Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-11-08 11:08

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 11:08

Ik zat in dezelfde situatie als jij Pollewoppy, dat mijn psychiater zei dat ik het maar ''even'' moest loslaten zodat ik wist wat ik ermee wou.
Het is ontzettend vervelend en moeilijk om het los te laten als het je niet loslaat, maar je komt er niet mee verder totdat je het los kan laten omdat je het dan pas kan verwerken en weet wat je wilt en vooral wat je tegenhoud om het te doen.
Wat mij hielp was me afleiden. Doe dingen, ga niet zitten want dan ga je piekeren en blijf je erin.
Ga lopen met je lieve hond, naar de paarden toe, alles om nu maar niet in het piekeren te vallen.
Ik weet het; het klinkt simpel maar als je weerstand weg is, is het eigenlijk ook simpel. Je moet alleen weten hoe je het moet doen en geen weerstand hebben. Het laat je namelijk niet met rust omdat je teveel in gedachten blijft om het met rust te kunnen laten.

**Geplaatst**: 24-11-08 11:24

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 11:24

Ik heb niet het hele topic doorgelezen hoor, maar ik herken toch wel een hoop dingen tot mijn grote spijt.
Ik ben altijd moe, ook als ik gewoon heb kunnen uitslapen dan wordt ik nog moe wakker. Ben zo emotioneel als wat, kan echt nog janken om een slechte televisieserie Vork

Werk vind ik ook niets aan, het enige dat ik nog leuk vind is om lekker langs m'n paardje te gaan, daar kom ik dan ook bijna altijd wel blij vandaan.

**Geplaatst**: 24-11-08 11:52

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 11:52

@ Carola: Ik ben het met je eens dat afleiding zoeken goed is. Daarom werk ik ook een beetje, onder collega's zijn is een opgave, maar wel een afleiding. Naar de paarden idd ook en mijn hond is een schatje en houdt erg van lekker wandelen.
Maar 's nachts afleiding zoeken is een stuk lastiger...

Met geen weerstand hebben noem je wel iets goeds. Eigenlijk ben ik continu aan het proberen mijn gevoelens weg te stoppen.

Kom net trouwens van m'n werk. Moest wat vragen aan mijn leidinggevende waar ik best tegen op zag en begon natuurlijk uitgerekend daar te janken. Wel even lekker eigenlijk, zat er al zo lang tegen aan te hikken.

**Geplaatst**: 24-11-08 12:24

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 12:24

Heb maar wat dingen op papier gezet die ik morgen met de psycholoog wil bespreken. Kan ik het ook niet vergeten of toch maar niet zeggen.

**Geplaatst**: 24-11-08 12:43

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 12:43

Maar zoals Alice Miller zegt: sommige weggedrukte emoties hebben zich vast gezet in je lichaam en je lichaam probeert je er steeds aan te herinneren dat er nog (onbewust) weg gedrukte emoties zijn.

**Geplaatst**: 24-11-08 12:48

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 12:48

Dat is zeker waar.
Daarom realiseer ik me ook dat ik er nog wel meer moet zeg maar. Dat moet ik morgen ook gewoon duidelijk aangeven bij de psycholoog. Laten rusten is op dit moment meer wegstoppen voor mij en dat is niet de oplossing.

**Geplaatst**: 24-11-08 13:10

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 13:10

Laten rusten hoeft absoluut niet wegstoppen zijn.
Laten rusten kan ook het niet geficseerd zijn op datgene waar je zo mee bezig bent omdat je er niet verder mee komt.
's Nachts ermee bezig zijn en daar geen oplossing voor hebben ligt vaak aan emoties dat je idd in je lichaam hebt en nog niet los kan laten. Je stopt het als het ware weg en je lichaam laat weten dat het er is maar je hoofd probeert er oplossingen voor te vinden want dat is overleven.
Het is heel goed dat je bent gaan huilen daar! Dan sta je het toe en vandaar kan er genezing optreden.

@ Mellomoshan; wat jij opnoemde hoeft niet perse overspannen of burn out te zijn. Het kan ook zijn dat het je even teveel word en je een dip hebt. Dat is niet meteen overspannen/burn out. Je kan naar je huisarts gaan, misschien heeft hij/zij een oplossing/hulp.

**Geplaatst**: 24-11-08 14:00

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 14:00

heb ik inderdaad al eens over nagedacht, maar dat is toch weer anders en minder lang aanhoudend, dat heb ik namelijk ook wel eens gehad...
Ik merk trouwens wel, dat hoe meer ik zeg wat me dwars zit, het toch wel heel erg oplucht...

**Geplaatst**: 24-11-08 19:23

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 19:23

C_arola schreef:
Laten rusten hoeft absoluut niet wegstoppen zijn.
Laten rusten kan ook het niet geficseerd zijn op datgene waar je zo mee bezig bent omdat je er niet verder mee komt.
's Nachts ermee bezig zijn en daar geen oplossing voor hebben ligt vaak aan emoties dat je idd in je lichaam hebt en nog niet los kan laten. Je stopt het als het ware weg en je lichaam laat weten dat het er is maar je hoofd probeert er oplossingen voor te vinden want dat is overleven.
Het is heel goed dat je bent gaan huilen daar! Dan sta je het toe en vandaar kan er genezing optreden.

Mijn lichaam laat zeker weten dat het er is. Het protesteert aan alle kanten. Heb het hele weekend al heel erg spierpijn wat begint bovenin tussen mijn schouders en doortrekt in mijn rug. Mijn spieren zijn gewoon verkrampt van de spanning.

Ik heb trouwens de afgelopen dagen nog een stukje in het boek gelezen, maar zie door de bomen het bos niet meer. Weet niet zo goed wanneer iets bij mezelf nou een vorm van afweer is en wanneer niet. En zo ja, welke vorm van afweer enz. Lastig hoor.

Hoe zit dat dan met toestaan? Vandaag op school dat ik moest huilen, terwijl ik niet kon aangeven waarom. Toch luchtte het een beetje op. Ik snap er af en toe helemaal niks meer van, ook van mezelf niet...

Nou ja, eerst morgen maar weer even zien hoe het bij de psycholoog gaat. Mijn vriend gaat met me mee. Het is beter dat ik zelf niet ga autorijden. Kleine stukjes (naar de winkel bijvoorbeeld) durf ik nog wel aan, maar langere stukken even niet. Vorige week ben ik nog wel zelf geweest en dat was niet zo verstandig...

**Geplaatst**: 24-11-08 21:00

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 21:00

Probeer voor jezelf eerst tot rust te komen.
Omdat je zo in je hoofd zit kun je ook niet ontspannen en omdat je lichaam helemaal verkrampt word daardoor krijg je pijn. Dat kan nog meer worden.
Is het nu belangrijk of je in de afweer zit en zoja in welke?? Of is het nu belangrijker dat je eerst even diep kan ademhalen en weer wat beter slapen.
Ik heb ook heel vaak dat ik niet kan aangeven waarom ik huil. Het belangrijkste is denk ik dat je huilt en je daardoor uit.
Veel sterkte en kracht voor je.
Als je van je af wilt schrijven, weet je dat mijn inbox vrij is Knipoog

En ja, ik geef aan dat je me mag emailen en ik het ook aankan Knipoog

**Geplaatst**: 24-11-08 21:12

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 21:12

Dank je voor je lieve berichtje.
Je hebt helemaal gelijk. Ik wil nog steeds veel te snel en veel te veel tegelijk denk ik Knipoog

Ik heb net voor woensdag een afspraak gemaakt bij de fysio. Even lekker een ontspanningsmassage. Zat ook hier te denken of ik wel zou bellen of niet, want misschien is het morgen wel minder, heb uiteindelijk toch maar gebeld. Kan nu amper tegen de rugleuning zitten.

**Geplaatst**: 24-11-08 21:19

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 21:19

Heel goed van jezelf dat je hebt gebeld!

**Geplaatst**: 24-11-08 21:23

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 21:23

Vlak voordat ik thuis kwam te zitten was ik ook een keer zo verkrampt van de spanning in mijn lijf dat ik de auto niet uit kon komen. Dat wil ik niet nog een keer.

**Geplaatst**: 24-11-08 23:27

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 24-11-08 23:27

Heb dat wel van meer gehoord dat heb ik nog nooit gehad. Ik slaap wel steeds slechter en als ik slaap heb ik nachtmerries. Ik merk wel dat ik steeds vaker verkrampt ben tijdens bezigheden en daar dan dagen lang last van kan hebben..

**Geplaatst**: 25-11-08 13:30

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 25-11-08 13:30

Dat vastzetten van je lijf herken ik ook wel. Ik ben nu inmiddels weer 4 halve dagen aan het werk en mijn nek met uitstraling tot onder de schouderbladen zitten helemaal muurvast.
Verder heb ik gebeld voor een afspraak met een psycholoog 3 weken geleden en ik zou met anderhalve week teruggebeld worden. Ik moet dus nog gebeld worden. Ik ga er morgen weer even achteraan. Ik heb nu ook echt zoiets van ik wil het nu oplossen en niet weer terugvallen in het oude patroon.

De bedrijfsarts heb ik vorige week weer gesproken en deze was gelukkig een stuk coulanter. Hij lijkt wat begripvoller, zijn verslag richting mijn baas was ook wat milder dan de vorige twee keer.

**Geplaatst**: 26-11-08 23:09

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 26-11-08 23:09

Ik meld me hier ook..

Ik ben vorige week overspannen geconstateerd, en ik heb ook al een afspraak staan bij een psycholoog. Tevens heb ik mijn angsten voor (onder andere) flauwvallen en hyperventilatie niet meer onder controle en beheerst dit steeds erger mn leven. Ik krijg cognitieve therapie hiervoor.. Ben benieuwd..

Ik meld me in dit topic omdat ik het heel moeilijk vind om mensen te vinden waar ik mijn verhaal goed bij kan doen. Gewoon even zeuren, mn hart luchten of frustratie kwijt kunnen. Ik hoop dat dit hier kan.. Lachen

**Geplaatst**: 26-11-08 23:11

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 26-11-08 23:11

Nauurlijk kun je dat hier, en het is niet zeuren!
Je deelt iets en als mensen zeggen dat je zeurt dan komt dat omdat zij niet willen inzien dat er ook problemen zijn, waarschijnlijk hebben zij ook problemen, het verschil tussen jou en hun is dat jij eraan wilt werken.

**Geplaatst**: 26-11-08 23:14

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 26-11-08 23:14

Klopt ook wel ja. Ik ben er op het moment gewoon vatbaar voor, voor elke emotie die maar om de hoek komt kijken. Op school kijken mensen je ook met de nek aan, omdat ik gewoon minder op school ben.

Ik heb het wel heel globaal verteld, maarja zolang je niet 2 gebroken benen hebt, ben je niet ziek he..

**Geplaatst**: 26-11-08 23:29

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 26-11-08 23:29

Doordat ik nu ook thuis zit in de wajong en bij de psychiater kom ben ik erachter gekomen dat mensen vaak niet verder kijken dan hun kleine wereld en waaraan je moet voldoen om daar tussen te passen.
Dat wil ik niet omdat het niet bij mij past en daar maak ik ook bewust een keuze voor.

**Geplaatst**: 26-11-08 23:52

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 26-11-08 23:52

Ik heb daar ook moeite mee hoor Carola dat 'hokjes' gedoe. Je moet als mens op een of andere manier maar ergens inpassen en aan een 'vast' beeld voldoen. Ik loop daar al mijn hele school leven tegen aan dat ik niet zo ben en dat heeft voor veel problemen gezorgt!

Het moeilijkste vind ik dat je gewoon niet begrepen word soms. Daar loop ik nu met name tegen aan omdat ik het gevoel heb dat mijn vriend mij niet begrijpt. Het heeft mij heel hard geraakt dat mijn cavia dood is gegaan (met name omdat ik de nacht ervoor droomde hoe hij dood ging en de volgende dag lag hij precies zo in zijn hok) ik zie de beelden nog voor me en voel me schuldig. Ik voel me altijd schuldig over alles en dan zegt mijn vriend simpel ja dood hoort erbij of je moet je niet schuldig voelen maar het is een kronkel in mijn hoofd die me misschien wel is aangepraat door mijn ouders ik weet het niet.

Ik ben nog steeds boos op mijn moeder van afgelopen weekend. Ze deed alsof ze moest huilen (althans dat idee had ik) dat mijn cavia is overleden dan draaid ze zich om en begint ze over hoe vervelend haar werk is, hoe moe ze is etc. zelfs haar pijn in haar teen was kennelijk belangrijker. Ik krijg er echt de kriebels van dat alles in huis zo scheef verdeeld is. Als ik mijn broer was geweest was alles anders geweest in zo'n situatie..

sorry voor het zeuren..

**Geplaatst**: 27-11-08 05:59

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 27-11-08 05:59

Dat je je vaak schuldig voelt kan idd best wegkomen uit je jeugd. Wat je schrijft over je broer herken ik wel. Ik heb me ook altijd minder gevoel dan mijn zusje. Zij was altijd zo goed. Ik begin nu de gevolgen daarvan in te zien. Het is lastig dat je het idee hebt dat je vriend je niet begrijpt. Ik heb dat idee zelf ook vaak gehad, terwijl hij erg z'n best deed om het zo goed mogelijk te begrijpen. (En hoe kan hij mij begrijpen, op momenten dat ik mezelf niet eens begrijp?) Het is voor jullie allebei een hele lastige situatie. Mijn vriend en ik kunnen heel goed praten, dat helpt ons wel door de zware periodes.

Ik denk dat het helemaal moeilijk is als je op school zit en overspannen bent. Leerlingen / studenten zijn wat dat betreft heel hard. Ze begrijpen het niet en hebben geen idee hoe het is als je overspannen bent. Ik heb het idee dat dat in een werksituatie toch wat anders ligt, maar dat is natuurlijk ook heel erg afhankelijk van de werkplek. Ik heb het wat dat betreft erg getroffen en krijg erg veel begrip en ze geven me de tijd die ik nodig heb. Dat scheelt al heel erg veel.

@ Petulan: In dit topic kun je zeker je verhaal kwijt. Ik vind het heel fijn om hier met mensen te kunnen praten die weten wat je bedoeld en hoe je je voelt. Lekker je hart luchten dus, doen wij ook.

**Geplaatst**: 27-11-08 14:21

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 27-11-08 14:21

Ik had het ook heel erg sterk dat mijn zus belangrijker was voor mijn vader dan mijn broer en ik.
Jaren later heb ik het er een keer met haar over gehad, het was een ontzettend emotioneel gesprek maar daarin werd wel duidelijk dat zij het verschrikkelijk vond en zich schuldig voelde dat zij als belangrijker werd gezien dan wij en daar heeft ze nu nog steeds problemen mee.
Het gesprek maakte onze band wel veel sterke en heviger dan al die jaren daarvoor.
Mijn vriend snapt me vaak juist op de momenten dat ik mezelf niet snap. Hij ziet me dan helemaal voor wie ik ben en niet hoe ik doe. Hij zie me veel beter en accepteert me veel beter dan ik mezelf.

School is net als werk apart als je zelf met problemen kampt.
Vooral leerlingen kunnen hard zijn en roddelen erg veel.
Ik weet dat ik anders ben dan de meeste leerlingen/mensen van mijn leeftijd. Dat ik een bepaalde iets heb meegekregen door mijn opvoeding. En dat is niet alleen negatief. Het maakt me ook volwassener en ook zelfverzekerder dat ik weet dat ik hier door heen ben gekomen, dat als ik dit aan kan dat ik alles aankan. Omdat ik altijd mezelf heb.

Het is verschrikkelijk dat je moeder zo doet. Ik herken het wel. Ik denk dat het ook te maken heeft met een bepaalde slachtofferrol van je moeder. Zolang zij het moeilijker heeft dan een ander hoeft ze er niks aan te doen omdat het zwaar is.
Het is pijnlijk als jij en je verdriet niet erkent worden! Ik weet het. Veel sterkte gewenst!

**Geplaatst**: 30-11-08 06:05

Geplaatst: 30-11-08 06:05

.

Laatst bijgewerkt door BarbaLala op 22-12-23 10:26, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-11-08 06:11

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 30-11-08 06:11

Ik zit ook alweer bijna 2 maanden thuis met een Burn out.... Verschrikkelijk. Een andere keer ga ik er even verder op in, maar weet nu dat dit topic er is.

**Geplaatst**: 30-11-08 08:59

Re: Meer mensen met burn out/overspannen?

Geplaatst: 30-11-08 08:59

@ Barbalala: Wat kan ik me goed voorstellen dat je een dip hebt. Ik vind het logisch dat je er vreselijk tegen op ziet dat je vriend misschien gaat afstuderen in het buitenland. Het voelt waarschijnlijk heel dubbel voor je, aan de ene kant gun je het hem echt, maar aan de andere kant kun je hem nu helemaal niet missen. Heel goed dat je hem een mail hebt gestuurd waarin je alles hebt verteld.

Met mij gaat het ook helemaal niet. Vrijdagmiddag nog op het laatste moment bij de huisarts geweest, omdat ik niet meer wist hoe ik het weekend door moest komen. Zag het echt helemaal niet meer zitten. Ik dacht dat ik het diepste punt onderhand achter de rug had, maar helaas. Ik heb nog weer andere medicijnen meegekregen om het weekend door te komen. Ik was daar eerst zelf niet zo voor, maar vrijdag vond ik het allemaal wel best. Door de medicijnen ben ik min of meer verdoofd, een beetje van de wereld. Maar ik vind het wel even prima zo. De huisarts had het zelfs even over de crisisopvang, maar dacht toch dat ik thuis bij mijn vriend beter af was. En dat was ik helemaal met hem eens.

Ik durfde eigenlijk mijn vriend ook niet vertellen van mijn doodsgedachten. Die zijn momenteel erger dan ooit en ik heb nog nooit zo het gevoel gehad niet meer voor mezelf in te staan als de afgelopen dagen. Ik rij sinds een paar dagen ook geen auto meer. Ik reageerde me echt af in de auto en het was echt onverantwoord. En nu met die medicijnen is het natuurlijk helemaal niet verstandig. Ik vind het moeilijk om dat aan mijn vriend te vertellen omdat ik bang ben dat hij zich heel erg zorgen gaat maken. Vrijdag is hij eerder uit zijn werk gekomen voor mij en maandag blijft hij in ieder geval ook thuis. Kan hij weer met me mee naar de huisarts en psycholoog. Daarbij vind ik het nu gewoon heel erg fijn dat hij bij me in de buurt is. Dat voelt vertrouwt en maakt me een beetje rustiger.

Heel veel sterkte Barbalala!
@ Klaasje: Welkom bij de club Ach gut

en ook heel veel sterkte