Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-01-13 23:22

Geplaatst: 25-01-13 23:22

Liesje1611 schreef:
Oh. Ik geloof dat ik mijn topic heb gevonden.

Sorry dat ik zo binnen kom vallen, maar ik voel me door mijn omgeving en mijn ouders heel erg onbegrepen en nogal 'alleen op de wereld'. Misschien dat een leeg vakje waarin ik kan typen me wel 'begrijpt'.

Morgen moet ik voor het eerst met een vertrouwenspersoon gaan praten van school, maar waarschijnlijk gaat hij mij doorsturen naar een psycholoog of wat dan ook. Ik ben 17 en mijn leventje was altijd veilig, tot ong. 6 maanden geleden, door die ene kl*te ervaring die mijn hele wereld op zn kop heeft gezet.
Ik voel me depressief, wil mn bed 's morgens niet uit, ik voel alsof ik niet meer in mijn eigen lijf, mijn eigen huid zit. Alles wat ik wel doe of moet doen (school bijv.) voelt onwerkelijk, alsof ik het niet echt lééf. Ik wil niks meer en ik kan niks meer en ik voel me een incompleet mens.

Beschouw dit bericht eventueel maar als onzichtbaar, maar ik moest gewoon even schrijven ofzo.

Na mijn eerste en laatste post heb ik even niet meer gereageerd.. ik moet as maandag op school mijn nachtmerrie onder ogen komen, iemand die lang mijn beste vriend was maar later met één fout mijn leven verwoestte. Het leek nog zo ver weg, krabbelde langzaam omhoog. Nu zijn het nog maar uren tot maandag en ik ben zo doodsbang om weer in dat gat te vallen waar ik wanhopig uit probeer te klimmen..
Ik heb een paar gesprekken gehad met de leerlingbegleider op school, en mijn vriend die er alles aan doet om me er doorheen te slepen. Maar god ik heb me nog nooit zo bang, alleen en klein gevoeld, zo onstabiel..

**Geplaatst**: 26-01-13 00:59

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 26-01-13 00:59

Maandag mag ik voor de 2de keer naar de Psycholoog. Ik zie er best tegen op.
Dat omdat het een man is. Ik praat eigenlijk niet zo makkelijk met mannen. Maar omdat ik mijn intake ook gedaan heb met een man (en dat ging eigenlijk best goed) denk ik dat hij een eerlijke kans verdiend, hoewel ik het vreselijk vind.

Ik ga er naar toe omdat mijn HA mij dat adviseert. Ik ben aan het afbouwen met de Seroquel. En volgens mij HA zou een psycholoog mij goed kunnen helpen. Aangezien ik langzaam aan mijn ware gevoelens weer terug ga krijgen. Die al 6 jaar afgevlakt zijn door de Seroquel. Daar moet ik mee leren omgaan.

Liever had ik het niet gedaan. Omdat ik bang ben dat ik mij nog rottiger ga voelen dan ik al doe (ivm het afbouwen) aangezien ze toch willen weten waar sommige gedachten/acties vandaan komen. En dan zouden ze dus weer in mijn verleden moeten spitten.
Ik zie er vreselijk tegen op. En ben de hele week al bezig met het gesprek van Maandag.
Mijn eerste gesprek ging vooral heel moeizaam. Ik durfde niets te zeggen. En was voornamelijk alleen maar aan het antwoorden op zijn vragen.

Herkent iemand dat?

**Geplaatst**: 26-01-13 13:38

Geplaatst: 26-01-13 13:38

*Naam*: Klopt ik zou kunnen vragen om een vrouw. Maar ik ben daar te schijterig voor

Het heeft bij mij echt tijd nodig. En dat heb ik hem ook wel gezegd. Hij zei mij daarmee te helpen. Op zich is het ook wel een goede leer. Om ook een man te leren vertrouwen. Het voelt alleen een beetje gek. Hij is misschien 6 jaar ouder als ik. Daar kwam ik achter toen ik facebook ging checken. Eigenlijk had ik dat helemaal niet moeten doen.

Maar ik wist dus van te voren met wie ik een gesprek had. En ging mij daar dan ook druk over maken. Ongewild rampsenario`s bedenken. Krampachtig proberen te verzinnen welke smoes ik kan gebruiken om maar niet te hoeven gaan. Maar goed. Aan de andere kant, hij zit daar om mensen te helpen. En ik mag geen vooroordeel hebben. Hij heeft bij het eerste gesprek meermaals aangegeven dat hij mij wil helpen met welk probleem dan ook. Dus ik denk dat ik hem het voordeel van de twijfel moet geven. En voor mij een goede leer om zo in te zien dat ook mannen te vertrouwen zijn.

Ik ben blij voor je dat je je een stukje rustiger voelt nu je je vriend gesproken hebt. Probeer een rustig moment uit te zoeken om je scriptie af te maken. Doe eerst eens iets ontspannends en ga er dan aan beginnen. Dat werkt bij mij tenminste vrij goed. :(:)

Liesje: Heel veel sterkte maandag. :(:)

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:29, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 26-01-13 14:04

Geplaatst: 26-01-13 14:04

Dat is zeker waar. Dankjewel.

Heb je een hond *NAaam*? Ik ga altijd lekker even een eind met de honden lopen. Of ik ga een filmpje kijken. Of zet ontspannende muziek op. En ga daarna beginnen aan iets waar ik mijn koppie voor moet gebruiken. Het werkt bij mij erg goed.

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:29, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 29-01-13 18:29

Geplaatst: 29-01-13 18:29

Hoe gaat het hier?

**Geplaatst**: 30-01-13 12:26

Geplaatst: 30-01-13 12:26

Waar ga je stage lopen *Naam*?
En balen van je paardje :(:)

Hier weer een dip. Ben nu de 2e week ingegaan van lichttherapie. Zat vandaag te huilen achter de lampen. Heb er ook een EFT-oefening op losgelaten dus het gaf met wel even de ruimte.
Verder heeft mijn paardje boxrust vanwege een blessure aan de diepere buiger rechtsachter. Ga nu 3x per dag koelen. Voelt wel fijn om bij hem te zijn alleen is het wel geestelijk wel zwaar. Probeer tussendoor wel te slapen want ben behoorlijk moe maar dat schiet er soms ook wel weer even bij in.

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:29, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 30-01-13 13:15

Geplaatst: 30-01-13 13:15

Wat vervelend van jullie paarden!

@*Naam*: Met mij gaat het nog niet zo goed, de afgelopen dagen echt een hele diepe dip, ging erg slecht maar ik ben er weer een beetje uit aan het krabbelen denk ik.

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:29, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 30-01-13 16:04

Geplaatst: 30-01-13 16:04

Ja ik heb genoeg hulp, daar zou het niet aan moeten liggen. Ik word alleen zo wanhopig van mijn toestand, alleen maar depressieve en psychotische klachten die elkaar afwisselen. Zo heb ik er gewoon geen zin meer in.

**Geplaatst**: 30-01-13 16:30

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 16:30

Wat zijn de gevolgen als je je tentamen niet maakt?

**Geplaatst**: 30-01-13 17:30

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 17:30

Oke. Tsja, ik zou doen wat jij denkt dat je aan kunt. Als je het niet ziet zitten en de lessen 's avonds zijn belangrijker is het misschien beter om dat te doen.

**Geplaatst**: 30-01-13 18:23

Geplaatst: 30-01-13 18:23

Wat balen dat het bij jullie toch nog niet echt goed gaat.

*Naam*, Wat fijn dat je over 2 weken je nieuwe stage mag starten! Kan me voorstellen dat je daar zin in hebt.

Een fijn iets om naar uit te kijken.

Miranda40, Licht therapie wat moet ik mij daarbij voorstellen? Wel enorm balen dat het net even niet lekker ging. En dan heb je ook nog een paard met een blessure wat je ook niet in je koude kleren gaat zitten natuurlijk... Tussen door wat rust pakken lijkt mij idd wel goed om te doen.

Jorine, Ik hoop dat je snel van je depressieve en psychotische klachten af bent. Ik kan me voorstellen dat je daar echt moe van word. En dat je geen zin meer hebt. Maar blijf vooruit kijken. :(:)

Hier gaat het eigenlijk best goed. Althans na een vreselijke rotnacht van piekeren en malen. En een buikpijn aanval heb ik vanacht de klok nog half 6 zien worden. Om 9 uur ben ik er uit gegaan omdat ik Fysio therapie had vanmorgen. Daar kreeg ik groen licht om meer te mogen bewegen ( ik heb een enkel blessure wat al een half jaar speelt ), ik mag eindelijk weer RUSTIG beginnen met de Agility trainingen met mijn hond.

Dus ik ben eigenlijk heel blij.!

Afgelopen Maandag had ik mijn 2de gesprek met mn psycholoog. Vreselijk spannend vond ik dat. Ik had die nacht amper geslapen. En ik had dat gesprek smiddags pas om half 4. Dus de hele dag nog de tijd gehad mezelf gek te maken. Ik had het koud, trilde als een gek, Was misselijk, en ging zowat van mn stokkie van de spanning. Man man man wat kan een mens zich gek maken zeg. Dat sloeg werkelijk nergens op. Maar toch gebeurde het.

Eenmaal daar binnen vertelde hij dat het gebouw steeds wat trilde omdat ze daarvoor aan het bouwen zijn. En steeds als het trilde zei hij: Voelde je dat? Euhh nee. Nou ja het trilde wel want je zag het beeldscherm van zn PC helemaal heen en weer gaan. Maar ik voelde niets. Wss kwam dat omdat ik zelf al zo trilde en gespannen was dat me dat helemaal niet opviel of zo.

Uiteindelijk hebben we het behandelplan gesproken en heeft hij wat dingen uitgelegd. Dus geen moeilijke onderwerpen dit keer.

Voor de volgende keer moet ik iets van mijn eerdere VERS training weer naar boven halen. En een situatie pakken en dat dan beschrijven met de ijkpan methode. Om zo iig een onderwerp te hebben om over te praten. Aangezien ik niet zo makkelijk dingen zelf vertel. Is het voor hem natuurlijk ook best wel lastig om een gesprek te beginnen. Dat snap ik dan ook nog wel. Nou ja we zullen zien voor de volgende keer. Hoop dat ik dan tenminste niet zo vreselijk nerveus ben. Wat dit sloeg echt werkelijk nergens op.

**Geplaatst**: 30-01-13 18:40

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 18:40

Ik herken dat wel, jezelf zoooo gek maken en zo nerveus zijn. Het gaat over naar mate je meer gesprekken hebt gehad

**Geplaatst**: 30-01-13 19:51

Geplaatst: 30-01-13 19:51

_Jorine schreef:
Ik herken dat wel, jezelf zoooo gek maken en zo nerveus zijn. Het gaat over naar mate je meer gesprekken hebt gehad

Klopt dat is ook zo hoor. Ik heb al meerdere therapeuten gehad. Maar eigenlijk nooit een man. En ik ben eigenlijk niet zo dat ik snel met een man zou praten. Maar ja daar heeft hij natuurlijk weinig aan. Hij krijgt mij toe gewezen als client. En ik hem als psycholoog. Was toen vergeten aan te geven dat ik graag een vrouw wilde.
En nu vind ik dat iedereen een eerlijke kans verdiend. Dus we gaan er maar gewoon voor. Maar ik vind het wel lastig.

**Geplaatst**: 30-01-13 20:11

Geplaatst: 30-01-13 20:11

Hoi Hoi,

ik lees dat er mensen zijn waar het wat beter mee gaat: wat fijn voor jullie en ik hoop dat het zo blijft of nog beter wordt.
Voor degenen waar het minder goed mee gaat: :(:)

en sterkte...
voor de geblesseerde paardjes en hun eigenaren ook :(:)

en sterkte...

Hier gaat het psychisch gezien met mij heel goed, dankzij de paroxetine...maar op lichamelijk vlak weer minder...
Had al een week enorm last van mn nek en sinds vrijdag trok dit door naar mijn arm...de pijn en tintelingen werden steeds erger. Hierop besloten om gisteren toch maar naar de huisarts te gaan, antwoord van de huisarts was: hoogst waarschijnlijk heb je een nekhernia...waarop ik vroeg of fysiotherapie kon helpen en daar was het antwoord op: een fysio zou je niet willen behandelen gezien je tintelingen hebt in je arm, het enige wat je kan is rustig aan doen en pijnstillers nemen. dus met dat advies ging ik naar huis...
Maar omdat ik toch de gok wilde wagen toch maar mn fysio gemaild met de vraag of hij tips/adviezen had en of hij evt wilde behandelen en hierop kreeg ik een half uur later een telefoontje om een afspraak te maken.
Om 18 uur vandaag kon ik terecht en nu blijkt dat ik helemaal geen hernia heb in mijn nek en de stand dus op 1 hernia (in mn rug) blijft, ik heb nu wel een thoracic outlet syndrome , http://www.schoudernetwerk.nl/index.php ... subpage=54 , en fysio kan dit dus wel behandelen. ik ben dus enorm opgelucht en blij dat ik toch naar de fysio ging...

**Geplaatst**: 30-01-13 20:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 20:35

Hè, wat vervelend Lammie! Wel prettig dat het te behandelen is! En fijn dat het psychisch goed gaat.

Dhani, ik was ook zo zenuwachtig toen ik voor het eerst een man als therapeut kreeg. Ik praat ook liever met vrouwen, maar nu ik eenmaal met deze therapeut gesprekken heb vind ik dit ook wel fijn omdat hij wat nuchterder is ofzo, dan vrouwen.

**Geplaatst**: 30-01-13 21:42

Geplaatst: 30-01-13 21:42

Lammie wat vervelend zeg. Maar op zich goed nieuws dat je geen nekhernia hebt. En dat dit tenminste te behandelen is.

Jorine, Ja ik merk idd ook wel dat deze man iig wat nuchterder is idd. EN wat heel fijn is. Hij blijft niet zo lang stil als ik stil val. :')

Ik kan zooo niet tegen die stiltes, en als ik even niets weet te zeggen blijven de meesten ook zo lang stil tot je zelf weer gaat praten. Dat doet deze niet gelukkig.

*Naam*, oef dat is ook spannend. heb je ze allebei te gelijk? Of moet je naar 2 aparte afspraken? Ik ben ook benieuwd hoe het jou vergaat bij dat gesprek.
Ik heb in het verleden ook een man als psychiater gehad. Maar daar hoefde ik niet zo veel mee te bespreken. Die had ik alleen voor de pillen zodat ik kon vertellen hoe het ging. Maar verder dan dat kwamen we niet gelukkig

Oef je tentamen. Succes morgen! Ik hoop dat je hem haalt.

Weet iemand trouwens wat Senior psychiatrisch verpleegkundige inhoud? Op google kom ik alleen maar Sociaal psychiatrisch verpleegkundige tegen

**Geplaatst**: 30-01-13 22:42

Geplaatst: 30-01-13 22:42

Dhani schreef:
Jorine, Ja ik merk idd ook wel dat deze man iig wat nuchterder is idd. EN wat heel fijn is. Hij blijft niet zo lang stil als ik stil val. Ik kan zooo niet tegen die stiltes, en als ik even niets weet te zeggen blijven de meesten ook zo lang stil tot je zelf weer gaat praten. Dat doet deze niet gelukkig.

Ja inderdaad, dat herken ik wel. Mijn vorige therapeute kon voor mijn gevoel wel een kwartier stil zijn. Zeker na moeilijke onderwerpen bleef ze lang stil, waarschijnlijk om mij na te laten denken maar bij mij eindigde dat altijd in dissocieren en dan was ik nog verder van huis.

Citaat:
Weet iemand trouwens wat Senior psychiatrisch verpleegkundige inhoud? Op google kom ik alleen maar Sociaal psychiatrisch verpleegkundige tegen

Nee, dat ken ik niet

Krijg jij dat?

**Geplaatst**: 30-01-13 22:45

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 22:45

wat fijn dat het zo goed gaat met jullie

ik zie heel erg op tegen een maandag want dan heb ik een gesprek op school met me moeder en die vrouw die thuis komt en nog een paar van school maar ik hoef er niet bij te zij ,naar ik ga wel om dat het wel over mijn gaat en ik benieuwd bent wat ze gaan zeggen

**Geplaatst**: 30-01-13 23:01

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 23:01

Komt vast goed Lovelady!

**Geplaatst**: 30-01-13 23:41

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-01-13 23:41

dank jullie wel

ik heb plekjes op me voorhooft en die krab ik open en iedereen die vraag wat het is word je ook niet goed van maar gelukkig morgen stage

**Geplaatst**: 31-01-13 00:27

Geplaatst: 31-01-13 00:27

Jorine, Die stiltes zijn vreselijk! Idd meestal in de moeilijke gesprekken. En die tijd duurt voor je gevoel echt minuten! Ik denk idd ook dat ze het doen zodat je kan nadenken. Nou dat gebeurd bij mij ook wel! Mijn hoofd ploft zowat uit elkaar dan. Eigenlijk moet je dan antwoorden, maar in je hoofd ben je dan je antwoord zo aan het draaien zodat je bijvoorbeeld bepaalde woorden niet hoeft te zeggen. Of je je schaamt voor je antwoord. Tenminste dat heb ik heel erg. Lastig een mensen brein! Alleen weten hun allemaal hoe die werkt en daarom blijven ze ook stil denk ik.

Klopt ik las op mn behandelplan dat hij een Senior psychiatrisch verpleegkundige is. Maar ik kan er niets over vinden. Enkel vacature`s voor deze functie -O-

*naam*, Ohh gelukkig. Het zou wat zijn zeg dat je die 2 in 2 gesprek hebt. Man dan heb je 4 ogen die door je heen boren. Brrrrr moet er niet aan denken :')

Nou ik ben juist bezig met het afbouwen van die troep. Voor mij geen pillen meer. Tenminste dat hoop ik. Al ben ik echt bang voor een terugval. Of dat ik echt niet zonder die medicijnen kan. dat zou een echte domper zijn. Maar het kan je wel echt hulp bieden. De Seroquel heeft bij super goed geholpen moet ik zeggen. Ik ben er alleen zo vreselijk van aangekomen. En dat is de rede waarom ik er vanaf wil.

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:30, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 31-01-13 01:29

Geplaatst: 31-01-13 01:29

Dhani schreef:
Jorine, Die stiltes zijn vreselijk! Idd meestal in de moeilijke gesprekken. En die tijd duurt voor je gevoel echt minuten! Ik denk idd ook dat ze het doen zodat je kan nadenken. Nou dat gebeurd bij mij ook wel! Mijn hoofd ploft zowat uit elkaar dan. Eigenlijk moet je dan antwoorden, maar in je hoofd ben je dan je antwoord zo aan het draaien zodat je bijvoorbeeld bepaalde woorden niet hoeft te zeggen. Of je je schaamt voor je antwoord. Tenminste dat heb ik heel erg. Lastig een mensen brein! Alleen weten hun allemaal hoe die werkt en daarom blijven ze ook stil denk ik.

Klopt ik las op mn behandelplan dat hij een Senior psychiatrisch verpleegkundige is. Maar ik kan er niets over vinden. Enkel vacature`s voor deze functie

*Naam*, Ohh gelukkig. Het zou wat zijn zeg dat je die 2 in 1 gesprek hebt. Man dan heb je 4 ogen die door je heen boren. Brrrrr moet er niet aan denken Nou ik ben juist bezig met het afbouwen van die troep. Voor mij geen pillen meer. Tenminste dat hoop ik. Al ben ik echt bang voor een terugval. Of dat ik echt niet zonder die medicijnen kan. dat zou een echte domper zijn. Maar het kan je wel echt hulp bieden. De Seroquel heeft bij super goed geholpen moet ik zeggen. Ik ben er alleen zo vreselijk van aangekomen. En dat is de rede waarom ik er vanaf wil.

Sorry even wat aanpassingen gedaan. Zag wat foutje maar kon hem niet meer wijzigen

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:30, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 31-01-13 12:50

Geplaatst: 31-01-13 12:50

*Naam*, Nee ik kan me heel goed voorstellen dat je dat niet wil. Achteraf gezien zou ik dat ook niet gewild hebben. Hoewel het mij goed geholpen heeft. Ik was van mijn angsten af en mijn onzekerheid was eigenlijk een heel stuk weg genomen. Dat was een verlichting. Helaas krijg ik ze nu langzaam terug nu ik aan het afbouwen ben. En nu is het dus de taak. Hoe ik daar op een positieve manier mee om kan leren gaan. Maar aan de andere kant denk ik dan: Als ik die pillen niet had gehad had ik er nu misschien wel geleerd mee om te gaan en was dit allemaal niet nodig geweest

Dus als je het zonder pillen kan zou ik het doen. Maar als het niet lukt zou je er aan toe moeten geven. Dat is helaas zo..

en idd 2 mensen die voor je gevoel door je heen kijken zou ik ook niet kunnen hendelen. Ik vind 2 doordringende ogen al vreselijk. :')

Ik ben trots op je dat je je tentamen gemaakt heb! :(:)

Of je nu hoger of lager scoort dat zie je dan wel. Is het een herkansing? Omdat het het zelfde tentamen was?

Laatst bijgewerkt door Warboel op 21-08-18 14:30, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Ivm privacy naam verwijderd

**Geplaatst**: 31-01-13 14:38

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 31-01-13 14:38

En daar heb je groot gelijk in. Ik zie die pillen als een susser voor je problemen. Ze nemen grote gedeeltes weg van je angsten bijvoorbeeld. Maar als je weer zonder komt dan heb je ze weer. en heb je er nog steeds niet meer om leren gaan. Klopt idd je moet eigenlijk niet gaan denken. Daar word je ook niet beter van

ohh dat is dan wel raar dat het dan de zelfde is. Nou ja of je nu hoger scoort of niet. Je hebt het tenminste geprobeerd!

**Geplaatst**: 31-01-13 16:13

Geplaatst: 31-01-13 16:13

Dhani schreef:
Jorine, Die stiltes zijn vreselijk! Idd meestal in de moeilijke gesprekken. En die tijd duurt voor je gevoel echt minuten! Ik denk idd ook dat ze het doen zodat je kan nadenken. Nou dat gebeurd bij mij ook wel! Mijn hoofd ploft zowat uit elkaar dan. Eigenlijk moet je dan antwoorden, maar in je hoofd ben je dan je antwoord zo aan het draaien zodat je bijvoorbeeld bepaalde woorden niet hoeft te zeggen. Of je je schaamt voor je antwoord. Tenminste dat heb ik heel erg. Lastig een mensen brein! Alleen weten hun allemaal hoe die werkt en daarom blijven ze ook stil denk ik.

Klopt ik las op mn behandelplan dat hij een Senior psychiatrisch verpleegkundige is. Maar ik kan er niets over vinden. Enkel vacature`s voor deze functie

Hééél herkenbaar

Ik heb vanochtend m'n begeleidster hier gehad, gepraat over hoe het ging enzo, vond er niet zoveel aan. Toen ze weg was ben ik weer naar bed gegaan en heb ik geslapen tot kwart voor 3

Net snel boodschappen gedaan en zometeen naar de huisarts.