Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-08-07 12:54

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 12:54

denk dat je niet kunt veranderen wat je hebt gedaan. En ik heb nu na 2 jaar nog steeds soms het gevoel dat ik mezelf wil pijn doen. Maar het wordt makkelijker om te onderdrukken dat gevoel. Van tegen jezelf te zeggen dat je dit niet nodig hebt.
Ik had wel een beetje geluk denk ik ( om te stoppen), dat me ouders er achter kwamen. Ze zijn me dan echt in het oog gaan houden. Zodat ik echt voorzichtig werd en op den duur was ik het zo beu om altijd in spanning te zitten (om die wondes te verbergen en altijd op te passen). Dat ik vanzelf gestopt ben, die drang zit er nog wel in.

**Geplaatst**: 21-08-07 12:55

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 12:55

Bij mij is mijn moeder er ook achter gekomen, maar ik heb het altijd ontkend..
En elke keer als ik het doe denk ik er niet aan dat mijn moeder er later achter zal kunnen komen, dan zit ik met mijn gedachten gewoon te veel bij andere dingen.

**Geplaatst**: 21-08-07 12:59

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 12:59

Samir schreef:
Tja, ik denk dat iedereen zich wel schaamt voor zijn/haar littekens.
Gelukkig dat het bij jou wegtrekt Tempus, helaas gebeurt dat niet bij mij..

Ik schaam me meestal niet voor mijn littekens, soms wel natuurlijk. Maar meestal niet. Het hoort gewoon bij mij, en niet iedereen hoeft het te zien en draag dan ook kleding zodat je het niet ziet, (buitenshuis) maar schamen doe ik me niet meer zo vaak als eerst, omdat ik daar heel erg veel over geleerd heb tijdens mijn interne behandeling..

Mijn vader is er achter gekomen tijdens mijn behandeling, ik kreeg dan ook gezinstherapie, waarbij mijn zussen en vader ook aanwezig moesten zijn. Mijn moeder heeft het denk ik altijd wel in de gaten gehad de laatste jaren, maar dat weet ik niet zeker.

**Geplaatst**: 21-08-07 12:59

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 12:59

ja ik had het op die moment dat ik het deed zat ik er ook niks mee in. Het was achteraf, altijd denken oei nu moet ik dit bedekken, zo mag ik niet zitten,... en daar voelde ik me op den duur nog slechter van. om altijd zo te moeten opletten. En ja het is nog moeilijker om het te verbergen, zeker als je moeder af en toe vraagt je armen eens te zien zodat ze kan kijken of je niks meer deed. In het begin toen ze dat deed ben ik ook op ander plaatsen begonnen, maar steeds kwamen ze er achter ( altijd een lompe manier). En toen vertrouwde ze me helemaal niet meer. En ik moet zeggen dat ik eigelijk opgelucht was toen ik gestopt was, die last van het verbergen die van me schouders viel.
Ik ben wel nog lang voorzichtig geweest ( na het verminken) omdat ik al zolang moest oppassen. Dat ik soms schrok als mijn mouwen afzakten ofz

**Geplaatst**: 21-08-07 13:02

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:02

Tempus schreef:
Ik ben wel nog lang voorzichtig geweest ( na het verminken) omdat ik al zolang moest oppassen. Dat ik soms schrok als mijn mouwen afzakten ofz

Een stukje automatisme, dat heb je jezelf aangeleerd, dat je voorzichtig moet zijn en dat je moet oppassen dat niemand iets ziet. Dat zit er dan gewoon een beetje ingeprent.

**Geplaatst**: 21-08-07 13:09

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:09

Ik heb dat niet zo, op de één of andere manier zien mensen mij gewoon niet. (En dan ben ik 1.90M...) Dit gaat dan over mensen die mij persoonlijk kennen, dus niet over mensen op straat. Ik hoef ook maar weinig moeite te doen om dingen te verbergen. Heb ooit eens een baas gehad die mij de stille kracht noemde, hij zag dat het werk werd gedaan, maar had nooit in de gaten dat ik er was.

**Geplaatst**: 21-08-07 13:20

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:20

bromfiets schreef:
Ik heb dat niet zo, op de één of andere manier zien mensen mij gewoon niet. (En dan ben ik 1.90M...) Dit gaat dan over mensen die mij persoonlijk kennen, dus niet over mensen op straat. Ik hoef ook maar weinig moeite te doen om dingen te verbergen. Heb ooit eens een baas gehad die mij de stille kracht noemde, hij zag dat het werk werd gedaan, maar had nooit in de gaten dat ik er was.

Ik heb dat zelf ook niet echt gehad.
Mij kon het die tijd helemaal niets schelen.
Had toch geen vrienden en familie kon me niets schelen.
Voor mij was het een soort van steuntje om niet op te geven.
Elke keer als ik in mijn ogen faalde moet ik me zelf iets doen voor straffe.
Later deed ik het om rustig te worden.
Klink mischien vreemt maar mischien voor sommige wel bekent.

Het begon bij mij met dat mij hoofd tegen de muur stote tot bloedus toe.
Daarna met me vuisten tegen de muur aan slaan.
Daarna heb ik een keer door het glas heen geslagen en sinds die tijd pakte ik dus scherpen voor werpen.
Waarom geen idee dat vraag ik me nog steeds af.

Ik vind het nog steeds moeilijk om te zien dat ik niet de enige ben met dit probleem.
Want je gunt het gewoon niemand.
Maar aan de ander kant ook wel fijn zo weet je dat je niet de enigste bent.
Omdat je er met ander kunt over praten die je wel snappen.
En niet vreemt aan kijken van ja hoor die is gek.
Het is allemaal zo dubbel op.

**Geplaatst**: 21-08-07 13:25

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:25

Rashja schreef:
Later deed ik het om rustig te worden.
Klink mischien vreemt maar mischien voor sommige wel bekent.

Ik ben een van die personen waar het wel bekent voor klinkt. Ik doe het soms nog om rustig te worden als ik een paniekaanval heb, normaliter heb ik een andere reden. Ik voel vaak veel druk op mij liggen en raak snel erg druk in mijn hoofd waardoor ik helemaal paniekerig ga doen, en dan kan ik rustig worden op die manier.

Dus vreemd is het niet hoor.

**Geplaatst**: 21-08-07 13:31

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:31

Ik doe het niet om rustig te worden.

Vroeger deed ik het om degenen te straffen die mij zeer deden met pesten enz. Dat kon ik niet bij hun dus dan maar bij mezelf en dan visualiseerde ik dat zij het waren.

Nu doe ik het vooral om te kijken of ik nog wel kan voelen.

**Geplaatst**: 21-08-07 13:35

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:35

Ik doe het om vele redenen. Als ik ruzie heb om mezelf te straffen, om rustig te worden, om mezelf te straffen dat ik aan dingen meegewerkt heb (voor mijn gevoel) die me nu gemaakt hebben tot wie ik ben. Om pijn uit het verleden te verzachten en pijn en verdrietvan het heden te verzachten. Ik heb het een hele lange tijd gedaan omdat ik al pijn gedaan werd door bepaalde mensen, die pijn werd later steeds sterker doordat er meer en meer bleef gebeuren op hetzelfde gebied. En inderdaad, het doen om te kijken of je nog voelt, is ook van toepassing bij mij. Of te wel, 'I wanna bleed to know I can''. Bloos

**Geplaatst**: 21-08-07 13:37

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:37

Bij mij is het meer
"You bleed just to know you're alive."
Hoe vreemd het ook klinkt, soms vind ik het er niet op lijken dat ik leef.

**Geplaatst**: 21-08-07 13:39

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:39

Bleed to know you're alive. Ja zo is het inderdaad ook vaak he. Het is alsof je in een droomwereld leeft, en eigenlijk hoop je dat je eens wakker wordt en kan beginnen aan het echte leven, en dan maar hopen dat dat echte leven rooskleuriger is dan je 'droomwereld'. Helaas is dat niet zo..

**Geplaatst**: 21-08-07 13:41

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:41

jammer genoeg niet nee...

**Geplaatst**: 21-08-07 13:43

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:43

bromfiets schreef:
jammer genoeg niet nee...

Ik had graag gewild dat ik droomde (al was het dan wel een nachtmerrie) maar dat is weer zo onrealistisch van me. Boos!

En ik weet heus wel dat dit gewoon real life is. Maar toch..

**Geplaatst**: 21-08-07 13:51

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:51

Wat ik niet snap: Als ik alleen gelaten wil worden loopt iedereen tegen me aan te zeiken, als ik behoefte heb aan een luisterend oor en een knuffel dan is er niemand.

En hoe hard je ook je best doet, het is nooit goed genoeg. Ziet dan niemand dat je niet beter kan? Waarom moet je altijd voldoen aan de standaard?

**Geplaatst**: 21-08-07 13:59

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 13:59

Dat heb ik ook precies zo. Ik heb vaak ruzie binnen mijn relatie. Omdat ik dan volgens haar niet goed genoeg mijn best doe om er wat van te maken. Dat zegt ze niet letterlijk, maar dat bedoeld ze wel. Als ik aangeef dat ik me niet goed voel, dan krijgen we elke keer ruzie. Als ik me prima voel, dan is ze er voor me, maar dan heb ik het niet nodig.

Ik zou je vraag willen beantwoorden Bromfiets, maar helaas kan ik dat niet, want ook ik zit met dezelfde vraag. Sorry!

**Geplaatst**: 21-08-07 14:43

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 14:43

Ik zie dit topic nu pas.. Maar ik wil even melden:

Ik heb het ongeveer vanaf mn 8ste gedaan, tot mn 17e..
Ik ben er dus 2 jaar vanaf Go jij! Go jij!

Ik ben gestopt! Ik ben er zó trots op! Het is echt verslavend.. Geváárlijk verslavend..
Als iemand iets wil vragen of wil weten ofzo, stuur maar een pm of vraag het hier Lachen

Ik wil graag helpen, als je dus denkt dat ik tips heb waar je iets mee kunt, vraag maar Lachen

En verder; iedereen sterkte, ik weet hoe moeilijk het is, hoe het door anderen wordt gezien en hoe je je verlamd voelt, en zo dus je verslaving niet kan stopzetten.. Ach gut

**Geplaatst**: 21-08-07 15:09

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:09

Pff ik voel me op dit moment echt heel rot
vandaag op school, álles zat tegen, ik heb wel heel veel gelachen, maar t ging gewoon allemaal fout
ik kreeg alleen maar commentaar op alles wat ik deed...

En nu moet ik mezelf dus echt heel erg tegen houden, sinds ik weg ben van school ben ik nog alleen maar aan het huilen en t kropt zich gewoon heel erg op... kan nooit goed gaan

**Geplaatst**: 21-08-07 15:22

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:22

Tuurlijk kun je het wel tegenhouden, ga jezelf afleiden, zorg dat je overal druk mee bezig bent, behalve in je hoofd. Dat scheelt al stukken. Ga bijv. naar je paard (weet niet of je die hebt) en ga er iets leuks mee doen. Hielp bij mij heel goed. Verder niet erover peinzen, het wordt alleen maar slechter in je hoofd, niet irrationeel bijven denken.
Lachen

**Geplaatst**: 21-08-07 15:23

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:23

Ik denk dat ik maar effe met t hondje ga rennen dan Lachen

**Geplaatst**: 21-08-07 15:24

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:24

Goed plan!

**Geplaatst**: 21-08-07 15:25

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:25

Hee, gister avond ging het helemaal mis..
Nu kap ik echt, op het moment helpt het ja
maar dan voel je je rot tegenover de mensen
die je als het ware voor liegt met je masker..

**Geplaatst**: 21-08-07 15:28

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:28

Continue met een masker oplopen is ook véél vermoeiender, neemt veel meer (geestelijke) energie van je, dan gewoon vechten tegen je drang.
Succes meid, iedereen kan stoppen, geloof me! Op tijd afleiding zoeken is het belangrijkste!

**Geplaatst**: 21-08-07 15:31

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:31

Muziek

**Geplaatst**: 21-08-07 15:33

Re: Automutilatie

Geplaatst: 21-08-07 15:33

Haha ja bij iedereen is het anders, maar het is wel heel belangrijk! Zeker ook belangrijk dat je altijd meer hebt dan alleen 1 ding.. Stel je krijgt er 's nachts last van, dan kun je natuurlijk niet met de hond gaan lopen, of naar je paard, of heel hard gaan schreeuwen.. Muziek kan dan gelukkig wel, maar probeer er altijd voor te zorgen, dat je wat extra's achter de hand hebt, mocht afleiding nr. 1 niet werken, snap je wat ik bedoel? Lachen