Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-06-19 14:45

Geplaatst: 07-06-19 14:45

Ts, dan zou de optie, bij oma overnachten twee nachtjes per maand ook een uitstekende optie kunnen zijn. Natuurlijk staat dat meisje op 1 bij moeders maar een relatie lijkt me ook belangrijk. Deze optie kun je nog voorstellen en anders inderdaad de boel op zijn beloop laten en maar zien wat er van komt.

**Geplaatst**: 07-06-19 15:09

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 07-06-19 15:09

Maar nogmaals, je kan niet vooruit kijken of plannen zoals jij dat nu wenst.

Een kind ontwikkelt en het verschil tussen 15 en 16 kan echt behoorlijk zijn. Daarna kan het nog meer veranderen. Hoe ze nu is, zegt niks over hoe ze dan is. Pubertijd is onvoorspelbaar. Je kan er alleen maar zijn, blijven praten en alles in goede banen proberen te laten gaan.

Jouw rol heeft meer effect dan je denkt. Vader is niet echt als vader aanwezig. Moeder is belangrijk, maar wil ook jou een plek geven. Ook als het niet uitgesproken wordt, voelen kinderen dat allemaal.

Als moeder nu of straks het gevoel krijgt onder druk te komen, gaat het vast en zeker mis.

In een perfecte wereld hadden vader en moeder een fijne relatie, waren ze samen en voedde de dochter samen op. Er is al een probleem en dat maakt moeder en dochter relatie al anders. Jij kan daar gewoon niet nog een probleem bovenop zijn.

Maar ook in een vader en moeder situatie, zoals wij bijv, gaat het geleidelijk. Mijn man had onze zoon vast eerder kunnen loslaten en is veel makkelijker, maar ik niet. Dan help je elkaar zonder dat je het doorhebt. Je komt samen en in gesprek met het kind tot elke keer een stukje meer loslaten en zelfstandigheid.

Jij wil het plannen, maar als je ons nu achteraf gaat vragen; wanneer heb je hem losgelaten of mocht hij dit, of kon hij dat...........Geen idee!! Dat is niet van 1 dag of 1 moment. Het een rem je af, het ander laat je toe. Je gaat een keer weg en kijkt hoe het is gegaan. Je geeft vertrouwen en kijkt hoe ermee om is gegaan.

Maar zelfs 22 en uit huis stop je niet met moeder zijn, zorgen maken, steunen etc etc. 1,5 uur is gewoon ver weg. Als je kind je nodig heeft, wil je er zijn. Kan dat niet, ben jij straks de gebeten hond, omdat moeder bij jou was toen dochter haar moeder nodig had.

Leef in het nu en lees volgend jaar dit topic nog eens en kijk wat er is verandert zonder dat je alles direct doorhad. Kijk dan een half jaar later nog eens en zie wat er dan nog meer verandert.

Je wil gehoord worden, maar ik denk echt om iets anders. Want dit is verder NU nog niet ter sprake en kan ook nog niet allemaal gepland worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-19 15:37

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-19 15:37

@superpony. Thx! Ook dit neem ik mee. Denk overigens ook wel dat je gelijk hebt. Heb dat ook al een aantal x gezegd: ben benieuwd hoe het tegen die tijd gaat lopen. Ik plan niks....

**Geplaatst**: 07-06-19 15:40

Geplaatst: 07-06-19 15:40

Ts, in het kader van omdenken. Als ze samen met haar moeder om het weekend bij jou is, wst voor haar een vertrouwede omgeving is. Is het geen optie om een baantje bij jou in de buurt te zoeken? Mogelijk op een plek waar een van jou neefje/nichtje ook werkt? Verdient meisje wat geld, geen reis/loslaatproblemen en jullie wat qualitytime?

**Geplaatst**: 07-06-19 15:43

Geplaatst: 07-06-19 15:43

ikkedus schreef:
@superpony. Thx! Ook dit neem ik mee. Denk overigens ook wel dat je gelijk hebt. Heb dat ook al een aantal x gezegd: ben benieuwd hoe het tegen die tijd gaat lopen. Ik plan niks....

Overigens wil ik wel gezegd hebben dat ik echt wel respect heb voor wat jij ervoor over hebt en dat je een relatie bent aangegaan met iemand met een kind en haar ook hier doorheen wil steunen.

Laat gewoon merken dat je er bent. Het lijkt dan alsof je heel veel geeft, maar je krijgt er echt wel wat voor terug. Het is alleen niet altijd meetbaar of op een weegschaal te leggen.

Misschien wil de dochter straks liever met jou praten, omdat ze haar moeder niet wil kwetsen bijv. Laat merken dat je er bent. Een goede, warme band maakt het alleen maar makkelijker en zal jij je ook meer gewaardeerd voelen. Juist omdat je een rol speelt voor ze.

Weet je nog hoe je zelf was als kind en puber? Dat zeg ik vaak tegen mensen; Weet je nog hoe je zelf was? Ik was vreselijk, dus snap pubers gewoon heel goed en vind al snel veel meevallen.

Succes!

**Geplaatst**: 07-06-19 16:07

Geplaatst: 07-06-19 16:07

Het hele topic doorgelezen. Ik heb na mijn scheiding ook nog relaties gehad en met puberkinderen is dat echt heel erg lastig. Ik heb dat altijd goed begrepen, want als moeder met jekinderen ben je al een systeem en dat maakt het moeilijk voor diegene die een relatie heeft met dat "systeem".

Je komt op mij over als een heel fijn mens. Tussen de regels door denk ik te lezen dat de dochter en jij het ook fijn hebben samen en dat je met haar ook een relatie hebt opgebouwd afgelopen jaren. Volgens mij heb je wel plezier in de dochter vandaar dat je zo constructief je weet te verplaatsen in haar en haar moeder.
Althans zo komt het op mij over.

Het is niet alleen dat jij een relatie hebt met "een systeem" er speelt ook nog mee dat jullie zo godvergeten verschillend zijn. Dat is niet gemakkelijk. Wil jij meer rust wordt je geconfronteerd met een druk gezellig Brabants gezien. Dat maakt het ook lastiger dat soort verschillen.

Dus ja, ik vind het verstandig dat jullie voorlopig latten en zie samen wonen absoluut niet als een werkende oplossing voorlopig en misschien wel nooit. Maar dat was de vraag niet.

Zoals ik het zie, want daar vraag je naar.
De kinderen is een taak van de ouders. Dus die staan op de 1ste plaats. Ik lees dat jij dat ook vind.
Maar als ik heel eerlijk ben, heb ik het idee dat er in "dit systeem" te weinig naar jou gekeken wordt en te weinig naar wat ook goed voor jou voelt.

Dus het is heel moeilijk adviseren, want het systeem van jullie relatie, is langzaam opgebouwd. Dat verander je niet één twee drie.
Dus wat je zelf al aangaf, eens rustig zonder verwijt praten over hoe voor jou de situatie voelt, vind ik glad niet verkeerd.
Geef het ook de tijd, want het hoeft niet nu en gelijk te worden opgelost. Je loopt ook wel het risico om aan het kortste eind te trekken, en dat zou zonde zijn, want jullie houden van elkaar en jullie relatie werkt zoals het nu is.

Het is niet belangrijk, maar het komt op mij wat vreemd over dat iedereen over een man-vouw relatie spreekt, terwijl ik juist het idee en gevoel heb dat we hier van een vrouw-vrouw relatie spreken.

Ik wil je vooral veel sterkte wensen. Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat voor beiden partijen het relatie hebben na scheiding, moeder met kinderen, ingewikkeld is, lastig, soms balanceren over een koord en echt niet altijd grappig. Dus sterkte!

**Geplaatst**: 07-06-19 16:11

Geplaatst: 07-06-19 16:11

Het is toch ook een vrouw vrouw relatie? Ze geeft in de openingspost aan dat ze een vriendin heeft.

**Geplaatst**: 07-06-19 16:21

Geplaatst: 07-06-19 16:21

OK. Ik kwam alleen paar berichten tegen waaruit ik begreep dat mensen uitgingen van een man-vrouw relatie. Dan heb ik zelf die laatste berichten fout gelezen. Sorry. Want daar ging mijn reactie over. Ik heb niet heel bewust gelezen dat het om een vrouw-vrouw relatie zou gaan. Blijkbaar had ik dat dan toch opgeslagen na lezen beginpost.

**Geplaatst**: 07-06-19 16:27

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 07-06-19 16:27

Oke, ik heb eigenlijk ook geen idee of TS een man of vrouw is, maar waar ik dan dacht dat TS een man was en een vrouw is, sorry.
Denk dat het wel kan meespelen en vrouwen anders met elkaar omgaan dan mannen en mannen en vrouwen, maar dat is een andere discussie.

Boodschap blijft verder hetzelfde denk ik.

**Geplaatst**: 07-06-19 16:30

Geplaatst: 07-06-19 16:30

Ik vind het allersinds al super dat TS met veel respect over haar partner en dochter blijft spraken, ondanks de meningsverschillen.

**Geplaatst**: 07-06-19 16:41

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 07-06-19 16:41

Ik vraag me af hoe relevant dit is bij het vraagstuk van TS. Het is een relatie tussen twee mensen.

Ik heb het gevoel dat TS er nuchter en realistisch in staat. Misschien nog even een paar jaar doorbijten en daarna zal het waarschijnlijk steeds makkelijker worden. Het is geen eindeloze en uitzichtloze situatie, zoals ik het zie.

**Geplaatst**: 07-06-19 16:42

Geplaatst: 07-06-19 16:42

Lante schreef:
Ik vraag me af hoe relevant dit is bij het vraagstuk van TS. Het is een relatie tussen twee mensen.

Niet relevant→ zoals ik ook zelf schrijf, alleen kwam het op mij bevreemdend over, vandaar mijn opmerking.

**Geplaatst**: 07-06-19 16:57

Geplaatst: 07-06-19 16:57

Het is niet relevant, wel vind ik het jammer dat mensen er vanuit gaan dat TS wel een man zal zijn als ze aangeeft een vriendin te hebben...

Maar goed, volgens mij is communicatie en verwachtingen hier het grootste punt. TS lijkt er prima rekening mee te houden dat ieder zaken op zijn eigen tempo doet.
Het probleem is volgens mij meer de manier waarop. Als vriendin had gezegd van goh er gaat de komende tijd wat veranderen wat voor ons even spannend is, ik snap dat het veel reizen is maar zou je als dochter werk heeft de eerste tijd naar ons willen komen?
Dat is heel wat anders dan mededelen dat TS voortaan maar naar hen moet komen vanwege dat werk.
Dat is in ieder geval wat ik eruit opmaak en dan snap ik heel goed dat TS hoopt dat er meer rekening met haar gehouden wordt. En dat heeft niks te maken met een kind wel of niet te vroeg loslaten maar wel iets met een gelijkwaardige relatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-19 17:13

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-19 17:13

Temeraire schreef:
Het is niet relevant, wel vind ik het jammer dat mensen er vanuit gaan dat TS wel een man zal zijn als ze aangeeft een vriendin te hebben...

Maar goed, volgens mij is communicatie en verwachtingen hier het grootste punt. TS lijkt er prima rekening mee te houden dat ieder zaken op zijn eigen tempo doet.
Het probleem is volgens mij meer de manier waarop. Als vriendin had gezegd van goh er gaat de komende tijd wat veranderen wat voor ons even spannend is, ik snap dat het veel reizen is maar zou je als dochter werk heeft de eerste tijd naar ons willen komen?
Dat is heel wat anders dan mededelen dat TS voortaan maar naar hen moet komen vanwege dat werk.
Dat is in ieder geval wat ik eruit opmaak en dan snap ik heel goed dat TS hoopt dat er meer rekening met haar gehouden wordt. En dat heeft niks te maken met een kind wel of niet te vroeg loslaten maar wel iets met een gelijkwaardige relatie.

Dit is inderdaad precies wat ik bedoel ja!

@pien_2010 en anderen: ik ben een vrouw met vriendin. Grappig dat dat toch ruis op de lijn geeft. _O-

Geeft ook niks, maar ik sta er zelf niet eens bij stil. Heb eigenlijk nooit nagedacht dat anderen mij misschien als man hebben bedacht in dit verhaal. Lol.

Ik heb inderdaad best een band met dochter. Is soms lastig geweest en ook dit uit ik anders dan de Brabantse kant, maar het is er zeker! En dat weet ze ook gelukkig.

**Geplaatst**: 07-06-19 17:18

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 07-06-19 17:18

hier moeder van een tienerdochter van bijna 17, en ook niet een heel wild type.

imo kan het ook makkelijk om ze een nachtje alleen te laten, en alleen te reizen, idd goede voorbereiding op een eventuele studie.

mijn dochter is toen ze net 16 was al met een vriendin een weekendje naar Amsterdam geweest.

Misschien is het een optie dat ze de eerste keren een vriendinnetje over heeft om te slapen, en te reizen

**Geplaatst**: 07-06-19 18:11

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 07-06-19 18:11

Ik mis toch vooral de wens van de dochter.
Als de dochter zelf nog niet alleen thuis wil zijn dan zou ik dat ook nooit willen afdwingen en heeft de partner waarschijnlijk pech. Als het enkel iets is van de moeder dan vind ik dat echt een ander soort ‚probleem‘.

**Geplaatst**: 07-06-19 18:12

Geplaatst: 07-06-19 18:12

Sorry dat ik je dan als man zag, maar ik vond het juist stoer dat een man op bokt kwam vragen, hahaha

Het kan wel zo zijn dat wij allemaal denken; het maakt niet uit, maar voor een puber meid kan het natuurlijk wel totaal anders zijn in deze wereld dat je moeder een vriendin heeft. Daar moeten we gewoon realistisch in zijn. Dat ligt niet aan ons, maar de mensen die er wel een probleem van maken wat wel invloed heeft op die leeftijd.

Dat gaat overigens ook over.

Maar voor jullie relatie an sich, maakt het inderdaad niet uit.

**Geplaatst**: 07-06-19 18:32

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 07-06-19 18:32

Ach superpony, het meiske was 2 jaar toen mama haar relatie kreeg Die weet echt niet beter, is er gewoon mee opgegroeid en die twee hebben onderhand echt wel iets liefs met elkaar.

De wens vd dochter ben ik ook wel benieuwd naar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-06-19 19:47

Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-19 19:47

superpony schreef:
Sorry dat ik je dan als man zag, maar ik vond het juist stoer dat een man op bokt kwam vragen, hahaha

Het kan wel zo zijn dat wij allemaal denken; het maakt niet uit, maar voor een puber meid kan het natuurlijk wel totaal anders zijn in deze wereld dat je moeder een vriendin heeft. Daar moeten we gewoon realistisch in zijn. Dat ligt niet aan ons, maar de mensen die er wel een probleem van maken wat wel invloed heeft op die leeftijd.

Dat gaat overigens ook over.

Maar voor jullie relatie an sich, maakt het inderdaad niet uit.

Dochter heeft daar geen problemen mee hoor. Niet van zichzelf, maar ook niet uit haar omgeving.

**Geplaatst**: 07-06-19 23:02

Geplaatst: 07-06-19 23:02

ikkedus schreef:
@superpony; je ziet mij nergens oordelen over de zelfstandigheid toch? Ze is zoals ze is. Mag ze ook zijn. Ik weet waar het vandaan komt. Aan haar lot over laten is helemaal mijn bedoeling niet.
Maar er wordt nu ook niet gekeken ( of gevraagd) of we ergens naar toe kunnen werken. En dan vraag ik eigenlijk alleen maar om af en toe een treinreis. Opbouwen, oefenen allemaal prima. En hoeft ook echt niet direct na eerste werkdag. Op termijn. Alleen die toezegging al dat ze snappen dat ik dat fijn vindt. Dan voel ik me ook gehoord.
Ik heb eigenlijk niet het idee dat ik alleen kijk naar de reacties die passen. Is dat zo??
Ik neem de reacties van jou en bijv WeCo ook serieus.
En over problemen in de relatie: ja die hebben we wel. Wie niet denk ik dan. Daar is niet zo heel veel bijzonders aan.
Op andere punten werkt onze relatie uitstekend. Ieder huisje heeft zijn kruisje.

@ikkedus ik heb echt veel begrip voor jouw gevoel over de situatie. Juist daarom begin ik niet aan een relatie. Als je mijn vriendin was zou ik je tekort doen en dat vind ik niet eerlijk naar jou toe maar ik zou het niet kunnen en willen veranderen tot dat mijn kinderen toe zouden zijn aan een volgende stap. Maw, je zou altijd op de tweede plaats komen maar ik zou daar wel eerlijk over communiceren. Zouden we daaruit komen en op kunnen wachten dan werden we vast gelukkig, tot die tijd bleef het schipperen wat mij betreft.

**Geplaatst**: 07-06-19 23:17

Geplaatst: 07-06-19 23:17

WeCo schreef:
ikkedus schreef:
@superpony; je ziet mij nergens oordelen over de zelfstandigheid toch? Ze is zoals ze is. Mag ze ook zijn. Ik weet waar het vandaan komt. Aan haar lot over laten is helemaal mijn bedoeling niet.
Maar er wordt nu ook niet gekeken ( of gevraagd) of we ergens naar toe kunnen werken. En dan vraag ik eigenlijk alleen maar om af en toe een treinreis. Opbouwen, oefenen allemaal prima. En hoeft ook echt niet direct na eerste werkdag. Op termijn. Alleen die toezegging al dat ze snappen dat ik dat fijn vindt. Dan voel ik me ook gehoord.
Ik heb eigenlijk niet het idee dat ik alleen kijk naar de reacties die passen. Is dat zo??
Ik neem de reacties van jou en bijv WeCo ook serieus.
En over problemen in de relatie: ja die hebben we wel. Wie niet denk ik dan. Daar is niet zo heel veel bijzonders aan.
Op andere punten werkt onze relatie uitstekend. Ieder huisje heeft zijn kruisje.

@ikkedus ik heb echt veel begrip voor jouw gevoel over de situatie. Juist daarom begin ik niet aan een relatie. Als je mijn vriendin was zou ik je tekort doen en dat vind ik niet eerlijk naar jou toe maar ik zou het niet kunnen en willen veranderen tot dat mijn kinderen toe zouden zijn aan een volgende stap. Maw, je zou altijd op de tweede plaats komen maar ik zou daar wel eerlijk over communiceren. Zouden we daaruit komen en op kunnen wachten dan werden we vast gelukkig, tot die tijd bleef het schipperen wat mij betreft.

Maar je wilt toch ook wel een leven naast moeder zijn? Ik ben gek op mijn kinderen ,maar toen ze ouder werden vond ik het heerlijk mijn eigen ding te gaan doen.Als ze me nodig hebben zal ik er zijn,maar als ze 16 zijn mogen ze best wat beginnen los te weken. Gelukkig is dat hier nooit geen probleem geweest, mijn familie woont in het buitenland,ik zette ze op de trein en hun halen ze weer af nooit geen probleem geweest.Je kinderen zelfstandig leren worden zorgt dat ze zelfredzaam zijn in een maatschappij waar in veel van mensen gevraagd word.

Maar eerlijk gezegd zou ik ook niet floreren in een relatie als die van de ts,waarin je eigenlijk alleen maar telt als het een ander uitkomt.

**Geplaatst**: 08-06-19 00:09

Geplaatst: 08-06-19 00:09

pien_2010 schreef:
Ach superpony, het meiske was 2 jaar toen mama haar relatie kreeg Die weet echt niet beter, is er gewoon mee opgegroeid en die twee hebben onderhand echt wel iets liefs met elkaar.

De wens vd dochter ben ik ook wel benieuwd naar.

Ja, maar met 2 jaar is dat echt anders dan wanneer je ouder wordt en besef krijgt van de wereld om je heen.
Natuurlijk is het zo hoe natuurlijker je er zelf mee omgaat, hoe meer de omgeving denkt, oke, het zal wel. Maar de wereld kan ook keihard zijn.

Niet rot bedoeld TS, maar je bent er niet bij wat anderen zeggen. Kinderen nemen hun ouders enorm in bescherming en zeggen echt niet altijd alles.
Ook zeg je zelf dat ze niet zoveel vriendinnen heeft bijv.

@Beatje, Elke ouder is anders en je kan niet oordelen voor een ander.

Een ander zal het veroordelen, maar wij zijn tot 2016 echt nog nooit zonder onze zoon op vakantie of weg geweest. Ik heb hem ook nooit als belemmering of hinder van een of ander gezien.
Hij was ook veel bij oma en mijn thuis wonende gehandicapte broer waar hij gek op is/was, maar was altijd blij als hij weer thuis was.
Mijn man en ik zijn echt niks tekort gekomen. Doen nu wel veel meer samen en dat is prima. Maar voor een dagje weg/uitstapje vragen we hem altijd mee. En voorheen was dat ook altijd samen met mijn moeder en broer.
En ja, onze zoon heeft een enorm grote sociale kring en enorm druk met werken, dus genoeg te doen.

Ik denk oprecht dat het probleem ergens anders ligt, want als je je nu al druk maakt om iets wat nog moet komen, dan is er nog iets. Altijd beter open kaart spelen en alles op tafel.
Mijn man zou het echt niet fijn vinden als ik ergens mee rond blijf lopen wat negatief effect kan hebben op onze relatie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-06-19 00:43

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst door de TopicStarter : 08-06-19 00:43

Ze heeft zat vriendinnen hoor. Alleen hangen ze gedurende de week veel samen en niet perse in het weekend. Ook omdat die vriendinnen werken.

**Geplaatst**: 08-06-19 07:28

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 08-06-19 07:28

Het valt me op dat je de zaken heel rationeel bekijkt. Maar bij pubers (en ook bij moeders

) speelt emotie en intuitie een grote rol. Kan al wat ruis op de lijn geven.
Je zegt zelf dat voor het weekend op en neer reizen toch wel vermoeiend is. Jouw vriendin heeft een druk leven: een baan en een dochter op te voeden. Kan het niet zijn dat het op en neer reizen bij haar ook begint door te wegen?
Ik zou erover praten, afspraken die 10 jaar geleden ideaal waren hoeven dat nu niet meer te zijn. Ms is het een oplossing 1 weekend bij jou, 1 weekend bij je vrienden en 1 weekend iedereen thuis blijven.
Willn jullie allemaal toch iedere weekend samen zijn, als dat uitgesproken wordt dan is de volgende stap bespreken hoe dat het best georganiseerd wordt.

**Geplaatst**: 08-06-19 07:51

Geplaatst: 08-06-19 07:51

beatje schreef:
WeCo schreef:

@ikkedus ik heb echt veel begrip voor jouw gevoel over de situatie. Juist daarom begin ik niet aan een relatie. Als je mijn vriendin was zou ik je tekort doen en dat vind ik niet eerlijk naar jou toe maar ik zou het niet kunnen en willen veranderen tot dat mijn kinderen toe zouden zijn aan een volgende stap. Maw, je zou altijd op de tweede plaats komen maar ik zou daar wel eerlijk over communiceren. Zouden we daaruit komen en op kunnen wachten dan werden we vast gelukkig, tot die tijd bleef het schipperen wat mij betreft.

Maar je wilt toch ook wel een leven naast moeder zijn? Ik ben gek op mijn kinderen ,maar toen ze ouder werden vond ik het heerlijk mijn eigen ding te gaan doen.Als ze me nodig hebben zal ik er zijn,maar als ze 16 zijn mogen ze best wat beginnen los te weken. Gelukkig is dat hier nooit geen probleem geweest, mijn familie woont in het buitenland,ik zette ze op de trein en hun halen ze weer af nooit geen probleem geweest.Je kinderen zelfstandig leren worden zorgt dat ze zelfredzaam zijn in een maatschappij waar in veel van mensen gevraagd word.

Maar eerlijk gezegd zou ik ook niet floreren in een relatie als die van de ts,waarin je eigenlijk alleen maar telt als het een ander uitkomt.

Mijn kinderen zijn al vanaf hun 14e nachten alleen thuis omdat ik onregelmatig werk en gingen al vanaf hun 17e Europa door met vrienden in Ma's campertje in de vakanties. En ik ga zelf ook heel regelmatig met mijn camper op stap, weekenden en in de vakanties weken.
Daarom gaf ik in mijn eerste post al aan dat ik niet weet wat de reden is waarom moeder en dochter dit niet aandurven maar dat ik dat persoonlijk niet zo relevant vindt.
Het ging mij meer om het feit dat moeder voor haar kind kiest. En dat zou ik dus ook altijd doen. Op dit moment willen ze om welke reden dan ook thuis blijven en dat zou ik dan dus ook gewoon doen. Ik zou dan van mijn vriendin verwachten zich (nog even of nog steeds) aan te passen tot deze fase voor bij is.
Als mijn vriendin dat niet zou willen of kunnen dan zou dat voor mij einde relatie betekenen.

Maar ja nou ben ik toch al niet al te geschikt relatie materiaal, veel te veel schik in mijn eentje zonder gezeik aan mijn kop, heerlijk. $*\o/*$