Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Babsiej schreef:Als ik ben overleden weet iedereen het in mijn omgeving, ik ben geen donor. Iemand die rookt bijv verdiend het in mijn ogen niet, iemand die een (ernstige) misdaad heeft gepleegd en door het softe strafrecht hier weer vrij is verdiend het ook niet, en omdat ik ook niet kan kiezen, heb ik ervoor gekozen geen donor te zijn.
Babsiej schreef:@ Dorothea, nee dan vind ik je zeker niet kort door de bocht, ik wil namelijk ook geen organen ontvangen van iemand, en nee ook niet als ik moet sterven, ik heb deze organen gekregen en ik sta niks af, en ik ontvang niks.
tienus63 schreef:foxy80 schreef:tenslotte heb ik mijn fantastische lijf gratis en voor niks van moeder natuur gekregen, ik vind het dan ook vreselijk egoïstisch van mezelf moest ik per se mee willen nemen in mijn graf
Zo, dat is nog eens hele kordate reden!!!
Babsiej schreef:Ik kan mij eigenlijk heel goed vinden in de redenatie van wendely, en mede daarom ben ik ook geen donor.
En ja ik weet hoe hard het nodig is mijn schoonvader heeft laatst een niertransplantatie ondergaan (van mijn schoonzus voor hem was er verder ook geen nier) en mijn vriend moet die in de toekomst ook ondergaan. En toch kies ik er bewust voor geen donor te zijn, tenzij mijn vriend natuurlijk een nier van mij kan gebruiken![]()
Als ik ben overleden weet iedereen het in mijn omgeving, ik ben geen donor. Iemand die rookt bijv verdiend het in mijn ogen niet, iemand die een (ernstige) misdaad heeft gepleegd en door het softe strafrecht hier weer vrij is verdiend het ook niet, en omdat ik ook niet kan kiezen, heb ik ervoor gekozen geen donor te zijn.
wendely schreef:Ik ben geen donor en wil het ook niet worden. Iemand die zijn hele leven rookt als een ketter, en een nieuwe long nodig heeft. Stik maar die van mij krijg je niet, je had kunnen stoppen niet? Zo kan ik er nog wel meer voorbeelden noemen. En helaas als je je als donor opgeeft kun je niet kiezen. Het kan aan iedereen gegeven worden. En dát wil ik niet..
tienus63 schreef:Lusitana schreef:Dat je in een ziekenhuis moest overlijden (voor donatie van je lichaam aan wetenschap)wist ik niet, maar waarom is dat dan, heeft het te maken met tijd? Maar dat is feitelijk toch ook zo met orgaandonatie?
Ik heb de vraag aan Sjoert gesteld, hopenlijk kan hij alles even juist duidelijk maken.
Maar volgens mij heeft dat ook met het verkleven van de organen te maken.
Dat proces begint al heel snel na het overlijden.
Citaat:Een persoon die thuis overlijdt, komt niet in aanmerking voor orgaandonatie. Ook niet voor non-heartbeating nierdonatie. Weefseldonatie is daarentegen wel mogelijk. Als de overledene op tijd gekoeld kan worden, bestaat er tot 24 uur na het overlijden de mogelijkheid tot weefseldonatie. In principe kunnen alle weefsels dan nog gedoneerd worden. Als de overledene niet op tijd gekoeld kan worden, is er twaalf uur de tijd om weefsels uit te nemen. Uitname van hartkleppen moet dan zelfs binnen zes uur plaatsvinden. Voor cornea-, huid-, en hartklepdonatie zijn minimaal de voorzieningen van een mortuarium noodzakelijk. Een uitzondering hierop vormt de botweefseldonatie, waarvoor operatiekamerfaciliteiten nodig zijn; dit in verband met de aseptische omstandigheden waaronder een botweefseldonatie dient plaats te vinden.
lolletje schreef:plus wie ben ik om te zeggen wie blijft leven en wie er dood mag gaan?
ik wil trouwens ook beenmergdonor en bloeddonor worden maar waar "vraag ik dat aan"?
gewoon bij het ziekenhuis ofzo?
Hier in Nederland ben ik daar niet bang voor, gezien mijn eigen ervaringen (familieleden die een donor orgaan hebben afgestaan/ontvangen). Wat betreft de armere/minder ontwikkelde landen zou ik die angst wel hebben, denk ik.Citaat:Hoe bang zijn jullie dat de dokters misschien wat minder hun best doen om je te redden als je net van een bloedgroep etc bent waar ze slecht aan kunnen komen en ze zitten te springen om een orgaan daarvan, als ze weten dat je donor bent?
Misschien wel. Aangezien ik bewust heb gekozen voor het afstaan van organen zal ik minder moeite hebben met deze maatregel. Aan de andere kant is het wel zo dat mensen nu zelf kunnen bepalen wat er met hun eigen organen gebeurt na hun overlijden.Citaat:Dat is hier geen kwestie, omdat hier iedereen donor is tenzij je anders aangeeft. Is dat niet een veel betere oplossing?
droefje schreef:Welshcobfan schreef:Nee, de patient moet zelf een verklaring hebben opgesteld. Dit kan wel gebeuren als de patient nog goed is (in de trend van: als het zo en zo ver komt, dan wil ik in aanmerking komen voor euthanasie). Maar dan is het dus alsnog de keuze van de patient en niet de familie.
Ik ben overigens wel donor: dood is dood en als ik iemands leven kan redden met mijn organen: graag!
als na het overlijden de familie niet wil, dat de overleden persoon organen afstaat, dan gebeurd dit ook niet. nu heeft de familie altijd nog het laatste woord. of de overledene iets zwart op wit heeft staan of niet.
dit is mij verteld in het ziekenhuis toen mijn vader overleden was.
ik wil mijn organen afstaan. als ik nu iets nodig zou hebben, dan zou ik ook heel blij zijn, omdat mensen hun organen hebben afgestaan, dus waarom zou ik het niet doen. mijn mening"niet willen geven, dan ook niet nemen"
Gr