Je krijgt als "ziel" een lichaam waarmee je hier op aarde/op deze wereld kan leren,leven, waar je mee verbonden bent (immers: alle stress van je geest heeft ook invloed op veel organen en ziektes) tot je geleerd hebt wat je moet leren/tot het lichaam "op" is. Wanneer je dan sterft en de nog gezonde delen "verder" leven, zit je als ziel dus nog steeds deels vast "hier" ondanks dat je al verder had moeten gaan. Immers: je bent nog steeds verbonden met de levende delen van je lichaam en daardoor niet "vrij". Wanneer het lichaam in zijn geheel sterft, is er niets waar je aan verbonden bent (aan vast zit dus) waardoor je wel door kan.

Ik begrijp overigens als dit voor anderen heel dom klinkt...


Salsa: ga je gang maar hoor.

