Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-02-13 21:55

Geplaatst: 25-02-13 21:55

Nickas schreef:
Maar vind je het dan lastig om een ´normaal´ eetpatroon aan te houden, en ben je wel eens ´niet lief´ voor jezelf in welke vorm dan ook?

M'n eetpatroon lijkt wel nergens op maar het is niet echt heel extreem ofzo denk ik. Ja misschien ben ik wel eens 'niet lief' voor mezelf, maar ook dat is niet echt extreem

**Geplaatst**: 26-02-13 08:07

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 08:07

Op dit moment leg je het bij anderen: zij vinden dat ik een probleem heb.
En wat jij nu noemt zijn uitingen van iets wat eronder ligt, wat vanalles kan zijn, maar meestal niet positief voelt. En het kan soms fijn zijn om daar iets aan te doen zodat jij je wat beter voelt.

**Geplaatst**: 26-02-13 08:13

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 08:13

Kom even binnenvallen.

Maar ben benieuwd of er hier mensen ervaring hebben met hypnotherapie? (En nee dat is geen hypnose

).

**Geplaatst**: 26-02-13 08:22

Geplaatst: 26-02-13 08:22

Nickas schreef:
Op dit moment leg je het bij anderen: zij vinden dat ik een probleem heb.
En wat jij nu noemt zijn uitingen van iets wat eronder ligt, wat vanalles kan zijn, maar meestal niet positief voelt. En het kan soms fijn zijn om daar iets aan te doen zodat jij je wat beter voelt.

Ik voel me anders goed genoeg hoor.

**Geplaatst**: 26-02-13 08:46

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 08:46

@ Xstephanie5: vervelend dat jij het niet eens bent met de mensen om je heen.. wanneer moet je?
@ Miranda: wat vreselijk zeg! Waarom moet je hem laten inslapen? Ik hoop dat je goed afscheid kunt nemen :(:)

@ Ashley5760: nee geen ervaring mee..

Hier gaat het niet lekker, ik ben weer een paar dagen in de kliniek geweest maar moet vanavond weer naar huis. Ze zijn druk op zoek naar een crisisplek voor me in mijn eigen woonplaats maar dat wil nog niet vlotten. Ik hoop daar een deze dagen meer over te horen.

**Geplaatst**: 26-02-13 09:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 09:06

Wat erg Miranda
Jorine hopen dat ze snel wat gevonden hebben voor je

Ik moet een het een dondergod aan me moeder vertellen en dan kijken wat het best voor is

**Geplaatst**: 26-02-13 15:26

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 15:26

Na lang dubben en af en toe wat meelezen meld ik me hier toch ook.

Ik zit al zo'n kleine 9 maanden in therapie, 3 dagen in de week. Ik volg schematherapie en het helpt tot nu toe goed. We zitten met een groep van max. 8 mensen. Hiernaast doe ik niks, ik heb tot en met dec. 2012 geprobeerd erbij te werken maar dat was niet te doen en dat heb ik inmiddels ook geaccepteerd. Ik schaam me er wel nog steeds voor en veel mensen in mijn omgeving weten niet dat ik in therapie zit. Die denken dat ik werkloos thuis zit. Heel lang wilde ik het daarom ook niet op bokt hebben -iedereen die ik van de paarden ken kan mijn berichten lezen - maar ik denk dat het me goed zal doen om mee te praten in dit topic.

**Geplaatst**: 26-02-13 15:58

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 15:58

Welkom Junia!

**Geplaatst**: 26-02-13 21:17

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 21:17

Welkom Junia!!

Mijn paardje heeft een dusdanige blessure, de prognose op herstel is niet goed. Daarbij mag hij nooit meer het land op of los gegooid worden. Verder komt hij niet meer terug in de sport. Mocht ik toch nog 3 maanden willen revalideren dan mag hij per dag niet meer dan 10 min. uit zijn stal (en dan is de kans op herstel minimaal). Verder heeft hij pijn aan het been.
Het is een paard dat altijd voor mij heeft willen werken, een heel goed leven heeft gehad, dus ik kan het hem niet aandoen om dan met pijn op stal te laten staan. Het was een moeilijke beslissing maar dit is nog wat ik voor hem kan doen. In juni zou hij overigens 22 worden.

**Geplaatst**: 26-02-13 21:37

Geplaatst: 26-02-13 21:37

Ik heb gisteren dit topic ontdekt en er al veel in gelezen. Ik merk dat het me goed doet om ervaringen van anderen te lezen.

Ikzelf sta momenteel op de wachtlijst voor een behandeling. Een aantal weken gelezen ben ik op intake geweest bij de ggz. Nu heb ik als voorlopige diagnose gekregen dat ik een persoonlijkheidsstoornis nao heb en sterke kenmerken van add. De laatste paar jaar zwoeg ik al om gewoon te kunnen werken en naar school te gaan. Maar het lukt gewoon niet. Ik begin heel impulsief aan nieuwe dingen en dan kom ik er na een tijdje achter dat ik dat gewoon niet kan. Ik heb heel erg last van stemmingswisselingen en functioneer momenteel eigenlijk helemaal niet... ik ben meestal somber, lusteloos en teruggetrokken. Heb ook oxazepam voorgeschreven gekregen van de dokter, omdat ik continu gespannen ben en dan haren ga sorteren en trekken en korstjes op mijn hoofd krabben... dat doe ik onbewust. Als ik dan zo gespannen ben dat ik in paniek raak kan ik een pilletje nemen. Maar ik probeer het zo veel mogelijk te vermijden omdat die pillen verslavend kunnen zijn.

In mijn hoofd is het een grote chaos en ik zit nu de hele week op de bank en doe zo nu en dan wat in het huishouden om alles toch netjes te houden. Zo raar om te vergelijken dat ik me afgelopen zomer, toen ik getrouwd ben, zo gelukkig voelde! Helaas zijn dat altijd maar periodes... en omdat ik nu gestopt ben met school dus geen stufi meer krijg en ik ook niet kan werken is er een behoorlijk stuk inkomen weggevallen. En een uitkering gaat ook lastig worden zolang er nog niet vastgesteld is wat ik precies heb. Ik sta nu dus op de wachtlijst voor therapie (groeps en individueel) en daarnaast willen ze een persoonlijkheidsonderzoek doen. Maar nu is het vooral wachten, wachten, wachten en mezelf een beetje op de been zien te houden...

Het is wel goed om het even van me af te typen, alleen ik vind het wel eng om mijn kwetsbaarheid te laten zien. Ook ben ik altijd bang dat dingen die ik zeg verkeerd overkomen of dat mensen een verkeerde indruk van me krijgen...

**Geplaatst**: 26-02-13 21:52

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-02-13 21:52

@Miranda40, wat verschrikkelijk! Knap dat je toch de beslissing hebt gemaakt om hem in te laten slapen, heel veel sterkte toegewenst.

@Tozalin Herkenbaar dat van goede en slechte periodes. Ook dat bang zijn dat je verkeerd overkomt of een verkeerde indruk geeft is heel herkenbaar. Ik hoop dat je snel je onderzoeken krijgt en dat je wat steun hier kan vinden

Ik ben net compleet ingestort, van mijn psychologe moet ik leren om tegen mensen te zeggen wat ik echt denk, en niet wat ik denk dat ze willen horen. Ik had een discussie met een hele goede vriendin en ik erger me al weken aan een aantal dingen. En toen dacht ik: laat ik dan maar eens doen wat mijn psychologe vanmiddag heeft zegt!

Zonder enig nadenken stort ik me er dan veel te erg in natuurlijk en zeg ik hele heftige dingen die ik wel echt meen, maar ze komen vanuit het niks. Ik kan met zulke dingen dus nog totaal niet doseren :')

In ieder geval: enorme ruzie met die vriendin, verwijten worden elkaar naar het hoofd gesmeten en ik raak in paniek. Snapte gewoon even helemaal niet meer wie ik nou was en waarom ik nou weer dat 'stomme advies van de psychologe' heb opgevolgd. Toen de storm een beetje over was hebben we nog een goed gesprek gehad, en toch moet ik zeggen: het lucht enorm op! Dat beetje ergernis dat we jegens elkaar hadden over een aantal gebeurtenissen is nu weg. Ik moet nog wel mijn vertrouwen in haar terug gaan vinden, maar toch voelt het wel even fijn; opgelucht vooral.

Toch heb ik me enorm vervelend gevoeld toen we nog zo boos op elkaar waren, ik had een enorme huilbui en voelde me weer niks waard.. Hallo zwart gat waar ik elke keer uit probeer te komen maar waar ik weer terug in val.

Pff, dit van me afschrijven voelt goed :')

**Geplaatst**: 26-02-13 21:59

Geplaatst: 26-02-13 21:59

tozalin welkom
en ik doe het ook kostjes op krabben alleen op heel me lichaam en daar om maken ze zich ook erg zorgen om mijn

unoo wat goed dat je het heb bij gelegd met je vriendin

**Geplaatst**: 27-02-13 11:51

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-02-13 11:51

Welkom Tozalin! Heb je enig idee hoe lang je moet wachten voor je terecht kunt voor behandeling?

Ik ben net gebeld door mijn spv dat ik morgen terecht kan voor opname in mijn eigen woonplaats.. Aan de ene kant heel fijn dat dat zo snel kan ineens, maar aan de andere kant kan ik geen afscheid nemen van mijn hulpverleners en dat vind ik wel heel jammer..

**Geplaatst**: 27-02-13 11:58

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-02-13 11:58

Pfff Jorine wat een achtbaan zit je nu in zeg. Ik hoop dat het rustiger wordt bij je.

Tozalin, heel herkenbaar allemaal. Ik heb mezelf een jaar lang voor de gek kunnen houden dat ik mijn werk heel erg leuk vond maar achteraf dus helemaal niet voor zou kiezen. Dat komt ook omdat ik heel impulsief ben en denk dat ik alles wel kan.

Bij mij ebt de spanning gelukkig weer weg, ben ik erg blij mee.

**Geplaatst**: 27-02-13 13:06

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 27-02-13 13:06

Jorine, klinkt heftig allemaal zeg...veel sterkte!
Joolien, fijn dat de spanning wat weg ebt...succes en sterkte...
Tozalin, welkom!
Miranda, moeilijke beslissing, maar wel een eerlijke ten opzichte van je paard...heel veel sterkte!

Pff hier is het net een achtbaan...afgelopen maandag een behoorlijk emotionele dag gehad (meer evt. via pb), er leek hoop te zijn voor een functie binnen de instelling waar ik nu werk maar die gaat helaas toch niet door...en ook gaat het niet goed met het werk icm mijn hernia en dit heb ik vandaag dan maar aangegeven...
verder voel ik me heel erg gestresst door de onzekerheid met het werk en mijn toekomst...op werk na, gaat het verder wel goed gelukkig...

**Geplaatst**: 27-02-13 17:24

Geplaatst: 27-02-13 17:24

Pfff net bij de ggz geweest om mijn intakeverslag/voorlopige diagnose op te halen om daarmee te proberen een uitkering aan te vragen. Bijna een uur gewacht en toen toch maar iemand aangesproken, die kwam met de melding dat er het eea fout was gegaan en dat de persoon er niet was.... dus toen ging die vrouw even zo'n hokje binnen en kwam ze na een tijdje toch terug met de formulieren. Ik al op van de zenuwen natuurlijk

Formulier even doorgelezen maar er staan wat dingen in die niet kloppen en er ontbreken een aantal dingen... humeur weer helemaal omgeslagen nu -O-

**Geplaatst**: 27-02-13 22:31

Geplaatst: 27-02-13 22:31

Miranda wat vreselijk van je paard :(:)

Veel sterkte.
Jorine wat een gedoe zeg! Ik hoop dat je straks goed kunt aarden op je nieuwe plekje.
*Naam* ik hoop dat je in een groep kunt, dit kan zo'n enorme meerwaarde hebben!
Joolien veel succes in deze zware periode van je proces. Dapper dat je het aangaat terwijl het zoveel oproept.
Tozalin weet je wat voor soort therapie je gaat volgen? Ik heb ook een persoonlijkheidsstoornis NAO en zit in een groep met meiden met borderline en NAO. De therapie slaat bij ons allemaal goed aan en we kunnen er echt wat mee, dus ik vroeg me af of jij misschien ook schematherapie (=valkuil therapie)gaat volgen? Hopelijk komt er gauw een plek voor je vrij. Die periode van thuiszitten en niet weten wanneer je hulp krijgt is vreselijk :(:)

Unoo krijg jij wel genoeg steun van je psychologe in het leren uitspreken van je echte gevoelens? Of zegt ze gewoon dat je dat moet doen zonder je verder te helpen met hoe en wat? Kun je bijvoorbeeld ook met haar oefenen, en leert ze je hoe je het bij jezelf kunt houden zonder in verwijten te vallen, of moet je uit het niets alles tegen iedereen gaan uitspreken? Als ik lees dat het je zoveel moeite heeft gekost en dat er zelfs ruzie van gekomen is, vind ik dat je daar best wat extra hulp bij mag verwachten. Wel fijn dat je je in ieder geval opgelucht voelt.

Bij ons neemt morgen een groepsgenootje afscheid. Zij is klaar met haar therapieproces en kan weer mee gaan draaien in de maatschappij, maar wat is het vreselijk om iemand met wie je maanden lang 3 dagen per week samen hebt gezeten, los te moeten laten. Het is fijn voor haar dat ze verder kan, maar ik ben toch wel erg aan haar gehecht geraakt. De hele groep trouwens, dus dat wordt gezellig met z'n allen janken

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 13:37, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 28-02-13 11:58

Geplaatst: 28-02-13 11:58

Junia schreef:
Unoo krijg jij wel genoeg steun van je psychologe in het leren uitspreken van je echte gevoelens? Of zegt ze gewoon dat je dat moet doen zonder je verder te helpen met hoe en wat? Kun je bijvoorbeeld ook met haar oefenen, en leert ze je hoe je het bij jezelf kunt houden zonder in verwijten te vallen, of moet je uit het niets alles tegen iedereen gaan uitspreken? Als ik lees dat het je zoveel moeite heeft gekost en dat er zelfs ruzie van gekomen is, vind ik dat je daar best wat extra hulp bij mag verwachten. Wel fijn dat je je in ieder geval opgelucht voelt.

Bij ons neemt morgen een groepsgenootje afscheid. Zij is klaar met haar therapieproces en kan weer mee gaan draaien in de maatschappij, maar wat is het vreselijk om iemand met wie je maanden lang 3 dagen per week samen hebt gezeten, los te moeten laten. Het is fijn voor haar dat ze verder kan, maar ik ben toch wel erg aan haar gehecht geraakt. De hele groep trouwens, dus dat wordt gezellig met z'n allen janken

Nee, eigenlijk niet. Ze geeft wel tips hoe ik het allemaal het beste aan kan pakken, maar echt steun daarin nu niet. Volgende week gaan ik met EMDR beginnen en als we daar een stuk mee zijn gevorderd wilt ze mijn gedrag pas aanpassen. Waarschijnlijk veranderd die EMDR al een stukje, want mijn reacties naar mensen komt nu gewoon door alle vervelende dingen die zijn gebeurd. Maar je hebt me wel aan het denken gezet, ik ga het daar volgende keer het er wel even met haar over hebben. Dankje

En wat dubbel dat je groepsgenootje weggaat! Voor haar natuurlijk top, maar voor jullie groep toch wel heel dubbel :+:

**Geplaatst**: 02-03-13 00:46

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-03-13 00:46

Jeempie wat veel berichten.

Ik kan het even niet opbrengen om alles te lezen, Ik wil iedereen veel sterkte wensen. Knuffel voor iedereen die het nodig heeft.

Hier gaat het even iets minder. Ik ben nu een week bezig met verder afbouwen van de Seroquel. Het gaat me even niet zo fijn af. Niet dat ik veel merk van het afbouwen in de zin van afkick verschijnselen. Maar in mn koppie werkt het even niet zo goed mee. Ik begin weer rare angsten te ontwikkelen. Angsten waar ik vanaf was toen ik nog netjes mijn hoeveelheid Seroquel nam.
Gesprekken met de Psycholoog gaan op zich redelijk. Maar ik merk dat ik vooral veel gevoelens weg druk. En ze weg lach. Het kraantje van mijn traanbuizen lijkt wel afgesloten of zo. Ik heb de hele tijd het gevoel dat ik in janken uit kan barsten maar er komt niets.
Mn psycholoog wil me weer aan de bak hebben. Werken lijkt hem erg goed. Ik geef hem wel gelijk. Dat thuis zitten lost niets op. Alleen om die stap te gaan zetten kost mij erg veel moeite. Ik wil gaan kijken of ik het voor elkaar krijg iets van vrijwillergerswerk te gaan zoeken. Maar Wat? Hoe? En Waar?

**Geplaatst**: 02-03-13 13:46

Geplaatst: 02-03-13 13:46

*Naam* Nee dat heb ik nog niet verteld. Ik ga er wel van uit dat hij dat wel ziet.
ja daar zat ik ook aan te denken. Dat is ook zo`n beetje het enige waar ik me voor interesseer. :oo

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 13:38, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 02-03-13 15:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 02-03-13 15:24

Je hebt ook gelijk. Dat moet ook. Ik heb de 19de pas weer een gesprek. Volgens mij maakte hij een foutje. Hij zei over 2 weken maar deed over 3 weken... Nou ja ach ik red het wel. Dat komt wel goed.

Maar ik moet het er wel met hem over hebben.

**Geplaatst**: 03-03-13 13:55

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 03-03-13 13:55

Ik heb eind dec ook al eens wat geplaatst hier.
Het heeft even geduurd maar aanstaande donderdag heb ik mijn eerste gesprek (intake)
Ik hoop echt van harte dat het me gaat helpen.

@Dhani ik denk ook dat het wel belangrijk is dat je zulke dingen verteld.

**Geplaatst**: 04-03-13 17:55

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 04-03-13 17:55

Mn eerst volgende gesprek ga ik het aangeven.

Zerena bij mij duurde het ook zo lang.
Nou ja de intake was snel. Maar mn uiteindelijke gesprekken die ik nu heb. Heeft zeker een half jaar tussen gezeten. Bijna bizar dat het zolang moet duren. Je trekt immers niet voor niets aan de bel. Maar ja het is maar zo. Iig wel enorm fijn dat je je intake deze week hebt.

**Geplaatst**: 04-03-13 19:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 04-03-13 19:24

Jorine hoe gaat ie nu? Ben je inmiddels opgenomen in je eigen woonplaats?
Dhani hoe gaat het met het afbouwen van je Seroquel? Jammer dat je je gevoelens wegdrukt. Kun je ze niet opschrijven en dat dan laten lezen? Ik heb ook een met gevoelens rondgelopen, durfde dat niet te zeggen, ben het op gaan schrijven en heb het laten lezen. Viel echt een last van me af.
Voor de andere allemaal een dikke knuffel. Hoop vanaf nu weer wat bij te kunnen lezen.

Wel vrijdag afscheid genomen van mijn kanjer, maatje, topper. Hij is vredig ingeslapen maar wat had ik het moeilijk zeg. Ben er wel tot aan het eind bij geweest en heb zelfs nog een foto waar we samen liggen, mijn hoofd op zijn hoofd en een arm om hem heen.
Morgen een afspraak met mijn psychologe. De opdracht was om de beslissing die ik had genomen op papier te zetten zodat ik later niet kan zeggen: had ik maar dit, of had ik maar dat. Zit alleen maar te huilen. Zal morgen wel een heftig gesprek worden,

**Geplaatst**: 04-03-13 20:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 04-03-13 20:35

Miranda, Afbouwen gaat eigenlijk heel goed. Ik ben nu een dikke week bezig met de 2de afbouw. En ik heb er lichamelijk niets van vernomen. Dus dat is heel fijn vind ik. Gevoelens kan ik zeker opschrijven. Daar ben ik ook mee bezig. Vind het alleen steeds moeilijker om het er over te hebben. Waardoor ik dus mn gevoelens weg lachte bij de psycholoog. Dat gebeurde eigenlijk heel onbewust. En toen ik weer op de fiets naar huis zat dacht ik. Heh wat heb ik nou gedaan? Ik merk wel dat ik rustiger word in m`n hoofd van het schrijven.

Wat enorm naar dat je je maatje moest laten gaan. ik heb het niet gevolgd :oo

, maar dat had vast een hele goede reden. Het zou morgen geen makkelijk gesprek worden. Maar wel een goed gesprek denk ik.
Heel veel sterkte morgen. Hopelijk kan hij/zij je fijne handvaten geven zodat het makkelijker voor je word om er mee om te gaan. Knuffel!