Later kwam m'n vriend thuis en hebben we gegeten. Hij was moe en wilde even een uurtje gaan liggen boven. Ik dacht alleen maar nou daar zit ik weer alleen op de bank, ik zit al de hele dag alleen. Toen belde een vriend van hem of we kwamen karten. M'n vriend vind dat fantastisch en ik heb dat na 2 wedstrijdjes wel weer gezien. Dus hij is alleen gegaan, wat normaal moet kunnen. Nu moest ik erom huilen

Hij vroeg of hij me bij een vriendin moest afzetten, maar daar vond ik het iets te laat voor en ik heb ook nog eens het punt dat al m'n vriendinnen verspreid door NL wonen en ik er niet zoveel om de hoek heb. 1 vriendin nog gebeld, maar die was niet thuis. Dus helaas. Dus ik zit hier maar weer met de laptop op schoot en de tv aan op een favoriet programma wat me nu niks kan schelen

