Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-07-25 02:37

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst door de TopicStarter : 03-07-25 02:37

Wat lief dat je er naar vraagt. Ze leeft nog steeds en ze kan nog steeds vanalles doen en wandelen etcetera dus dat is best bijzonder. Ze is zelfs nog aan een nieuwe kuur begonnen omdat haar bloedwaarden van de organen zo goed blijven. Voor die folfirinox was ze allergisch voor 1 bestandmiddel dus dat middel hebben ze er uit gehaald en dan werkt het wel minder goed maar hopelijk altijd beter dan niets.

Wel heeft ze gisteren een pijnblokkade gekregen omdat de pijn echt te erg was, vorige week dacht ik echt dat het voorbij was en dat ze in slaap gebracht zou moeten worden zo onmenselijk was de pijn. Ik hoop maar dat het werkt want haar lichaam en haar hoofd willen nog wel even op aarde blijven maar met teveel pijn is het ook geen optie meer.

**Geplaatst**: 03-07-25 08:36

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst: 03-07-25 08:36

Pikeur, wat heftig allemaal, hoop dat het werkt want soms -zoals je al eerder schreef - zijn de wonderen nog niet de wereld uit, voor allen draag het samen dat maakt sterk voor nu en later

**Geplaatst**: 05-07-25 23:16

Geplaatst: 05-07-25 23:16

Je berichtje klinkt hoopvol dat het even soort van stabiel was voor nu, maar nu sinds van de week toch weer veel pijn.
Ik hoop dat ze het beetje onder controle kunnen krijgen de pijn. Gun jullie nog zoveel meer tijd samen. Veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-07-25 22:43

Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-25 22:43

Nog weer even een update, nu is het zomervakantie en de kinderen willen natuurlijk wel af en toe wat leuks gaan doen. Ik vind het zo ongelooflijk lastig. Ik wil de kinderen niet teleurstellen maar tegelijk voelt het voor mij zo oneerlijk en onprettig als wij dan ergens zijn waar ze sowieso bij zou zijn geweest maar ondertussen ziek op bed ligt. Het enige wat ik kan doen is hopen dat er misschien voor haar ook nog goede dagen bij zitten en dat we spontaan in de auto kunnen stappen en wat gaan doen. Er is niets over te zeggen van tevoren hoe ze zich voelt. En toch af en toe mezelf er overheen zetten voor de kinderen maar het voelt zo verkeerd.

**Geplaatst**: 25-07-25 23:00

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst: 25-07-25 23:00

Je moet niet stoppen met leven voor haar, ik denk niet dat je moeder dat zou willen :(:)

Ik videobelde mijn moeder zodat ze er toch een beetje bij was of stuurde haar heel veel foto's, dan was ze er toch een beetje bij. Is dat iets wat voor jou zou kunnen werken?

**Geplaatst**: 25-07-25 23:15

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst: 25-07-25 23:15

Mocht er iets zijn waar je met je gezin en je moeder toch nog graag heen zou willen gaan, denk aan de wens ambulance.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-07-25 23:56

Geplaatst door de TopicStarter : 25-07-25 23:56

Bedankt voor de tips

Ik heb ook jouw topic nog een beetje terug gelezen PabloBokt. Wat een hoop herkenbare dingen zeg. Maar tegelijkertijd ook zo angstig om het meest waarschijnlijke verloop al te weten. Vreselijk wat jullie al overkomen is.We zijn afgelopen week nog wel met het gezin naar een vakantiehuisje geweest maar eigenlijk heeft ze vooral heel veel geslapen. Maar we denken dat het toch goed is dat we het nog met zijn allen af hebben kunnen sluiten op een plek waar we vroeger vaak op vakantie gingen. Het is zo heftig om zo bewust overal afscheid van te nemen.

**Geplaatst**: 26-07-25 00:32

Geplaatst: 26-07-25 00:32

Pikeur schreef:
Bedankt voor de tips

Ik heb ook jouw topic nog een beetje terug gelezen PabloBokt. Wat een hoop herkenbare dingen zeg. Maar tegelijkertijd ook zo angstig om het meest waarschijnlijke verloop al te weten. Vreselijk wat jullie al overkomen is.We zijn afgelopen week nog wel met het gezin naar een vakantiehuisje geweest maar eigenlijk heeft ze vooral heel veel geslapen. Maar we denken dat het toch goed is dat we het nog met zijn allen af hebben kunnen sluiten op een plek waar we vroeger vaak op vakantie gingen. Het is zo heftig om zo bewust overal afscheid van te nemen.

Ja, je begint eigenlijk al met rouwen voordat ze er niet meer is. Dat is een hele rare en confronterende gewaarwording.. waardoor het uiteindelijke overlijden misschien ook niet als een klap komt, maar als een soort pijnlijke vorm van opluchting. Ze lijdt niet meer en jullie kunnen dan beginnen met echt loslaten.

Zo'n ziektebed van een naaste, laat staan van je moeder, is ongelooflijk zwaar en emotioneel. Dan kun je dat soort uitjes juist goed gebruiken en je kinderen ook, die hun oma ook kwijtraken en dat weten. Ik piepte er ook vaak tussenuit - even weg van het mantelzorgen, even mezelf zijn, even in een andere wereld waar ik niet met de ziekte van mijn moeder bezig hoefde te zijn. Dat is oké en dat mag, sterker nog, dat heb je nodig om er voor haar te kunnen blijven zijn. Als je niet voor jezelf zorgt kun je niet voor haar zorgen.

Mijn pb staat altijd open voor je als je de behoefte voelt, nogmaals een dikke knuffel :(:)

**Geplaatst**: 26-07-25 01:13

Geplaatst: 26-07-25 01:13

Ik vind het een lastig topic om te lezen gezien ik mij in een zelfde situatie bevindt alleen dan met mijn (stief)vader.
Rond kerst kregen we te horen dat hij ziek was. Eerst was het dat , en toen werdt het dat, toen misschien wel dit of weer dat. toen viel het wel mee, toen werdt het waarschijnlijk, en toen definitief alvleesklier kanker.
Ik weet niet zo goed welke houding ik me moet houden en hoe ik om moet gaan met deze situatie. Ik houd me sterk en wil er zijn.
En doe de kleine dingetjes als wat lekker eten maken voor hem als hij ziek is van de chemo..
Maar ik vind het maar lastig. Hij zegt dat hij zich goed voelt maar ik zie hem slechter worden.
Ik bedenk me vooral nu telkens wat voor een klap we gaan krijgen als het moment ooit komt. Ik wil er nog niet over na denken..

Ik heb zelf zoiets van hij moet zeker nog iets gaan leven, dingen doen die hij nu nog kan doen.
Maar sinds hij ziek is, is al zijn inkomen weggevallen en gezien een koophuis moet hij dit eerst verkopen voor dat hij recht heeft op een uitkering oid om te kunnen leven, leeft nu op een spaar waardoor hij ook niks kan nu, als in vakantie...
Heel veel stress . Ben je ziek zou je toch echt de dingen moeten kunnen wat je leuk vind met het gezin.

Ik volg dit topic al een tijdje.
Mijn stiefvader zit in het begin van zijn behandeling (4 chemo's gehad.) valt hem nu al behoorlijk zwaar. Maar hij spreekt nog niet over pijn. Enkel bijwerkingen.

Ik hoop dat er goede dagen komen dat jullie met moeder de auto in kunnen om leuke dingen samen met haar te doen. En nog veel herinneringen te maken en dat haar pijn weer minder wordt. :knuffel: