Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
mvdende schreef:Relaxed schreef:Ik vind werk dan ook iets anders dan in een winkel lopen.. En hier wordt door sommigen gedaan alsof winkelen de 1e levensbehoefte is
Mijn manager is vandaag weer op het werk nadat hij al 5 weken thuis zat met Corona, hij heeft letterlijk 2 jassen uitgedaan, 8 kilo kwijt en hij proeft nog niks. Hij heeft 5-7 dagen meer dan 40 graden koorts gehad. Echt bizar om hem nu zo te zien
Boodschappen winkelen is inderdaad een 1e levensbehoefte!
Als héél erg moeilijk doen wat betreft boodschappen thuis laten bezorgen niet nodig is, dan liever niet.
Daarnaast zie maar eens op dit moment een bezorgmoment te krijgen voor morgen.....
En ik wilde gisteren aardappelen eten, maar die waren verrot. Dus iets anders uit de voorraad moeten pakken. Die is aardig leeg. Red het nog wel 1 a 2 dagen, maar daarna heb ik echt een probleem.
rien10 schreef:Volgens mij legt ze heel eerlijk uit hoe haar gevoel werkt, ze heeft er heel veel moeite mee, en dan lucht ze even haar hart in dit topic. Dat is toch prima.
Soms denk je "waar gaat dit over?" maar we zitten niet allemaal hetzelfde in elkaar. Wat ik totaal onbelangrijk vind, vind een ander misschien heel zwaar wegen.
besita schreef:rien10 schreef:Volgens mij legt ze heel eerlijk uit hoe haar gevoel werkt, ze heeft er heel veel moeite mee, en dan lucht ze even haar hart in dit topic. Dat is toch prima.
Soms denk je "waar gaat dit over?" maar we zitten niet allemaal hetzelfde in elkaar. Wat ik totaal onbelangrijk vind, vind een ander misschien heel zwaar wegen.
Inderdaad![]()
Corona brengt ons dichter bij elkaar ,toch ? Zorg voor elkaar ,toch ?
purny schreef:Ik leef ook echt niet elke week op een pizza en een blik soep hoor, ik heb dat alleen voor noodgevallen in huis.
_Cathalijne schreef:Ik denk dat ik dat nog het vervelendse vind van de hele crisis op dit moment. Dat niks gewoon even kan, maar dat zowat alles uitgeplanned moet worden. Bij alles is het eerst nadenken: Kan ik nu boodschappen doen. Gaat het niet druk zijn, heb ik al mijn zaken bij me. En tijdens het boodschappen --> kom ik niet in iemand ander's zijn ruimte, of komt iemand anders in mijn ruimte (waardoor je spontaan 1,5 meter naar achter springt, en prompt in iemand anders zijn/haar 1,5 meter zone beland)
Normaal plakband of cadeaupapier op loop ik even naar de action (als ik studeer dan, bij mijn ouders is de dichtstbijzijnde action 10km verderop), nu is dat allemaal zorgvuldig uitplannen. Sta je daar.. wagentje verplicht, crap muntje vergeten, terug naar huis. En uiteraard in de greater scheme of things is het maar heel weinig, en mag ik mij van geluk prijzen dat ik, en iedereen in mijn cirkel nog allemaal gezond is, maar ik merk dat mijn brein enorm moe wordt van het constante alles uitplannen, en het in constante staat van paraatheid zijn als je buiten huis bent.
En ja soms leidt dit alles tot enorme frustraties. Deze week moet ik terug naar België voor mijn studie (volgende week examen + een aantal practica). Voor zover begrepen mag de quarantaine onderbroken worden voor essentiële zaken voor de reis--> in dit geval dus onderwijs. Thuis bij mijn ouders zitten we al min of meer in quarantaine, toch zou ik bij aankomst in België ook weer in quarantaine moeten.
Hypothetische situatie (want op het moment heb ik alles nog goed voor elkaar): Frustratie... Ik heb zin in brownies/papier is op/pennen zijn leeg oid --> maar ik zou mijn quarantaine niet mogen onderbreken voor "funshoppen". oke papier is wellicht nog noodzakelijk, maar in principe kun je ook op blanco A4 schrijven en heb je niet perse lijntjes papier nodig, maar op dat moment is de frustratie wel dusdanig groot --> al mijn aantekeningen zijn op lijnjes papier, dus het staat niet om het opeens op lege A4 vellen te doen (brein houdt van regelmaat voor het leren voor examens), dus dan moet ik de aantekeningen later opnieuw maken, wat nog meer tijd kost (en tijd is naar de examens toe al zo schaars).
En dan kan mij verteld worden dat ik het op blanco papier kan schrijven, maar voor mijn brein zijn er 2 opties. Of alles op lijntjes, of alles op blanco papier, maar we gaan niet halverwege wisselen, daar irriteer ik me vervolgens weer mateloos aan bij het instuderen van de materie waardoor het instuderen finaal ook weer minder effectief is![]()
Kortom iets wat heel banaal lijkt voor de 1 kan voor de ander voor enorme frustraties zorgen. En zoals ik al zei in "the greater scheme of things" zijn het maar kleine zaken, maar toch kan het op persoonlijk level heel veel frustratie opleveren. En waar ik mij op heel veel fronten prima aan kan passen aan de huidige situatie, merk ik ook dat er bepaalde kleine zaken zijn waar ik controle over kan houden heel belangrijk zijn (terug naar de hypothetische lijntjes-papier situatie). Verlies ik dan ook nog eens de controle over zoiets banaals als mijn keuze voor papier, dan kan dat leiden tot buiten-proportionele frustraties.
IMANDRA schreef:Maar mvdende, als een bezorgmoment voor morgen niet mogelijk is, en je houdt het nog wel twee dagen uit... Dan zou je toch dus nog morgen en overmogen uit kunnen houden, de dag erna desnoods een keer iets afhalen qua eten, en bezorgmoment de dag daarop plannen? (je zegt immers niet dat het in de dagen erna niet kan). Of vrienden die een boodschappenpakket voor je deur zetten? Hoef je geen contact mee te hebben, kan allemaal digitaal en dat ze het dan even voor je voordeur zetten en aanbellen. Heb vaak het idee dat jij heel erg in problemen ipv oplossingen denkt, maar misschien is dat enkel perceptie.
Palmera schreef:Ik begrijp MvdEnde prima! Het is hoogs storend als je gewend bent zelfstandig te zijn en je benodigdheden (ook plakband) gewoon even vlot te kunnen halen, en dan mag dat niet meer!
Ik heb twee maanden lockdown gehad, alleen winkels met eerste levensbehoeften mochten open zijn, en ik kon dus bv geeneens sokken halen!
En wie zegt "pizza's en blikken soep", nee dus. Als ik al niet lekker ben ga ik geen fabrieksvoer eten, dat doe ik sowieso niet, ik kan uitstekende soep maken en dat is veel gezonder zodat ik vlotter op de been ben. En bezorgen zou ik ook niet aan doen vanwege de prijs. Kom op zeg, 7 euro voor een maaltijd.In een restaurant, prima, maar niet thuis.
En nee, het is niet leuk anderen voor je karretje te moeten spannen, ik zou het daar ook heel moeilijk mee hebben en dat dus niet doen, pas als ik een dwarslaesie ofzoiets heb.
Relaxed schreef:Maar Palmera, die vanzelfsprekendheid is toch voor iedereen weg? Het is maar hoe je ermee omgaat. En dan dat geklaag en geneuzel hier steeds omdat je niet naar een winkel kan helpt niet erg..
Ik ben ook alleen, zit ook veel alleen thuis, waar ik voorheen vaak lekker weg ging. Maar ik klaag er niet steeds over bij iedereen die het maar horen wil.
Palmera schreef:Relaxed schreef:Maar Palmera, die vanzelfsprekendheid is toch voor iedereen weg? Het is maar hoe je ermee omgaat. En dan dat geklaag en geneuzel hier steeds omdat je niet naar een winkel kan helpt niet erg..
Ik ben ook alleen, zit ook veel alleen thuis, waar ik voorheen vaak lekker weg ging. Maar ik klaag er niet steeds over bij iedereen die het maar horen wil.
Ik begrijp heel goed dat men steeds meer klaagt. Het duurt namelijk veel te lang zonder resultaat te zien.
Je kunt niet van gezonde mensen verwachten dat ze hun leven stop zetten, hun bedrijf failliet zien gaan en zichzelf opsluiten zónder te mopperen.
Ik snap de protesten heel goed, en verbaas me nog over de rust.
Palmera schreef:Relaxed schreef:Maar Palmera, die vanzelfsprekendheid is toch voor iedereen weg? Het is maar hoe je ermee omgaat. En dan dat geklaag en geneuzel hier steeds omdat je niet naar een winkel kan helpt niet erg..
Ik ben ook alleen, zit ook veel alleen thuis, waar ik voorheen vaak lekker weg ging. Maar ik klaag er niet steeds over bij iedereen die het maar horen wil.
Ik begrijp heel goed dat men steeds meer klaagt. Het duurt namelijk veel te lang zonder resultaat te zien.
Je kunt niet van gezonde mensen verwachten dat ze hun leven stop zetten, hun bedrijf failliet zien gaan en zichzelf opsluiten zónder te mopperen.
Ik snap de protesten heel goed, en verbaas me nog over de rust.
Palmera schreef:Ik zeg niet dat er iets bereikt word. Maar ik begrijp, en ik ben ALLES kwijtgeraakt door corona en als kerngezond mens, de woede zeer goed.
Zeker omdat alle maatregelen tot dusverre alleen maar meer ellende brengen.