Sannens schreef:Gefeliciteerd met jullie baby’s Maliejane en Zebraatje! Wat een heftige bevalling heb jij gehad Zebraatje, hoe kijk je er zelf op terug?
Hier gister weer controle gehad bij de gynaecoloog vanwege mijn placenta previa op 34+2. Helaas geen verschuiving, maar wel een beetje een vreemd beeld aan de rand van de placenta. Gynaecoloog heeft uitgebreid gekeken en het belangrijkste is dat het geen vruchtwater is en dus onderdeel van de placenta, wat maakt dat de afstand placenta-baarmoedermond nog steeds 1-2 mm is.
Omdat ze niet weet wat het is wil ze over twee weken nog een keer kijken. Maar omdat ik wel behoefte had aan een plan en een knoop doorhakken is de aanvraag voor de keizersnede al wel gedaan. Mocht er een wonder gebeuren en er over 2 weken ineens wel genoeg afstand zijn, dan zal de keizersnede afgezegd worden. Maar ik heb daar dus geen vertrouwen in.
Natuurlijk balen, het liefste zou ik gewoon vaginaal bevallen. Maar ik heb er vrede mee dat dat niet gaat. Veiligheid van mij en mijn kind zijn het belangrijkste.
Alvast wat tips nu ik ervaring heb met een keizersnede 
gepland scheelt al een hoop, maar ook voor alle andere zwangeren, het kan immers altijd toch een keizersnede worden:
- neem met je man door waar alles ligt in de commode, berging, kelder etc. Dan hoef je niet telkens uit te leggen waar alles ligt. Of hij denkt dat iets op is, terwijl er nog een voorraad in bijv de kelderkast is.
- maak van te voren maaltijden klaar en vries die in. Wij zijn nu 6 dagen thuis. Nog niet gekookt. Of vriezer of eten meegebracht door ouders.
- in de vluchttas van je man een extra setje pyamabroek en boxer. Na een keizersnede wil je geen lage (onder)broek (drukt op je wond) of hoge strakke (onder)broek aan (duwt op je buik). Mannenboxer en pyjama of trainingsbroek zijn ideaal.
XladyX schreef:Eskimo kan me de stress goed voorstellen! Ik ga voor je duimen dat de kleine komt zoals verwacht en dat je dat een hele hoop stress scheelt! En de vluchttassen hadden we hier ook, gaf veel rust en dochter vond het fantastisch om haar tas uit te pakken bij oma toen ze daar heen was. Wij hebben haar in ons geval naar mijn moeder gebracht, die woont op loopafstand van ons huis, maar wel midden in de nacht. Toen we haar vroegen "wil je bij oma slapen?" (Wat ze 1x eerder heeft gedaan en fantastisch vond) Zei ze slaperig: neeee mijn bed is DAAR! Wijzend naar haar slaapkamer
moesten we erg hard om lachen.
Kleine spruit doet het fantastisch hier morgen alweer 4 weken, echt een top baby. Na onze dochter, reflux/huilbaby voor de eerste maanden, kon ik me niet voorstellen dat het ook zo kan zoals deze kleine man. Hij is wakker, tevreden en huilt weinig. Snachts rekt hij meestal 4-5 uur tussen voedingen waardoor we zelfs zelf aan slapen toekomen. En overdag elke 2-3 uur voeden. Borstvoeding gaat goed, hoewel ik nog steeds flinke overproductie heb dus regelmatig even kolven voor het slapen gaan is nodig anders kan ik niet prettig slapen en hij niet goed drinken snachts doordat er dan teveel spanning op zit. En natuurlijk af en toe flinke buikkrampen maar dat is meestal maar een paar uur en met een kussentje onder zijn beentjes, wat wandelen, wiegen en regelmatig infacol (aanrader, lijkt erop goed te werken hier) goed te doen. Volgende week hebben we een bruiloft en gaan we voor het eerst een dag weg. Spannend maar leuk!
Fijn XladyX dat het zo goed gaat!
Ons dochtertje is nu een week en een dag oud. En het gaat nu heel goed!
Op donderdagochtend is ze geboren en zaterdag mochten we naar huis vanuit het ziekenhuis.
De eerste dagen thuis waren moeilijk, intens, zwaar etc naast natuurlijk de geluk en liefde voor de baby.
Vanwege de keizersnede was ik op bed, behalve voor het toilet. Dus dat betekende dat mijn vriend alles moest doen: verschonen, voor mij zorgen, met baby lopen etc. En dat als nieuwe vader. Hij doet het echt geweldig 
. Op zaterdag hadden we alleen opstart van de kraamzorg en op zondag, maar een halve dag ivm teveel baby's en te weinig personeel. Daarnaast kreeg ons dochtertje moeite met aan happen aan de borst en wilde dus moeilijk drinken. Gelukkig wel veel hulp van familie gehad dat weekend. Zonder hun hadden we het niet gered. Ons dochter was al licht bij de geboorte en in dat weekend dus ook veel afgevallen. Bijna de kritieke 10% grens. Kortom we zaten er redelijk doorheen.
Op maandagochtend kwam echter de vaste kraamhulp voor de hele dagen en ook een lactatiekundige om te helpen bij de borstvoeding. Kraamhulp heeft alles weer op de rit gekregen. Dochtertje heeft voldoende zuigkracht, ik heb voldoende productie, maar grote tepels. Waardoor ze met haar kleine mondje moeite heeft. Ze raakt gefrustreerd of geeft dan juist op en valt in slaap. Ik ben dus gaan kolven en ze krijgt de melk via een flesje en daarnaast nog kunstvoeding indien de gekolfde melk niet voldoende is. Elke 3 uur kolven en voeden.
En sindsdien doet ze het echt super! Het is eten, slapen, volle luier. En dat de hele dag door. Maar af en toe wat langer wakker. Ze groeit ook heel goed en moeten soms zelfs stoppen met het flesje, omdat ze anders teveel drinkt. Precies na een week was ze weer terug op geboortegewicht.
Mijn herstel gaat ook goed. De eerste dagen echt heel rustig aan. Hele tijd op bed en alleen uit bed om naar de wc te gaan of te douchen. Op dag 5 ben ik voor het eerst even beneden geweest. En op dag 7 pas voor het eerst een luier verschoond en haar in het badje gedaan. Maar het rustig aan doen in het begin loont wel, want ik merk nu elke dag zoveel verschil in wat ik kan. elke dag eventjes beneden en steeds meer dingen doen met de baby. Maar het hakt er wel echt in zo'n keizersnede. Nu blijft de kunst om rustig te blijven doen en wel opbouwen.
Geplaatst: 12-11-24 09:36 
. Nu heb ik wel een zus hier wonen, maar heeft zelf 3 kleine kids en wil het liefst dat ik ons zoontje wakker maak en naar haar toe breng. Maar dat zie ik ook niet zo zitten, ik weet dat hij dan heel hard gaat huilen want hij heeft geen idee waarom we hem 's nachts wakker maken en hem in een ander huis achterlaten... Terwijl ik in de volle stress mijn weeen wegpuf. Alleen die gedachte breekt mijn hart al. Bovendien zijn zij ook weg met kerst. Gelukkig heb ik dus wel hele lieve buren, het is even niet anders... En mijn lieve schoonouders uit het buitenland komen ook over tijdens mijn uitgerekende datum, voor het geval het dan gebeurd. Maar die zijn er maar een weekje, gaan met kerst weer terug. Dus ik ga sowieso aan de verloskundige vragen (indien mogelijk) of ik rond mijn 40 weken gestript mag worden. 
, mijn zoontje is gek op hun. Maar ik wil ook rekening houden met alle worst case scenarios en daarop goed voorbereid zijn, en dat is dus met name als de bevalling 's nachts begint of rond kerst. Maar voor nu inderdaad even investeren in de band met de buurtjes! Dat zijn echt toppers dat ze willen helpen. 
gelukkig gaat het nu goed met jullie beide. Geniet ervan!