Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-03-10 21:09

Geplaatst: 13-03-10 21:09

maikeltje schreef:
Wij hebben toen ik zwanger raakte een huis gezocht waar de paarden aan huis konden staan. Mijn partner werkt veel 's avonds en ik zag het niet zitten om iedere dag een oppas te moeten regelen zodat ik naar mijn paarden toe kon. Maar ik besef me maar al te goed dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Ik heb hierdoor mijn hobby niet aan de kant hoeven schuiven, voor ons een ideale oplossing.

Een dergelijke oplossing zoeken wij nu ook. Bovendien heeft een paardenvriendin van me in hetzelfde dorp ook kleintjes, wie weet kunnen we zowel zorg voor kids als paardjes samen doen. Zou ik geweldig vinden, vooral omdat het een heel leuk mens is!

Er zijn meer oplossingen, waarbij je je paard kunt behouden:
Uit een paarden-vriendinnenclubje zijn 3 dames die recentelijk kinders hebben gekregen.
Eén heeft haar paardje een paar jaar op de wei met pensioen gestuurd, is wat verder weg maar ze gaat er paar keer per maand (bv. als gezellig uitje met kid) naar toe. Nummer 2 heeft paardje minder ver op (gehandicapten-)manege (geloof ik) gestald, waar wordt gereden en gezorgd. Ze heeft niet meer de dagelijkse zorg, andere kinderen zijn dolblij ermee, ze gaat er wel regelmatig heen.
Derde heeft een ouder die in de buurt woont en gaat er met die ouder en kind 3x per week heen, verzorgen, rijden, wandelen.

Ik geloof dat in alle gevallen goed voor het paard is gezorgd en toch ruimte en tijd gemaakt voor het moederschap in de eerste jaren.

**Geplaatst**: 13-03-10 21:15

Geplaatst: 13-03-10 21:15

Okay nog 1 klein postje tijdens dat het water voor de slobber van mijn oudste (paard) aan de kook komt:

Dat dumpen is inderdaad een prachtig woord.
Ik heb altijd al gemengde gevoelens gehad bij de winkel die Babydump heet. Wie weet flik ik het nog wel eens: kind op toonbank zetten en "ik kom hier de baby dumpen, nou doeiiii" en dan weglopen.
Maar alleen als babylief er de humor van kan inzien hoor.

**Geplaatst**: 13-03-10 21:21

Geplaatst: 13-03-10 21:21

odetteke schreef:
Bij het woord dumpen moet ik altijd denken aan het volgende stuk van theo maassen:

Citaat:
Een wonder... ratten kunnen het man! Een wonder is het. 3 maanden later wordt het wonder naar de creche gebracht, naar de babydump. Komt ie daar te liggen in een lokaal met nog 20 andere wonderen. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, ze liggen opgestapeld in de tingeltangel.
Moet je eens aan diezelfde mensen een keer vragen of je een keer hun auto mag lenen. Ooh, moeilijk... lastig.
Hun bloedeigen kind lenen ze uit aan wildvreemden!

En hij heeft daar gewoon gelijk

**Geplaatst**: 13-03-10 21:23

Geplaatst: 13-03-10 21:23

mental11 schreef:
Okay nog 1 klein postje tijdens dat het water voor de slobber van mijn oudste (paard) aan de kook komt:

Dat dumpen is inderdaad een prachtig woord.
Ik heb altijd al gemengde gevoelens gehad bij de winkel die Babydump heet. Wie weet flik ik het nog wel eens: kind op toonbank zetten en "ik kom hier de baby dumpen, nou doeiiii" en dan weglopen.
Maar alleen als babylief er de humor van kan inzien hoor.

Eigenlijk moet er dan wel iemand ergens achter een kast vandaan stiekem staan filmen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-03-10 02:57

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst door de TopicStarter : 14-03-10 02:57

Oke, om even terug te gaan op dat het "vroegah" allemaal beter zou zijn...

Mijn schoonmoeder is een boerendochter, ze had 8 broers en zussen en moest vanaf haar 4e jaar werken op de boerderij. Ze is van na de oorlog! S'ochtends voor school moest ze helpen met het koeienmelken, ze hadden 100 melkkoeien. Voor die tijd een flinke veestapel. Dan snel naar school, lopend, 15 kilometer. Samen met haar broers en zussen want moeders had echt geen tijd om de kids naar school te brengen, die had werk zat in en om de boerderij. Na school kon ze meteen verder met nog een keer de koeien melken, helpen de stal uitmesten, daarna moeders helpen met het eten klaarmaken, na het eten het huiswerk doen en naar bed. Vanaf haar 4e! Ze heeft haar moeder nooit echt gekend. Die was altijd aan het werk. Na de watersnoodramp (zij woonden vlakbij Zeeland), waarbij ze alles hebben verloren, moest alles opnieuw opgebouwd worden en zat school er helemaal niet meer in, de hele familie werkte 16 uur per dag, 7 dagen per week. Denken jullie nou echt dat er ruimte was voor persoonlijke aandacht van haar ouders? Hooguit tussen de bedrijven door een knuffel of een kort gesprekje. De moeder was weleenswaar thuis, maar had helemaal geen tijd om zich met de kinderen te bemoeien. Hooguit zondag was de gezinsdag.

En als ik de verhalen over het kattenkwaad dat zowel mijn schoonouders als mijn eigen vader (mijn moeder was letterlijk het braafste meisje van de klas) hebben uitgevreten, daarvoor krijg je nu de politie op je nek en een aantekening als potentiele terrorist! Brand stichten in het huis van de pastor (waarbij de familie net op tijd naar buiten kon komen), een karrevracht mest storten op het schoolplein als de nonnen je weer eens op je kop hadden gegeven voor je vieze handen, Pietje Bell achtige streken... Toen was dat kattenkwaad en zelfs voor die brand heeft mijn vader slechts een flinke uitbrander gekregen van de politie. Nu zou je de cel indraaien.

Het leven was "vroegah" echt niet makkelijk, ik betwijfel of veel ouders echt meer aandacht voor hun kinderen hadden en er werden dingen uitgevreten die echt niet door de beugel kunnen. En de meeste van die mensen zijn toch echt opgegroeid als nette mensen! Terwijl ze, als ze dat hedentendage zouden doen ze een flink strafblad zouden hebben.

**Geplaatst**: 14-03-10 09:22

Geplaatst: 14-03-10 09:22

Inderdaad, vroeger was het echt niet beter hoor. Mensen moesten veel harder werken, dus ik denk niet dat je veel meer kwaliteitstijd met je ouders had als kind.
Verder zijn er tegenwoordig veel meer mensen op deze wereldbol, ook in Nederland, het lijkt me logisch dat er veel meer hangjongeren zijn. Ik denk dat het 9 van de 10 keer weinig met de thuissituatie te maken heeft of een kind een hangjongere wordt.
Het gebruik van het woord 'dumpen' in relatie tot de kinderopvang vind ik niet getuigen van respect jegens de ouders die gebruik maken van deze instelling. Nogmaals, er zijn echt niet veel mensen die hun kind(eren) hier 5 dagen per week full-time naar toe brengen. En ook al zou dat wel zo zijn, wat kun je daar vanaf een afstandje over zeggen met betrekking tot zowel kind als ouder? Helemaal niets, want je kent de mensen en de situatie niet. Oordelen is altijd heel gemakkelijk, en het schijnt erg Nederlands te zijn, om op basis van wat jij goed vindt, iets te vinden over hoe anderen het aanpakken. Van de andere kant: zo zal die ander waarschijnlijk ook zijn oordeel hebben over de ander. Dus waar gaat het eigenlijk over?
Voor sommige mensen (waarvan je je kunt afvragen of ze wel een kind hadden moeten krijgen, maar wie zijn wij?) is de kinderopvang de instantie de ervoor zorgt dat hun kinderen normen en waarden meekrijgen, leren praten, leren spelen, enzovoort. Dit zijn de zogenaamde sociale plaatsingen. Hier in de buurt ken ik een 'geval' van een kind van 2 wat bijvoorbeeld niet kon praten omdat de ouders het kind niet stimuleerden. Via de gemeente is er dan geld om zo'n kind een paar dagen per week naar de kinderopvang te kunnen brengen. Dit zijn thuisblijvende ouders.
Kortom: oordeel niet over hoe een ander zijn leven invult, dat kunnen we niet en mogen we niet.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:05

Geplaatst: 14-03-10 10:05

Of je kind normen en waarden meekrijgt, heeft imo niets te maken met het feit of je ze 'dumpt' bij de kinderopvang omdat je zo nodige carrière moet maken. Normen en waarden hoor je van huis-uit mee te krijgen, daar ligt het probleem. Als jouw ouders het niet zo nauw nemen met de geldende normen en waarden (en dit lijkt me niet geheel ondenkbaar gezien het allernieuwste dating-programma waarin ex-gedetineerden 'aan de vrouw' gebracht moeten worden), waarom zou je dat als kind dan wel doen? Zouden twee werkende ouders dan niet een beter voorbeeld geven? Ik had/heb ook twee werkende ouders, en kan echt niet zeggen dat ik voor galg&rad ben opgegroeid.
Wat me overigens wel een beetje zorgen baart is dat men opvang en school tegenwoordig ziet als het instituut dat normen en waarden aan kinderen moet bijbrengen, waar het vroeger meer een sturende/controlerende functie had. Ging het niet goed met het kind, dan kwam de meester of juf gezellig een keertje op de koffie om daar eens over te praten...

**Geplaatst**: 14-03-10 10:11

Geplaatst: 14-03-10 10:11

eigelijk is dat zo....over vroeger..
mijn vriend is 62(we schelen 18 jaar)en als hij over vroeger praat was het hetzelfde.
Ten eerste hield je als kind je mond en had je gewoon te luisteren.

In tegenstelling tot nu...de vakantie ,het avondeten,de weekendplanning....alles wordt overlegt met het kind.
Van het ene uiterste naar het andere...

Mijn vriend groeide op in een viswinkel in amsterdam noord met twee hardwerkende ouders en de kinderen moesten gewoon helpen.
Moeder had geen tijd en ook geen geld om kinderen naar hockey,pianoles of noem het maar op te brengen.

Spelen deden ze buiten op de straat,dat kon toen nog zonder doodgereden te worden.
Hangjongeren?
Toen was er nog respect voor de politie agent....natuurlijk werd er wel kattekwaad uitgehaalt...maar dat bestond niet uit het beroven van oude vrouwtjes of het openbaar vervoer onveilig maken.
Dat moest je echt niet flikken,want dan keek oom agent je aan en daar had je heilig respect voor!

Dat is na de campagne 'de politie is je beste vriend' misgegaan.
(ik vermoed ook dat de nieuwe nederlanders z'on softe aanpak niet gewend zijn,ze lachen erom....in het land van hun roots zijn
er hardere maatregelen....maar dat is een andere discussie)

En is mijn vriend hier slecht van geworden of heeft hij er een jeugdtrauma aan overgehouden?
Ik heb niet het idee,altijd een goede baan gehad,goed lopen eigen bedrijf...en een redelijk stabiel leven....en een stabiele 'mood'.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:24

Geplaatst: 14-03-10 10:24

15 kilometer lopen? Daar doe je als kind 3 uur over, dus een beetje overdreven is het wel door de tijd heen geworden.

Vroeger moest er hard gewerkt worden, maar anders dan nu. Niet presteren boven het kunnen. 3 sporten erbij. Minder stress. Je deed het met allemaal samen en ondertussen werd er gekletst. Iemand van 4 hoefde echt niet te helpen in de zin van kinderarbeid. Maar was er wel bij. Werd niet in een crèche gedaan. Deze zal vast wel eens wat aangegeven hebben, maar kon ook gerust in een pak hooi hebben zitten spelen. Voor ons verwend met nu allemaal duur speelgoed is spelen in een pak hooi zielig, toen hadden ze niet meer. Mijn moeder is 65 in een gezin van 10. En zij vertelde dat haar moeder veel meer tijd had voor hen dan de kinderen nu krijgen. Moeder kon dan misschien wel aan het strijken zijn, maar ze was wel thuis en bleef dan echt niet door strijken als jij echt wat rots had mee gemaakt op school. Dan ging ze ook een kopje thee drinken. Ze was altijd thuis en kon altijd er echt zijn als dat nodig was.

Zo als Geerke het verteld kan ik me ook in vinden.
Ik ben ook nog opgeroeid dat je luistert naar de politie. De enige kattenkwaad die je uithaalde was belletje trekken of een portemonnee met een draadje er aan. Je beroofde geen mensen en winkels.
Je vernielde ook niets. En in de avond was je thuis of bij vrienden thuis, maar je zat niet op straat.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:25

Geplaatst: 14-03-10 10:25

dorothea schreef:
Wat me overigens wel een beetje zorgen baart is dat men opvang en school tegenwoordig ziet als het instituut dat normen en waarden aan kinderen moet bijbrengen, waar het vroeger meer een sturende/controlerende functie had. Ging het niet goed met het kind, dan kwam de meester of juf gezellig een keertje op de koffie om daar eens over te praten...

Dat is dus eigenlijk wat ik bedoelde. Vroegâh voedde papa en mama op, en misschien opa en oma ook nog wel, of inderdaad een inwonende en dus van het gezin deel uitmakende nanny. Maar het opvoeden werd niet buitenshuis uitbesteed, aan dan weer díe en dan weer díe kinderopvangjuf die misschien net de 20 haalt. Die opa's, oma's en tantes die vroeger werden ingeschakeld hadden iig een flinke dosis levenservaring én hadden, omdat ze deel uitmaakten van de familie, als het goed was iig ook dezélfde normen en waarden als pa en ma hadden. Kinderen kregen niet in de opvang (of van de nanny) iets anders te horen dan thuis.

Nu wordt het inderdaad vrolijk uitbesteed, inclusief de verantwoordelijkheid lijkt het wel.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:31

Geplaatst: 14-03-10 10:31

Ibbel schreef:
Dat is dus eigenlijk wat ik bedoelde. Vroegâh voedde papa en mama op, en misschien opa en oma ook nog wel, of inderdaad een inwonende en dus van het gezin deel uitmakende nanny.

En je dacht niet, goh, laat ik de reacties eens even doorlezen die er gekomen zijn op wat ik eerder schreef. Wat je schrijft is namelijk echt gewoon totale onzin.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:31

Geplaatst: 14-03-10 10:31

_sparta_ schreef:
15 kilometer lopen? Daar doe je als kind 3 uur over, dus een beetje overdreven is het wel door de tijd heen geworden.

Ik heb me wel eens verbaasd over hoe veel er vroeger werd gelopen. Hier uit de buurt gingen jonge mannen in de jaren '30, maar ook nog na de oorlog, tot ver in de jaren '50, lopend naar Deventer om te werken (40 kilometer als het niet verder is) omdat er hier (Barneveld en omgeving) geen werk was. Dan liepen ze zaterdag 's avonds terug, om zondags in hun eigen dorp naar de kerk te gaan, en liepen 's zondags 's middags dan weer terug. Dat is gewoon bekende geschiedschrijving hier, geen overdrijving door de jaren heen.
Echt ongelooflijk als je zoiets leest, en niet meer voor te stellen dat dat maar 50-60 jaar geleden gebeurde.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:33

Geplaatst: 14-03-10 10:33

Shadow0 schreef:
En je dacht niet, goh, laat ik de reacties eens even doorlezen die er gekomen zijn op wat ik eerder schreef. Wat je schrijft is namelijk echt gewoon totale onzin.

Nee, ik dacht, ik poog te verduidelijken wat ik nog steeds denk en voel hierover. En had het idee dat Dorothea hetzelfde gevoel als ik had.
Dank je voor je genuanceerde opmerking over totale onzin trouwens.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:37

Geplaatst: 14-03-10 10:37

geerke schreef:
eigelijk is dat zo....over vroeger..
mijn vriend is 62(we schelen 18 jaar)en als hij over vroeger praat was het hetzelfde.
Ten eerste hield je als kind je mond en had je gewoon te luisteren.

En ook hier ben ik het mee eens. Niet dat het vroeger allemaal zoveel mooier was. Maar op één of andere manier blijf ik het gevoel houden dat er vroeger - waardoor dan ook - beter werd opgevoed dan nu. Of dat dan door betere normen en waarden van pa en ma komt (en waar hebben die dat dan vandaan - toch ook omdat geleidelijk kennelijk de opvoeding - ook die van de ouders zelf dus - tekort schiet/schoot?) of door wat anders. Ik blijf erbij dat vroeger gezinnen (juist ook ómdat kinderen gewoon mee moesten werken en geen gezeik) hechter in elkaar zaten dan nu, en dat dat voor een groot deel komt omdat kinderen uitbesteed worden omdat de ouders het te druk hebben met carriere. En carriere najagen is mi iets anders dan allebei keihard (thuis/iig in de buurt van de kinderen, niet 200 km verderop of de halve wereld overvliegend) werken om te overleven. En die nuance pikken kinderen óók op.

Laatst bijgewerkt door Ibbel op 14-03-10 10:38, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-03-10 10:38

Geplaatst: 14-03-10 10:38

You're welcome

De genuanceerde opmerking had ik al gemaakt, ik heb geprobeerd uit te leggen waarom ik helemaal niet de indruk heb dat er vroeger werd opgevoed of bewust aandacht besteed aan kinderen, maar het kwam op mij over alsof je dat niet gelezen had. Dus dacht ik, ik probeer het eens op een andere manier

**Geplaatst**: 14-03-10 10:39

Geplaatst: 14-03-10 10:39

Maar niet elke dag 15 kilometer heen naar school en daarna 15 weer terug.

Als kind.
Mijn moeder ging naar school op de fiets, behalve als er sneeuw lag, dan moesten ze te voet.
En dat is mijn jeugd niet anders geweest. Wij woonden op een boerderij en iedereen ging gewoon met de fiets naar school. Wij woonden 7 kilometer van de basisschool af. Andere woonden verder weg en die kwamen ons `aan` en dan fietsen we verder en zo kwamen wij ook weer langs andere die dan ook weer verder mee fietste. Tussen de middag moest je op en neer fietsen want overblijven bestond toen niet.

**Geplaatst**: 14-03-10 10:39

Geplaatst: 14-03-10 10:39

ik snap het hele overleggen niet............. zolang een kind in mijn huis woont word er niet overlegd...........

ik bepaal uiteindelijk, en natuurlijk kan het kind de inbreng geven die nodig is om diens standpunt kracht bij te zetten......... en daar luister ik ook naar...........

maar aan het einde van de rit bepaal ik.......... PUNT...........

**Geplaatst**: 14-03-10 10:39

Geplaatst: 14-03-10 10:39

Ibbel schreef:
geerke schreef:
eigelijk is dat zo....over vroeger..
mijn vriend is 62(we schelen 18 jaar)en als hij over vroeger praat was het hetzelfde.
Ten eerste hield je als kind je mond en had je gewoon te luisteren.

En ook hier ben ik het mee eens. Niet dat het vroeger allemaal zoveel mooier was. Maar op één of andere manier blijf ik het gevoel houden dat er vroeger - waardoor dan ook - beter werd opgevoed dan nu. Of dat dan door betere normen en waarden van pa en ma komt (en waar hebben die dat dan vandaan - toch ook omdat geleidelijk kennelijk de opvoeding - ook die van de ouders zelf dus - tekort schiet/schoot?) of door wat anders. Ik blijf erbij dat vroeger gezinnen (juist ook ómdat kinderen gewoon mee moesten werken en geen gezeik) hechter in elkaar zaten dan nu, en dat dat voor een groot deel komt omdat kinderen uitbesteed worden omdat de ouders het te druk hebben met carriere. En carriere najagen is mi iets anders dan allebei keihard (thuis/iig in de buurt van de kinderen, niet 200 km verderop of de halve wereld overvliegend) werken om te overleven. En die nuance pikken kinderen óók op.

Helemaal mee eens!!

**Geplaatst**: 14-03-10 10:41

Geplaatst: 14-03-10 10:41

Nee, er werd vroeger ook niet bewust opgevoed. Dat is het nou net. Er zijn verdikke tegenwoordig cursussen voor: hoe voed ik mijn kind op. Vroeger ging opvoeden automatisch, tussen neus en lippen door, niks geen compromissen sluiten, wat geerke ook al aangeeft, gewoon kop dicht en luisteren, en als je dat niet deed kon je een knal krijgen. Er werd beter opgevoed juist omdat er niet over nagedacht en gesproken werd.

Laatst bijgewerkt door Ibbel op 14-03-10 10:42, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-03-10 10:41

Geplaatst: 14-03-10 10:41

Ibbel schreef:
dorothea schreef:
Wat me overigens wel een beetje zorgen baart is dat men opvang en school tegenwoordig ziet als het instituut dat normen en waarden aan kinderen moet bijbrengen, waar het vroeger meer een sturende/controlerende functie had. Ging het niet goed met het kind, dan kwam de meester of juf gezellig een keertje op de koffie om daar eens over te praten...

Dat is dus eigenlijk wat ik bedoelde. Vroegâh voedde papa en mama op, en misschien opa en oma ook nog wel, of inderdaad een inwonende en dus van het gezin deel uitmakende nanny. Maar het opvoeden werd niet buitenshuis uitbesteed, aan dan weer díe en dan weer díe kinderopvangjuf die misschien net de 20 haalt. Die opa's, oma's en tantes die vroeger werden ingeschakeld hadden iig een flinke dosis levenservaring én hadden, omdat ze deel uitmaakten van de familie, als het goed was iig ook dezélfde normen en waarden als pa en ma hadden. Kinderen kregen niet in de opvang (of van de nanny) iets anders te horen dan thuis.

Nu wordt het inderdaad vrolijk uitbesteed, inclusief de verantwoordelijkheid lijkt het wel.

het lijkt soms inderdaad wel of de ouders verwachten van de school en opvang dat zij het opvoeden doen....dan kun je toch altijd een ander de schuld geven als het misgaat?
Dat is de maatschappij van tegenwoordig....zelf geen verantwoordelijkheid nemen maar die verschuiven naar een ander.
Je ziet dat overal gebeuren trouwens,niet alleen in het gezin(recentelijke gezinsmoord...de een wijst naar de ander)

Kiwiko....ik heb zomaar het vermoeden dat jij een normale moeder bent...en dat jouw kind daardoor gewoon een leuk kind is!

**Geplaatst**: 14-03-10 10:49

Geplaatst: 14-03-10 10:49

Ibbel schreef:
Nee, er werd vroeger ook niet bewust opgevoed. Dat is het nou net. Er zijn verdikke tegenwoordig cursussen voor: hoe voed ik mijn kind op. Vroeger ging opvoeden automatisch, tussen neus en lippen door, niks geen compromissen sluiten, wat geerke ook al aangeeft, gewoon kop dicht en luisteren, en als je dat niet deed kon je een knal krijgen. Er werde beter opgevoed juist omdat er niet over nagedacht en gesproken werd.

ik geloof dat je daar een punt hebt....volgens mij begon de ellende in de jaren '70...na het strakke regiem van de jaren '60 hebben de 'babyboomers' zich vrij gevochten...mijn ouders zijn uit die tijd...
Toen begon de vrije opvoeding.Een kind mocht ook inspraak hebben...prima,tot op bepaalde hoogte.
Bij veel kinderen gaat het gewoon goed,bij veel ook niet ,die hebben een strakkere hand nodig.

Laatst was ik ook bijna ontploft...
Ging even de hort op,kleinkind vraagt hoe laat ik terug zou zijn.Dus ik geef tijd door....stoooom!!!
Kom dus iets te laat thuis...in mijn eigen huis...
Staat er een negenjarige met haar armen in haar zij me op te wachten....je bent te laat!
Een ander zou er om lachen....ik werd WOEST!(zie je...toch maar goed dat ik nooit kinderen heb gewild)

**Geplaatst**: 14-03-10 11:01

Geplaatst: 14-03-10 11:01

Ibbel schreef:
Nee, er werd vroeger ook niet bewust opgevoed. Dat is het nou net. Er zijn verdikke tegenwoordig cursussen voor: hoe voed ik mijn kind op. Vroeger ging opvoeden automatisch, tussen neus en lippen door, niks geen compromissen sluiten, wat geerke ook al aangeeft, gewoon kop dicht en luisteren, en als je dat niet deed kon je een knal krijgen. Er werd beter opgevoed juist omdat er niet over nagedacht en gesproken werd.

Welnee. Die stijl van opvoeden heeft eerst geleid tot de calvinistische onderdrukking (waar, als ik er over lees, de ongelukkigheid vanaf spat) en daarna vooral tot een generatie die de hangjongeren van nu in hun schaduw stellen. (Hippietijdperk

)
De hoeveelheid rotzooi die er toen getrapt werd was van een andere orde, maar om nou te zeggen dat die generatie in hun jonge jaren nou zo beleefd en meewerkend waren...

Maar zie je dan echt niet dat je hier bovendien generaliseert over twee (of meer) totaal verschillende groepen? De groep die voor overlast zorgt: hangjongeren, straatroof, dingen die allang geen kattekwaad meer zijn... dat zijn over het algemeen jongeren uit de kansarme groepen. Allochtonen en arme autochtonen. Daar zie je geen carriere-najagers, en daar zie je wel veel moeders die de hele dag thuiszitten. En deze groep is inderdaad stukken groter dan vroeger, niet omdat we nu slechter opvoeden maar omdat deze groep is aangevuld met de immigranten (toen nog gastarbeiders) waardoor we deze groep met externe bronnen hebben aangevuld.

De andere groep, de extreme carrierejagers, levert een hele andere groep met problemen op. Mijn voorzichtige, niet door cijfers gestoelde indruk is dat het vooral meiden zijn die daar een flinke tik van krijgen, wat zich dan weer uit in psychische problemen en probleemgedrag naar zichzelf toe. Niet goed, maar wel een volstrekt andere soort problematiek, een groep waar je op straat weer veel minder last van hebt.

(En dan heb je tot slot een laatste groep: dat saaie grijze midden, waar de vader fulltime en moeder parttime werkt, waar de kinderen tamelijk gemiddeld op een betere buurtschool gaan, die tamelijk normaal door hun middelbare school heenrollen, die wat rotzooi trappen eind middelbare school en begin studietijd, en die al snel een vaste relatie en een baan krijgen. Ik bedoel: het gros komt er uiteindelijk best. Alleen dat maakt zulke saaie televisiereportages)

**Geplaatst**: 14-03-10 11:06

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 14-03-10 11:06

Ik hoef geen tv te kijken om achter dingen te komen.

**Geplaatst**: 14-03-10 11:33

Geplaatst: 14-03-10 11:33

_sparta_ schreef:
Ik hoef geen tv te kijken om achter dingen te komen.

Hoe kom je er dan achter? Hoeveel gezinnen ken je, uit verschillende achtergronden? Op welke manier kom je ermee in aanraking? Ben je structureel bezig met de vakliteratuur daarover? Wat is de basis van je overtuiging?

**Geplaatst**: 14-03-10 11:35

Geplaatst: 14-03-10 11:35

Maar ik ben overigens nog steeds bewust kinderloos