Kikka schreef:Een borrel met collega's, een wijntje bij het eten, een avondje met vrienden in de kroeg, een speciaalbiertje bij een film: ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik drink regelmatig alcohol. Doordeweeks (meestal) niet, maar in het weekend drink ik graag een goed glas wijn of een lekker biertje. Of twee. Soms drie.
Maar dat gaat steeds meer knagen. Alcohol is slecht voor je (en zo halverwege de dertig ga je dat ook steeds meer voelen). En tegelijkertijd is het enorm verslavend: ik kan echt uitkijken naar een glas wijn aan het eind van een werkweek. Wat eigenlijk heel raar is, want waar kijk ik dan naar uit? Naar de smaak van wijn? Of naar de lichte verdoving die dat glas met zich meebrengt?
Hoe dan ook, ik las net het boek Sinds ik niet meer drink van Evi Hanssen uit en overweeg ook om gewoon helemaal te stoppen met drank. Geen dry january of 'alleen op feesten en partijen 1 wijntje', maar gewoon helemaal.
Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken. Dus vandaar mijn vraag: wie is er hier helemaal gestopt met alcohol drinken? En wie overweegt het?
(Ik zou het fijn vinden als we het hier vriendelijk en respectvol kunnen houden, zonder te veroordelen)
Ik ben bijna helemaal gestopt, had hetzelfde als jou en vroeg me af wat het me nu eigenlijk bracht. En dat is helemaal niets. Ik ga mezelf niet allemaal dingen opleggen maar ben van elk weekend flink drinken naar niks gegaan en in deze maanden alleen nog een keer met een bruiloft en een etentje wat gedronken.
Eerlijk? Mis er niks aan en vind het ook bijzonder hoe je dan eigenlijk tegen sociale contacten aankijkt. Sommige heb je dus alleen om mee te drinken. Anders zijn ze saai, met die mensen ga ik dan ook niet meer om. Best een openbaring

Maar ik slaap beter, ben helder in mn hoofd heb veel energie en ben 5 kg lichter, bestel minder eten ( kater is bestellen) en eet gezonder
Dus ik vind het eerlijk gezegd wel prima en mis er niks aan
