Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-07-22 08:54

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 08:54

Kleuters zijn mensen, met een eigen wil en eigen persoonlijkheid.

Zelf vind ik het belangrijk om ze te leren dat zij en hun behoeften er ook toe doen. Ik hoef ze niet zonodig naar mijn hand en dat helpt ook bij het loslaten

Willen ze niet eten? Prima, ik heb ook niet altijd honger.
Willen ze andere kleding aan dan jij bedacht? Prima. Je kiest toch zelf ook dagelijks zelf wat je wilt dragen?
Een van mijn jongens wil zijn haar niet laten knippen bij de kapper. Prima, neem je lang haar. Het is zijn eigen hoofd. Afknippen kan altijd nog als hij dat wil.

En dan heb je nog de dingen die écht moeten, daar kan je je battles in kiezen. Tandenpoetsen, opruimen en op tijd in bed is wat ik het belangrijkste vind, dus daar stop ik mijn energie in.
Niemand heeft namelijk de energie om álles wat je zou willen doen aan te pakken, dus je moet keuzes maken

**Geplaatst**: 08-07-22 08:59

Geplaatst: 08-07-22 08:59

Ik denk echter wel dat het afbouwen van de medicatie hier een groot iets kan zijn dus dat zou ik zeker checken. Mogelijks ben je niet aan afbouwen toe, gaat het te snel of mis je support.

Je klinkt niet tevreden na jullie gesprek TS. Voelen jullie nog wel als een koppel, een team dat elkaar begrijpt en naar elkaar luistert? Of kom je altijd zo uit de gesprekken?

**Geplaatst**: 08-07-22 09:13

Geplaatst: 08-07-22 09:13

De afbouw van de medicijnen kan zeker veel doen.

Misschien dat dit je nog helpt:
https://www.udemy.com/course/neuroscien ... parenting/

Een korte cursus over de hersenontwikkeling van kinderen.
Ik vond het zelf heel interessant en het inzicht geeft mij veel steun in het opvoeden.
Wat ik vooral heb geleerd is het geven van kaders (bijvoorbeeld ik bepaal welk eten hij kan krijgen, of hij het eet en hoeveel moet hij lekker zelf weten). Dat geeft mij veel rust.

Daarnaast zou ik echt onderzoeken of werken iets voor je doet. Voor mij is werken echt een manier om met andere dingen bezig te zijn en daardoor kan ik thuis weer het geduld opbrengen voor mijn kinderen. Het is je hersenen op een andere manier gebruiken waardoor je emmertje weer wat leger wordt.

Hopelijk heb je er nog iets aan!

**Geplaatst**: 08-07-22 11:03

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 11:03

TS; Ga eerst en vooral ook na hoe lang je je al zo voelt.
Als deze gevoelens gestart zijn een paar weken na het stoppen van je medicatie, dan is dat een rode vlag en mogelijk een signaal dat je te vroeg gestopt bent.
Toenemende vermoeidheid die niet over gaat door uitrusten, eventueel toenemende prikkelbaarheid, afnemende belastbaarheid, toenemende sombere, negatieve gedachten en mogelijk ook toenemende concentratie problemen, opvallend meer of minder eetlust, slechter slapen en meer piekeren kunnen signalen zijn van een zich weer ontwikkelende depressie.

Mocht dit spelen: dan op korte ook even met je voorschrijver in gesprek en eventueel herstart van je medicatie overwegen

**Geplaatst**: 08-07-22 11:11

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 11:11

En;
Ik snáp de post van Tita heel erg goed. Het komt misschien wat rot over, maar ze wijst wel op een heel essentieel ding en dat is dat de énige die echt iets kan doen aan deze situatie ( of welke situatie ook) de persoon zelf is.
Klagen over is misschien lekker, maar heeft niet zo veel zin ( behalve dat het lekker is en lucht geeft. Dus moet je zeker even doen, maar daarna moet er wat anders komen..)

Meeleven is heerlijk en moet er ook zijn......maar ook dat moet gevolgd worden door reflectie op waar het mis kan gaan en dan zelf in actie komen.

En dan zeg ik niet dat TS dat niet doet hoor, helemaal niet.

Maar als je verandering wil, moet je niet naar de ander kijken, maar moet je zelf aan de bak ( hoe naar, rot, akelig een situatie ook is, en hoe weinig 'schuld' je misschien ook hebt aan de situatie: om er uit te komen is er in essentie maar 1 persoon die je aan moet kijken, en dat ben je zelf)

En ik weet: dat klinkt rot en hard, maar uiteindelijk is het het meest betrokken en eerlijke advies. Advies ook wat dápperheid vraagt. Want iedereen wil je horen als je meeklaagt, mee 'huilt', maar als je iemand die kwetsbaar is, wijst op in alle kwetsbaarheid en angst en moeilijkheden tóch zelf je verantwoordelijkheid te leren nemen... .oeh... dan weet je ook dat dat vaak niet begrepen gaat worden.

Terwijl het uiteindelijk misschien niet het meest populaire, maar vaak wel de meest reeële, betrokken en helpende advies is.

**Geplaatst**: 08-07-22 11:30

Geplaatst: 08-07-22 11:30

Inderdaad even aangeven bij de huisarts hoe jij je nu voelt ivm de medicatie.

Wie weet heb je wat aan de onderstaande tips.

Ik pak vaak 2 setjes kleding en dan kiest mijn dochter er eentje.
Schoenen hetzelfde welke wil je aan?

Wilt ze bv geen broek aan zoals bv gisteren twijfelde ik een beetje.
Gaat er 1 mee in de tas.
Ze pakt hem dan zelf wel.

Tandenpoetsen maken we er een spelletje van.
Bv alsof ze een automaat is en gooi ik er centjes in en dan gaat haar mond open.

Aankleden zeg ik armen omhoog of ik kietel.

Als ze moeilijk eet krijgt ze bv een knijpzakje heeft ze toch wat binnen gekregen.
Mini krentenbollen eet ze bv ook goed.

Als ze heel traag is dan zeg ik bv dan hebben wij geen tijd meer voor bv k3 in de auto.
Anders maken we er een leuk feestje van naar school toe.

Blijft ze hangen in zeur gedrag totaal ergens anders over beginnen.
Wat een kind interessant vind.
Als je dat een paar keer herhaald denken ze vaak niet meer waarom ze aan het drammen waren.

Af en toe weggaan gewoon doen en inderdaad het schema loopt dan anders voor de kinderen.
Dat geeft toch niks.
Laten ze er een feestje van maken met papa. Dan is iedereen blij.

**Geplaatst**: 08-07-22 14:39

Geplaatst: 08-07-22 14:39

tita schreef:
Soms vraag ik me af of iedereen hier wel goed leest, princequillo

Het is niet de bedoeling dat we hier de TS haar man gaan afzeiken of dat we roepen is een fase…of zeggen ohhhhh meid wat errrggg en rot.
TS vraagt om tips…jawel tips

En als je alle posten van de TS leest kun je daar een boel uit afleiden
Jaar ochtenden zijn een STRijd….. ja hoe dan…. En welke moeder heeft dat niet en vooral hoe lost jij dat op.

Als ik laat opsta en alles snel snel wil doen en constant tegen mijn kinderen ga snauwen dar ze op moeten schieten werkt dat niet.

Als jij vroeg opsta en veel tijd hebt om in alle rust de kids even laten eten of niet willen laten eten… “discussies” over kleding wil aangaan, strijd tandenpoetsen
Je zal zelf ook rustiger blijven als je meer tijd hebt

In dit geval kun je niet meer spreken of niet willen, of niet vroeg kunnen opstaan.
Is niet zo dat je niks meer hoeft te doen als thuisblijf moeder.

Tips zijn misschien niet hoe je het wil horen…. Maar er is er maar een die voor jezelf kan zorgen en dat ben je zelf

En nee ik lig ook liever op mijn “vrije” dag tot 7:30 op bed…. Want ik ben ook moe maar als ik zo laat opsta hebben we ruzie in huis en dat is geen fijn begin voor de dag.
Dus voor de kleuters heb ik in de ochtend gewoon tijd om “discussies” aan te gaan over eten of kleding.
Hoeft niet snel snel dus wordt er automatisch geluisterd naar elkaar was enkel een tip

Dan hoef je niet aan te vallen…..
Bovendien maakt iedereen hier aannames, want TS der man helpt wel… en TS heeft wel degelijk me-time
Ze heeft een paar mooie tips gekregen….. daar kan ze iets mee zoals splitten van een weekend ochtend en dat ze haar man even in de ochtend aan moet wennen….dat is dan maar zo

Ik lees prima, hoor. Ik kan heus wel zien dat je tip is om het rustiger aan te doen.
Maar dat neemt ook niet weg dat je ook aannames maakt (zoals TS nu zegt, ze staat 6.30 op, dat is maar 15 minuten later) en de post begint met een vreemde opmerking. Nu ook weer dat het niet zo is dat je niks meer hoeft als thuisblijf moeder, maar nergens kan ik uit opmaken dat TS niets doet omdat ze een thuisblijf moeder is.

Ook val ik niet aan. Maar je reactie, goh, dat is echt wel hard hoor. Daar mag ook wat van gezegd worden. Tita, het was anders overgekomen als je het gewoon bij de tip had gelaten: kun je niet vroeger opstaan zodat er rust is? Ipv, "ik wou dat ik die luxe had".

**Geplaatst**: 08-07-22 14:59

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 14:59

I.m.o. is hoe een boodschap gebracht wordt superbelangrijk. Inhoudelijk eens met Punz (hoe kan het ook anders :))

) maar een dergelijke feedback zou gebracht moeten worden als empathische confrontatie en niet als een schampere sneer ("ik heb het pas moeilijk, wat een luxepositie heb jij").

**Geplaatst**: 08-07-22 15:11

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 15:11

Het is ook veel makkelijker om feedback aan te nemen als het op een normale, prettige manier wordt gebracht

**Geplaatst**: 08-07-22 15:27

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 15:27

Wat vervelend dat je je zo voelt TS! Ik herken het wel een beetje, als ik niet lekker in mijn vel zit ga ik ook dagelijkse dingen met de kinderen als lastig zien en heeft dat vooral effect op hoe ik iets ervaar (terwijl ik dan achteraf denk, hmm het viel wel mee).

Ik heb er verschillende vormen van hulp mee gehad. Ik heb een poos 'gepraat' met de praktijkondersteuner van de huisarts, dat was prettig omdat ze me handvatten gaf om dingen minder zwaar te zien. Daarna ben ik een cursus mindfulness gaan doen. Dat was fijn omdat het én een moment voor mezelf was én omdat ik erdoor heb geleerd dat bepaalde gedachtes er mogen zijn. Ervaar ik iets als vervelend en zwaar? Ja, dat is zo, dat gevoel mag er zijn. Maar ik móet er niks mee, ik kan het ook accepteren in plaats van met mezelf in gevecht te gaan. Die stap heb ik daar echt geleerd, plus hoe ik tijd voor mezelf kan nemen. Dat kan ik je dus echt aanraden.

Wat mij trouwens opvalt is dat je graag tijd voor jezelf wil, maar dat je je toekomstige werk wil gaan doen in de avonden als je kinderen slapen. Is het geen optie om je toekomstige werk uit te gaan oefenen wanneer de kinderen een gewone dag hebben en bijv. op de BSO zitten? Dan kom jij vol energie uit je werk, kan je gezellig samen eten en heb je 's avonds ook een rustmomentje. Maar misschien pak je dat rustmomentje wel als ze op school zitten overdag, dat weet ik natuurlijk niet. Het viel me in elk geval op.

Overigens, dat aansturen van je man herken ik ook. Ik heb thuis uitgesproken dat ik niet de manager van het huishouden wil zijn. Dat hij mij niet hoeft te 'helpen' omdat we dingen samen doen. Nu heb ik een fantastische partner die heel actief is met de kinderen naast zijn werk, uit zichzelf. En die veel doet in het huishouden. Wij werken allebei veel dus de situatie is natuurlijk wel anders. Maar spreek je verwachtingen uit naar je man, zou ik zeggen. En inderdaad, laat los dat hij dingen anders doet dan jij. Toen jij klein was deed je vader de dingen met jou wsl ook anders dan je moeder dat deed. En dat is ook goed gekomen

Veel succes!! En de tip die hierboven ook al gegeven wordt m.b.t. het misschien te vroeg afgebouwd zijn met je medicatie zou ik ook ter harte nemen.

**Geplaatst**: 08-07-22 15:49

Geplaatst: 08-07-22 15:49

Citaat:
ik ga in september weer studeren. Super veel zin in en denk dat ik door mijn hersens weer te gebruiken ook veel zal opknappen

Vermoed maar zo dat dit je erg kan helpen (zag dat er verder niet zo op was gereageerd).
Weet je, je bent dan even uit dat wereldje van mama zijn, je kinderen, vrouw van zijn en alles. Je bent weer even helemaal jou.
Tip: kijk of je één dat per week, of twee ochtenden, of whatever, hulp kan krijgen zodat jij je kunt richten op je opleiding.

En nog een tip: neem al die keren dat je moet wachten op je kinderen bij zwemles, de zandbak, voorstelling, etc etc etc een studieboek mee om te lezen. Echt, je komt dan zo door je lesstof (ik heb toen die van mij tussen de 4 en 7 jaar was een Masteropleiding gedaan, oa door regelmatig die boeken mee te nemen

).

En dan ook nog over 'je man / echtgenoot'....
jij hebt er last van... bij jou ligt de oplossing. Door dingen wel of niet te doen. Wel of niet te zeggen. Etc. Dan heb je daar wel energie voor nodig... dat is een beetje dat vicieuze cirkeltje.
Maar echt hoor die leeftijd van die van jou dat is me ook wel een leeftijd ja... $*\%/*$ _-:(

**Geplaatst**: 08-07-22 15:57

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 15:57

Ts, ga je straks echt de schoolbanken in of ga je thuis studeren?

**Geplaatst**: 08-07-22 15:59

Geplaatst: 08-07-22 15:59

Is het niet goed om thuis hulp te krijgen, bv hulp met de kinderen zo dat jij ook een beetje je je handen vrij hebt. Dan kan je ook wat vaker wat voor jezelf gaan doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-22 16:02

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-22 16:02

De studiebelasting is ongeveer 8 uur per week, leek me wel te overzien. Als ik klaar ben kan ik in de avonden cursussen aanbieden en overdag nog gaan werken in de kinderopvang of zoiets

Hulp in huis lijkt me een soort van niet nodig, ik heb immers 2,5 dag 'geen' kinderen, die zitten dan op school. Qua huishouden redt ik het allemaal wel eigenlijk, tuurlijk is het soms een rommeltje als de kinderen aan het spelen zijn maar over het algemeen gaat dat wel goed

**Geplaatst**: 08-07-22 16:07

Geplaatst: 08-07-22 16:07

Misschien dat het voor de korte termijn ook wel te overwegen valt om gewoon wat vroeger naar bed te gaan? Ik merk echt een wereld van verschil als ik voor middernacht al een goede slaapcyclus te pakken heb

En vooral ook goede afspraken met je man maken inderdaad, zodat jij echt momenten hebt dat het zijn pakkie-an is en jij je er oprecht niet druk over hoeft te maken en ècht los kan laten. Al is het maar een middag + avond + nacht dat je met oordoppen in echt even lekker alleen maar je eigen gedachten mag hebben zonder het "aan staan" steeds $*\o/*$

Desnoods zorg je er dan voor dat er een pan macaroni klaar staat zodat je niet met een half oog constant in de gaten hoeft te houden of hij nou al eens het eten begint klaar te maken (omdat het anders veels te laat wordt) of wat dan ook de pijnpunten zijn die van jou energie vreten

**Geplaatst**: 08-07-22 16:09

Re: moederschap-ik ben op

Geplaatst: 08-07-22 16:09

Maar wat doe je dan nu op die 2,5 dag dat je geen kinderen hebt? Kijk eens of je daar niet iets mee kunt. Huishouden kan immers ook als de kinderen thuis zijn.

**Geplaatst**: 08-07-22 16:20

Geplaatst: 08-07-22 16:20

Ryder schreef:
Daarna ben ik een cursus mindfulness gaan doen. Dat was fijn omdat het én een moment voor mezelf was én omdat ik erdoor heb geleerd dat bepaalde gedachtes er mogen zijn. Ervaar ik iets als vervelend en zwaar? Ja, dat is zo, dat gevoel mag er zijn. Maar ik móet er niks mee, ik kan het ook accepteren in plaats van met mezelf in gevecht te gaan. Die stap heb ik daar echt geleerd, plus hoe ik tijd voor mezelf kan nemen.

Dit vind ik ook een goede tip, heb ik ook veel aan gehad, ik vond met name het eerste jaar enorm pittig, maar zat mezelf ook gigantisch in de weg omdat ik mijn gevoel niet liet zijn wat het was.
Zo vond ik dat ik het moederschap ten allen tijde leuk moest vinden en absoluut geen steek mocht laten vallen.
Nu kan ik denken: ‘vandaag was een moeilijke dag en vond ik mijn kinderen niet leuk, ik ben blij dat ze op bed liggen’. Waar ik eerder een enorm mentaal gevecht had tegen zulke gevoelens wat energie vrat, kan ik nu dit gevoel laten zijn wat het is ipv mezelf ook nog schuldig te voelen dat ik mijn kinderen niet altijd de leukste en meest fantastische wezens op aarde vind en ze soms gewoon even zat ben.

Ik heb deze omslag gemaakt mbv een een psycholoog. Ook het werken met ACT (acceptance and commitment therapy) heeft me enorm geholpen om inzicht te krijgen in mijn patronen en interne regels die ik heb en daar wat losser mee om te gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-22 16:48

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-22 16:48

lizy29 schreef:
Maar wat doe je dan nu op die 2,5 dag dat je geen kinderen hebt? Kijk eens of je daar niet iets mee kunt. Huishouden kan immers ook als de kinderen thuis zijn.

Toch het huishouden of mijn vrijwilligerswerk. zoals ik zei probeer ik hier en daar een uurtje slaap mee te pakken, en af en toe mijn hobby's te doen

**Geplaatst**: 08-07-22 19:44

Geplaatst: 08-07-22 19:44

Jojoju schreef:
lizy29 schreef:
Maar wat doe je dan nu op die 2,5 dag dat je geen kinderen hebt? Kijk eens of je daar niet iets mee kunt. Huishouden kan immers ook als de kinderen thuis zijn.

Toch het huishouden of mijn vrijwilligerswerk. zoals ik zei probeer ik hier en daar een uurtje slaap mee te pakken, en af en toe mijn hobby's te doen

En als je in die uren eerst eens iets aan je hobbies doet? Het huishouden kan ook wel wachten, in een uurtje kun je veel doen.

Wat nu als je die dagen nu eerst een start met een momentje voor jezelf, dat kun je invullen op heel veel manieren. Een 10 minuten yoga filmpje, een korte geleide meditatie, een stukje invullen in een invulboek, de krant lezen ect. Iets wat snel kan maar niet snel hoeft, iets kleins dat voor jou is?

**Geplaatst**: 08-07-22 20:45

Geplaatst: 08-07-22 20:45

Huishouden doe ik eigenlijk vrij bewust als mijn kind erbij is. Ik vind er niets mis mee als ze vroeg meekrijgen dat er ook minder leuke dingen moeten gebeuren. Ze hoeft niet eens perse te helpen maar moet zichzelf dan maar even vermaken. Over het algemeen geef ik een klein taakje (dieren eten geven en een wasbak schoonmaken of zo).
Soms zeg ik ook iets van: hmm ik heb eigenlijk geen zin om de wc schoon te maken, maar ja moet toch gebeuren.

Dat halve dagje per week op woensdagochtend dat ik 4 uurtjes voor mezelf heb ga ik eigenlijk altijd naar stal ongeacht hoeveel vaat er in de keuken staat, dat die ik dan wel na de lunch.
Als je die uurtjes in je huishouden stopt dan haal je inderdaad niets zinnigs uit je dag want morgen is het weer vies

Mijn man kookt meestal en dat doet hij ook heel bewust samen met onze dochter, maakt niet uit of het de ene keer 1 minuutje is of de hele tijd helpen, moet wel leuk blijven maar iets wat nou eenmaal nodig is.

Misschien kun je daar ook wat mee?
Gewoon niet over nadenken of het enkel meer rotzooi veroorzaakt.

**Geplaatst**: 08-07-22 21:14

Geplaatst: 08-07-22 21:14

Jojoju schreef:
Dat ik met man moet gaan praten is een goede tip, vooral dat we de ochtenden in de weekenden gaan splitten.
Op de vraag wat er gebeurd als ik niet in actie kom in het weekend? Uit-ein-de-lijk komt hij wel in bewegen maar dit is dan altijd met een lang gezicht en een hoop gezucht. Ook geen lekkere start van de dag.

Wat een zeikerd. Ik werk 60 uur, mijn partner 40 en we hebben 2 kids van 5 en 1. Hij moet van z'n luie reet komen en ook wat doen.

En jij moet niet zo piemelen. Lekker die trui aan laten trekken en dan vreten ze maar een keer niet.

Denk dat je hoofd idd op zou knappen als je wat uitdaging krijgt.

**Geplaatst**: 08-07-22 21:23

Geplaatst: 08-07-22 21:23

Sizzle schreef:
Huishouden doe ik eigenlijk vrij bewust als mijn kind erbij is. Ik vind er niets mis mee als ze vroeg meekrijgen dat er ook minder leuke dingen moeten gebeuren. Ze hoeft niet eens perse te helpen maar moet zichzelf dan maar even vermaken. Over het algemeen geef ik een klein taakje (dieren eten geven en een wasbak schoonmaken of zo).
Soms zeg ik ook iets van: hmm ik heb eigenlijk geen zin om de wc schoon te maken, maar ja moet toch gebeuren.

Dat halve dagje per week op woensdagochtend dat ik 4 uurtjes voor mezelf heb ga ik eigenlijk altijd naar stal ongeacht hoeveel vaat er in de keuken staat, dat die ik dan wel na de lunch.
Als je die uurtjes in je huishouden stopt dan haal je inderdaad niets zinnigs uit je dag want morgen is het weer vies

Mijn man kookt meestal en dat doet hij ook heel bewust samen met onze dochter, maakt niet uit of het de ene keer 1 minuutje is of de hele tijd helpen, moet wel leuk blijven maar iets wat nou eenmaal nodig is.

Misschien kun je daar ook wat mee?
Gewoon niet over nadenken of het enkel meer rotzooi veroorzaakt.

Ik sluit me hier helemaal bij aan. En vaak is het juist feest als we samen schoonmaken. Allemaal een doekje, muziek aan hoppa. Gebruik die 2,5 dag gewoon voor jezelf en je vrijwilligerswerk.