Bokt.nl

Laar schreef:

Waventy schreef:

Ik ben van mening, dat een stoornis, zoals autisme genoemd wordt, dat daar mee te leven is. Natuurlijk heb je verschillende gradaties en soorten die binnen het autistisch spectrum vallen.
Maar ik denk dat er tegenwoordig beter mee te leven is dan vroeger. Puur om het feit dat er meer bekend over is en er een goede hulpverlening voor is, mits je de juiste tegen komt.
Zelf kun je hier ook veel zelfhulp toepassen, structuur aanbrengen is een van die dingen waar jij maar ook je omgeving erg mee kunnen helpen.

Maar dan nog is dat per persoon verschillend.
Niet elke autist heeft dezelfde behoefte aan structuur als de ander.

Daarnaast ben ik van mening dat het juist tegenwoordig steeds moeilijker wordt om zelfstandig/zonder specialisten een weg te vinden in onze drukke en verwachtingsvolle maatschappij. Dat moet je absoluut niet onderschatten.

Waarom denk je dat er tegenwoordig meer gediagnostiseerde autisten zijn? Ja natuurlijk omdat er meer over bekend is, maar mensen met autisme vallen in deze maatschappij zoveel meer op. Ze kunnen slecht zelfstandig functioneren. En dat kan op allerlei vlakken zijn. daarmee bedoel ik niet dat zij geheel onzelfstandig zijn.

Vroeger waren er ook autisten. Maar vroeger waren er niet zoveel keuzes in het leven. Wat wil je, wat verwachten anderen van je,uit welke honderden mogelijkheden ga ik een keuze maken? Hoe wil ik dat mijn leven eruit gaat zien?
Vroeger was daarin al heel veel duidelijkheid, er waren gewoon niet zoveel keuzes.

Waventy schreef:

Laar schreef:

Maar dan nog is dat per persoon verschillend.
Niet elke autist heeft dezelfde behoefte aan structuur als de ander.

Daarnaast ben ik van mening dat het juist tegenwoordig steeds moeilijker wordt om zelfstandig/zonder specialisten een weg te vinden in onze drukke en verwachtingsvolle maatschappij. Dat moet je absoluut niet onderschatten.

Waarom denk je dat er tegenwoordig meer gediagnostiseerde autisten zijn? Ja natuurlijk omdat er meer over bekend is, maar mensen met autisme vallen in deze maatschappij zoveel meer op. Ze kunnen slecht zelfstandig functioneren. En dat kan op allerlei vlakken zijn. daarmee bedoel ik niet dat zij geheel onzelfstandig zijn.

Vroeger waren er ook autisten. Maar vroeger waren er niet zoveel keuzes in het leven. Wat wil je, wat verwachten anderen van je,uit welke honderden mogelijkheden ga ik een keuze maken? Hoe wil ik dat mijn leven eruit gaat zien?
Vroeger was daarin al heel veel duidelijkheid, er waren gewoon niet zoveel keuzes.

Ik ben zelf dan geen autist, maar de keuzes over leven die vindt iedereen moeilijk in een snelle maatschappij.
Daarbij ben ik van mening dat er meer begrip is dan vroeger. Wanneer jij nu gediagnostiseerd bent met een aanverwante stoornis van autisme, zullen er (meer) mensen zijn die begrip voor de situatie kunnen opbrengen.
Dat de maatschappij steeds chaotischer wordt en dus ook moeilijker voor een autist dat is logisch, maar we weten ook zoveel meer en kunnen tegenwoordig met therapievormen, of gewoon structuur in welke vorm dan ook veel dingen opvangen.

Ik werk zelf met LVB-ers waar ook autisten tussen zitten. Duidelijkheid, structuur en een goed opvang net zijn de pijlers die nodig zijn om te kunnen functioneren, dan heb ik het niet of deze mensen ooooooit de maatschappij in kunnen, dit heeft te maken met andere comorbiden die bij de autisme horen.

Of je ooit zelfstandig als autist echt de maatschappij in kan, heeft te maken met de zwaarte van de stoornis en de comoriden ( andere stoornissen die bij autisme voor kunnen komen).
Een beetje hulp kan iemand goed op weg helpen, dit wil niet zeggen dat je afhankelijk van hulpverleners hoeft te zijn.

moonfish13 schreef:

Ik ben mijn allergrootste vriend verloren.
Mijn vogeltje, mijn aller allerliefste vogel.
Ik heb hem gekregen na de dood van onze hond en hij vloog rond in huis en had zijn eigen speeltuin in de vensterbank.
Ik voel me alsof de grond onder mijn voeten vandaan is gerukt..
Heb het idee alsof hij straks weer op zijn speeltuin rondbanjert.

Hij was zo benauwd.. Gister was er nog niks op het feit dat hij wat schor was na.
Dierenarts vond hem zoooooo ziek... Hij brak de tent af de clown.
Nu is hij er niet meer, hij was zo moe.. Zo moe..

Hij was alles voor me.

Ik heb zelfs nog een gespecialiseerde kliniek gebeld, heel het internet afgespeurd we hebben met hem gestoomd....
Radeloos ben ik, radeloos.

Cantheon schreef:

Hoe is het bij jullie gediagnosticeerd? En hoe lang is het bij jullie al bekend en hoe ben je dan dat traject ingegaan enz...

Ik zou het vooral fijn vinden als ik sommige mensen kan uitleggen waarom ik bepaald gedrag vertoon, zodat ik hopelijk wat beter begrepen wordt... Hebben jullie misschien tips of ervaringen. Alvast heel erg bedankt!

em_papillon schreef:

@ waventy..
maak eens kennis met mijn broer , dan is je mening in 1 keer omgeslagen..
Verder ben ik het opzich met je eens.
Maar structuur en duidelijkheid werkt voor geen meter bij hem. Daarom is het zo verschillend per persoon.
Daarbij ben ik van mening dat er helemaal niet zo veel begrip en bekendheid voor is. Nou ben ik niet zo oud dat ik kan weten hoe dit vroeger was.. maar ik vind het tegenwoordig behoorlijk tegenvallen. Mensen snappen het niet en zeggen,, oo maar dat heb ik ook.. net als dat jij verteld dat het voor ieder mens moeilijk is om keuzes te maken in de maatschappij.. geloof mij.. voor de meeste autisten is dit 100 keer zo moeilijk!
Echt, je kan niks vergelijken met jezelf of 'normale' mensen. Dat heb ik iig geleerd de afgelopen tijd.

Waventy schreef:

Maar iemand die autistisch is, hier dan niet te veel 'extra' handicap bij heeft en een redelijk tot normaal EQ en IQ heeft, moet dit mogelijk zijn.

Einstein
Bill Clinton
Robbin Williams

En zo nog een heel rijtje van bekende mensen die het behoorlijk ver geschopt hebben. Dit wilt niet zeggen dat ze geen last hebben van hun aandoening, maar dat ze bruggetjes hebben leren maken om met hun handicap om te gaan of deze te verbloemen voor de buitenwereld ( is natuurlijk de andere keerzijde van de medaille).

tamary schreef:

Waventy schreef:

Maar iemand die autistisch is, hier dan niet te veel 'extra' handicap bij heeft en een redelijk tot normaal EQ en IQ heeft, moet dit mogelijk zijn.

Einstein
Bill Clinton
Robbin Williams

En zo nog een heel rijtje van bekende mensen die het behoorlijk ver geschopt hebben. Dit wilt niet zeggen dat ze geen last hebben van hun aandoening, maar dat ze bruggetjes hebben leren maken om met hun handicap om te gaan of deze te verbloemen voor de buitenwereld ( is natuurlijk de andere keerzijde van de medaille).

Hier maak je even een fout. Autisme + briljant = voor hun omgeving een exentriekeling die zo slim is dat wij hem niet meer volgen. Conclusie van de omgeving = hij is zo slim dat wij hem niet snappen en probleem ligt dan bij ons en niet bij de autist.

Ben je een zogn. "lichte" autist zonder spectaculair talent, maar met normaal IQ dan ben je al heel snel een aso die maar eens manieren moet leren.

moonfish13 schreef:

Dank allemaal.

@ Laar, hij was hier gewoon onze hond.
Voor mij is het net een mens ja.
Mensen snappen het niet dat je zo gek kan zijn op een vogel, behalve de mensen die Tommie gekent hebben.
Niet alleen ik, maar allemaal vinden we het erg moeilijk.
Hij was zo ons vriendje, dwars als hij soms was, zo lief als hij kon zijn.
Ik mis hem verschrikkelijk, dat valt vies tegen.
Alleen al het feit dat ik hem niet meer hoor rommelen door zijn kooi..

Waventy schreef:

Als jij autistisch bent, dit niet aangeeft in de omgeving waar jij werkzaam bent, naar school gaat of wat dan ook, dan krijg je een vertekend beeld ja.
Ze kunnen voor je hoofd kijken maar niet in.

em_papillon schreef:

Beetje rare vraag..
Maar voelen autisten ook schuldgevoelens?

Spip schreef:

em_papillon schreef:

Beetje rare vraag..
Maar voelen autisten ook schuldgevoelens?

Mijn broertje helaas niet, hij kan geen emoties lezen en staat dan ook vaak te grijnzen als ik zit te huilen..