Wat vreslijk die ziekte he! Het is hard gegaan zeg... Maar is wel het beste voor je vader..
Ik ben mijn opa laatst ook verloren aan kanker..
Hij was al hartpasient en dus eigelijk dachten ze dat ie daaraan zou sterven. Hij had al 10 jaar last van zn rug maar me opa en oma waren zo van met een zalfje gaat het wel over.. Nee 1 jaar geleden ging het niet meer ziekenhuis uit/in onderzoek hier/daar. op 28 april was er uitgekomen dat hij helemaal verkankert was, niks meer aan te doen.. Het ging steeds slechter met hem, als maar achteruit, kon niet meer helder denken, praatte over dingen die die nooit had meegemaakt,werd nog magerder, ingevallen. Hij had in al zn nieren waaronder ook zn dikke darm.. Hij leefde de laatste paar dagen alleen maar met pijn voordat hij stierf. Hij kon toen ook niet meer praten en dus de pijn niet meer aangeven.. Toen hebben mn ouders,familie, oma de knoop doorgehakt en met de dokters overlegd om hem "in te slapen". Dat ging via een infuus en dan zal ie in coma komen en daaruit overleden. Dat zal ongeveer 4 dagen duren. Maandagochend kreeg hij het en maandagavond was ie weg. Heel snel. En weetje wat nou het "mooiste"was, mijn opa was "zwaar" hard patient maar ze hard deed het beter as een normaal mens met geen hart klachten. Hij had zon sterk hard die niet wou opgeven.
Meis ik wens je sterkte ik weet het hoe het is om iemand te zien lijden en dan los te laat.
Heel veel sterkte de komende tijd!