Anoniem1994 schreef:Het gaat niet goed..
De keuze die ik een tijdje terug heb gemaakt over aangifte doen of niet, word absoluut niet geaccepteerd.(Is dat het goede woord?)
Sinds de directeur van school,AMK en de leerplichtambtenaar en bureau jeugdzorg weten dat ik geen aangifte heb gedaan, zijn ze erg veranderd..
De directeur zegt dat ik dit jaar nog niet op school ben geweest (Terwijl ik hem een week of 2 geleden nog heb gesproken), en toen mijn moeder zei dat ze me zelf gebracht had zei hij dat ik waarschijnlijk onder schooltijd de stad in ging!
De leerplichtambtenaar zit mijn moeder tegen me op te stoken, door te zeggen dat zij aangifte moet gaan doen...
'zelfs als ze het zelf niet wil, gewoon doen, ze is toch minderjarig'.
En hij zegt zelfs dat ik mijn blaasontsteking zit te faken... man, hoe zou ik dat moeten doen?!
Er zit bloed en alles in mijn urine, hoe zou ik dat kunnen faken?![]()
Ze maken me gewoon kapot..![]()
Mijn vader en moeder vinden dat ik moet doen waar ik me het beste bij voel, ík moet het verwerken en er mee kunnen leven.
Ik weet dat het niet waar is, maar ik krijg afentoe zo vreselijk sterk het idee dat ze me zo blijfen zieken, tot ik doe wat hun zint.
Of dat ik mezelf iets aandoe en ze dan een goede reden hebben om in te grijpen... zodat hun toch nog hun zin hebben...
Jeetje meid , het lijkt ook niet beter te worden.
Ik denk het enige wat je hier kan doen , is wat afstand te bewaren en een
beetje het gezegde; het ene oor in andere oor uit. Zoals je al zegt het lijkt
alsof ze je (expres) zitten op te fukken om gedaan te krijgen wat hun willen,
en als je dan hier teveel en te heftig op reageerd krijgen hun juist hun zin.
En wat je vader en moeder zeggen, doee waar jij!! je het beste bij voelt , n
laat je niks opdringne door iemand die zegt wat je moet doen. Als je hier niet
achterstaat doe je het gewoon niet. Als het toch tot een confrontatie komt
met bijv. de directeur of een instantie, probeer zo rustig en (wil het eigenlijk niet
zeggen) 'volwassen' over te komen en te vertellen wat jouw verhaal is in die
situatie, geloven ze het niet, pech . Jij hebt je verhaal gedaan hoe het zit,
en zonodig haal je bij elk gesprek je ouders erbij.
Hou vol meid, en laat je niet gek maken door die mensen. Jij weet beter!!
Onthoud dat!! Door jezelf iets aan te doen maak je de situatie alleen nog maar
erger en val je in hun val om je onderuit te halen.