Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-03-17 10:59

Geplaatst: 11-03-17 10:59

Grappig: jij leest het als 'demonstratief negeren', ik als 'onbewust in je eigen wereld kruipen' waar dan nu wel van bewust is geworden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-17 11:01

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-17 11:01

Marocje schreef:
Grappig: jij leest het als 'demonstratief negeren', ik als 'onbewust in je eigen wereld kruipen' waar dan nu wel van bewust is geworden.

Nou ja, het zal waarschijnlijk als demonstratief negeren overkomen. Die ander die jou niet kent zal niet zo gauw snappen dat jij gewoon helemaal niet op een gesprek zit te wachten en denken dat het aan hem of haar ligt.

**Geplaatst**: 11-03-17 11:04

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 11:04

Ja, dat geloof ik ook zeker!

**Geplaatst**: 11-03-17 12:40

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 12:40

Jeetje wat gaan jullie snel zeg.
Als ik vroeger moest huilen en mensen dan gingen vragen wat er is, echt vreselijk vond ik dat. Als ik langs mensen moest deed ik alsof alles goed was om daarna weer verder te huilen.

Mijn grootste probleem zijn nu toch die paniekaanvallen.

**Geplaatst**: 11-03-17 12:40

Geplaatst: 11-03-17 12:40

Maar je kunt toch ook niet zomaar zeggen: 'ik heb geen zin om te praten'?

**Geplaatst**: 11-03-17 12:45

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 12:45

Waarom zou dat niet kunnen?

**Geplaatst**: 11-03-17 12:50

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 12:50

Als je dat moeilijk vind zou je ook even jezelf kunnen excuseren.
Of even zeggen dat je even een stukje gaat lopen, je even opfrissen of wat dan ook.
Dat is misschien makkelijker dan zeggen: sorry, ik heb even moeite om een gesprek op gang te houden.

**Geplaatst**: 11-03-17 12:53

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 12:53

Hmm, ik blijf het toch lastig vinden. Ik vind het namelijk soms ook heerlijk om gewoon op die plek te blijven en even te genieten van de stilte.

**Geplaatst**: 11-03-17 13:46

Geplaatst: 11-03-17 13:46

Ik meld me ook. Ik ben gediagnosticeerd met PDD-nos, maar kan me er eigenlijk niet echt in vinden.
Ik heb vast wel wat autistische dingetjes, maar de grote richtlijnen eigenlijk volgensmij niet echt.

Ik heb wel dat mijn gedachtes maar door blijven gaan, dat ik veel pieker en veel droom. Ik wist niet dat dat ook bij autisme hoort.
De ene keer ben ik snel overprikkeld (denk ik?), maar de andere keer kan ik er wel heel goed tegen. Ik kan bijvoorbeeld niet zo goed tegen een tv die hard staat, maar 's avonds uitgaan met harde muziek en veel mensen vind ik dan weer heel erg leuk!
Ik kan me de ene keer ontzettend goed concentreren en de andere keer totaal niet. De overprikkelend verschilt bij mij dus heel erg per dag en ding.

Daarnaast ben ik sociaal misschien niet heel handig, aan de andere kant zijn er ook weer dingen die dat tegenspreken. Ik ben best op mezelf, ik vind het vaak heerlijk om lekker alleen te zijn. Aan de andere kant maak ik mijn huiswerk in de woonkamer omdat het anders zo ongezellig is in mijn eentje in mijn slaapkamer

Ik heb vroeger wel wat moeite gehad om vrienden te maken; wist niet hoe dat moest. Een tijd een lastige periode gehad (om een heel andere reden). Maar na die moeilijke periode heb ik helemaal geen moeite meer om contacten te leggen. Op het hbo heb ik bijna met alle studenten van mijn opleiding goed contact (Alleen spreek ik niet buiten school met ze af). Ik doe ook juist een hele sociale studie.

Ik kan mensen vaak ook heel goed inschatten, ik zie meteen of iemand boos, verdrietig, etc is. Ik heb juist een enorm inlevingsvermogen (juist zoveel dat ik me daarin echt moet tegenhouden),
Daarnaast vind ik veranderingen helemaal niet erg, ik vind het juíst fijn om lekker veel afwisseling te hebben merk ik.

Het enige wat ik dus merk is dat ik soms wat snel overprikkeld kan zijn en sociaal niet heel handig ben.

Maar ik dacht dat die gedachtes die heel de dag maar door blijven gaan wel normaal is toch? Ik bedoel iemand kan toch niet niks denken?

Mijn broertje heeft ook autisme, maar daar is het overduidelijk bij. Ik heb eerlijk gezegd best wel moeite met hem. Vooral het geen empathie kennen en dat je letterlijk elk dingetje voor moeten kauwen. Ik kan er gewoon af en toe niet bij dat hij zulke simpele dingetjes niet snapt en vraag me ook af in hoeverre dat echt komt door zijn autisme. Het komt namelijk vaak over alsof hij gewoon vreselijk lui is (meteen vragen waar iets is en niet snappen dat hij best ook zelf eerst kan zoeken bijvoorbeeld of geen kado kopen voor mijn ouders/broertje; het komt er vaak op neer dat ik dan maar een kado koop en dat hij die dan geeft)

Het is een erg lange post geworden

**Geplaatst**: 11-03-17 14:00

Geplaatst: 11-03-17 14:00

Mamamiesje, ze konden niks met mij .. Ik was enorm druk , was altijd boos en agressief en met de psycholoog op school kon ik niet door 1 deur . Andere school zou mij toen niet hebben aangekund , na 3 a 4 jaar was de emmer vol en dan maar met lood in mijn schoenen 2 dagen even 2 uurtjes naar school en dan was de reis in totaal 3 uur met de bus .

Op MBO ging gelijk knopje om en voelde ik mij veel beter thuis , geen dagelijks gevecht en een clubje waar ik mij bij aansloot (oa ja hoor een mede autist haha ) . Waren 5 lange jaren die ik weg wil uit mijn geheugen , weggegooide tijd

**Geplaatst**: 11-03-17 15:30

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 15:30

Ik was vroeger ook echt heel agressief. Gelukkig nu niet meer maar soms wel agressie naar mezelf. Ook erg lastig.

Kan me soms "onbewust" afsluiten voor mijn omgeving. Krijg dan niks meer mee. Is soms ook wel noodzakelijk zeker als ik tegen overprikkeling aan zit.

Verder heb ik veel behoefte aan duidelijkheid en voorspelbaarheid. Ik werk ook met een pictobord.

Verder kan ik uit het niets heel verdrietig worden en soms weet ik niet een waarom.

Ik kom veel herkenbare dingen tegen.

Ik wil van dieren alles weten. Soms vinden mensen dat ik te veel wil weten hahaha

**Geplaatst**: 11-03-17 15:56

Geplaatst: 11-03-17 15:56

snuffie123 schreef:
I
Mijn broertje heeft ook autisme, maar daar is het overduidelijk bij. Ik heb eerlijk gezegd best wel moeite met hem. Vooral het geen empathie kennen en dat je letterlijk elk dingetje voor moeten kauwen. Ik kan er gewoon af en toe niet bij dat hij zulke simpele dingetjes niet snapt en vraag me ook af in hoeverre dat echt komt door zijn autisme. Het komt namelijk vaak over alsof hij gewoon vreselijk lui is (meteen vragen waar iets is en niet snappen dat hij best ook zelf eerst kan zoeken bijvoorbeeld of geen kado kopen voor mijn ouders/broertje; het komt er vaak op neer dat ik dan maar een kado koop en dat hij die dan geeft)

Dáár betrap ik mezelf ook wel eens op, met mijn zoon. Dat ik echt denk: Come on! Je bent ELF! Get your oliebol together! :')

@Rebecca: dan zat jij dus echt op het randje van de groep met kinderen die pas ook weer in het nieuws was: die thuis zitten, omdat ze nergens terecht kunnen/op hun plek zijn.
Gebruikte je in de tijd medicijnen? Of gebruik je ze nu? Vind of vond je dat ze hielpen?

Ter bevordering van de concentratie zijn we nu gestart met handboogschieten:
Afbeelding

Zwemlessen waren een langdurig drama (was ook net in de tijd dat hij zo in een crisis raakte tijdens de eerste keer groep 3.) Hij heeft een jaartje getennist, maar ook dat was niet van harte en hij heeft een paar keer met een soort voetbalschooltje meegedaan vorig jaar, dat speciaal voor kinderen met autisme ed. was. Vond hij op zich leuk, maar het was alleen op de donderdag om 15:30 en hij is om 14:30 vrij, tegen 15:00 thuis en dan was het nog een half uur fietsen. Ook niet ideaal dus.

Vorig jaar had hij op een Middeleeuwse markt een keer 5 pijlen geschoten voor €1,- En nog 3 raak ook :')

Dus dát was het helemaal! Maar ja, je moest minimaal 11 zijn om mee te mogen doen met de kennismakingsrondes van de handboogvereniging. Dus dat was nog een jaartje geduld.
Vorige week was het dan zo ver: de eerste training en ook dat was - zoals te verwachten, na 15 minuten even een dingetje want ja...die mensen proberen je wat aan te leren, die zitten aan je, rechten je rug, zitten aan je hoofd, duwen je elleboog recht etc.
Nou, dat was allemaal belachelijk (want op zich heeft hij niks tegen aanrakingen) want hij had toch al een keer geschoten en hij wíst toch heus al hoe het ging? Waarom zeurden die mensen dan zo tegen hem? (lees: hij had al een beeld in zijn hoofd en zo IS het dan ook)
Godzijdank voor een van de instructrices: zij kwam ons achterna en ging met zo'n manier met zoonlief om dat ik dacht: " Of ze zit in het onderwijs of ze heeft op een andere manier ervaring met autisme" en ja hoor: moeder van twee autisten

Enfin, na 10 minuten draaide hij toch wel weer bij, slaakte een diepe zucht en ging weer schieten. En vandaag was de tweede les: niks aan het handje.
En zo gaat het dus áltijd, met iets nieuws

**Geplaatst**: 11-03-17 16:25

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 16:25

Wauw stoer MamaMiesje!

**Geplaatst**: 11-03-17 16:26

Geplaatst: 11-03-17 16:26

@mamamiesje in principe wel

, las ook verhaal van jongen die op gewoon onderwijs zogenaamd niet te houden was en maar naar het speciaal moest waar die helemaal niet blij was (toevallig dezelfde school) . Nee nooit medicijnen heb ik gehad en hebben ik en mijn ouders nooit gewild.

Haha heerlijk , fijn dat die vrouw er was in zekere zin

. Scheelt de helft als er iemand is met enige kennis

, wel enorm leuk!

**Geplaatst**: 11-03-17 16:36

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 16:36

@musicolog, ik moet zeggen; ik heb jouw reacties tot nu toe niet vreemd of te direct gevonden. Je mag gewoon je mening uiten, je kan het eventueel in je onderschrift zetten als je je daarbij prettiger voelt?
(Komt misschien doordat je er aan went als Bokker...)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-17 16:46

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-17 16:46

AlwaysH schreef:
@musicolog, ik moet zeggen; ik heb jouw reacties tot nu toe niet vreemd of te direct gevonden. Je mag gewoon je mening uiten, je kan het eventueel in je onderschrift zetten als je je daarbij prettiger voelt?
(Komt misschien doordat je er aan went als Bokker...)

Dank je. Fijn om te horen dat sommige Bokkers mijn bijdragen wél normaal vinden. Dat ik dus niet zoveel meer van de gemiddelde mens verschil dan neurotypische mensen onderling van elkaar verschillen. Zo heb ik het graag: wel mezelf zijn, maar ook in de wereld passen.

Ik zal het niet zo gauw in mijn onderschrift zetten. Bekend staan als autist heeft een groot voordeel - je wordt beter begrepen - maar ook een groot nadeel: je wordt minder serieus genomen. Als ik weer eens iets zeg waar mensen het helemaal niet mee eens zijn, kunnen ze zeggen: ach, die musiqolog is autistisch dus die kan dat soort dingen zeggen. Terwijl ik liever heb dat ze nadenken over wat ik schrijf. En natuurlijk, mensen weten het nu ook door dit topic, maar het is nog wel een verschil of je zoiets weet of dat je er elke keer door iemand onderschrift aan herinnerd wordt.

Bovendien - dat weten jullie - hoop ik stiekem nog steeds op een Boktdate. Met "Hoi ik ben autist" maak je ook niet de beste reclame voor jezelf.

**Geplaatst**: 11-03-17 17:03

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 17:03

Ik vind jouw reacties altijd super fijn om te lezen musiqolog!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-17 17:06

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-17 17:06

Maanlicht schreef:
Ik vind jouw reacties altijd super fijn om te lezen musiqolog!

Dan ben je zeker autistisch!

Dankjewel.

**Geplaatst**: 11-03-17 17:18

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 17:18

Is dat dé test?

**Geplaatst**: 11-03-17 21:54

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 11-03-17 21:54

We zijn autistisch!

Want zoals ik al zei heb ik het nooit door gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-17 18:51

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-17 18:51

O, dit geloof je niet. Mijn broertje, zijn vriend en mijn moeder waren vanmiddag hier. Hebben we (onder meer) met zijn vieren geklaverjast. Nu moet je weten dat mijn broertje ook Asperger heeft, gecombineerd met ADHD. Over het algemeen iets minder zwaar dan ik, maar soms...

De vriend van mijn broertje had nog nooit geklaverjast, die moest er dus even inkomen. Ze waren samen een paar (zo gaat dat spel). Na het tweede potje begint mijn broertje echt te schreeuwen: "Door jouw domme dingen lopen we nu punten mis!!!" En vloeken als hij zelf een fout maakt... Ik ken dat van mezelf, ik kon ook nooit tegen mijn verlies.

Maar als je ziet hoe hij tegen zijn vriend tekeergaat.... Volgens mij hebben partners en familie van autisten het erg zwaar, soms.

**Geplaatst**: 12-03-17 20:35

Geplaatst: 12-03-17 20:35

Het ligt er ook wel aan hoe je zelf in elkaar zit: ik pik dat soort dingen niet

Als kindlief een spel met mij wil doen, helemaal prima, maar als ik vervolgens voor van alles en nog wat uitgemaakt word of hij wordt niet persé boos op mij maar gaat wel te keer, dan kap ik er mee hoor.
:evaw:

als je weer normaal kan doen, dan kom je maar terug.

Maar ik ben dan ook een loeder van een moeder _O-

**Geplaatst**: 12-03-17 20:48

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 12-03-17 20:48

Ik meld mijzelf ook in dit topic.

Ik ben een aantal jaar geleden gediagnosticeerd met PDD-NOS, een lichte variant. Ik merk zelf vooral problemen op sociaal vlak. Ik omschrijf mijzelf altijd als extreem verlegen. Vrienden maken ben ik niet goed in, ik durf namelijk niet snel op mensen af te stappen. Als ik eenmaal contact heb gaat het meestal goed. Vragen stellen doe ik dus ook liever niet. Verder houd ik totaal niet van bellen haha, ik mail of sms liever dan dat ik bel. Verder zeggen mijn ouders dat ik ook veel details zie maar dit heb ik zelf niet echt door hahah.

Autisme zit bij ons wel in de familie, net zoals ADHD. Mijn moeder heeft autisme en een van mijn broertjes heeft autisme. Mijn andere broertje en vader zijn niet getest op autisme. Mijn beide broertjes en moeder hebben ook nog ADHD. Verder merken we ook veel 'symptomen' bij andere familieleden van ons.

Eigenlijk weet niemand in mijn omgeving dat ik autisme heb, alleen familieleden en mijn school weten dit (of mijn docenten dit weten weet ik eigenlijk niet). Ik heb besloten om dit niet te vertellen omdat er zo ook geen vooroordelen ontstaan. Omdat ik een lichte vorm heb merkt vrijwel niemand het. Ik zeg ook altijd gewoon dat ik erg verlegen ben.

Ik heb het wel tegen artsen verteld maar ik ga dit de volgende keer niet doen. Omdat ik al jaren met onbegrepen nekklachten loop heb ik al veel artsen meegemaakt. Keer op keer schuiven ze het op mijn autisme zonder dat ze verder iets weten. Zodra ik het vertel nemen ze me ook minder serieus en behandelen ze me toch anders. Volgens mij gaan ze ervan uit dat 'autisten' altijd meer stress/overprikkeling ervaren en schuiven ze het bij mij daar maar op.

**Geplaatst**: 12-03-17 21:33

Geplaatst: 12-03-17 21:33

MamaMiesje schreef:
Het ligt er ook wel aan hoe je zelf in elkaar zit: ik pik dat soort dingen niet Als kindlief een spel met mij wil doen, helemaal prima, maar als ik vervolgens voor van alles en nog wat uitgemaakt word of hij wordt niet persé boos op mij maar gaat wel te keer, dan kap ik er mee hoor.
als je weer normaal kan doen, dan kom je maar terug.

Maar ik ben dan ook een loeder van een moeder

Hoe gaat jouw kindlief daarmee om. Als je wegloopt en wacht tot hij normaal (of beter gezegd, algemeen geaccepteerd) gedrag vertoont?

**Geplaatst**: 12-03-17 22:06

Re: Bokkers op het autistisch spectrum?

Geplaatst: 12-03-17 22:06

Die gaat een poosje zitten mokken en als het dan afgekoeld is, kan er gepraat worden.