke collega's, leuk op je werk en jezelf voorbij lopen? Ik had dat ook heel erg. Ik merk helaas alleen nu dat ik m'n werk niet meer leuk vind en dat komt puur doordat ik m'n grenzen voorbij blijf lopen en m'n werk als negatief ga zien, terwijl het werk juist hetgene was wat me op de been hield!!
Ik heb vannacht 15 uur geslapen en lig nu alweer in bed, ga zo slapen.. veel slapen en moe zijn is echt niet raar. Je lichaam moet herstellen!