Narcisme, wat is jouw ervaring?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 

Hoe heb jij narcisme ervaren?

Een ouder, geen last van gehad
6 (2%)
Een ouder, matig last van gehad
23 (9%)
Een ouder, veel last van gehad
88 (34%)
Een partner, geen last van gehad
3 (1%)
Een partner, matig last van gehad
22 (8%)
Een partner, veel last van gehad
113 (44%)

Totaal aantal stemmen: 255


Avalanche

Berichten: 16329
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 15:55

De reden waarom ik wil dat het label eraf gaat, is juist om van de slachtoffers de druk af te halen om medelijden met de dader te moeten hebben, "want die kan er niks aan doen". Hou toch op...... voor dit soort crimes, want dat zijn het, is geen excuus.

ik vind dat zo destructief. En het is een lijn van praten die zeker in sommige religieuze kringen nog weleens naar mishandelde vrouwen toe gebruikt wordt, zo van: als je meer je best doet, wordt het wel beter. Dat is onzin. Het type mens waar ik het over heb, wordt daar alleen maar veeleisender van, en zal altijd wel een manier vinden om het slachtoffer op de een of andere manier weer te kunnen pakken. Mensen die een ander mens pijn willen doen, zoeken naar een excuus daarvoor, zo simpel is het, en een label doet daar niets van af, maar kan wel op een slachtoffer de druk leggen om empathie met haar dader te moeten hebben. En dat is het deel waar ik een probleem mee heb.

Je bent als slachtoffer NOOIT verantwoordelijk voor wat jou is aangedaan, wat voor diagnose je dader dan ook heeft. Nooit.

Je bent wel verantwoordelijk voor je toekomst, wat doe je ermee, hoe handel je het, en dat kan therapie zijn, wat dan maar voor jou werkt. En er zijn heel veel mensen moedig genoeg om dat te doen, en ik weet uit eigen ervaring dat het gewoon niet simpel is. Ik heb herbelevingen gehad in therapie, en ik ben heel blij dat ik toen doorgegaan ben, omdat ik echt toen dacht: ik kan dit niet, ik kan het niet aan.
Voor mij is het met name de angst geweest (haha ik ben niet zo stoer) om weer in zo'n relatie terecht te komen, die me heeft doen doorzetten. En ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, want de herinneringen zijn niet meer traumatisch, en beginnen langzaam te vervagen, zoals dat gebeurt met normale herinneringen.

Ik heb geen herbelevingen meer, geen nachtmerries, geen paniekaanvallen, geen flauwvallen meer. Alle symptomen van PTSS zijn weg.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 16:17

Avalanche81 schreef:
De reden waarom ik wil dat het label eraf gaat, is juist om van de slachtoffers de druk af te halen om medelijden met de dader te moeten hebben, "want die kan er niks aan doen". Hou toch op...... voor dit soort crimes, want dat zijn het, is geen excuus.

ik vind dat zo destructief. En het is een lijn van praten die zeker in sommige religieuze kringen nog weleens naar mishandelde vrouwen toe gebruikt wordt, zo van: als je meer je best doet, wordt het wel beter. Dat is onzin. Het type mens waar ik het over heb, wordt daar alleen maar veeleisender van, en zal altijd wel een manier vinden om het slachtoffer op de een of andere manier weer te kunnen pakken. Mensen die een ander mens pijn willen doen, zoeken naar een excuus daarvoor, zo simpel is het, en een label doet daar niets van af, maar kan wel op een slachtoffer de druk leggen om empathie met haar dader te moeten hebben. En dat is het deel waar ik een probleem mee heb.

Je bent als slachtoffer NOOIT verantwoordelijk voor wat jou is aangedaan, wat voor diagnose je dader dan ook heeft. Nooit.

Je bent wel verantwoordelijk voor je toekomst, wat doe je ermee, hoe handel je het, en dat kan therapie zijn, wat dan maar voor jou werkt. En er zijn heel veel mensen moedig genoeg om dat te doen, en ik weet uit eigen ervaring dat het gewoon niet simpel is. Ik heb herbelevingen gehad in therapie, en ik ben heel blij dat ik toen doorgegaan ben, omdat ik echt toen dacht: ik kan dit niet, ik kan het niet aan.
Voor mij is het met name de angst geweest (haha ik ben niet zo stoer) om weer in zo'n relatie terecht te komen, die me heeft doen doorzetten. En ik ben heel blij dat ik dat gedaan heb, want de herinneringen zijn niet meer traumatisch, en beginnen langzaam te vervagen, zoals dat gebeurt met normale herinneringen.

Ik heb geen herbelevingen meer, geen nachtmerries, geen paniekaanvallen, geen flauwvallen meer. Alle symptomen van PTSS zijn weg.



_/-\o_

IMJ

Berichten: 14694
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 17:29

Maar waarom moet dat stempel er dan af? TS vraagt toch naar ervaringen met..?
Dat je als slachtoffer niet verantwoordelijk bent beseffen de meesten hier rationeel ook wel (soms pas na enige tijd), soms moet het emotioneel alleen nog even doordringen.

Lusitana

Berichten: 22704
Geregistreerd: 26-10-04
Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 17:42

Amber_anne schreef:
Vind het een cliché om maar te zeggen dat je je eigen geluk maakt en als je in een vervelende relatie zit gewoon moet weggaan.
Verslaafden zouden ook gewoon die fles of spuit weg moeten leggen en door moeten gaan met hun leven.
Helaas werkt het niet zo en is het dus ook niet zo makkelijk. Maar door dit soort uitspraken voelen mensen die gevangen zitten in een slechte relatie zich nog slechter.

Ik kon het niet zeggen, ik kon niet de woorden 'het is over' tegen hem uitspreken. En ja dat maakt mij in sommige ogen slap maar ik kon het gewoon niet en dat hoef ik mijzelf niet kwalijk te nemen

Het gaat niet om een beschuldiging, maar de oplossing.
Ik neem aan dat je snapt dat het wegleggen van de fles of spuit uiteindelijk wel de oplossing van hun probleem is.
En dat het uit een relatie stappen ook een oplossing van relatieproblemen is.
Niemand beweert dat het makkelijk is, maar het is een stap die je zelf moet nemen en een ander niet voor je kan doen.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 17:44

CharmingS schreef:
A3a1 schreef:
Wat is daar vervelend aan?

Zelfs in de therapie wereld weten ze vaak niet wat het precies is, zo heilig zijn die DSM modellen nou ook al weer niet.
Teveel mensen vallen er buiten, terwijl er echt wel wat aan de hand is.

Maar misschien moet dit hele topic weg, want ook mensen met een diagnose, mag je niet zomaar "op het net flikkeren".
Als dat al gebeurd.


Wat daar vervelend aan is dat iedere idioot kan zeggen dat ik narcistisch ben, en heel veel mensen dat zonder daar over na te denken aannemen. Terwijl dit helemaal niet het geval is. Daarom is het zo vervelend dat iedereen maar denkt dat ze zomaar kunnen gokken dat iemand een stoornis heeft.

En inderdaad die DSM modellen zijn niet heilig, maar wel nodig om ergens op terug te vallen als een psych het even niet meer weet. Daarnaast zijn ze niet voor niets de wereld in geholpen en zal het ergens ook wel nuttig zijn.

En er ligt een groot verschil tussen een situatie bespreken van iemand die in direct contact ligt met iemand met narcisme om zo ervaringen uit te wisselen, en iemand bespreken die je ergens in je kennissenkring kent en een paar trekjes van narcisme vertoont en dan vervolgens hier op internet roepen dat die narcisme heeft.

Daarnaast zie ik een heleboel reacties over exvriendjes die narcistisch zouden zijn.. Pff als ik hier allemaal zou neer zetten wat ik denk dat mijn ex wel allemaal niet voor stoornissen zou hebben word je er bang van..



Dat kan iedere idioot ook zeggen :+

Maar je slaat wel erg door.

Urbiezira

Berichten: 2933
Geregistreerd: 29-05-07
Woonplaats: Rotterdam

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 17:50

Even de andere kant van het punt wat je noemt, Avalanche: ik vond het juist een verademing om stempeltjes te kunnen drukken, of in ieder geval gedragspatronen van mijn ex te herkennen in bijvoorbeeld narcisme.

Hij was geen narcist, maar het had zeker veel raakvlakken. Wat het ook was, iets aan hem en zijn gedrag klopte gewoon niet, en dat was meer dan alleen “het was gewoon een groffe eikel”.

Juist zónder een soort stempel van herkenning voelde ik me heel erg schuldig; alsof het mijn schuld was, en ík een stoornis had (zoals hij mij meermaals heeft geprobeerd aan te praten). Pas toen ik een beetje begon te plaatsen dat hij wellicht mentaal niet helemaal in orde was, durfde ik de schuld langzaam van mij af te laten vloeien. Er kwam een soort “zie je wel, wat ik ook had gedaan, het had toch altijd mijn fout geweest”. Ergens was “dat stempeltje”, al was het onvolledig, een héél belangrijk onderdeel in mijn ontwikkelingsproces.

A3a1
Berichten: 2761
Geregistreerd: 07-04-16
Woonplaats: Sleewijk

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 17:58

CalipsoLover schreef:
A3a1 schreef:
Wij gunden het haar ook allemaal en hebben ook wel een paar jaar beetje druk erop gelegd.
Maar ze wilde niet en ik geloof niet dat ze eenzaam is geweest, ze had een rijk leven, met reizen en vrienden door het hele land met wie ze muziek en kunst en natuur deelde.

Ik denk dat ze heel eenzaam is geweest toen ze mensen om zich heen had, bij haar vroeger thuis en later in haar huwelijk.

Hoe is het leven van jou moeder?


Ik woon nog thuis dus ze is nooit alleen tenzij ik bij mijn vriend ga slapen, ik merk dat ik me altijd dan een beetje schuldig voel door haar alleen te laten, want ze heeft mij wel degelijk graag bij haar. Wij zijn ook echt wel twee handen op een buik.
Ze werkt nog heel veel, en heeft eigenlijk niet zo heel veel vrije tijd. We doen gelukkig wel veel samen, de andere kinderen en kleinkinderen komen ook wekelijks langs en dat vind ze heel fijn. Door haar werk als zelfstandige kan ze helaas niet veel op reis, maar ze heeft gelukkig ook wel een heleboel vriendinnen waar ze bijna wekelijks mee op trekt.

Ik weet dat ze nu ook helemaal niet eenzaam is, maar vanaf ik uit huis ga, aangezien ze me ook erg veel helpt met de paarden, er wel een eenzaamheid komt denk ik...


Ik zou het eens met haar bespreken.
Mijn jongste zus woonde ook nog thuis met wie ze 2 handen op 1 buik was en ze zal haar best wel eens gemist hebben.
Maar alleen wonen vond ze ook heerlijk.
Zo vierde ze bewust de jaarwisseling alleen en wilde niet dat er iemand kwam.

@Avalance en urbiezira
Ik herken dat ook wel dat het etiketje plakken mij veel duidelijkheid gaf.
En er een kanalisering kwam voor wat ik voelde, voor mijn machteloosheid.

Lusitana

Berichten: 22704
Geregistreerd: 26-10-04
Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 17:59


IMJ

Berichten: 14694
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:08

En soms is dat dus wel fijn zoals eerder al gezegd is..
Om het te kunnen begrijpen en voor jezelf te accepteren waarom iets zo gegaan is. Dat je het toch nooit goed had kunnen doen in zijn of haar ogen.

Lusitana

Berichten: 22704
Geregistreerd: 26-10-04
Woonplaats: buiten Grandola, Alentejo, portugal

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:23

Dát er iets mankeerde is toch net zo goed als wát er mankeerde?
Ik ben zelf door 2 toxic relations gegaan. Bij de eerste speelde alcohol een rol, de tweede was gewoon geschift (evenals meerderen van zijn zeer grote familie, waarvan 1 schyzofreen die weigert zijn medicatie te nemen, 1 die bij een psychiater loopt, 1 alcoholist (die zijnvrouw half blind heeft geslagen en die niet een van eigen kinderen heeft opgevoed, zijn allemaal uit huis geplaatst), 1 zeer geweldadig (vrouw) die haar kinderen mishandeld en 1 die zelfmoord heeft gepleegd op haar 16e)
Zou niet weten welke labels allemaal zouden passen maar narcistische trekken waren er ook, maar die zijn eigenlijk altijd aanwezig in toxic relationships.
Het is alleen belangrijk om te weten dat je in een web terecht bent gekomen waar je niet zomaar uit kon, al is dat voor een buitenstaander niet echt te begrijpen.
Het is zeker belangrijk voor jezelf dat je kunt zeggen "hij (of zij)was niet goed bij zijn hoofd".
Maar welk exact label er aan hangt is eigenlijk voor je verdere leven niet belangrijk.

Maar goed als het voor jou wel belangrijk is, wie ben ik dan om te zeggen dat het niet zo is?
Misschien ben ik gewoon al een stuk verder. Voor mij is het al meer dan tien jaar geleden.
Ik heb wel last van de effecten, maar of ze nou een label hebben of niet zal me worst wezen. Ik noem ze gewoon geschift.

IMJ

Berichten: 14694
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:30

Voor mij ook lusitana. Ik heb er geen last meer van maar dat had ik wel. De herkenbaarheid van werkelijk elk punt dat past bij de kenmerken van een persoon met narcisme heeft mij geholpen in de verwerking.

Overigens vind hij zelf ook dat hij een narcist is maar geeft aan zich daar prima bij te voelen en dus geen hulp te willen, en een ieder die daar moeite mee heeft kan toch gewoon afscheid nemen?

I dont care. Voor mij werd het ineens duidelijk.

Avalanche

Berichten: 16329
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:42

Urbiezira schreef:
Even de andere kant van het punt wat je noemt, Avalanche: ik vond het juist een verademing om stempeltjes te kunnen drukken, of in ieder geval gedragspatronen van mijn ex te herkennen in bijvoorbeeld narcisme.

Hij was geen narcist, maar het had zeker veel raakvlakken. Wat het ook was, iets aan hem en zijn gedrag klopte gewoon niet, en dat was meer dan alleen “het was gewoon een groffe eikel”.

Juist zónder een soort stempel van herkenning voelde ik me heel erg schuldig; alsof het mijn schuld was, en ík een stoornis had (zoals hij mij meermaals heeft geprobeerd aan te praten). Pas toen ik een beetje begon te plaatsen dat hij wellicht mentaal niet helemaal in orde was, durfde ik de schuld langzaam van mij af te laten vloeien. Er kwam een soort “zie je wel, wat ik ook had gedaan, het had toch altijd mijn fout geweest”. Ergens was “dat stempeltje”, al was het onvolledig, een héél belangrijk onderdeel in mijn ontwikkelingsproces.

Dat snap ik ook hoor, en het helpt om dingen te kunnen plaatsen.
Het is alleen niet zo, dat, omdat er een stempel is, die persoon er dan niets meer aan kan doen. Een ander op die manier mishandelen, is een bewuste keuze, en de meeste abusieve partners kunnen echt jarenlang doen alsof er niets aan de hand is. Vaak begint de echte mishandeling pas als de partner aan handen en voeten gebonden is, en niet meer (makkelijk) weg kan. Voor die tijd is er wel iets wat bekend is als 'grooming' waarbij mensen een soort van gehersenspoeld worden.

Dat is allemaal zo gecalculeerd, in eigenlijk alle verhalen die ik ken, dat ik het moeilijk vind om te geloven dat het onbewust gebeurt. En dat is het deel waar wel degelijk een stuk schuld ligt bij de dader. Op het moment dat mensen doelbewust gegroomd worden voor vreselijke mishandelingen, die ze tekenen voor de rest van hun leven, is dat niet goed te praten door een stoornis.

Iemand die in staat is een ander goed te behandelen voor een jaar, of anderhalf jaar, en soms zelfs drie jaar, kan dat ook vier jaar of vijf jaar volhouden. En op dat moment, hebben we het over een doelbewuste keuze om iemand te hersenspoelen en daarna op iedere mogelijke manier te misbruiken en mishandelen (en fysiek is zoals eerder gezegd maar een klein deel ervan, ook psychisch, emotioneel, seksueel, en vul maar in) dan interesseert mij de reden daarvoor niet meer zo. Het recht op begrip heeft iemand op dat moment verspeeld.

"In een vlaag van woede gooide hij dingen kapot"
Maar nooit zijn eigen spullen. En nooit waardeloze spullen. Altijd spullen die een diepe emotionele waarde hebben....... voor het slachtoffer. Dat is geen opwelling, dat is een keuze. Als het een opwelling was geweest, waren de eigen spullen er ook wel aan gegaan, of waardeloze spullen.

En op de een of andere manier zijn ze ook nooit te pakken voor de politie. Dus ze kennen wel grenzen, en ze begrijpen ze ook. Ze kiezen ervoor om de jouwe te overschrijden.

En als dat jou nog niet tot een onschuldig slachtoffer maakt, die er werkelijk niets aan had kunnen doen, weet ik het ook niet meer. Want je verwacht niet dat een ander, en zeker niet de persoon van wie je houdt, zo bewust bezig is jou te ondermijnen en kapot te maken. Dat had je nooit kunnen zien. En uiteraard doe je je best, want je wilt die eerste periode weer terug, toen alles goed was.
En in de momenten dat hij lief is en zorgzaam, en spijt heeft, wil je hem graag geloven, en je wil graag dat het goed komt. En dat is normaal, gezond gedrag, en daar is niets mis mee.

Er is niets mis met jou dat je geeft om je partner en ze het graag naar de zin maakt. Dat is normaal en gezond. Er is iets mis met die persoon dat die dat niet doet, en graag zijn partner kapot maakt. En dat is nu niet, en nooit jouw schuld, en als dat etiket jou helpt, dan gebruik je dat.
Maar gebruik het niet om het goed te praten, leg de schuld waar hij hoort, en dat is niet bij jou.

En dat is ook deel van je verantwoordelijkheid nemen, de schuldvraag beantwoorden. En als je dat gedaan hebt, dan ga je in therapie, en je pakt je leven terug, want je hebt er recht op het te leven zo jij dat wilt, en niet zo een ander dat wilt. Je bent jong, je kan nog zoveel, en het leven is echt de moeite zo waard.

Amber_anne

Berichten: 7809
Geregistreerd: 09-04-18

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:42

Lusitana schreef:
Amber_anne schreef:
Vind het een cliché om maar te zeggen dat je je eigen geluk maakt en als je in een vervelende relatie zit gewoon moet weggaan.
Verslaafden zouden ook gewoon die fles of spuit weg moeten leggen en door moeten gaan met hun leven.
Helaas werkt het niet zo en is het dus ook niet zo makkelijk. Maar door dit soort uitspraken voelen mensen die gevangen zitten in een slechte relatie zich nog slechter.

Ik kon het niet zeggen, ik kon niet de woorden 'het is over' tegen hem uitspreken. En ja dat maakt mij in sommige ogen slap maar ik kon het gewoon niet en dat hoef ik mijzelf niet kwalijk te nemen

Het gaat niet om een beschuldiging, maar de oplossing.
Ik neem aan dat je snapt dat het wegleggen van de fles of spuit uiteindelijk wel de oplossing van hun probleem is.
En dat het uit een relatie stappen ook een oplossing van relatieproblemen is.
Niemand beweert dat het makkelijk is, maar het is een stap die je zelf moet nemen en een ander niet voor je kan doen.


Ik snap dat dat de oplossing is maar het is niet iemands schuld als deze dat niet kan. En daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen, dat maakt het alleen maar erger. Als je kan accepteren dat je het niet kan dan kan je hulp ervoor krijgen.

En nee ik heb uiteindelijk niet zelf de stap gezet maar hij, hij had namelijk iemand anders

IMJ

Berichten: 14694
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:46

En om er dan overheen te komen kan het heel fijn zijn als je begrijpt wat er nu eigenlijk aan de hand is. Zodat je ook weet dat het nooit beter zou worden dan wat het was.
Dat het niet aan jou lag.. dat het past bij iets in zijn karakter.

Isabel

Berichten: 2368
Geregistreerd: 10-03-13
Woonplaats: Someren

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:48

Wat een heftige verhalen hier zeg. Ook veel herkenbare dingen.
Ik heb 3 jaar een relatie gehad met iemand die veel narcistische trekken vertoonde. Dit is nooit vastgesteld, omdat ze zelf vond dat er niks mis met haar was en het altijd vertikt heeft om naar een psychiater te gaan, zelfs nadat ze op haar werk hierop aangedrongen hadden. Ze is even later ook ontslagen daar.
Nadat de relatie voorbij was, merkte ik eigenlijk wat een impact het gehad heeft. Mijn zelfvertrouwen (en vertrouwen in het algemeen) is echt helemaal nul. Ook moet ik mijn vriendschappen opnieuw opbouwen; mijn ex hield me (zonder dat ik het zozeer in de gaten had) weg bij familie en vrienden.

Avalanche

Berichten: 16329
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 18:49

Amber_anne schreef:
Lusitana schreef:

Het gaat niet om een beschuldiging, maar de oplossing.
Ik neem aan dat je snapt dat het wegleggen van de fles of spuit uiteindelijk wel de oplossing van hun probleem is.
En dat het uit een relatie stappen ook een oplossing van relatieproblemen is.
Niemand beweert dat het makkelijk is, maar het is een stap die je zelf moet nemen en een ander niet voor je kan doen.


Ik snap dat dat de oplossing is maar het is niet iemands schuld als deze dat niet kan. En daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen, dat maakt het alleen maar erger. Als je kan accepteren dat je het niet kan dan kan je hulp ervoor krijgen.

En nee ik heb uiteindelijk niet zelf de stap gezet maar hij, hij had namelijk iemand anders

Jij hoeft jezelf niets kwalijk te nemen, je hebt gedaan wat je kon. En dat was jouw verantwoordelijkheid, en die heb je genomen. En dat je iets onmogelijk wordt gemaakt, is niet jouw schuld, jij hebt daar niet om gevraagd.

Maar nu ben je er wel uit. Tijd om goed voor jezelf te zorgen en te helen. En je bent een sterke vrouw, jij kan dat :+: weet ik zeker.

IMJ schreef:
En om er dan overheen te komen kan het heel fijn zijn als je begrijpt wat er aan de hand is. Zodat je ook weet dat het nooit beter zou worden dan wat het was.
Precies. Als dat het duwtje is wat je nodig hebt, is dat alleen maar goed.

Amber_anne

Berichten: 7809
Geregistreerd: 09-04-18

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 19:38

Dankjewel avalanche het gaat nu een stuk beter met me. Heb een vriend die het tegenovergestelde is van mijn ex en mij is het begin al het vertrouwen heeft gegeven wat ik nodig heb.

Het maakt me gewoon boos als mensen er simpel over doen dat je maar moet weggaan omdat ik weet dat dat soms niet kan.

Veronica2
Berichten: 4090
Geregistreerd: 26-08-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 19:48

Lusitana schreef:
Het is zeker belangrijk voor jezelf dat je kunt zeggen "hij (of zij)was niet goed bij zijn hoofd".
Maar welk exact label er aan hangt is eigenlijk voor je verdere leven niet belangrijk.

Precies. Het is soms nog belangrijker om te beseffen dat het niet aan jou ligt, maar ook niet aan hem/haar. Iemand met een stoornis kan daar zelf meestal ook niks aan doen en is niet gebaat bij een beschuldiging en veroordeling die te maken heeft met die stoornis.

Agressie en geweld zijn nooit goed te praten, dat heeft ook niemand bedoeld te doen. Maar nogmaals: niet elke agressieve klootzak is een narcist en niet elke narcist gebruikt geweld. In de DSM is geweld of mishandeling geen criterium voor de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Geweldadigheid is natuurlijk wel een manco in het karakter, maar het is gevaarlijk om het te koppelen aan een persoonlijkheidsstoornis.

Avalanche

Berichten: 16329
Geregistreerd: 28-04-16
Woonplaats: Zuid, Zuider Zuidst

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 19:53

Amber_anne schreef:
Dankjewel avalanche het gaat nu een stuk beter met me. Heb een vriend die het tegenovergestelde is van mijn ex en mij is het begin al het vertrouwen heeft gegeven wat ik nodig heb.

Het maakt me gewoon boos als mensen er simpel over doen dat je maar moet weggaan omdat ik weet dat dat soms niet kan.

Goed bezig meid!
En je hebt je best gedaan, meer kun je niet doen. Ik ben blij te horen dat het veel beter gaat :)

Zinzi_jewel

Berichten: 9362
Geregistreerd: 24-01-08
Woonplaats: In het mooie zuiden !!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 20:23

A3a1 schreef:
Ik vraag me af wat voor zin het heeft om steeds te herhalen dat het geen narcisme is....
Of dat niet alles wat narcisme lijkt, het niet altijd is.

Waarom, wat heeft het in vredesnaam voor nut?

Waar maken jullie je druk om?


En Zinzi_jewel

Je bent nooit verantwoordelijk voor de ellende die een ander aanricht.
Wat ie jou ook probeert te doen geloven.

Wel blijf je altijd verantwoordelijk voor jezelf en je gevoel en het opruimen van je eigen oliebol....
Das dan weer jammer, lijkt het soms wel....maar je groeit er enorm door en gaat je eigen leven leiden ( ipv nog langer lijden )


Lijden doe ik niet niet meer
Maar het heeft me wel anders doen gaan kijken naar dingen.

En hij heeft zich Bij mijn weten nooit laten onderzoeken dus of hij een diagnose heeft geen idee
Ook niet boeiend meer .

IMJ

Berichten: 14694
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 21:42


Anoniem

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 23:10

Worden nog net niet weggezet als een "speciale soort". :+

CalipsoLover

Berichten: 5654
Geregistreerd: 14-08-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-11-18 23:22


IMJ

Berichten: 14694
Geregistreerd: 29-07-05
Woonplaats: Ergens in het midden!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-11-18 10:26

Resistance schreef:
Worden nog net niet weggezet als een "speciale soort". :+

Voel jij dat zo?

Ik schrijf bewust overal een persoon met narcisme en geen narcist..

Popstra
Berichten: 15680
Geregistreerd: 21-06-08

Re: Narcisme, wat is jouw ervaring?

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-11-18 10:29

Heel eerlijk, is de hele nieuwe generatie ook niet een tikkeltje narcistisch? Kijk op FB en Insta hoe te gek men zichzelf wel niet vind!