Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
NathalietjeB schreef:vuurneon schreef:Ik merk dat bij mijn vriend ook: die vat het te letterlijk op, kan het niet los zien van een grapje. Al heeft hij het snel geleerd met onze familiewant o wat jagen wij mensen graag op de kast haha. Dus hij heeft het geleerd ondertussen, maar in het begin... Oei! Hij had wat te voortduren met mij
ik heb dat dus ook dat ik dingen te letterlijk op vat en dat is alles behalve grappig ik kan me er soms echt zo gekwetst door voelen...
(dan kun je niet meer zeggen dat je baalt van die pukkel, terwijl diegene naast je brandwonden heeft in het gezicht bv). hannahaapje schreef:Oh ach ja dingen zoals ''dit is niet autist-vriendelijk'' zeg ik zo'n 5 keer per dag

)
), of ik ga expres op iemands tenen staan of heel hard roepen dat diegene stom/vervelend is en zo (ik scheld of vloek nooit), het ergste is dat mensen dan denken dat ik het grappig bedoel en niet eens zien dat ik boos ben.
vuurneon schreef:Ik vind het wel bijzonder om zo in jullie 'leven' te kijken
Mijn vriend vergeet woordenwisselingen en ruzies direct, dat is voor hem makkelijk. Dat maakt mij alleen maar boosdus ben ik diegene die moet afkoelen
dan noem ik hem ook vooral; stom!
arrghhh it was so frustrating.
o ja... Ehm. Voor buitenstaanders klinkt het heel apart, maar t moet er soms gewoon even uit. Alleen kan ik beter wachten tot wij ergens anders zijn zonder toeschouwers. Maar ja, dan is hij het alweer vergeten dus ben ik te laat 

, trusten dames!
).
). Dus wij zitten wel echt op 1 lijn. Maar soms vervloek ik hem en hij mij

dat is blijkbaar toch weer die enge verandering.