Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-06-25 15:03

Geplaatst: 19-06-25 15:03

Wie weet kan ze over een week weer meer bezoek ontvangen of 2 weken. Al is revalidatie wel belangrijker dan veel bezoek. Ze krijgt ook na deze beslissing bezoek neem ik aan alleen minder. En altijd vooruitgang is ook niet goed. Af en toe een stapje terug is misschien niet eens slecht.

Wel jammer dat haar ouders de huur willen opzeggen. Laat dat ook maar even bezinken. Dit is ook allemaal veel voor jouw.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-25 10:12

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-25 10:12

De beslissing voor minder bezoek kwam ook van ons uit, niet van haar ouders. Haar ouders vonden dit geen slecht idee maar denk dat ze dit zelf niet wouden 'afpakken' van zowel haar als van ons als vriendinnen.

Een beetje goed nieuws, maar ook weer minder: Ze mag vanaf nu, wanneer ze geen revalidatie heeft, in het weekend naar huis. Ook omdat dit haar hersenen kan prikkelen. Anderzijds is ze weer heel erg in de war, vorige week belde ze mij dat ze niet wist waar ze was of wat er gebeurd is. Volgende dag ga ik langs, ik vraag haar hoe het gaat, krijg heel passief antwoord en was weer compleet vergeten dat we gebeld hadden. Dat doet ze nu bijna dagelijks met verschillende mensen. Elke dag vergeet ze weer waarom ze daar is, belt dan iemand in paniek, maar is 2u later weer helemaal vergeten dat ze überhaupt gebeld heeft. Dat is echt wel een koude douche.

Ik ben er sinds deze week eventjes tussenuit gegaan, mijn vriend zat in Tarifa en ik heb met mijn werk kunnen regelen dat ik remote kon werken. Ben nu ook actief op zoek naar een nieuwe plek, maar vind dit zelf nog steeds heel dubbel omdat het praktisch en financieel eigenlijk niet interessant is om nu te verhuizen en dan binnen een jaar weer te verhuizen als ik ga samenwonen met mijn vriend. Anderzijds heb ik nog geen enkele keer rustig kunnen slapen in mijn eigen huis en wringt het gevoel dat we een nieuwe huisgenoot moeten gaan zoeken enorm. Een ideale oplossing in dit scenario bestaat er niet, dat maakt het ook heel lastig...

**Geplaatst**: 27-06-25 10:40

Geplaatst: 27-06-25 10:40

Maar is het echt geen optie om dan al eerder samen te gaan wonen? Ideaal is een kleine woonruimte niet, maar goede vrienden van ons (een stel) woonden ook op 30 m2 met z’n tweeën toen ze nog zochten naar een koopwoning. Dit hebben ze een paar jaar zo gedaan. Voor jou is het niet prettig als je er niet meer fijn woont en ik neem aan dat je vriend dat ook niet fijn voor je vindt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-06-25 11:13

Geplaatst door de TopicStarter : 27-06-25 11:13

Nee niet echt. We hebben hier nu al meerdere gesprekken over gehad, hij woont echt nog maar net in zijn appartement en hij wil hier zeker nog even blijven wonen. Dat snap ik ook, ik ga hem niet uit zijn huis jagen omdat dit nu gebeurd is. Op zo'n kleine ruimte zitten met z'n tweeën zie ik zelf ook niet zitten, dat zet zoveel druk op je relatie plus wij werken allebei vaak van thuis uit en dat is gewoon zeer moeilijk. Wij hebben geen bureau of extra ruimte, dus als we beide een meeting hebben kan dat al niet. Moest het nu wat groter zijn geweest was dit geen probleem, maar wij zijn beide ook twee mensen die echt wel wat me-time nodig hebben. We hebben dit nu 1,5 maand gedaan en het is niet dat we ruzie kregen, maar ik merkte wel dat we beide op onze tenen liepen want je zit dan wel bijna 24/7 op elkaars lip.

**Geplaatst**: 27-06-25 19:20

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 27-06-25 19:20

Zou het een optie zijn dat je vriend jullie nieuwe huisgenoot wordt?

**Geplaatst**: 27-06-25 20:05

Geplaatst: 27-06-25 20:05

paars schreef:
Zou het een optie zijn dat je vriend jullie nieuwe huisgenoot wordt?

Ts geeft letterlijk in het bericht boven jou vraag het volgende aan:

"We hebben hier nu al meerdere gesprekken over gehad, hij woont echt nog maar net in zijn appartement en hij wil hier zeker nog even blijven wonen."

**Geplaatst**: 28-06-25 00:12

Geplaatst: 28-06-25 00:12

I know, ik kan lezen

. Dacht alleen dat dat meer te maken had met het feit dat TS de laatste periode bij vriend inwoonde en ze beide thuiswerken en online meetings hebben en ze hem dan niet zijn huis uit wil jagen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-25 12:33

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-25 12:33

Nee, hij is 34 en heeft zelf ook 7 jaar aan co-housing gedaan, die is het samenwonen met andere mensen wel beu, zeker omdat hij net zijn eigen plek heeft. Ik heb nog een huisgenoot. En ja zoals hierboven al gezegd wordt, hij woont nog maar net in zijn appartement en wil daar nu niet weg.

**Geplaatst**: 30-06-25 12:38

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 30-06-25 12:38

Jemig dan zakt de grond onder je voeten vandaan.

Ontzettend veel sterkte en kracht toegewenst.

**Geplaatst**: 30-06-25 12:46

Geplaatst: 30-06-25 12:46

CalipsoLover schreef:
Nee, hij is 34 en heeft zelf ook 7 jaar aan co-housing gedaan, die is het samenwonen met andere mensen wel beu, zeker omdat hij net zijn eigen plek heeft. Ik heb nog een huisgenoot. En ja zoals hierboven al gezegd wordt, hij woont nog maar net in zijn appartement en wil daar nu niet weg.

Plus in deze tijden moet je goed nadenken of je wel je huis op wilt geven. Stel je gaat toch uit elkaar, dan is een extra woonruimte vinden haast geen doen. Ik ken al diverse ex-stellen die noodgedwongen nog 1.5-2 jaar bij elkaar onder 1 dak moesten wonen. Dat staat een nieuwe relatie ook in de weg. Dan kun je beter je woonruimte gewoon behouden, en steeds bij elkaar logeren ofzo. Ja, het houdt op papier de woningnood in stand, maar het is wel iets om goed over na te denken in deze tijden helaas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-06-25 13:30

Geplaatst door de TopicStarter : 30-06-25 13:30

Ook zeker waar. Ik woon ook in een grootstad, woningen en studio's zijn hier sowieso schaars en duur, randgemeenten inclusief. Verder weg wonen is ook niet echt een optie want heel mijn sociaal leven speelt zich hier af. Als mijn ouders dichterbij woonde was ik gewoon terug even daar gaan wonen, maar ook dat is geen optie (te ver + geen goede verbinding met werk)

Als ik nu nog een jaar zou blijven in het huis (wat financieel en praktisch gewoon de makkelijkste oplossing blijft) maar mijn relatie binnen 6 maanden stuk loopt (denk niet dat dit gaat gebeuren, maar never say never) zit ik mogelijks in een huis waar ik niet graag woon en heb ik ook geen toevluchtsoord meer (mijn vriend zijn appartement). Dat is ook wel iets dat sterk in mijn achterhoofd meespeelt.

**Geplaatst**: 30-06-25 17:05

Geplaatst: 30-06-25 17:05

Het is maar een tip, misschien is het iets.
Zou je je huis opnieuw kunnen behangen ofzo, of wat verven en iets in de badkamer veranderen,
links en rechts wat nieuwe meubels of andere sierkussens in de bank, zodat je als het ware (gevoelsmatig) een nieuwe start maakt. Zodat je misschien de negatieve ervaring beter achter je kunt laten (en dan bedoel ik alleen de herinnering in je huis aan het voorval) en als het ware een nieuwe start maken.
(Met evt nog een nieuwe huurder)

**Geplaatst**: 30-06-25 23:29

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 30-06-25 23:29

Zou hulp van een psycholoog je hier niet bij kunnen helpen? Ik snap je gevoelens wel, maar het blijft een vrij drastische stap. Als je met wat hulp thuis weer fijner in je vel kan komen te zitten, zou dat lijkt mij echt de fijnste optie zijn. Een in het veel gevallen is dat gewoon haalbaar, maar dan moet je wel hulp inschakelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-25 11:16

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-25 11:16

Behangen of schilderen mogen we niet, de badkamer is niet groot dus heeft ook redelijk weinig ‘opties’. Alles een beetje herinrichten kan wel, maar weet niet goed of dat zou helpen. Haar kamer zal uiteraard binnenkort wel leeggemaakt worden…

Slachtoffer hulp kan eventueel daarbij wel helpen denk ik, maar heb al eventjes geen contact gehad met hen. Langs een kant denkt mijn rationele ook dat ik me daar gewoon moet overzetten, maar dat helpt natuurlijk niet als het op slapen aankomt. Slapen blijft het lastige, ook omdat ik en A vaak alleen thuis waren en ik er nu heel vaak alleen ben.

Eerste consultatie met de revalidatie arts is er ook geweest. Haar kortetermijngeheugen is heel zwaar aangetast. Ze kunnen niet voorspellen hoe dit gaat lopen, maar cognitief is er dus geen vooruitgang. Ze heeft ook apraxie. Niet het nieuws dat je wil ontvangen…

**Geplaatst**: 01-07-25 13:29

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 01-07-25 13:29

Wat is apraxie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-25 13:57

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-25 13:57

Ik moest het zelf ook googelen, is een neurologische aandoening waarbij basisbewegingen zoals aankleden, eten maar ook praten niet of niet goed lukken, ondanks er wel een goede geleiding is van de spieren naar de hersenen.

**Geplaatst**: 01-07-25 14:49

Geplaatst: 01-07-25 14:49

Jeetje heftig zeg, heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 01-07-25 18:28

Geplaatst: 01-07-25 18:28

Dit is gewoon heftig. Als het lukt, zou ik toch door iemand anders haar kamer laten uitruimen. Mijn vriendin heeft mijn kamer toen ontruimd, maar voelde zich daar niet prettig bij (mijn ouders bedoelden het goed en dachten dat ik het fijner zou vinden als ik dit achteraf zou horen, op dat moment was ik nog niet aanspreekbaar). Maar achteraf vond ik het dus ook niet prettig, dat mijn vriendin mijn privespullen heeft moeten doorspitten.

Korte-termijn geheugen kan absoluut nog beter worden, maar zal (zeer ws) nooit meer helemaal goed worden. Voor nu is ook dat erg pittig, wellicht Voelt het soms alsof je iets ‘voor niks’ doet, omdat ze het toch weer vergeet?
Het aparte is, dat de kans groot is dat je vriendin dit later wel weet. Dan kunnen er vlagen terug komen van de momenten dat jij er was..

Maar elke situatie blijft anders. Anders kon een dokter ook wel keiharde cijfers geven en welke prognose er nu is.

Nogmaals veel sterkte..

**Geplaatst**: 01-07-25 20:18

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 01-07-25 20:18

Dat laatste zeg je mooi Marocje. Iedere situatie is inderdaad anders. Binnen de neurologie kun je geen harde uitspraken doen. Wellicht herstelt het korte termijn geheugen weer, niemand die het weet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-07-25 22:00

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst door de TopicStarter : 01-07-25 22:00

Nee, dat blijft ook het moeilijke aan zulke situaties denk ik, die onvoorspelbaarheid. Is misschien cru om te zeggen, maar bij veel ziektes zoals kanker kunnen ze toch een bepaalde prognose maken, de werkelijkheid kan daar nog steeds vanaf wijken, maar je weet tenminste waar je je ongeveer aan kan verwachten. Hierbij gaat dat niet, alles is onzeker en ze kunnen je ook niks vertellen. Dat zorgt er ook gewoon voor dat alles zo’n emotionele rollercoaster is en je letterlijk niks hebt om aan vast te houden.

Haar kamer leeghalen zullen haar ouders en vriend doen, haar persoonlijke spullen in de rest van de ruimtes zal ik doen. Maar de kans is groot dat ik daar ook niet bij wil zijn, gaat heel confronterend zijn denk ik. Momenteel is daar nog niks over afgesproken…

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-25 15:10

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-25 15:10

CalipsoLover schreef:
Nee, dat blijft ook het moeilijke aan zulke situaties denk ik, die onvoorspelbaarheid. Is misschien cru om te zeggen, maar bij veel ziektes zoals kanker kunnen ze toch een bepaalde prognose maken, de werkelijkheid kan daar nog steeds vanaf wijken, maar je weet tenminste waar je je ongeveer aan kan verwachten. Hierbij gaat dat niet, alles is onzeker en ze kunnen je ook niks vertellen. Dat zorgt er ook gewoon voor dat alles zo’n emotionele rollercoaster is en je letterlijk niks hebt om aan vast te houden.

Haar kamer leeghalen zullen haar ouders en vriend doen, haar persoonlijke spullen in de rest van de ruimtes zal ik doen. Maar de kans is groot dat ik daar ook niet bij wil zijn, gaat heel confronterend zijn denk ik. Momenteel is daar nog niks over afgesproken…

Nog even een update, maar we hebben de indruk dat het zich echt stagneert. Het is heel confronterend om haar zo te zien, ik heb zelfs de indruk dat ze achteruit gaat ipv vooruit. Gesprekken en interactie is er nu weer nauwelijks, ze begrijpt met momenten ook niet wat we zeggen of vragen aan haar.

Ik heb ook de knoop doorgehakt om echt op zoek te gaan naar een andere plek na veel gesprekken met vrienden en familie. Hebben een gesprek gehad met de huisbaas en hoeven niet perse iemand nieuw te zoeken, maar merk dat het voor mij echt te veel is om hier alleen te zijn. Slapen gaat niet, ik blijf zegmaar 'aanstaan'. Vrienden zijn van mening dat ik niet kan verwerken wat er gebeurd is zolang ik hier zit. Had ergens echt gehoopt dat dit ging beteren met de tijd, maar we zijn intussen bijna 3 maanden verder en ik slaap zo ongelofelijk slecht dat ik mijn werk ook niet deftig kan uitvoeren.

**Geplaatst**: 09-07-25 15:16

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 09-07-25 15:16

Ik vind het ontzettend rot voor je, en voor haar. Ze werd gered, maar daar heeft ze nu weinig aan.
Heel verdrietig voor allemaal,

**Geplaatst**: 09-07-25 15:33

Re: Hartstilstand, wat nu...

Geplaatst: 09-07-25 15:33

Wat verdrietig toch allemaal.
Zo in een vingerknip voor iedereen het leven anders.

Ik denk dat het verstandig is een nieuw plekje te zoeken.
Hopelijk vind je dat snel.