Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-01-25 13:15

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 13:15

En wat ik ook wel langs zie komen van stalgenoten die wel even willen oppassen: ik denk dat het goed is om het daar eerst even met je stalbaas en stalgenoten over te hebben, hoe zij daar tegenover staan

Er zullen best kindergekken zijn die het ge-wel-dig vinden om een poos te tutten met klein grut.
Maar ik denk dat je een hele gerede kans hebt dat veel stalgenoten echt niet zitten te wachten op zo'n ronddabberend potentieel probleem tussen de paarden waar ze dan iets mee "moeten" terwijl ze gewoon voor hun paard komen....

Ik denk dat veel mensen die ermee geconfronteerd worden heus niet meteen lelijk gaan doen, waardoor het misschien lijkt dat ze het wel leuk vinden, maar dat ze er eigenlijk helemaal niet op zitten te wachten en het maar lastig vinden

Al helemaal als het zo'n situatie is van een moeder die kind een beetje rond laat banjeren en verwacht dat stalgenoten wel opletten

**Geplaatst**: 10-01-25 13:18

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 13:18

Ik heb de paarden altijd aan huis gehad. Toen de kinderen klein waren had ik een goede babyfoon waarmee ik naar de paarden ging als ze op bed lagen. Dat werkte voor mij goed. Wel was in die periode het rijden wat minder maar ik kon alsnog genieten van de paarden. En als ze groter worden dan gaat het steeds meer vanzelf en gaan ze mee of blijven ze thuis. Ik vond het te combineren

**Geplaatst**: 10-01-25 13:41

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 13:41

Ik denk dat het wel goed haalbaar is als je je paarden aan huis hebt en je vriend werkt mee...je kan al veel met een babyfoon enz voor als je achter bent bij de paarden en het kind slaapt. Tja mits je goed gaat met je gezondheid maar dat in het algemeen ook natuurlijk...ik heb mijn paarden aan mijn werk staan in eigen beheer en nam haar om te voeren enz gewoon mee, dan zette ik de auto voor stal en voeren was zo gebeurd. Jij hebt het voordeel ook dat als je een oppas of ouders ofzo hebt die even op het kind willen letten, dat je ook gewoon in de buurt bent...Ik zou het gewoon doen, het is zo vreselijk leuk om moeder te zijn. Meen ik echt...

**Geplaatst**: 10-01-25 13:47

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 13:47

En dat had ik niet gezegd maar kinderen zijn zooooo leuk. Ze zijn nu 21,24 en 26 jaar en ik geniet er nog elke dag van

**Geplaatst**: 10-01-25 13:58

Geplaatst: 10-01-25 13:58

TS, Ik zeg weleens tegen mensen; Er wordt wel altijd gevraagd waarom je geen kinderen hebt, maar vrij weinig vraagt men; waarom heb je wel kinderen. Het wel kinderen willen/krijgen schijnt meer geaccepteerd te zijn, maar ik vind het ook wel druk geven. Heel vaak hoor je toch vrouwen die enorm twijfelen en niet eens volovertuiging toch de kant van we gaan ervoor omvallen. Vaak gaat het goed omdat een kind van jezelf gevoelens boven brengt doorgaans waar je je niet op kan voorbereiden. Niet altijd, maar even de positieve kant bekeken.

En dat is het een beetje. Je kan je gewoon niet voorbereiden. Het is nooit zoals bij een ander.

Mijn moeder had niet zo een sterke kinderwens en is ook niet een typische moeder-moeder, maar mijn vader had wel een hele sterke kinderwens. Dat krijgt dan ook weer vorm.
Ik was jonger moeder en heb wel extreem veel moedergevoelens. Kon me toen een periode wat moeilijker in mn moeder verplaatsen.

Ik ken ook mensen die lang twijfelde of er gewoon nog niet aan toe waren of kwamen. Ik zie wel dat het laat moeder worden, en dan bedoel ik 35/40+ zwaarder is dan jong moeder worden. Niet alleen de ouders zijn ouder, maar ook de grootouders die toch vaak ook oppas/back up zijn.

Aan de andere kant is het ook te begrijpen dat mensen nog van alles willen en doen voor ze aan kinderen beginnen. Maar wanneer heb je genoeg gedaan? Wat is het goede moment? Dat kan je niet aan anderen vragen. Maar het lijkt wel druk te geven als mensen denken dat er een bepaalde leeftijd voor staat of dat het op een bepaald moment toch wel tijd is. Zeker als je bij mensen om je heen de kinderen geboren ziet worden.

Blijf dichtbij jezelf en volg vooral je eigen gevoel. Je weet niet hoe het gaat. Een huilbaby is een ander verhaal. Maar wij hebben het makkelijkste kind van de wereld, dus van mij zal je altijd andere verhalen horen. Die heeft vanaf geboorte doorgeslapen en heel weinig gehuild.
Ik was ook zo makkelijk. Maar heb dat tijdens de pubertijd wel dubbel goed gemaakt..........:p

Kijk ook naar de rest. Het is al vaker gezegd. Misschien past een kind wel bij een paard, maar de partner en grootouders kunnen een verschil maken. En wat wil je nog meer? Veel mensen willen en en en. Ik zie ook vaak vriendinnen vooral aan elkaar trekken bij weinig tot geen tijd en dan krijgt een paard eerder de schuld als ze dat zelf niet begrijpen.

**Geplaatst**: 10-01-25 14:02

Geplaatst: 10-01-25 14:02

Onze dochter is inmiddels 3,5. Ik moest mijn paard een maand voor haar geboorte laten inslapen, dus ik was paardloos op het moment dat ik moeder werd. Ik heb daarna een lang revalidatietraject gehad (16 maanden) en ben toen voorzichtig met een verzorgpony begonnen. Dat beviel mij niet. Maar het bleef kriebelen. Begin vorig jaar trok ik de stoute schoenen aan en besloot ik weer een paard te kopen. En dat is de beste beslissing ooit geweest. Ik ben elke dag op stal (soms met dochter, meestal zonder), heb heerlijk een plek om me terug te trekken en op te laden. Wat mij betreft is het echt prima te combineren, maar... ik heb ook lang heel veel beren op de weg gezien en getwijfeld.

**Geplaatst**: 10-01-25 14:04

Geplaatst: 10-01-25 14:04

Wat leuk dat je weer een paard hebt gekocht Splashisilief.

**Geplaatst**: 10-01-25 14:16

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 14:16

Hier 2 jonge paarden aan huis welke ik langzaam aan het beleren ben, en nog 3 shetjes, naast mijn 2 kinderen van 5 en 3...

Paardensport heeft een tijd op een laag pitje gestaan na de komst van de oudste, nu krijg ik weer iets meer tijd om er mee aan de slag te gaan. Ik kan nu zeker tegen de oudste wel zeggen dat ik even een paard ga longeren, dan weet ze wel waar ze me moet zoeken als er wat is... Dat gebeurd niet dagelijks, meestal wacht ik met training en uitgebreide verzorging tot papa ook thuis is, of we scharrelen met zijn allen wat rond, maar dan ga ik niet trainen...

**Geplaatst**: 10-01-25 14:20

Geplaatst: 10-01-25 14:20

pmarena schreef:
En wat ik ook wel langs zie komen van stalgenoten die wel even willen oppassen: ik denk dat het goed is om het daar eerst even met je stalbaas en stalgenoten over te hebben, hoe zij daar tegenover staan

Er zullen best kindergekken zijn die het ge-wel-dig vinden om een poos te tutten met klein grut.
Maar ik denk dat je een hele gerede kans hebt dat veel stalgenoten echt niet zitten te wachten op zo'n ronddabberend potentieel probleem tussen de paarden waar ze dan iets mee "moeten" terwijl ze gewoon voor hun paard komen....

Ik denk dat veel mensen die ermee geconfronteerd worden heus niet meteen lelijk gaan doen, waardoor het misschien lijkt dat ze het wel leuk vinden, maar dat ze er eigenlijk helemaal niet op zitten te wachten en het maar lastig vinden Al helemaal als het zo'n situatie is van een moeder die kind een beetje rond laat banjeren en verwacht dat stalgenoten wel opletten

Oh, daar ben ik heel makkelijk in. Ik zeg gewoon "nee, ik wil niet oppassen op je kind terwijl jij rijdt." Dat is duidelijk.
Het wordt vaak een beetje terloops gevraagd "let jij even op als ik ga longeren?" Dan staat iemand al met het paard in de baan.
Ik zeg altijd Nee.

**Geplaatst**: 10-01-25 15:30

Geplaatst: 10-01-25 15:30

Mijn leven had er heel anders uitgezien zonder kind, dat is zeker. Dan had ik nog paard gereden en ik denk zelfs wel een eigen stal gehad. Ik heb eigenlijk alles op moeten geven. Het is in liefde gedaan en daar sta ik nog steeds achter, al had ik voor mijn gevoel geen keuze.

**Geplaatst**: 10-01-25 15:39

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 15:39

Hier 2 jonge kinderen van 2,5 en 1 jaar. Gelukkig paard in volpension. Ik ga er 4x per week heen en rijd 3x per week. 1x per week gaan m’n bijrijdster. Vind t prima zo. Het is echt even mijn ontspanning tussendoor. Kan me voorstellen dat het wel pittig is als je alles eromheen (voeren, mesten e.d.) zelf moet doen.

**Geplaatst**: 10-01-25 15:58

Geplaatst: 10-01-25 15:58

Ik vind het ook heel pittig.

Een kleuter van bijna 5 en een baby van 6 maanden. Drie paarden aan huis, waarvan ik er eentje rijd. De ochtendspits óf avondspits doe ik alleen met de kinderen en ook dan moeten de paarden voer en naar binnen of buiten.

Mijn kinderen worden wakker zodra ik uit bed ga, dus even de paarden doen voor zij wakker zijn gaat niet. Verder wil de baby niet stilstaan in de kinderwagen en slaapt hij overdag slechts drie kwartier achter elkaar, dus het uitmesten moet snel tussendoor.

Rijden kan in het weekend, of 's avonds wanneer de kinderen op bed liggen en mijn man thuis is, of een van mijn ouders komt oppassen. Moet eerlijk zeggen dat ik het streven van om de dag rijden niet haal.
Ik voel mij er niet fijn bij om mijn kind naar de opvang te brengen terwijl ik vrij ben, dus dat doe ik dan ook niet.

Voordat ik kinderen had bedacht ik ook van alles te gaan doen wanneer ze overdag zouden slapen, maar in praktijk komt er dus heel weinig van terecht.

Gelukkig gezegend met een man die bijspringt met hulp bij de paarden, ouders die bijspringen en een beroep waarbij ik deels thuiswerk, waardoor ik dingen in de lunchpauze kan doen.

**Geplaatst**: 10-01-25 17:17

Geplaatst: 10-01-25 17:17

Ik ben alleenstaande ouder en mijn paard stond op volpension. Moet zeggen dat ik het altijd prima gered heb. Ik heb tijdens de zwangerschappen nog lang doorgereden. Toen de oudste geboren was heb ik die veel mee genomen naar stal. Gewoon lekker warm jn de wandelwagen. Toen ze iets groter was had ik een campingbedje met wat speelgoed waar ik ze dan in zette. Soms was ik eerder klaar met m'n werk en zat ze nog op de opvang of bij m'n ouders. Dan kon ik in die tijd een buitenritje maken tot het tijd was ze op te halen. Als ze in de wandelwagen lag of zat of in campingbedje dan kon ik in de bak rijden.
Ik reed in die tijd wel iets minder als anders. Paar jaar later werd m'n 2e geboren. Toen werd het wat uitdagender. Nam ze wel eens samen mee maar dan was het alleen voor tutten met het paard. Oudste hielp mij en jongste in de wagen. Of op dagverblijf of bij m'n ouders.
Ik bracht ze nooit speciaal hiervoor naar het dagverblijf. Ze gingen 2x per week een dag naar dagverblijf omdat ik dan moest werken. Mocht ze dan pas vanaf 17 uur ophalen maar ik was vaak om 14 of 15 uur klaar dus had dan even tijd om naar paard te gaan.
Na 4 jaar, toen ze eenmaal naar school gingen werd het makkelijker. Kon ik soms nog onder schooltijd naar stal.
Met paarden (en rijbak?) Aan huis lijkt het me icm kinderen makkelijker. Kind in een wagen , box of bedje bij de stal. Of in huis met babyfoon als ze.liggen te slapen.

**Geplaatst**: 10-01-25 17:43

Geplaatst: 10-01-25 17:43

rien10 schreef:
pmarena schreef:
En wat ik ook wel langs zie komen van stalgenoten die wel even willen oppassen: ik denk dat het goed is om het daar eerst even met je stalbaas en stalgenoten over te hebben, hoe zij daar tegenover staan

Er zullen best kindergekken zijn die het ge-wel-dig vinden om een poos te tutten met klein grut.
Maar ik denk dat je een hele gerede kans hebt dat veel stalgenoten echt niet zitten te wachten op zo'n ronddabberend potentieel probleem tussen de paarden waar ze dan iets mee "moeten" terwijl ze gewoon voor hun paard komen....

Ik denk dat veel mensen die ermee geconfronteerd worden heus niet meteen lelijk gaan doen, waardoor het misschien lijkt dat ze het wel leuk vinden, maar dat ze er eigenlijk helemaal niet op zitten te wachten en het maar lastig vinden Al helemaal als het zo'n situatie is van een moeder die kind een beetje rond laat banjeren en verwacht dat stalgenoten wel opletten

Oh, daar ben ik heel makkelijk in. Ik zeg gewoon "nee, ik wil niet oppassen op je kind terwijl jij rijdt." Dat is duidelijk.
Het wordt vaak een beetje terloops gevraagd "let jij even op als ik ga longeren?" Dan staat iemand al met het paard in de baan.
Ik zeg altijd Nee.

Ik regel het ook vantevoren met mijn vertrouwde stalbesties als ik echt iets wil doen, ga niet zomaar m’n kind bij iemand dumpen

en als het moet dan is t twee seconden bij de wagen staan om even mijn paard in de stapmolen te zetten ofzo. Zoals mn moeder ooit zei, nee heb je, ja kan je krijgen

. En nee is een prima antwoord.

**Geplaatst**: 10-01-25 18:05

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 10-01-25 18:05

Hier gaat het eigenlijk prima.

Tijdens mijn zwangerschap stond mijn paard in pension en toen de dochter 2.5 jaar was is mijn paard naar een eigen weide vlak bij huis gekomen.
Voorheen werkte ik 40h ver van huis (en elke dag 2-2.5h in de auto), maar ik had het geluk dat toen mijn paard in eigen beheer kwam, dat het ook corona tijd was en ik mocht thuiswerken.
Inmiddels werk ik 4 dagen van de 5 van thuis uit. En 1 dag ben ik ong 13h weg (werken + rit er naartoe). Maar sindsdien zijn er ook 2 paarden bijgekomen (tijdje 3 maar eentje is onlangs ingeslapen).

Tijdens dat de dochter klein was en mijn paard op stalling stond, ging de dochter mee. Als ze heel klein was in de draagzak, was ze wat groter dan in de buggy of liep ze er rond.
Rijden deed ik minder, maar wegens blessures ben ik wel vaak naar de stalling moeten gaan (en die lag op 30 min rijden van thuis). Ik heb daar elke week hooinetten staan maken met de dochter in de draagzak. Het gaat echt wel hoor.
Mijn dochter liep al met mijn paard in de hand toen ze nog maar pas kon stappen.

Nu is de dochter wat groter (6) en rijdt ze zelf.
Waar een wil is, is een weg.
Maar ik heb maar 1 kind. Ik kan me voorstellen dat het met meerdere kinderen moeilijker is, maar dat is dan een bewuste keuze vind ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-25 11:48

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-25 11:48

Bedankt alvast om jullie ervaringen te delen, zowel de leuke als minder leuke.

Niet dat ik het nu allemaal rozengeur en maneschijn zie, maar het heeft me toch wat moed gegeven ondanks dat je niet helemaal weet hoe of wat het zal worden.

En verra..

**Geplaatst**: 11-01-25 15:57

Geplaatst: 11-01-25 15:57

En verra is inderdaad de beste uitspraak wat het hele onderwerp betreft

**Geplaatst**: 11-01-25 16:15

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 11-01-25 16:15

een wat late reaktie :-)

Hier een moeder met 2 zonen die inmiddels volwassen zijn. Ik had toen de jongens geboren werden 1 paard aan huis. Toen de 1e geboren werd reed ik 2 avonden per week en de weekenden. Voeren en uitmesten was geen punt, dan kon ik wel combineren. Bij de 2e reed ik maar 3x per week. Even goed lukte dat allemaal prima. Mn man zorgde als ik ging rijden voor de kids. Waar vele moeders klaagden over geen tijd voor zichzelf, ervaarde ik dat niet zo, om deze reden . Toen de jongste naar de creche ging kon ik meer overdag rijden. Nu ben ik 55 en de jongens volwassen, en ik denk dat ik in vergelijking met leeftijdgenoten redelijk fit ben, door alle beweging die het hebben van paarden met zich mee brengt. Ik zie dus alleen maar voordelen! Maar je moet niet alles perfekt willen doen.

**Geplaatst**: 11-01-25 16:49

Geplaatst: 11-01-25 16:49

On* verra

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-25 19:00

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-25 19:00

Beemsterkaas schreef:
On* verra

Zal het onthouden. Thnx

**Geplaatst**: 11-01-25 22:27

Geplaatst: 11-01-25 22:27

Had dezelfde fout gemaakt - verbeterde mezelf

**Geplaatst**: 12-01-25 23:11

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 12-01-25 23:11

Wat ik wel eens doe TS als ik niet goed weet wat ik nu echt wil is mezelf voorstellen in een situatie waarin zeker is dat ik het niet kan krijgen. Bijvoorbeeld: je wordt ziek en kunt geen kinderen meer krijgen. Of juist het tegenovergestelde: je raakt onverwacht zwanger, wat voel je daarbij?

Naar mijn mening is het trouwens heel gezond dat je nu al heel gelukkig bent zonder kinderen. Dat geluk zit volgens mij in je zelf en zul je niet kunnen ontlenen aan het krijgen van kinderen. Ze voegen iets toe aan jouw leven, maar jij hebt ook vooral iets aan je kind te geven. Dat is toch mooi?

**Geplaatst**: 13-01-25 07:43

Geplaatst: 13-01-25 07:43

Ik denk dat dat op zich een goeie stelling is, maar dan vooral het eerste deel. Want zelfs bij mensen die al hun hele leven graag moeder willen worden kan de paniek ineens genadeloos toeslaan bij het idee dat ze zwanger zijn

En bij mensen die echt dachten geen kinderen te willen, dat die per ongeluk zwanger raken of dachten zwanger te zijn, of in een droom / nachtmerrie ofzo, inclusief de bijbehorende schrik, paniek en stress en dit niet willen..... dat er dan wanneer blijkt dat er toch geen zwangerschap (meer) is, er ineens een soort teleurstelling ontstaat

En het stikt volgens mij ook van de moeders die heel blij zijn met hun kinderen maar niks hebben met dat hele zwanger zijn. En dat een vervelend, noodzakelijk kwaad vinden

Daarom denk ik dat het beter is om voorbij een zwangerschap te kijken en je voor te stellen hoe je er over 5, 10, 20, 50 jaar bij zit, met of zonder kinderen. Hoe zie je jezelf, je leven, hoop je dan wel of geen mamma te zijn

Als je het prima vindt als je dat dan niet hebt, dan is het helemaal okee natuurlijk.

Maar als je dan wel ineens behoorlijk sterk voelt het uiteindelijk wèl te willen.... dan weet je ook dat je er iets mee moet in het tijdvak dat je de keuze nog hebt zeg maar. Je kan dan heel prima niet zitten te wachten op een zwangerschap en bevalling, en dat nog voor je uit willen schuiven, maar dan weet je dat dat iets waar je doorheen zal moeten om bij je doel te komen. En als je graag genoeg mamma wilt worden dan heb je het er voor over

**Geplaatst**: 13-01-25 09:24

Geplaatst: 13-01-25 09:24

Hier een moeder met 3 kinderen in de leeftijd 4, 6 en 8 jaar. Gaan nu net allemaal naar school.
Ik ben wel geminderd qua rijden en aantal paarden, maar ben nooit gestopt.
Bij mij gingen ze gewoon mee. De oudste was 6,5week oud toen ze mee ging naar een eventingwedstrijd 180km verderop.
Hier sliepen ze in de kinderwagen naast de bak en toen ze ouder waren zaten ze in de kinderwagen met de iPad.
Ja soms waren ze het zat en huilden ze en kon ik na 20min afstappen. Maar meestal heb ik gewoon kunnen rijden.
Momenteel rij ik internationaal eventing. Mijn kinderen gaan mee naar de wedstrijden. Deze zomer 650km enkele reis naar de Bourgogne gemaakt bijvoorbeeld. Ze hebben de tijd van hun leven altijd. Hebben vriendinnetjes vanuit diverse landen. Jongste van (toen) 3 jaar kan zelf ijsjes kopen in het Frans (boule caramel et frambroise!! En mama kan eind van de dag er heen om te betalen :))

).

Maar ik moet wel,zeggen: ik werk niet. Bij de tweede ben ik gestopt met werken. Anders was het lastiger geweest en had mijn man meer moeten bijspringen. Hij heeft een groot bedrijf, dus dat is lastig.
Zo heb ik alle tijd voor de kinderen en ook voor mijzelf. Want ja ik ben moeder. Ja de kinderen zijn mijn wereld, maar ik ben ook Laura.
En die mag er ook zijn. Die is een leukeren moeder, echtgenote en vriendin met paard, dan zonder.

Overigens had ik geen hele makkelijke baby’s. Mijn tweede was een ernstige huilbaby. Mijn paard heeft mij echt gered.

**Geplaatst**: 13-01-25 09:48

Re: Combinatie moederschap en paarden

Geplaatst: 13-01-25 09:48

In het kader van deze vraag kan ik ook de documentaire Spijtmoeders aanraden, terug te kijken op NPO. Wat mij vooral opviel, is dat de moeders die spijt hadden , hun hele leven opzij hadden gezet voor de kinderen. Dat bevestigde mij in mijn motivatie om altijd echt iets van jezelf te blijven houden, Voor mij dus mijn paard .