Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
1Boefje schreef:Zoals eerder gezegd, niet elke situatie is hetzelfde.
Damn right dat die kinderen van 4 nu al weten wat duur en niet duur is, wat verwend en niet verwend is.
Weet je wat ze zei: Bij Shayenne hebben ze niet zoveel speelgoed hé?
Kinderen zijn niet achterlijk. Onderschat nooit een kind.
.
Suzanne F. schreef:Ik ken ook meiden die wilden dat ze nooit een zusje hadden gehad. Die hebben elkaar hun leven lang in de haren gevlogen, tot nu toe.
1Boefje schreef:Ik spiegel inderdaad mijn leven op dat wat ik zelf heb meegemaakt. En het leven wat ik heb meegemaakt wil ik inderdaad 100% voorkomen.
Joceline schreef:Eigenlijk is het kind een weerspiegeling van de ouders. Mijn mening dus: Hoe je kinderen zijn of worden ligt aan de ouders, of je nu een of meer kinderen hebt. Dat is gewoon eigen keuze.
Moeders die tussen jankende broertjes/zusjes moet springen? Dat gebeurt inderdaad als kinderen sociaal contact hebben, met eigen bloed of met vriendjes. De ouder moet hier een passend op reageren. Dan is gewoon opvoeding, kan ook gebeuren tussen 1 kinderen en een speelmaatje.
1Boefje schreef:Vind ik niet helemaal, 1 is wel makkelijker te kneden.
Ik hoor wel meer die opmerking "je kind moet zich aanpassen aan jou" van mensen met 1 kind dan van mensen met meerdere kinderen.
Als je meerdere kinderen hebt dan wordt je toch meer "geleefd" dan als je er maar 1 hebt?
Joceline schreef:Ik heb het ook niet over aard en karakter. Wel over opvoeding, gewoonten en sociaal gedrag. Als het kind op school iemand niet mag, dat het leert gewoon rustig te blijven of een eigen weg te zoeken ipv te gaan janken of te ruzieen/slaan e.d. Dat brengt een ouder over op het kind, daar ben je als verzorger/ouder verantwoordelijk voor.
Jasmijn76 schreef:ik heb een tweeling, 2 eiig!...in alles verschillend en toch hebben ze dezelfde opvoeding...de ene houd van groenten en fruit, de ander niet....de ene is heel sociaal naar andere mensen, de ander is verlegen, de ene slaapt waar ze maar wil.....de ander, jank alles bij elkaar!...Kinderen geef je zo goed als mogelijk een basis mee en de rest is karakter
.
sallandval schreef:Joceline schreef:Ik heb het ook niet over aard en karakter. Wel over opvoeding, gewoonten en sociaal gedrag. Als het kind op school iemand niet mag, dat het leert gewoon rustig te blijven of een eigen weg te zoeken ipv te gaan janken of te ruzieen/slaan e.d. Dat brengt een ouder over op het kind, daar ben je als verzorger/ouder verantwoordelijk voor.
tsja, alleen had mijn broer dan weer het probleem dat hij (zonder schuld van mijn moeder overigens) op school werd gepest en daardoor niet echt wist wat hij met zijn emoties en frustraties aanmoest... en zijn kleine zusje kreeg die frustraties dus meer dan eens over zich heen als moeder niet keek. Omdat ik hoe jong ik ook was ook wel aanvoelde dat het zielig was voor broer zei ik dus niets tegen haar...
Natuurlijk; in een perfecte wereld kun je alles in de hand houden. Maar helaas werkt het in de echte wereld dus niet altijd zo als in de boekjes. Dus je kunt dan moeilijk alle problemen tussen broers en zusjes bij de ouders neerleggen.
laetitia schreef:Jasmijn76 schreef:ik heb een tweeling, 2 eiig!...in alles verschillend en toch hebben ze dezelfde opvoeding...de ene houd van groenten en fruit, de ander niet....de ene is heel sociaal naar andere mensen, de ander is verlegen, de ene slaapt waar ze maar wil.....de ander, jank alles bij elkaar!...Kinderen geef je zo goed als mogelijk een basis mee en de rest is karakter
Klopt.
Ben zelf een tweeling, heb een tweelingbroer. Allebei precies dezelfde opvoeding gehad maar we zijn qua karakter echt totaal verschillend![]()
We zijn echter wel enorm hecht geweest, we waren echt elkaars maatjes door dik en dun.
Een leven zonder hem kon ik mij ook nooit voorstellen, voor mij is het erger als hij overlijdt dan als één van mijn ouders overlijdt.
Zonder hem ben ik maar half wie ik ben.
Echter dat is niet bij elke tweeling zo, mijn stiefzus en broer zijn ook tweeling maar hebben totaal geen goede vestandhouding.
Suzanne F. schreef:Ik ken ook meiden die wilden dat ze nooit een zusje hadden gehad. Die hebben elkaar hun leven lang in de haren gevlogen, tot nu toe.

slimmerik schreef:Wat mij vooral opvalt is, dat sommigen elkaar koste wat kost willen overtuigen van hun gelijk. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Je wilt geen, 1, of meerdere kinderen..... (mocht je daar al een keus in hebben) ..... Ieder vanuit zijn/haar eigen beweegredenen.....Daar hoef je een ander toch niet van te overtuigen?
Schrik zelf wèl van sommige motivaties..... maar ook dat is persoonlijk.
slimmerik schreef:Ach iedereen heeft zo zijn/haar eigen ervaringen op dat gebied. Ik heb twee broers en een zus. Mijn zus is 14 jaar jonger en we hebben het altijd prima kunnen vinden met elkaar. Heb zelf een zoon en dochter van 23 en 19 jaar. Die het altijd geweldig hebben kunnen vinden met elkaar, en gek op elkaar zijn.... Helaas waren meer kinderen niet mogelijk....
Wat mij vooral opvalt is, dat sommigen elkaar koste wat kost willen overtuigen van hun gelijk. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Je wilt geen, 1, of meerdere kinderen..... (mocht je daar al een keus in hebben) ..... Ieder vanuit zijn/haar eigen beweegredenen.....Daar hoef je een ander toch niet van te overtuigen?
Schrik zelf wèl van sommige motivaties..... maar ook dat is persoonlijk.
slimmerik schreef:Wat mij vooral opvalt is, dat sommigen elkaar koste wat kost willen overtuigen van hun gelijk. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Je wilt geen, 1, of meerdere kinderen..... (mocht je daar al een keus in hebben) ..... Ieder vanuit zijn/haar eigen beweegredenen.....Daar hoef je een ander toch niet van te overtuigen?
Schrik zelf wèl van sommige motivaties..... maar ook dat is persoonlijk.