Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-03-10 13:54

Geplaatst: 03-03-10 13:54

Blue_Eyes schreef:
Zo is het nu toch ook, BS?

Waarom discusiëren we dan

.

Wat ik me bedacht, misschien moet er wel een moment ingelast worden dat vriend/ouders/degene die meegaan even naar buiten worden geleid (of geleidt?). Zodat de vrouw toch een moment zonder druk kan beslissen om wel of niet te kijken.

**Geplaatst**: 03-03-10 13:55

Geplaatst: 03-03-10 13:55

Pfoe moeilijk zo'n topic, al de zoveelste maar na het welbekende topic is het me niet in de koude kleren gaan zitten.
Heb er vannacht zelfs nog van wakker gelegen

Ik accepteer iemands keuze, wie ben ik om over het leven van een ander te oordelen...

Vroeger toen ik nog geen mama was dacht ik er ook heel makkelijk over maar nu ikzelf een geweldige vrolijke spruit heb die mijn leven opvrolijkt kijk ik er toch heel anders tegenaan.
Had haar voor geen goud willen missen

**Geplaatst**: 03-03-10 13:55

Geplaatst: 03-03-10 13:55

BraveSpots schreef:
Blue_Eyes schreef:
Zo is het nu toch ook, BS?

Waarom discusiëren we dan .

Wat ik me bedacht, misschien moet er wel een moment ingelast worden dat vriend/ouders/degene die meegaan even naar buiten worden geleid (of geleidt?). Zodat de vrouw toch een moment zonder druk kan beslissen om wel of niet te kijken.

Dat gebeurt allemaal

Ik kon kiezen of ik wel iemand erbij wilde houden, of toch niet, of ik wel of niet wilde kijken, alles wat jij hier noemt, word rekening mee gehouden

**Geplaatst**: 03-03-10 13:58

Geplaatst: 03-03-10 13:58

Ik heb op het voortgezet onderwijs eens een film te zien gekregen van een abortus (o.a. hoe het kind reageert!) Schokkende beelden!! Mogen zo van mij op alle VO laten zien! Dan weet iedereen hoe het gaat als je niet uitkijkt met voorbehoedsmiddelen.
ALs je dat voor ogen hebt, kijk je wel uit hoor.

Toen ik gepland net zwanger was (2e zwangerschap), wilde ik het niet meer. Ik was dood ongelukkig en depresief! Mijn toenmalige partner stelde een abortus voor, heb ik niet gedaan. Ik kocht maar kleertjes in dehoop dat ik het leuk zou gaan vinden... Ik vond het echt afschuwelijk!! en met die gedachte walgde ik weer van mezelf want ik had er wel voor gekozen!!Ik raakte echt depresief en kon er met bijna niemand over praten.. met 25 weken zwangerschap werd ik opgenomen vanwege tevroege voorweeen. Toen begon ik me zorgen om de baby te maken.. Vanaf toen wist ik dat het wel goed zou komen, anders maakte ik me geen zorgen. Nu ben ik erg blij met mijn super geweldige dochter

**Geplaatst**: 03-03-10 14:00

Geplaatst: 03-03-10 14:00

juline schreef:
_ella_: het gaat me er meer om dat ik duidelijk wil maken wat de keerzijde van de medalle is als de ts uit het andere bewuste topic wellicht wel het kindje zou houden maar weet dat ze het niet aan zou kunnen.

Ik begrijp dat ze in een heel lastig parket zit, maar ze kan alleen zichzelf hiervoor verantwoordelijk stellen.
De consequentie ervan is dat ze nu de keus moet maken:
-of alle moed en wil bij elkaar rapen en een spannende en soms moeilijke periode doormaken, maar er het beste van maken voor haar en haar kind. Deze keus brengt verantwoordelijkheden mee, en nee, en ook dan is het niet oke om het kind te verwaarlozen of een situatie te creëren zoals die je eerder schetste. Het kind houden betekent er voor zorgen.
-óf haar kind doden en zelf doorgaan met haar leven of het nooit gebeurd is.

Ik zou niet graag in haar schoenen willen staan, maar ik weet wel wat mijn keus zou zijn.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:05

Geplaatst: 03-03-10 14:05

Ik ben ontzettend gelukkig met mijn vriend, ook ik ken pieken en dalen.. maar áls ik zwanger zou worden dan twijfel ik geen seconden, ik houd hem gewoon.

Ookal ben ik nog jong, ik heb bijna een jaar met mijn vriend en ben tegelijkertijd oud genoeg om verantwoording over mijn daden te nemen. Ik ben al jaren aan de pil, maar er is altijd een risico. Ik heb hier ook vaak zat gesprekken over met mijn vriend, wat we doen voor áls we ineens een kindje krijgen.. dat helpt ook wel als je gewoon de inzicht van je partner hebt.

Verder woont mijn vriend bij mij, werken we allebei dus ik ben nergens bang voor. (het allerliefst wacht ik nog heel graag heel wat jaartjes) (A)

Ik vind het een heel moeilijk onderwerp. De enige reden die ik kan vinden om het kindje weg te laten halen is voor als je absurd jong bent (15 en jonger) of het is een gehandicapt kindje..
Er zijn zoveel goede stellen in nederland die geen kinderen kunnen krijgen en dolgraag dat wondertje zouden willen adopteren, dus als het kind al ongewenst is kies dan hiervoor. Anders is het gewoon moord.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:07

Geplaatst: 03-03-10 14:07

ik ben het er ook mee eens dat grens langer moet zijn
voor abortus,
Ik begrijp ook zeker wel dat als je je kins geen stabiele omgeving kan bieden dat je zoiets doet en wilt.

Maar dat ze dat dan binnen de perken houden van 8 weken ongeveer,
Maar toch niet met 17 weken, want met 20 weken kun je al zien wat het word en dat is gewoon bruute moord en heb er ook echt geen goed woord voor over.

Mensen die zoiets doen denken te veel aan zich zelf vind ik.
En niet aan dat nieuwe leven in zich, en vooral en al helemaal als ze zo laks met hun voorbehoedsmiddelen omgaan, en dan als smoes een onregelmatige cyclus hebben.

Dat ding ziet er met 17 weken al af uit enkel moet het dan nog volgroeien en ook met 17 weken al levensvatbaar het hartje klopt immers al.

Afbeelding

dat is mijn ventje met 20 weken
en al helemaal af

Mijn dochter is ook trouwens in een onstabiele omgeving opgegroeid en heeft hier geen hinder
aan ondervonden.

En ik weet ook wel als geen ander hoe rete zwaar het is als je er alleen voor staat, maar ik
heb het gered en ben er mentaal erg sterk van geworden.
als alleen staande werkende moeder

**Geplaatst**: 03-03-10 14:10

Re: Abortus

Geplaatst: 03-03-10 14:10

Ik heb met 17,5 week een echo gehad en toen kon men al zien dat het een meisje werd

Met gevanceerde apparatuur kan dat al eerder dan die 20 weken

**Geplaatst**: 03-03-10 14:19

Geplaatst: 03-03-10 14:19

onley schreef:
met 17 weken al levensvatbaar het hartje klopt immers al

Dit is pertinent niet waar. Het hartje klopt al vanaf ca. 6 weken, maar dat betekent niet dat een kindje al levensvatbaar is.

M.i. is 8 weken wel heel kort. Als je een lange cyclus hebt, ben je officieel bijvoorbeeld al 6 weken onderweg voor je uberhaupt overtijd bent. Veel vrouwen zijn tijdens hun zwangerschap 'gewoon' ongesteld..

**Geplaatst**: 03-03-10 14:22

Geplaatst: 03-03-10 14:22

Abortus is een heel gewichtig onderwerp in alle opzichten.

Ik ben zeker niet pro abortus, maar kan het wel verstaan in bepaalde gevallen. Zoals bijvoorbeeld, ernstige medische afwijkingen, zeer jonge moeders, zwanger ondanks voorbehoedsmiddeln. (met jong bedoel ik ook jong, dus onder 18 jaar).

Ik heb het idee, dat steeds meer jonge vrouwen of meisjes abortus zien als een oplossing voor een klein probleempje. Persoonlijk, vind ik dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen daden. Kinderen van 14 jaar gaan gezellig met elkaar naar bed, maar gaan er niet vanuit dat er kinderen van kunnen komen? Sorry, maar hoe voedt men zijn kinderen tegenwoordig op. In het 6de leerjaar (12 jaar) krijgt men hier in België sexuele opvoeding.

Waar ik het persoonlijk heel moeilijk mee heb, zijn vrouwen die al in de 20 zijn en een abortus laten plegen wanneer ze ver in de zwangerschap zijn omdat ze op dat moment geen kinderen willen. Maar als ze 30 zijn, dan zijn deze kinderen wel welkom. Waarom was het kindje dat zou geboren worden in haar 20 jaren niet welkom en wanneer ze 30 is wel? Omdat dat beter uitkomt in de planning? Een goede anti-conceptie is een heel goed begin als je geen kinderen wilt of nog niet wilt.

De grens voor abortus ligt hoog, maar dit is is orgineel voorzien voor kinderen met een afwijking en niet voor gezonde kinderen. Een kennis van mij heeft een kleine maand geleden een abortus laten doen (dat is het eigenlijk wel) op haar 22 weken oude baby. Het kindje had een waterhoofdje en open ruggetje en zou nooit kunnen overleven. Zij heeft ervoor gekozen om te bevallen om 22 weken en niet de rest uit te dragen tot wanneer het kindje zou sterven. Bij haar sta ik volledig achter haar keuze. Wel vind ik het erg dat ze niet meer gecontroleerd is geweest, gezien deze afwijking in haar familie voorkomt.

Iemand melde dat je niet weet wanneer het vruchtje afkomt bij 4 weken zwangerschap. Dat is ook niet waar. Ik heb een spontane miskraam gehad van een babytje van 5 weken wanneer ik 7 weken ver was. Je merkt heus wel dat het niet alleen bloed is dat je verliest.

Bij een abortus in een vroeg stadium, zuigen ze het babytje weg. Dit laat altijd littekens achter in je baarmoeder. Het zou kunnen dat je later moeilijker zwanger geraakt na een abortus of een curretage.

Persoonlijk weet ik wat het is om je kindje te verliezen en alles te moeten doen om een kindje te krijgen. Ik heb 3 miskramen gehad en heb nu een dochtertje van 14 maand. Voor haar heb ik heel wat moeten doen. Ik wordt wel zwanger, maar mijn eigen lichaam breekt het babytje steeds weer af. Ik heb een immuumprobleem wanneer ik zwanger ben. Daarvoor bestaan gelukkig geneesmiddelen. Daardoor heb ik een heel groot probleem met mensen die kinderen een ding vinden. Iets wat vandaag niet in hun planning past, maar morgen wel welkom zou zijn. Het leven is nu eenmaal niet voorspelbaar. Je moet dit accepteren. Sommige mensen zijn liever voor dieren dan voor kinderen.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:26

Geplaatst: 03-03-10 14:26

Ik heb gisteravond nog lang wakker gelegen om over dit onderwerp na te denken.
Ik wil namelijk zelf eigenlijk geen kinderen, maar mocht het me overkomen dan hou ik het, zeker als ik de anticonceptie middelen niet had gebruikt. Als ik die wel goed zou gebruiken zou ik zeker wel zoiets hebben van sh*t en nu. Maar dan toch zou het mogen komen. Ik begrijp ook wel dat het niet makkelijk zou zijn en dat ik echt wel hulp nodig heb dan (ben 24) want ik zal toch ook gewoon mijn rekeningen moeten betalen enzo.
Verder vind ik in sommige scenario's abortus wel gerechtvaardigd, bijvoorbeeld als het kindje zo'n zware afwijking zou hebben dat het veel pijn zou lijden en snel zou overlijden, of na een verkrachting. En ook binnen een bepaalde termijn, ik vind de huidige termijn wel erg lang, aangezien je dan al kan zien wat het wordt enzo.
Zoals in Talls geval die 4 weken, vind ik wel acceptabel. Dan is het nog een klompje cellen wat nergens op lijkt. Maar als je echt al kan zien dat het een foetus is wat uit hoort te groeien tot een kind. Pff nee dan vind ik het wel lastiger worden.
Overigens snap ik ook wel weer dat je als kind ook niet wilt horen dat je ongewenst bent. En adoptie lijkt me ook zwaar voor een kind als het erachter komt.

Overigens na gisteravond ben ik erachter gekomen dat ik misschien toch wel kinderen zou willen...maar dan wel voor mijn 30ste, dus moet ik toch langzaamaan gaan opschieten, aangezien ik nog single ben.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:32

Geplaatst: 03-03-10 14:32

Ik ben 5 jaar geleden onbewust zwanger geraakt, ik was toen 17 en wist meteen 100% zeker dat dat kindje moest komen.
Was bang dat een abortus me altijd zou achtervolgen en ik er spijt van zou krijgen.
Ben zelfs getrouwd geweest met de vader van mijn zoontje, maar soms lopen dingen anders dan dat je had gewilt.

Nu heb ik wel weer een nieuwe vriend, en dat is nog heel pril (2 maanden)
Ik ben aan de pil en gebruik een condoom.
Maar als ik nu zwanger zou zijn zou ik niet weten wat ik zou doen.
Ben daar heel eerlijk in.
Als ik de situatie nu bekijk, ben een alleenstaande moeder, mijn vriend werkt de hele week in het buitenland, ik zou dan niet meer kunnen werken en financieel helemaal afhankelijk zijn van hem... Iets wat ik niet zou kunnen accepteren.
Mijn leven loopt nu eindelijk op rolletes, en dan zou ik niet weten hoe ik dat financieel en emotioneel zou moeten doen...
En zouden eerst zware gesprekken vallen met mijn vriend, en vanuit daar zou ik mijn beslissing nemen.

Ookal vind ik abortus heel erg hoor, helemaal als ik me bedenk hoeveel mensen er zijn die zo graag een kindje willen en waarbij het niet lukt.
Maar ik zou een 2de kind sowieso financieel niet aankunnen, en dat is voor mij al een rede om een kind dan niet te laten komen.
Maar mocht ik ooit denken dat om welke rede dan ook de sex niet veilig was, ik meteen een MAP ga halen...

Nogmaals, ik doe er nu natuurlijk alles aan om niet zwanger te worden...

**Geplaatst**: 03-03-10 14:37

Geplaatst: 03-03-10 14:37

Ik vind in alle gevallen dat de keuze bij de vrouw (en man) ligt. Ik ga niet oordelen over of iemand wel of geen abortus moet plegen.

Ikzelf zou het noooooit kunnen. Never nooit niet. Waarschijnlijk zelfs in geval van verkrachting niet. Kan dat kind niets aan doen dat zijn vader een kl00tzak is. Maar dat een ander daar niet mee zou kunnen leven, kan ik begrijpen. Ga ik ook niet veroordelen.

Wel vind ik dat de vrouw in kwestie goed op de hoogte moet zijn van de spijt die ze later kan krijgen. Dat ze wel verhalen hoort van vrouwen die abortus hebben laten plegen en daar tientallen jaren later nog mentaal onder gebukt gaan. Want ik zou echt te doen hebben met een vrouw die te snel op te jonge leeftijd een onomkeerbare beslissing maakt om te kiezen een jong leven te beëindigen en die daar op latere leeftijd heel veel psychische problemen mee krijgt.

Ik heb het genoemde topic hier op MW ook gelezen, maar bewust niet gereageerd. Alles is daar al gezegd (al tientallen keren herhaald ook). Ik heb niets nuttigs daar toe te voegen. En het is ieders eigen keuze. Het is niet illegaal, dus iedereen heeft daar vrije keuze in.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:38

Geplaatst: 03-03-10 14:38

Blue_Eyes schreef:
Helaas ken ik een aantal meisjes die zich wel hebben laten 'dwingen'

Maar denk je niet dat die meisjes die gedwongen worden, toch nog breken bij zo'n ondervragingen? of toch niet allemaal maar sommige erna nog?
Ik denk dat iemand die verplicht is om het weg te halen dat die toch breekt in een gesprek met de dokters... nuja ik heb er geen ervaring mee natuurlijk.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:40

Geplaatst: 03-03-10 14:40

Eponastable schreef:
Blue_Eyes schreef:
Helaas ken ik een aantal meisjes die zich wel hebben laten 'dwingen'

Maar denk je niet dat die meisjes die gedwongen worden, toch nog breken bij zo'n ondervragingen? of toch niet allemaal maar sommige erna nog?
Ik denk dat iemand die verplicht is om het weg te halen dat die toch breekt in een gesprek met de dokters... nuja ik heb er geen ervaring mee natuurlijk.

Blijkbaar dus niet

**Geplaatst**: 03-03-10 14:45

Re: Abortus

Geplaatst: 03-03-10 14:45

@ Blue Eyes: Vind ik persoonlijk heel jammer idd.
In een gedwongen situatie zou ik instorten en als ik echt het kind wil houden dan ga ik ervoor.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:48

Re: Abortus

Geplaatst: 03-03-10 14:48

Het valt mij ook op dat sommige mensen denken dat een zwangerschap tussen de eerste en tweede semester maar een hoopje cellen is. Dat is absoluut niet zo.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:50

Geplaatst: 03-03-10 14:50

Bramasole schreef:
Het valt mij ook op dat sommige mensen denken dat een zwangerschap tussen de eerste en tweede semester maar een hoopje cellen is. Dat is absoluut niet zo.

Nee tuurlijk niet... de echo's bewijzen het.
we blijven maar iemand's reactie overnemen vandaar, maar niet iedereen denkt zo.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:52

Geplaatst: 03-03-10 14:52

Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar wilde even reageren met 'de andere kant van het verhaal'.

Op mijn 18e werd ik ongewenst zwanger van mijn vriend. We waren op dat moment nog maar 2 maanden samen.. Na ontzettend veel huilen en paniekaanvallen 's nachts en gesprekken met vrienden heb ik besloten het kindje weg te laten halen. Op dat moment was ik 8 weken zwanger.

Het was de ergst dag van m'n leven, en dat was het voor iedereen daar in die kliniek. Je zag dat iedereen otnzettend veel verdriet had. Mensen, een abortus gaat je niet in de koude kleren zitten. Vrouwen lopen niet fluitend een abortuskliniek in en uit.. Ik snap niet zo goed hoe mensen toch op dat idee komen?

Nu, 3 jaar later, zit ik er nog steeds mee. Het is niet zozeer spijt, maar meen een gevoel 'wat als?'.

Ik hoop dat jullie deze post lezen en beseffen dat vrouwen niet zomaar even een abortus laten plegen. Het is een ontzettend ingrijpende en pijnlijke situatie.

Laatst bijgewerkt door Samiyah op 03-03-10 14:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-03-10 14:53

Geplaatst: 03-03-10 14:53

Wat een onderwerp en wat een meningen zeg..
Ik heb hier tot nu toe vrij stil meegelezen, en in het andere topic ook vrijwel alles gevolgd.
Ondertussen ben ik erg nieuwschierig geworden wat voor jullie nu zo precies het verschil maakt tussen het aborteren van een kindje van <10 weken en een kindje van >10 weken? (Ongeveer dan)
Ik vind het persoonlijk hypocriet als je het eerst wel leuk vind, maar dan bij 20 weken toch besluit dat je het weg wil laten halen, daar zou ik nooit achter staan (Behalve medische redenen etc.)
Als je niet eerder weet dat je zwanger bent heb ik er absoluut geen problemen mee
Ik zie geen verschil tussen een (Ongeboren) kind van een week, of 20 weken. Sterker nog, ook niet als het al 35 weken is. (Het lijkt me alleen sterk dat je het dan nog niet opgemerkt hebt, maar het kan absoluut, verhalen zat over mensen die bevallen zonder dat ze wisten dat ze zwanger zijn!)
Als ik nu zwanger zou worden, zou ik het weg laten halen zodra ik dat doorheb, ook als ik al 20 weken ben. Je mag me een moordenaar noemen, maar het gaat zo ver dat ik liever 10 jaar de bak in ga voor een 'moord' dan nu een kind krijg (Oké, misschien een beetje overdreven, maar het is zeker vergelijkbaar)

Helemaal jammer vind ik het om de meningen te zien van mensen die vinden dat je een kind maar moet houden omdat je het 'geluk' hebt om een kind te kunnen krijgen, terwijl anderen er zo ontzettend veel moeite voor moeten doen.
Ziet dan niemand in, dat als onze cultuur anders was geweest dat niet had gehoeven? Mensen willen het nu niet uitdragen omdat het zielig is voor het kind later, en je zelf ook met die gedachte blijft rondlopen als je het afstaat voor adoptie.
Maar wat als iedereen die ongewenst zwanger zou worden het zou afstaan, en mensen die niet zwanger kunnen worden adopteren? Dan zou het ondertussen zoo normaal en algemeen geaccepteerd zijn, dat niemand zich meer druk hoeft te maken, en het kind zich waarschijnlijk niet eens afvraagt wie zijn ouders zijn. Immers, hij/zij is blij met zijn huidige ouders, en is gewend dat een aantal vriendjes hetzelfde hebben.
Dus het ligt toch allemaal gewoon aan onszelf? Waarom een ander er dan vuil op aankijken?

**Geplaatst**: 03-03-10 14:55

Geplaatst: 03-03-10 14:55

Even voor het overzicht dan, het is maar wat je klompjes cellen noemt, ieder oordele voor zichzelf.

6 weken: Afbeelding

10 weken:

12 weken:

Filmpje van bewegend kindje

16 weken: Afbeelding

18 weken:

**Geplaatst**: 03-03-10 14:55

Geplaatst: 03-03-10 14:55

Mindim schreef:
Ik ben niet tegen abortus. Ik denk dat het voor sommige mensen maar beter is dat ze geen kinderen krijgen.
Maar dat het als een verlengde anticonceptie wordt gezien, dat vind ik dan wel triest.
De grens van abortus zou ik het liefst zien op maximaal 10 weken.
Het kindje in het andere topic is tijdens de abortus bijna 18 weken, dat vind ik afschuwelijk.
Dat je dan nog je kind laat aborteren vind ik misselijkmakend. Waar ben je in vredesnaam geweest in de dikke 4 maanden van de zwangerschap. Vooral als je de pil niet gebruikt. Het kindje is al helemaal af. Ik word er beroerd van.

Dit is precies hoe ik het ook zie.
Ik heb eens een ducu gezien over een abortus bij 20 weken. Echt afschuwelijk......

**Geplaatst**: 03-03-10 14:56

Geplaatst: 03-03-10 14:56

Ik begrijp werkelijk niet waarom er niet begrepen wordt dat er zoveel verschilt zit tussen een vroege zwangerschap beëindigen of een zwangerschap die op 2 dagen na 18 weken is. Is voor mij ook niet uit te leggen, zo verbaasd ben ik daarover.

**Geplaatst**: 03-03-10 14:57

Geplaatst: 03-03-10 14:57

maikeltje schreef:
Mindim schreef:
Ik ben niet tegen abortus. Ik denk dat het voor sommige mensen maar beter is dat ze geen kinderen krijgen.
Maar dat het als een verlengde anticonceptie wordt gezien, dat vind ik dan wel triest.
De grens van abortus zou ik het liefst zien op maximaal 10 weken.
Het kindje in het andere topic is tijdens de abortus bijna 18 weken, dat vind ik afschuwelijk.
Dat je dan nog je kind laat aborteren vind ik misselijkmakend. Waar ben je in vredesnaam geweest in de dikke 4 maanden van de zwangerschap. Vooral als je de pil niet gebruikt. Het kindje is al helemaal af. Ik word er beroerd van.

Dit is precies hoe ik het ook zie.
Ik heb eens een ducu gezien over een abortus bij 20 weken. Echt afschuwelijk......

En als je voor die tijd niet wéét dat je zwanger bent?

**Geplaatst**: 03-03-10 14:58

Geplaatst: 03-03-10 14:58

Bramasole schreef:
Ik begrijp werkelijk niet waarom er niet begrepen wordt dat er zoveel verschilt zit tussen een vroege zwangerschap beëindigen of een zwangerschap die op 2 dagen na 18 weken is. Is voor mij ook niet uit te leggen, zo verbaasd ben ik daarover.

Duis omdat iets nog niet gegroeid is mag je het maar doodmaken (Het leeft immers wel), maar als het humane vormen begint aan te nemen ineens niet meer?
Daar ben ik verbaasd over..