Heb vanavond voor het eerst echt serieus met mijn vriend dit onderwerp besproken, want tja als we straks willen gaan samenwonen is het wel fijn om te weten of we af kunnen met 2 slaapkamers of dat het er minstens 4 moeten zijn.
Ik vond het heel erg spannend om te vertellen dat ik tot nu toe geen moedergevoelens heb gehad en of ik niet weet of die gaan komen. Ik ben zo verliefd op hem en wil de rest van mijn leven met hem doorbrengen, dus als we over het krijgen van kinderen heel erg anders denken is dat wel een probleem.
Ik vroeg of hij vadergevoelens heeft, en wat hij voelt als hij zijn neefje ziet. Hij zei dat hij soms wel voelt dat hij het erg leuk zou vinden maar dat het dan ook weer de andere kant opgaat omdat hij blij is dat zijn neefje na een middag weer richting huis gaat.
Dus dat hij gewoon niet weet of hij straks wel of geen kinderen zou willen krijgen. Hij heeft in ieder geval geen hele grote kinderwens op dit moment. Ziet ook aan zijn broer zonder kinderen dat zij het ook erg leuk hebben samen (wel met 4 huisdieren erbij dat dan weer wel

Ik ben erg opgelucht dat het voor hem vooralsnog geen grote wens is om kinderen te krijgen en heb gezegd dat ik geen moedergevoelens heb maar dat die wellicht ooit nog komen.
En zo niet dan niet.
Als hij had gezegd dat hij zich geen leven zonder kinderen zou kunnen voorstellen dan had dat wel een probleem geweest...
Ik zeg niet dat ik perse geen kinderen wil, maar op dit moment zie ik dat niet voor me.
Zo ga nu even bijlezen
