tirzasarah10 schreef:Ik wist niet dat er zoveel mensen rond lopen die dezelfde klachten als mij hebben!

Wat ik bij iedereen lees over artsen/therapeuten vind ik eigenlijk diep triest... de mensen die 'ons' juist zouden moeten helpen doen eigenlijk onbewust het tegenovergestelde. Doordat het voor mij nu al bijna 11 jaar aan de gang is ben ik naar steeds meer artsen duidelijk met mijn grenzen aangeven. Sommige vinden mij bot andere hebben bewondering zo als ik het aanpak. Positief in het leven staan werkt zeker maar hoe kan je constant positief blijven als je dagelijks leven zo beïnvloed word? Het accepteren krijg je ook vaak te horen maar accepteren is voor mij zo tegen mijn natuur in gaan. Het accepteren voelt voor mij meer als opgeven, zijn er meer die dat hebben?
Vandaag is voor mij veelste druk geweest en morgen weer werken, wat ook druk is omdat mijn collega op vakantie is... waarom wilde ik vandaag en en en doen?

Het voelt voor mij niet als opgeven, maar mijn gevoel is dat het gewoon niet klopt. Mijn lijf doet iedere dag rare dingen, daar moet een reden voor zijn. Buiten de vermoeidheid heb ik last van:
- Plotselinge misselijkheid
- Temperatuurschommelingen(deels ook door medicatie, maar ik krijg het soms van geringe inspanning echt heeeel erg warm.) dan moet ik echt rustig aan doen, anders word ik onwel.
- Niet tegen drukte kunnen
- Overgevoeligheid voor licht
- Plotselinge alcoholintolerantie
- Hoofdpijn (waar medicatie niet tegen werkt)
- Spierpijn na minimale inspanning (1 minuut hurken en ik sta te trillen op mn benen)
- Griepachtige verschijnselen
Dus dan denk ik als ik een van deze dingen(of meestal meer tegelijk) ervaar, hier moet wat achter zitten. Het klopt gewoon niet.