Moderators: Essie73, ynskek, Ladybird, Polly, Muiz, Telpeva, NadjaNadja
Yucca schreef:denice schreef:Waar ik zo 'bang' voor ben, is dat het moment dat je zeker weet dat je kinderen wilt, dus niet komt of niet bestaat, en ik zo over de 30 heen ben. De tijd vliegt, dat beangstigt me. Voor mijn gevoel was ik vorige week nog 21. Helaas ben ik nu heel dicht bij de 30 en weet ik echt niet of en wanneer ik kinderen wil, al denk ik van wel. Hoe zit dat nou..
Ik ben heel dichtbij de 31 en herken bovenstaande volledig. Ik ben bang voor het onbekende, heb geen rammelende eierstokken en wacht op 'het moment' dat ik het weet: wel of niet. Al wil mijn vriend wel graag, ik vind het vreselijk lastig om DE beslissing te nemen. Op de een of andere manier kijk ik ernaar als de belangrijkste keuze in mijn leven en dat grijpt me soms letterlijk naar de keel. Je kan niet meer terug....als het toch niet zo leuk blijkt als dat je gedacht hebt. Terwijl ik 101 dingen kan bedenken die wél leuk zijn aan kinderen.
dorientjuh schreef:Sunrise_ schreef:Ik ken veel mensen die jong in de kinderen zitten. Mijn overgrootmoeder kreeg de jongste toen ze 48 was.Dat is natuurlijk lang geleden en wel weer het andere uiterste. Toch vind ik het wel apart dat veel mensen 30+ blijkbaar al oud vinden om aan kinderen te beginnen?
Ik hoor hier in dit topic veel mensen zeggen dat jong van geest zijn het belangrijkste is, niet hoe oud je werkelijk bent. Maar biologisch gezien kun je je leeftijd natuurlijk niet wegwuiven. Voor je lichaam is op je 21e het optimum voor een zwangerschap. Nou vind ik zelf 21 ook wat te jong, tussen de 25 en 30 lijkt me ideaal.
En heel eerlijk: oudere ouders die zeggen dat hun kinderen toch niet beter weten, vind ik een beetje naïef. Alsof kinderen dat op latere leeftijd niet beseffen. En hoe is dat als ze op relatief jongere leeftijd zorgen krijgen om hun ouders omdat zij eerder bejaard zijn? Een ex-collega van mij, was begin 30 en zijn ouders waren in de 70. Met bijbehorende problemen. Dan kun je wel zeggen dat dat geen probleem is, maar leuk is anders.
dorientjuh schreef:Ik hoor hier in dit topic veel mensen zeggen dat jong van geest zijn het belangrijkste is, niet hoe oud je werkelijk bent. Maar biologisch gezien kun je je leeftijd natuurlijk niet wegwuiven. Voor je lichaam is op je 21e het optimum voor een zwangerschap. Nou vind ik zelf 21 ook wat te jong, tussen de 25 en 30 lijkt me ideaal.
dorientjuh schreef:En heel eerlijk: oudere ouders die zeggen dat hun kinderen toch niet beter weten, vind ik een beetje naïef. Alsof kinderen dat op latere leeftijd niet beseffen. En hoe is dat als ze op relatief jongere leeftijd zorgen krijgen om hun ouders omdat zij eerder bejaard zijn? Een ex-collega van mij, was begin 30 en zijn ouders waren in de 70. Met bijbehorende problemen. Dan kun je wel zeggen dat dat geen probleem is, maar leuk is anders.
ravellie schreef:Klein puntje: het is je helaas niet altijd gegeven om kinderen te krijgen.
En soms kom je daar dan dus achter als je al wat ouder bent.
En dan mag je de medische molen in...een zwaar en moeizaam proces
Zelf ben ik 36 en ik heb een geweldige dochter van zes jaar.
SuperAssie schreef:Ikzelf wil geen kinderen vanwege verschillende redenen, maar mijn moeder kreeg mij toen ze 38 was. En ik ben volkomen 'normaal'. Natuurlijk moest ze super vaak gecontroleerd worden of alles in orde was, maar op late leeftijd zwanger worden wilt niet altijd zeggen dat je kind niet gezond is. Natuurlijk zijn er grotere risico's, maar het HOEFT niet.
vuurneon schreef:Moet er niet aan denken om op mijn 40e oma te worden![]()
Mijn moeder had heel veel moeite met het feit dat ze oma werd, voelde zo oud. Ze vond het heerlijk om te zeggen dat ze nog een kind thuis had wonen, dat klonk een stuk jonger![]()
Nu zijn er wel weinig leeftijdsgenoten van haar die weer oma worden, dus ook dat klinkt weer jonger dat ze dat kan zeggen haha