Vandaag begon mijn rijinstructeur er wéér over dat ik zo taai en sloom was en of ik wel op tijd naar bed ging en dat ik teveel zou hebben gezopen en blabla. Eerst zei ik er niets over, maar toen hij er voor de 1000ste keer over begon heb ik alles d'r uit gegooid. Hij snapte ineens helemaal waarom ik rij zoals ik rij. Hij zei letterlijk; 'Als jij fit bent kun je volgende week afrijden, maar nu zit het er echt niet in en kom je bijna niet verder'. Hij vond het wel heel erg voor me, volgens mij baalde hij gigantisch van wat hij altijd zei over teveel gezopen en te weinig slapen. Nu moet ik misschien (tijdelijk) gaan stoppen.

We gaan het eerst nog even op andere tijden proberen maar zo kan het echt niet verder...
Verder blijf ik denk ik maandag thuis van school, heb een presentatie en gedoe wat ik prima vind, maar ik ben gewoon helemaal op. Emotioneel ben ik ook een wrak en heb geen zin om mij wéér naar school te sleuren met zo'n klöte gevoel.