
En ook voor alle anderen die het nodig hebben

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
genja schreef:chevax schreef:Mag ik even om wat virtuele steun vragen? Ik heb mn Fentanyl aan de kant gezet. Ben het zo verschrikkelijk beu met die troep. Ik vang het nu op met oxycodon (dus heb over een goede week wrs discussie met de apotheek omdat de oxy sneller gaat dan gepland). Heb zo'n shijtweekend gehad met de pijnstilling en ben het zo beu om zo misselijk te zijn van de Fentanyl. Dus nu voel ik me even een uitgewrongen vogeltje.
Heb je dit met de arts overlegd ? Wee weer l verstandig. En je krijgt geen gezeur met de apotheek als de arts je recept oxycodon aanpast aan de nieuwe dosering . Best beetje jammer hoe je het werk van de apotheek gezeur noemt . Logisch toch als je op eens een stuk eerder komt dat er iets gezegd wordt . Als ds juiste dosering op recept staaf snakt de apotheek het ook en hoeven ze niet te zeuren .
MoniqueT schreef:We leven al 21 jaar samen met deze situatie, hij al 25 jaar. Wat ons veel heeft geholpen in acceptatie en omgang met de chronische pijn, was een drie maanden lange, heel intensieve pijnrevalidatie in 2007 (De Hoogstraat, Utrecht). Makkelijk wordt het nooit ... maar wel fijn om lotgenoten te treffen! Er is zoveel onbekendheid en onbegrip.
candalisa schreef:Chevax wat ontzettend knap van jou dat je dit topic geopend heb ik hoop dat je je snel wat beter voel. Hier slik ik al ruim 3 jaar oxycodon voor endometriose en zenuw pijn. Ik kan het gelukkig op dagen waarbij de pijn minder is overslaan en krijg dan geen last van bijwerkingen maar sommige dagen heb ik er wel 6-8 nodig. Helaas is mijn vorige huisarts ermee gestopt en door veel wissende artsen moet ik vaak “op het matje” komen ervoor het is vreselijk om behandeld te worden als een “verslaafd” iemand ik krijg er 30 van 5mg dus kan het niet eens dagelijks innemen maar dan moet ik weer gaan uitleggen waarom en of ik zonder kan enz ik krijg gewoon paniek om mijn recept aan te vragen. Ik snap dat het geen fijn spul is maar de keuze tussen dragelijk kunnen leven of mij opsluiten in huis is toch voor mij snel gemaakt.
TheWelsh schreef:Het probleem is ook nog eens dat niet alle merken pleisters dezelfde afgifte hebben waardoor bij een ander merk mijn bloedspiegel niet stabiel blijft. Daar word ik zeer beroerd van en/of ik krijg wegvallers.
Een soort in slaap vallen met mijn ogen open. Ik ben dan lijfelijk aanwezig, maar ga een soort dromen met mijn ogen open. Ik merk dat zelf pas wanneer er dan iemand tegen me gaat praten en ik antwoord geef of ik zelf gewoon uit het niets heel raar ga brabbelen tegen een ander. Dan schrik ik een soort van "wakker" omdat ik zelf merk dat wat ik zei nergens op sloeg.
Ik word dan ook heel raar aan gekeken. En ben zelf in de war.
Ik word er heel onzeker van.
Ik heb zelfs op mijn werk weleens in zo'n moment een heel verhaal over mijn paard opgeschreven in een verslag terwijl ik tegenover mijn collega zat. Zij had niets aan mij gemerkt! Dat was heel eng!
Ik schaam me ook verschrikkelijk als zoiets gebeurd omdat ik het niet uit kan leggen.
Herkent iemand dit soort dingen?