Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-11-10 23:32

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 24-11-10 23:32

Ik denk dat als het morgen nog niet beter is, dat het dan slim is om toch echt aan opname te denken. Al is het maar eventjes voor zekerheid voor jezelf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-10 23:40

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-10 23:40

Maar ben ik dan niet zwak? Dat voelt als opgeven, alsof ik niet meer wil vechten en dat wil ik juist wel.

**Geplaatst**: 24-11-10 23:42

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 24-11-10 23:42

Ik vind het eerlijk gezegd zwak als je zegt van ik ga niet, terwijl het voor je omgeving duidelijk is als je moet gaan. Ik bedoel je schrijft het hier niet voor niks. Die mensen zijn er niet voor niks. En schuldig voelen voor wat ze voor jou doen hoef je niet, want ten slotte krijgen ze aan het einde van de maand hun geld ervoor op de rekening.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-10 23:47

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-10 23:47

Ik voel me ook niet schuldig naar het verplegend personeel, maar naar mijn ouders en grootouders (Die wonen allemaal bij elkaar) die denken dat het goed met me gaat. Ik denk dat het voor hun een schok zal zijn als ik me , naar hun idee out of the blue, laat opnemen. Daar voel ik me bij voorbaat al schuldig over.

Dat maakt het ook heel moeilijk, want ik wil hun op geen enkele manier pijn doen.

**Geplaatst**: 24-11-10 23:48

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 24-11-10 23:48

Ik denk dat jij ze meer pijn doet als je je niet op laat nemen, en het fout gaat....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-11-10 23:49

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 24-11-10 23:49

misschien wel...

Ik zal morgen eens contact opnemen met mijn begeleidster.

**Geplaatst**: 24-11-10 23:57

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 24-11-10 23:57

Vind dat al een goede stap!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-10 00:02

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-10 00:02

Ik voel me nu al schuldig omdat ik dit hier opschrijf en in andere topics mooi weer speel.

Ik moet morgen idd maar even bellen...

**Geplaatst**: 25-11-10 00:16

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 25-11-10 00:16

he meiske,
ik zit hier zo even t een en ander door te lezen.
Kende dit topic niet en om eerlijk te zijn ben ik (afgezien van een ander topic waar ik even fanatiek in ben sinds twee dagen) al maanden niet meer op bokt geweest.
Maar ik wou je toch even een hart onder de riem steken.
Ik ken je situatie niet helemaal, heb niet alle 66 paginas door gelezen.. sorry..
Maar wat ik heb gelezen haal ik uit dat je erg dapper bent en het niet makkelijk hebt. Borderline is niet makkelijk, heb t veel gezien in mijn omgeving en ik zelf heb lang geleden in de crisis opvang gezeten en gek genoeg kwamen daar ook erg veel mensen met borderline binnen.
Dus weet een beetje wat t inhoud, hoge pieken en diepe dalen onder andere.. Ik heb dan wel geen borderline maar mijn dalen waren ook altijd erg diep, ondertussen heb ik na ook hard vechten alle dieptes achter mij gelaten en is t landschap aardig egaal, soms een dip en soms een piek, zoals het hoort..
Wat ik je even op het hart wil drukken is dat vechten niet betekend dat je het helemaal alleen moet doen, vecht houdt ook in dat je hulp durft te vragen als je het niet meer alleen kan. Misschien voelt dat even als falen, maar dan sta je er niet meer alleen voor en je komt er weer sterker uit.
Mensen durven vaak geen hulp te vragen doordat ze bang zijn voor gezichtsverlies of het gevoel van falen.. je faalt niet en verliest er niks mee als je hulp vraagt, het toont alleen maar aan dat je ontzettend dapper bent en een flinke dosis lef hebt, daarbij toon je ook nog eens aan dat je verstandig genoeg bent om het te vragen voor het te laat is.. je voorkomt ermee dat je terug bent bij t punt waarmee je dit topic gestart bent.
Na goed, misschien zit ik er helemaal naast want ik heb niet alles gelezen,
wil ook niet zeggen wat je moet doen.
Wil je alleen vermelden dat ik je heel erg dapper vind, kop op meid, aan t eind van de tunnel is weer licht, maar je komt er niet vanzelf en waarschijnlijk ook niet alleen.. maar wat maakt t uit? is het verstandiger om in je eentje door de dalen te wandelen of samen met mensen wie je geborgenheid, veiligheid, liefde en geluk kunnen geven?

het komt best goed, je bent er verstandig genoeg voor.

Heel veel liefs Marieke

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-10 00:51

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-10 00:51

Dank je wel marieke

De breakdown is geloof ik begonnen, heb net met mijn vriend gebeld en ik ben, denk ik, in paniek geraakt of zo. Ik weet niet wat ikmoet doen

**Geplaatst**: 25-11-10 00:52

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 25-11-10 00:52

Is er iemand in je buurt?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-10 00:53

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-10 00:53

nee, die liggen allemaal al op bed en ik wil ze niett wakker aken

**Geplaatst**: 25-11-10 00:55

Geplaatst: 25-11-10 00:55

Het is hier even wat stiller geweest en niet zo veel gereageerd, maar wil je zeggen dat ik het heel knap en dapper van je vindt +:)+

dat je herkent en erkent dat je op dit moment waarschijnlijk hulp nodig hebt. Om dat in te zien en daar naar te handelen is volgens mij een hele knappe en goede stap.
Ze zeggen zowiezo altijd dat het herkennen van het probleem een belangrijke stap is naar de oplossing (en dit gaat dan natuurlijk over elk probleem in het leven - niet specifiek dit soort problemen

)

Ik kan me voorstellen dat je bang bent om mensen te laten schrikken of teleur te stellen, maar ik denk dat ook zij uiteindelijk alleen maar blij zullen zijn dat je aangeeft dat je nu even hulp nodig hebt. Dat is juist sterk om te weten wanneer je iemand anders nodig hebt om ergens doorheen te komen. Het geeft ook aan dat je zelfkennis hebt en dat is GOED +:)+

En ik vind het ook een heel goed idee dat je je begeleidster gaat bellen en gaat overleggen.

Ik zie net je berichtje: ga ze alsjeblieft wakker maken, dat vinden ze echt niet erg, sterker nog ze zullen je willen helpen en bijstaan en dat kunnen ze niet als ze slapen. :(:)

**Geplaatst**: 25-11-10 00:57

Geplaatst: 25-11-10 00:57

graag gedaan,
blijven ademen..
gewoon even wakker maken, het is je familie..
als mijn kinderen dit zouden hebben zou ik willen dat ze me wakker maakten
als ouder wil je je kind graag helpen, of dat nu met een blauwe plek is op de huid of in het hart..
maak ze gewoon even wakker dan hoef je het niet alleen te doen, een vertrouwde arm op je schouder kun je best gebruiken..
hup hup nu

op naar mama en papa.. ik geef je even een duwtje * DUW!!*

xxx

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-10 01:06

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-10 01:06

ik durf niet... nneem wel een extra oxazepam enhoop dat ik kan slapen en dat het morgen over is.

**Geplaatst**: 25-11-10 01:11

Geplaatst: 25-11-10 01:11

och meidje toch, het is juist fijn dat je je ouders in je buurt hebt nu om je te helpen en zij zullen je ook echt willen helpen ...

mocht je het echt niet doen dan hoop ik dat de oxazepam goed zijn werk doet.

Maar je hoeft hier niet alleen doorheen, maak je vader of moeder wakker, degene die je het best kan helpen. Desnoods bel je ze even ipv dat je naar ze toe gaat als dat makkelijker is.

**Geplaatst**: 25-11-10 01:12

Geplaatst: 25-11-10 01:12

Doe het nou gewoon,
geloof me, ik ben moeder van twee kinderen,
er is geen beter gevoel in de wereld als het gevoel dat je je kind kan helpen.. en ik ben daar echt geen uitzondering van.
even je ideeen erover aan de kant zetten en verstand op nul,
je hebt je ouders nu nodig en dat mag best..
van mij part doe je het met de smoes dat je een heeeeeeeeeeeeeele enge droom had, dan hoef je t ze ook niet meteen zo in t gezicht te gooien, dat komt dan vanzelf wel

kop op meid, tis niet erg.. en pilletjes lossen niet alles op.

**Geplaatst**: 25-11-10 01:18

Geplaatst: 25-11-10 01:18

Broem meissie maak ze maar wakker en vertel hoe je je voelt. Dat vinden ze vast niet voor erg dat was toch ook een van de redenen waarom je weer thuis ging wonen? Zodat zij je konden steunen en helpen als dat nodig was? En nu is zo.n moment dat het nodig is.

Sterkte!

**Geplaatst**: 25-11-10 06:34

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 25-11-10 06:34

Ik ben nu wel benieuwd hoe je de nacht bent doorgekomen... :(:)

**Geplaatst**: 25-11-10 07:07

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 25-11-10 07:07

Jammer dat je je ouders niet erbij wilt betrekken. Je moet ze wel een kans geven want daarom ben je thuis gaan wonen. Zolang je dingen alleen blijft doen kunnen anderen jou ook niet helpen.
Hoe is het vannacht gegaan?

**Geplaatst**: 25-11-10 08:26

Re: gedwongen opname

Geplaatst: 25-11-10 08:26

Broem, ik sluit me aan bij alle voorgaande berichten. Denk dat je je ouders meer pijn doet door ze niks te vertellen en ineens in te storten dan dat je ze probeert uit te leggen hoe je je voelt.

Hoop dat je de nacht een beetje bent door gekomen.
Ik vind het juist knap dat je aangeeft dat het even niet zo goed gaat en dat je hulp wilt zoeken. Dat is absoluut NIET zwak maar juist heel sterk van je.

**Geplaatst**: 25-11-10 10:21

Geplaatst: 25-11-10 10:21

Hai Bromfiets, hoop dat de stilte in de verdere nacht betekent dat je toch je ouders bent gaan wekken en anders hoop ik dat je uiteindelijk goed geslapen hebt :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-11-10 11:18

Re: gedwongen opname

Geplaatst door de TopicStarter : 25-11-10 11:18

Ik heb mijn ouders niet wakker gemaakt.... Ben uiteindelijk in slaap gevallen, maar ben nu nog erg gespannen.

**Geplaatst**: 25-11-10 11:22

Geplaatst: 25-11-10 11:22

Je moet het ze echt vertellen Broem :(:)

**Geplaatst**: 25-11-10 11:23

Geplaatst: 25-11-10 11:23

bromfiets schreef:
Ik heb mijn ouders niet wakker gemaakt.... Ben uiteindelijk in slaap gevallen, maar ben nu nog erg gespannen.

Maar wat probeer je op deze manier te bereiken?
Kom op meid, je moet wel dingen aangeven, anders kan niemand je helpen en zak je alleen maar verder weg.