Bokt.nl

pateeke schreef:

Je hebt bij je eerste depressie na 3 maanden hulp gekregen die jou goed heeft gedaan. Nu ben je al 7 maanden depressief en ik lees in je verhaal dat je nog geen hulp hebt. Wat maakt dat je momenteel geen hulp hebt?
Wat wil je zelf?
Veel goede moed in elk geval!

CalipsoLover schreef:

pateeke schreef:

Je hebt bij je eerste depressie na 3 maanden hulp gekregen die jou goed heeft gedaan. Nu ben je al 7 maanden depressief en ik lees in je verhaal dat je nog geen hulp hebt. Wat maakt dat je momenteel geen hulp hebt?
Wat wil je zelf?
Veel goede moed in elk geval!

Denk dat ik mijn moeder het financieel niet echt wil belasten, het is zoals de meeste wel weten echt niet goedkoop. Ben ook gewoon bang voor de reactie's van andere en mijn familie. Ik wil er gewoon zelf kunnen uitkomen...

MentjesMusic schreef:

Kost wel geld hoor, zoiezo 385,- eigen risico. En ook nog iets van eigen bijdrage. Maar misschien als je dit alleen doet vanuit geestelijke gezondheidsinstanties en niet bij particuliere praktijken.

Nynkefleur schreef:

Hee, mag ik me ook even hier melden?

Om het kort te houden;

Op de middelbare school heel erg gepest, hier veel angst aan overgehouden en sinds dien al jaren last een depressie. Onlangs de diagnose ADD en borderline gehad
Ik heb verschillende keren bij de crisisdienst en de hap gezeten en ik had therapie. Maar ik ga niet meer en ik weet niet waarom. Ze hebben me een mailtje gestuurd maar het deed me vrij weinig. De vrienden waarmee ik alles kon bespreken heb ik laten gaan, ik was niet echt meer een deel van de groep en werd voor het grootste deel genegeerd. Of ik zorgde voor een discussie. Ik heb niet echt het idee dat ik nog iemand heb en ik had verwacht dat het me onwijs veel zou doen, vooral omdat ik uit alle groepsgesprekken ben gestapt en niemand, maar dan ook niemand mij een berichtje gestuurd heeft. Het doet me niks en hierdoor weet ik dat ik weer heel laag zit.

Ik twijfel of ik de psych maar weer moet berichten, ik heb nooit echt een klik met hem gehad.

Zo, mijn ei is hierbij kwijt. Pfoe.

coldsummers schreef:

Ik ben zo bang voor aankomende dinsdag, systeemgesprek met mn ouders en de psycholoog en psychiater...

coldsummers schreef:

Babootje, ik heb dinsdag pas de eerste. En ik denkt dat het maar 1 systeemgesprek is. Ik heb echt geen idee, zoveel zenuwen.

Adamootje schreef:

MentjesMusic schreef:

Kost wel geld hoor, zoiezo 385,- eigen risico. En ook nog iets van eigen bijdrage. Maar misschien als je dit alleen doet vanuit geestelijke gezondheidsinstanties en niet bij particuliere praktijken.

Eigen bijdrage hoef je niet meer te betalen in Nederland, alleen eigen risico!

Ik heb voor aankomende maandag een afspraak gepland staan bij de huisarts om me door te verwijzen naar een andere psycholoog. De psych waar ik eerst zat was mijn eerste afspraak vergeten. Hij heeft daarna weinig moeite gedaan om contact met me op te zoeken. Ik heb dus niet zo'n goed gevoel bij deze man.

Vandaag voelde ik me weer wat poedersuiker. Hoorde vandaag ook weer dat ik een onvoldoende (5,3) voor mijn tentamen gehaald heb, waar ik wel heel hard voor geleerd had. Net mijn hele leven omgegooid om deze studie te gaan doen en dan lukt het me gewoon niet... Ik baal echt gewoon...

Babootje schreef:

Jeetje meid wat zwaar. Zoek wel hulp; je hebt t nodig. En vraag een andere (net zo lang tot je iemand hebt waarbij het wel klikt) Ik dat laatste zo belangrijk. Mijn ervaring is dat er zo'n groot verschil in zit.
Van sommigen begrijp ik echt niet waarom ze dat beroep hebben uberhaupt hebben gekozen, eerlijk gezegd.
En met diagnoses weet ik het ook allemaal niet. Het loopt soms zo in elkaar over. Borderline, ASS, AD(H)D. Het overlapt elkaar allemaal voor een deel, zodat het best moeilijk is om echt goede hulp te krijgen.
Het is wel zaak dat je een klik hebt met je behandelaar, want het vertrouwen moet er wel zijn.
En het is ook nodig dat je je vriendschappen weer herstelt. Ook al voel je er niks bij, als je open en eerlijk bent over wat er met je aan de hand is kunnen ze je toch beter begrijpen en ben je niet helemaal alleen.

Nynkefleur schreef:

ik weet dat ik hulp nodig heb.. maar die stap er naar toe valt me ( alweer ) erg zwaar. Soms heb ik geen zin in hulp.
Ik ga nu een mailtje sturen naar mn psych en dan zie ik wel.
Ik denk niet dat ik het contact met mn 'vrienden'groep ga herstellen, ik heb nog steeds niks gehoord en als menig ander uit het gesprek stapt om wat voor reden dan ook dan appt iedereen die persoon gelijk. ik ben gewoon niet belangrijk genoeg voor ze en dat is oke.. ik heb gelukkig nog een paar meiden met wie ik goed om ga op stal.

Joolien schreef:

CalipsoLover schreef:

Je hebt bij je eerste depressie na 3 maanden hulp gekregen die jou goed heeft gedaan. Nu ben je al 7 maanden depressief en ik lees in je verhaal dat je nog geen hulp hebt. Wat maakt dat je momenteel geen hulp hebt?
Wat wil je zelf?
Veel goede moed in elk geval!

Denk dat ik mijn moeder het financieel niet echt wil belasten, het is zoals de meeste wel weten echt niet goedkoop. Ben ook gewoon bang voor de reactie's van andere en mijn familie. Ik wil er gewoon zelf kunnen uitkomen...

Sidera schreef:

Hmmm als je eigenlijk geen hulp nog wil en/of kan betalen helpen wat anderen dingen misschien ook een beetje (ligt er ook echt aan hoe slecht je je al voelt)
Ik ben nu - eigenlijk door heel andere reden - bezig met een routine waar ik me verrassend goed onder voel.
1. Elke dag vroeg op staan op dezelfde tijd. Als ik 's avonds vroeger of later moe ben betekent dat dus alleen langer of korter slaap maar wel iig de wekker zetten om dezelfde tijd. Na een week klote wakker worden gaat het nu echt goed.
2. Dan meteen fruit eten. Ik doe het altijd in een shake omdat ik eten 's ochtends vroeg niet zo weg krijg en even tijdelijk ook proteine poeder aan mn eten toevoeg.
3. 4x per week sporten. Hoeft helemaal niet bij de sportschool, download een hardloop app op je telefoon en gaan. Voel je je echt te poedersuiker is er een 7 minute work out waar ik dan soms nog wel de energie voor kan opbrengen (google 7 minute work-out)

Heb dit nu een tijd gedaan en voel me echt zo veel beter (terwijl dat helemaal het doel niet echt was), uiteraard het beste icm met psycholoog en het aanpakken van je problemen maar ook zonder doet het bij mij al goed. Toen ik er weer 2 dagen uit schoot merkte ik het gelijk aan mn state of well-being.

MachoPablo schreef:

Hoe gaat het met iedereen

Babootje schreef:

@Nynke, weet dat vriendengroepje ook wat er met je aan de hand is. Heb je het kunnen uitleggen hoe je je voelt. Dat kan een wereld van verschil maken.
Ik herken het ook wel wat je zegt. Het gevoel van niet belangrijk genoeg gevonden te worden door je vrienden. Maar ligt zoals Pateeke zegt vaak heel erg anders. Je loopt in de val van je eigen verwachtingspatroon en als je maar vaak genoeg tegen jezelf zegt dat je niet de moeite waard bent ga je het zelf ook geloven. En dan ga je jezelf ook zo gedragen.
Het leven gaat snel, iedereen heeft het druk, druk, druk en als je niet van jezelf laat horen en gaat afwachten tot je een keer wat van anderen hoort, hoor je vaak ook niets meer. Hoe meer je anderen geeft, hoe meer je terug krijgt. Vriendschappen moet je onderhouden. Van beide kanten. Maar dat moet wel een beetje in je zitten. Als dat niet in je zit, kun je dat wel leren, bijvoorbeeld door cognitieve gedragstherapie of diagnostische gedragstherapie. Naar de psych is in ieder geval een goede eerste stap.