Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-08-12 09:08

Geplaatst: 28-08-12 09:08

Ik heb ook Alprazolam genomen tegen hyperventilatie. Ik werd er ook moe en down van, daarom ben ik er mee gestopt. Ik ben bij een kinesiste ademhalingsoefeningen gaan volgen en sindsdien gaat het goed.

Wat gebeurt er als je een paniekaanval hebt Maaike? Ik kreeg altijd diarree door mijn spastische darm haha..

en hyperventilatie. Nu enkel nog maar buikpijn en misselijkheid

**Geplaatst**: 28-08-12 10:10

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-08-12 10:10

@dianta, ik heb inderdaad ook nog bij een kinesiste ademhalingsoefeningen moeten doen. Maar veel heeft dat niet geholpen, omdat als ik een paniekaanval heb dan toch vergeet hoe ik moet ademen. Een paniekaanval begint bij mij meestal met hyperventilatie, en eindigt meestal dat ik flauwval...
Alprazolam neem ik enkel nog wanneer het echt echt nodig is, omdat je er inderdaad heel erg moe van wordt

**Geplaatst**: 28-08-12 13:38

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-08-12 13:38

Hier ook medicatie, op dit moment Zyprexa, Citalopram, Topimiraat en Dipiperon. Daarnaast gebruik ik nog bachbloesems. Ik heb al veel verschillende medicijnen uitgeprobeerd waarvan de meesten niet hielpen, maar ik moet zeggen dat ik me bij deze cocktail wel redelijk voel

Hyperventilatie heb ik gelukkig geen last van, lijkt me echt vreselijk! :(:)

Angstaanvallen heb ik dan weer wel, maar dan dissocieer ik. Is trouwens niet aan te raden, het helpt goed tegen de angst maar er weer uit komen is vreselijk.

**Geplaatst**: 28-08-12 14:17

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-08-12 14:17

Net terug van PMT. Had het er even moeilijk bij. Kwam dicht bij mijn gevoel; moest wel even een traantje laten.

Hier ook medicatie: Venlafaxine 150 mg. Verder heb ik Oxezepam en Temazepam gehad. Alleen was ik dan overdag zo duf en tijdens de opname met deze medicatie erg angstig (met name in de nacht). Nu heb ik seroquel 50 mg. Slaap daar rustig op, heb geen heftige dromen meer en maal veel minder.

**Geplaatst**: 28-08-12 21:27

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-08-12 21:27

Ik ook medicatie. Ik had eerst oxazepam en nog een andere -pam maar heb daar al mee mogen stoppen. Seroquel ben ik van 450mg naar 100 mg nu gegaan en heb nog 75 mg nortrilen.

hebben jullie ook last van bijwerkingen gehad? ik had toen ik aan de seroquel begon dat ik elke week minimaal 2 kg aankwam ook al at ik amper. nu bouwen we het heel voorzichtig af maar zodra ik een nieuwe dosering krijg ben ik eerst 1 week helemaal van slag, niet kunnen slapen,vreemde dromen.

**Geplaatst**: 28-08-12 23:36

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 28-08-12 23:36

ik ben nooit bijgekomen van medicatie hoor, wel inderdaad ook heel nare dromen en ook liep ik in het begin steeds heel erg moe. Maar dat kwam ook omdat ik eerst een te hoge dosis had voorgeschreven gekregen...

**Geplaatst**: 29-08-12 11:35

Geplaatst: 29-08-12 11:35

maaike1994 schreef:
ik ben nooit bijgekomen van medicatie hoor, wel inderdaad ook heel nare dromen en ook liep ik in het begin steeds heel erg moe. Maar dat kwam ook omdat ik eerst een te hoge dosis had voorgeschreven gekregen...

Ik had ook nare dromen van oxpam, heel irritant.

Miranda heb je er wel een goed gevoel over? En een traantje laten? Ik huil bijna elke therapie sessie :')

Bromfiets jij gebruikt ook veel zeg. En wat bedoel je met dissocieren??

**Geplaatst**: 29-08-12 13:28

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 13:28

Je moet eens weten hoeveel ik al gehuild heb

Maar ik begrijp je hoor. Deze groep was zo nieuw voor mij. Tijdens de opname zat je met meer mensen uit de groep dus dan huilt iedereen bijna de gehele dag door. Ik kom nu van buitenaf zeg maar. De oefeningen die we deden waren wel fijn. Heb ook zeer goed geslapen en licht gedroomd. Ik ga zo naar mijn psycholoog maar daar hou ik het ook nooit droog.

**Geplaatst**: 29-08-12 13:30

Geplaatst: 29-08-12 13:30

Miranda40 schreef:
Je moet eens weten hoeveel ik al gehuild heb Maar ik begrijp je hoor. Deze groep was zo nieuw voor mij. Tijdens de opname zat je met meer mensen uit de groep dus dan huilt iedereen bijna de gehele dag door. Ik kom nu van buitenaf zeg maar. De oefeningen die we deden waren wel fijn. Heb ook zeer goed geslapen en licht gedroomd. Ik ga zo naar mijn psycholoog maar daar hou ik het ook nooit droog.

Oh nee ok, ik dacht dat je bedoelde van 'oh jeej ik heb gehuild'.

Succes zo meteen

**Geplaatst**: 29-08-12 13:37

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 13:37

Ik ben trouwens grote stappen aan het zetten nu, ook al voel ik me er ontzettend poedersuiker bij. Ik heb een paar weken terug een woedeuitbarsting gehad naar oa mijn vader en mn tante. Mn tante is soms nogal drammerig in bepaalde dingen en ik heb net (via de facebookchat dat wel) uitgesproken wat ik daar van vind. Dat is voor mij zooo moeilijk maar ook een goede les dat het wel kan zonder ruzie te krijgen. Poeh. :')

**Geplaatst**: 29-08-12 15:38

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 15:38

Goed zo Jolien.
Hopelijk vat ze het goed op.

**Geplaatst**: 29-08-12 15:55

Geplaatst: 29-08-12 15:55

belle_boef schreef:
Goed zo Jolien.
Hopelijk vat ze het goed op.

Ze vatte het ook goed op, maar ik vond het zelf doodeng.

**Geplaatst**: 29-08-12 16:00

Geplaatst: 29-08-12 16:00

Goed van je jolien +:)+

Dat is een goede stap denk ik

Aankomen van van medicatie ken ik helaas ook, ik ben sinds januari ruim 20 kilo aangekomen $:\$ En dat terwijl ik niet eens overdreven veel at. Nu ben ik wel weer een beetje aan het afvallen, maar nu eet ik weer echt muizenbeetjes. Ik ben dus nog een beetje aan het zoeken naar de tussenweg en ik zal dan wss op maat 44 blijven hangen. Verder heb ik al bijwerkingen gezien, van als volkomen zombie op de bank zitten tot wegvallen of spasmen tot zelfmoordneigingen die ineens veel heftiger werden. Mijn ervaring daarmee is dat als je dat dan aangeeft bij je psychiater dat die dingen maar een beetje weggewuifd worden. Of het komt niet vaak voor bij die pillen, dus het zal bij jou ook wel niet zo zijn, of je moet er nog een beetje aan wennen. Je wordt dan vaak niet serieus genomen, vind ik, alsof je zelf niet aan kan voelen wat het met je doet.

Jolien: Ik heb idd best wel wat medicatie, maar ik heb helaas ook een indrukwekkend lijstje aan stoornissen... Ik had liever gewoon normaal geweest, maar met deze medicatie kan ik redelijk normaal functioneren. In zoverre dat ik niet kan werken of zelfs maar alleen kan wonen, maar ik kan mezelf in leven houden

Dissocieren leg ik altijd als volgt uit: Jezelf zover terugtrekken in jezelf dat je geen prikkels van buitenaf meer kan ervaren. Ik bevind me dan in een soort droomwereld. Daardoor kan ik in de echte wereld blijven functioneren en er zelfs redelijk normaal bijlopen ("er happy uitzien") maar er komt niks binnen. Je staat als het ware op de automatische piloot. Hoe die binnenwereld er uit ziet is bij iedereen anders, ook de mate van dissociatie is iedereen anders (want iedereen doet het wel eens, denk aan dagdromen). Ik ben dus echt helemaal weg en kan geen lichamelijke of geestelijke pijn meer ervaren. Het moeilijke er aan is echter om er weer uit te komen, ik moet dat op een redelijk agressieve manier doen anders kan ik er niet aan ontsnappen. Ik ga daar hier niet over uitwijden omdat dat niet nodig is, maar het brengt zowel emotionele als lichamelijke schade met zich mee. Je moet het echter niet verwarren met een psychose, ik weet precies wanneer en wat er gebeurt, soms doe ik het zelfs bewust. Het is een afweermechanisme. Duidelijker zo?

**Geplaatst**: 29-08-12 16:07

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 16:07

goed van je Joolien!!

**Geplaatst**: 29-08-12 16:09

Geplaatst: 29-08-12 16:09

Ah dat is duidelijk.

Wel fijn dat je draaiende kunt blijven met de medicatie. Ziet het er nog naar uit dat je kunt afbouwen?

**Geplaatst**: 29-08-12 16:15

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 16:15

Nee, dat zal er waarschijnlijk niet in zitten.

**Geplaatst**: 29-08-12 16:43

Geplaatst: 29-08-12 16:43

bromfiets schreef:
Nee, dat zal er waarschijnlijk niet in zitten.

Dat is wel jammer, mja als je het nodig hebt heb je het nodig.

**Geplaatst**: 29-08-12 18:21

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 18:21

ik wil zo erg van dit poedersuiker gevoel af! Het gaat nu weer zo slecht. Ik heb voor een week een baantje omdat ik even wat bij wil verdienen voor de kerstvakantie . Maar nu krijg ik net ruzie met mn opa over iets heel stoms , ( net weer bijgelegd) Maar ik storm de deur door en begin te krijsen en er gaat echt een bom af in mezelf en ik kan mezelf niet tegen houden. Ik ben dan zo overstuur dat ik toch dreig naar de keukenla om dat ene mes te pakken. Heb er een kwartier mee in mn hand gestaan al die oefeningen geprobeert van die therapie maar niks schijnt meer tot me door te dringen , alleen maar de woorden die door mn hoofd schieten ' ze vinden je stom , lelijk je bent alleen en zal dat blijven, je ziet er niet uit , ga toch weg.... ik kan er niet meer tegen en dan toch ga ik weer snijden. IK walg hier zo van. Ik had beloofd het nooit meer te doen en nu doe ik het toch weer. Het is nu de 2de keer , maar ik kan gewoon niet stoppen. Ik moet gewoon , ik wil dood maar durf nog net niet mn pols door te snijden, maar ben echt bang dat er een moment komt waarop dat wel gebeurt...... Ik vind het het echt zo erg... ik ben nog steeds in tranen ookal hebben we het bijgelegd , maar goed bij dat baantje doen mensen ook gewoon heel poedersuiker enzo , ik moet dit en dat, en als ik iets niet goed sta staan ze er met hun neus bovenop en ik raak geirriteerd, verward nerveus en ik dan lijkt het of ik niets goed kan doen in hun ogen, en ooh ik moet nog 2 dagen en ik wil niet meer , maar ik wil dat geld. Ik wil op die vakantie..... maar de moed zakt me in de schoenen als ik aan morgen denk..... en dan komen de tranen weer en dat poedersuiker gevoel.... ik kom er ook niet uit...

Maar goed.... ik heb maandag weer een gesprek godzijdank, wanneer weet je eigenlijk of je aan medicijnen toe bent? Wanneer is dat moment? Als je helemaal doorgedraaid bent, je armen zwart zien van de rooie strepen??

**Geplaatst**: 29-08-12 18:23

Geplaatst: 29-08-12 18:23

acera1991 schreef:
ik wil zo erg van dit poedersuiker gevoel af! Het gaat nu weer zo slecht. Ik heb voor een week een baantje omdat ik even wat bij wil verdienen voor de kerstvakantie . Maar nu krijg ik net ruzie met mn opa over iets heel stoms , ( net weer bijgelegd) Maar ik storm de deur door en begin te krijsen en er gaat echt een bom af in mezelf en ik kan mezelf niet tegen houden. Ik ben dan zo overstuur dat ik toch dreig naar de keukenla om dat ene mes te pakken. Heb er een kwartier mee in mn hand gestaan al die oefeningen geprobeert van die therapie maar niks schijnt meer tot me door te dringen , alleen maar de woorden die door mn hoofd schieten ' ze vinden je stom , lelijk je bent alleen en zal dat blijven, je ziet er niet uit , ga toch weg.... ik kan er niet meer tegen en dan toch ga ik weer snijden. IK walg hier zo van. Ik had beloofd het nooit meer te doen en nu doe ik het toch weer. Het is nu de 2de keer , maar ik kan gewoon niet stoppen. Ik moet gewoon , ik wil dood maar durf nog net niet mn pols door te snijden, maar ben echt bang dat er een moment komt waarop dat wel gebeurt...... Ik vind het het echt zo erg... ik ben nog steeds in tranen ookal hebben we het bijgelegd , maar goed bij dat baantje doen mensen ook gewoon heel poedersuiker enzo , ik moet dit en dat, en als ik iets niet goed sta staan ze er met hun neus bovenop en ik raak geirriteerd, verward nerveus en ik dan lijkt het of ik niets goed kan doen in hun ogen, en ooh ik moet nog 2 dagen en ik wil niet meer , maar ik wil dat geld. Ik wil op die vakantie..... maar de moed zakt me in de schoenen als ik aan morgen denk..... en dan komen de tranen weer en dat poedersuiker gevoel.... ik kom er ook niet uit...

Maar goed.... ik heb maandag weer een gesprek godzijdank, wanneer weet je eigenlijk of je aan medicijnen toe bent? Wanneer is dat moment? Als je helemaal doorgedraaid bent, je armen zwart zien van de rooie strepen??

Dat is aan jouzelf om te beslissen, maar het lijkt me niet onverstandig om medicatie of meer hulp aan te vragen. :(:)

**Geplaatst**: 29-08-12 20:08

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 20:08

Dat moet je inderdaad helemaal zelf beslissen acera :(:)

Medicatie kan wel helpen om wat rust in je hoofd te creeëren, maar het klinkt alsof je nu al in een soort crisis aan het raken bent. Eigenlijk moet je eerder aan de bel trekken. Als je nu om medicatie vraagt krijg je wss gelijk vrij zware en die hebben veel meer impact. Ik wens je iig veel wijsheid toe, het is geen makkelijke beslissing :(:)

**Geplaatst**: 29-08-12 21:24

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 21:24

jemig acera wat balen dat je je zo slecht voelt. Is het misschien niet verstndig te kijken of je gesprek niet eerder kan? Als je je zo voelt is maandag nog best een eind. medicatie zal je zoals eerder gezegd zelf moeten beslissen maar ik denk dat het zeker goed is om dat in je gesprek mee te nemen.

**Geplaatst**: 29-08-12 21:33

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 29-08-12 21:33

Het gaat nu weer even goed. Ik kan in elk geval rustig gaan slapen. aan de ene kant wil ik geen medicatie want je komt er zo moeilijk vanaf, mijn moeder had het ook en die had echt heel veel moeite met het stoppen, ze werdt er helemaal naar van en had echte afkickverschijnselen. Ik ga morgen mn therapeut bellen om te vragen wat ik nu moet doen....

**Geplaatst**: 29-08-12 21:55

Geplaatst: 29-08-12 21:55

Hej acera

Fijn dat het beter gaat. Je kan ook een heel lichte dosis vragen. Ik heb zelf Deanxit genomen, een heel lichte antidepressiva en het heeft me door een moeilijke periode geholpen. Ik nam het dagelijks, op het einde om de dag en uiteindelijk gestopt (onder begeleiding) en ik had geen afkickverschijnselen. Je moet natuurlijk zelf kiezen waarbij je het beste voelt maar doe alsjeblieft geen gekke dingen. Ik begrijp je wel, hoe verslavend die pijn kan zijn en de schaamte achteraf. :(:)

Niet opgeven meid Y;(

Welke oefeningen moet je van de psycholoog doen?

**Geplaatst**: 30-08-12 14:28

Geplaatst: 30-08-12 14:28

Dianta schreef:
Hej acera Fijn dat het beter gaat. Je kan ook een heel lichte dosis vragen. Ik heb zelf Deanxit genomen, een heel lichte antidepressiva en het heeft me door een moeilijke periode geholpen. Ik nam het dagelijks, op het einde om de dag en uiteindelijk gestopt (onder begeleiding) en ik had geen afkickverschijnselen. Je moet natuurlijk zelf kiezen waarbij je het beste voelt maar doe alsjeblieft geen gekke dingen. Ik begrijp je wel, hoe verslavend die pijn kan zijn en de schaamte achteraf. Niet opgeven meid Welke oefeningen moet je van de psycholoog doen?

bedankt

ik moet als ik begin te hyperventileren, door mn neus adem halen en daar op concentreren, mn voeten stevig in de grond drukken en tot 10 tellen en allemaal poitieve dingen naar boven halen.... maarja dat is best lastig al je in zo'n bui bent

**Geplaatst**: 30-08-12 14:35

Re: In therapie, wie nog meer?? Elkaar ondersteunen?!

Geplaatst: 30-08-12 14:35

Dat is zeker lastig Acera. Heel veel sterkte meid :(:)

Maar wat je ons verteld, is dat iets van de laatste tijd of heb je die gedachtes al eens eerder gehad? Weet je psychologe hiervan?

Ik heb niet hetzelfde als jou meegemaakt maar heb wel op het punt gestaan om in de auto te stappen, naar het strand te rijden, in het water te lopen en niet meer terug te komen. Gewoon helemaal weg van deze wereld. Heb dat aangegeven bij mijn psychologe en zij is toen door gaan vragen en uiteindelijk ben ik opgenomen om tot rust te komen, geholpen te worden. Dat was in 2010. Afgelopen april heb ik weer van die gedachtes gehad en heb toen huilend de telefoon gepakt met het gegeven dat ze me moesten komen halen. Mijn psychologe heeft toen gelijk alles in gang gezet om wederom opgenomen te worden.