Het leven na pesten.

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Posh

Berichten: 1698
Geregistreerd: 24-08-08
Woonplaats: Zelhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 14:26

Foei wat gaan jullie hard! Heb even bijgelezen.

Ik kan mezelf wel in veel van jullie vinden, toen ik net in een nieuwe klas kwam en uiteindelijk veel met 1 meisje om ging (nu vriendin) durfde ik ook geen oogcontact te maken. Mijn moeder viel het gelijk op, maar zij weet verder niets van de pesterijen op school.

Verder trek ik het me ook erg aan als iemand kritiek heeft op mij of wat ik doe, ook al is dat helemaal niet aanvallend bedoeld. Ik ben nu bezig met stage en dat gaat prima, maar ik heb ook wel eens meegemaakt dat iedereen tegen me liep te zeuren en dingen op me afreageerde en mij echt zagen als een domme, goedkope stagiaire :(
Zelfs als iemand zei, 'je hebt dit en dat zo gedaan maar wil je dat de volgende keer zo en zo doen' voelde ik al tranen opkomen. Ik wist niet waar dat vandaan kwam maar ik kwam er na een tijdje wel achter dat ik met emoties zat van de gebeurtenissen van jaren geleden op de school voor het mbo. Ik ben ook ontzettend arrogant geworden (voor mensen die mij niet kennen dan), ik kijk arrogant, loop arrogant en heb wel altijd mijn woordje klaar. Dat is mijn muurtje.

Stiekem moet ik toegeven, ik heb er nooit over gepraat, het is dat er hier zoveel mensen hun hart luchten en ik me daarin herken.

@Juleke; Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt, het is niet niks om iemand in vertrouwen te nemen en dan zo behandeld te worden :(:)

@gamble: Wat vervelend dat je ouders niet achter je stonden! Bij mij helpt het een beetje door het van me af te schrijven/typen, ik hoop voor jou ook! Er zijn in elk geval genoeg bokkers die je een luisterend oor bieden ;)

juleke

Berichten: 633
Geregistreerd: 04-07-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 14:29

@Gypsylady: dat komt mij erg bekend voor. Ik zit eigenlijk ook veel liever op mijzelf. Ik heb nooit in een schoolvakantie iemand bezocht waar ik mee omging ofzo. Heb ook niet zoveel met uitgaan en op bezoek gaan en dergelijke. (Vind het wel af en toe leuk om te doen, maar het hoeft echt niet regelmatig.) Als ik 'vrienden' heb nu, verwatert het contact meestal erg snel.

Het gaat overigens op dit moment wel goed met mij hoor. Ondanks mijn pestverleden en onzekerheden ben ik toch leerkracht geworden. Omdat ik dat gewoon wilde doen. Ergens ook omdat ik andere kinderen wil beschermen tegen wat mij ooit overkwam.

@ LiSSy en hyppolyte: Dat is dus ook waar ik al aan zat te denken. Zelf proberen de volwassene te zijn, haar niet laten zien dat ik er nog steeds moeite mee heb als ik ermee geconfronteerd word (anders denk ik er niet eens meer aan) en mij niet verlagen tot haar niveau. Zodat niemand mij iets kan verwijten en dat iedereen ziet dat haar beschuldigingen (die ze mss wel gaat maken) op niets slaan.

Ik voel mij op dit moment heel erg opgelucht. Gewoon omdat ik mijn verhaal eens heb kunnen vertellen en dat ik hier niet meteen te horen krijg van 'het zal wel meevallen en je moet je niet aanstellen'. Zo'n reacties kreeg ik wel een beetje uit mijn omgeving. Zelfs van mijn eigen moeder! (Die draaide wel bij toen ik vertelde hoeveel het mij nog steeds pijn deed als ik eraan dacht).
En omdat jullie eigenlijk zeggen dat ik dus best kan handelen zoals ik mij zelf ook al een beetje had voorgenomen.

Ik heb er jaren niet aan gedacht en niet over gesproken. De laatste tijd heb ik wel nood gehad om erover te praten omdat ik eerst echt niet wist wat doen. Ik heb dit verhaal nog maar tegen enkele mensen verteld (die niets met de paarden te maken hebben). Verder heb ik er alleen over gesproken met mijn moeder, mijn vriend (partner) en de vriendin van mijn goede vriend.
Tot nu toe kreeg ik van iedereen (buiten mijn vriend en de vriendin van mijn goede vriend) alleen maar te horen dat ik mij aanstelde. Dus ik ben blij dat ik nu een beetje begrip heb gevonden. Daardoor voel ik mij alleen maar sterker en meer aangemoedigd om haar te laten zien dat ik boven haar sta (ook al is dat nog niet helemaal zo)
Maar het ging prima met mij, dus dat moet dan ook maar zo blijven. Ik laat mij niet meer inpakken door de eerste de beste trut!

danielle_x

Berichten: 1741
Geregistreerd: 24-04-08
Woonplaats: Zoetermeer

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 14:37

Ik ben ook veel gepest ik heb een beetje een flapoor.. tja kan ik ook niks aan doen.
En in groep 7 kreeg ik een bril.. dat was echt een hell was blij dat ik naar de middelbare school mocht.
Daar ging het tot de 2e goed ik hoorde wel is dingen en daar ging ik me wel onzeker van voelen maar dacht niemand is perfect.
Begin de 2e kreeg ik ook mijn lenzen en wat was ik blij zeg!

Tot in de 3e ik weer van die opmerkingen hoorde flappie enz.
En had ook door dat mijn 'vriendinnen' allemaal dingen over mij zeiden ik ben daar zo verdrietig om geweest.

Dit jaar de 4e is beetje hetzelfde als in de 3e, heb in totaal 1 vriendin waar ik alles tegen kan vertellen en die weet ook veel maar niet alles en ook een vriend die veel van me weet.
In de klas hebben we een groepje meiden van 5 dus er moet altijd iemand alleen zitten of met presentatie's alleen zijn.
Meestal ben ik diegenen..

Mijn moeder weet dat ik me niet fijn voel op school en het helemaal niet naar mijn zin heb maar het enige wat zei zegt; je moet voor jezelf opkomen en van je af bijten..
Heb laatste tijd ook best veel problemen thuis omdat ik op school zo stil ben ik krop alles op en ja die woede/dat verdriet moet er ooit wel is ergens uit en meestal is dat thuis.

Ik vertel haast niks meer tegen iemand vertrouw niet veel mensen meer eigenlijk alleen die vriend en vriendin die veel van me weten, en het is zo ik ben ook super bang om hun kwijt te raken en ik kan soms ook niet geloven dat zij wel gewoon vrienden met me willen zijn en mij respecteren zoals ik ben.
Op die momenten merk ik wel dat ik gepest ben en dat het nog meespeeld.

hyppolyte

Berichten: 5914
Geregistreerd: 07-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 14:38

Dat vind ik ook altijd meteen zo jammer, heel veel mensen hebben echt geen idee wat zoiets met je doet. Mijn exvriend zei ook altijd dat ik het overdreef als ik het over een van die vrienden van hem had, en dat ik het me allemaal niet zo aan moest trekken en dat het toch niet zo was. Nu heeft ie dus laatst ontdekt hoe dat ene mens ook doet, dus dat scheelt iets, ik heb het me toch echt niet verbeeld.
Ik moet zeggen dat ik het ook fijn vind om een paar gelijkgestemden te vinden. Bokt kan heel hard zijn soms, wat in je gevoel niet echt helpt. Maar gelukkig kun je er soms ook gewoon wel de troost vinden die je zoekt.
Het is eigenlijk ook wel gek, het is ook gewoon makkelijker om het aan een wildvreemd te vertellen via het forum dan om het aan iemand te vertellen die je wel goed kent. Nadeel is alleen wel dat ik toch echt niet alles ga vertellen, omdat alles toch wel publiekelijk op het forum staat en iedereen het kan zien.

Waar ik trouwens ook een beetje bang voor ben als ik iemand alles en dan ook echt alles vertel, dat mensen dan vinden dat ik het overdrijf of het zelf uitgelokt heb.

Konstantine
Berichten: 12595
Geregistreerd: 19-04-09
Woonplaats: Hier aan de kust

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 14:45

hyppolyte schreef:
Dat vind ik ook altijd meteen zo jammer, heel veel mensen hebben echt geen idee wat zoiets met je doet. Mijn exvriend zei ook altijd dat ik het overdreef als ik het over een van die vrienden van hem had, en dat ik het me allemaal niet zo aan moest trekken en dat het toch niet zo was. Nu heeft ie dus laatst ontdekt hoe dat ene mens ook doet, dus dat scheelt iets, ik heb het me toch echt niet verbeeld.
Ik moet zeggen dat ik het ook fijn vind om een paar gelijkgestemden te vinden. Bokt kan heel hard zijn soms, wat in je gevoel niet echt helpt. Maar gelukkig kun je er soms ook gewoon wel de troost vinden die je zoekt.
Het is eigenlijk ook wel gek, het is ook gewoon makkelijker om het aan een wildvreemd te vertellen via het forum dan om het aan iemand te vertellen die je wel goed kent. Nadeel is alleen wel dat ik toch echt niet alles ga vertellen, omdat alles toch wel publiekelijk op het forum staat en iedereen het kan zien.

Ik vind het ergens ook vreemd, maar ik denk dat het ook komt omdat je bokt zo weer kunt wegklikken wanneer je er even genoeg van hebt en ook precies kunt bepalen wat je wel en niet zegt. In een echt gesprek zou iemand zomaar eens door kunnen vragen en je zo (bedoeld of onbedoeld) een beetje de hoek in kunnen drukken, waardoor je misschien meer vertelt dan je eigenlijk wilt...

hyppolyte

Berichten: 5914
Geregistreerd: 07-06-05

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:08

Dat is ook wel een beetje zo ja :j

juleke

Berichten: 633
Geregistreerd: 04-07-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:27

Het is inderdaad gemakkelijk om alles zo op een forum te gooien. Ik zal hier zeker ook niet alles vertellen, maar soms heb je gewoon de behoefte om over bepaalde dingen de praten.
Het is wel zo dat ik weinig mensen op het forum IRL ken. De meeste mensen die ik persoonlijk ken, komen hier niet. Ik ben Belg, en hier is Bokt nog helemaal niet zo bekend als in Nederland.

Ik ben ook altijd bang dat mensen gaan denken dat ik overdrijf of het zelf uitgelokt heb. Dat maakt het niet gemakkelijk om over bepaalde dingen te praten. Maar als dat soort reacties op Bokt zouden komen, is dat ook weer minder erg dan wanneer je zo'n reacties van je naasten krijgt. Dan zijn het immers onbekenden die zo oordelen, daar hoef je dan ook niet te zwaar aan te tillen. Ik denk dat dat het ergens zo makkelijk maakt om persoonlijke dingen op internet te vertellen.

Posh

Berichten: 1698
Geregistreerd: 24-08-08
Woonplaats: Zelhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:35

Inderdaad, wat mels zegt. Als je er niet over wil praten doe je dat niet, en je kan op elk moment het scherm weg klikken.

Ik leg ook niet alles open en bloot, mensen mogen er best wat vanaf weten maar ik heb geen zin om er dan over te praten als ik ze in het echt tegenkom.

Hebben jullie het eigenlijk aan jullie ouders verteld, of erover gehad?

danielle_x

Berichten: 1741
Geregistreerd: 24-04-08
Woonplaats: Zoetermeer

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:40

Ik heb het er wel is over met mijn moeder maar die zegt je meot van je afbijten en voor jezelf opkomen..
Wel makkelijk gezegd vind ik altijd.

En ik zeg ook niet alles op het forum maar het praat idd makkelijker als in RL en ik ken niet zoveel mensen hier op bokt dus dat is wel mooi :)

hyppolyte

Berichten: 5914
Geregistreerd: 07-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:41

Gedeeltelijk, maar ze weten nog niet de helft van wat er allemaal voorgevallen is. Ik was ook niet echt een heilige vroeger, heb ook een hoop dingen gedaan waar ik absoluut niet trots op ben. Dat soort dingen weten mijn ouders niet :n.

Konstantine
Berichten: 12595
Geregistreerd: 19-04-09
Woonplaats: Hier aan de kust

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:46

Mijn moeder weet niet alles... Ze wist het op de basisschool wel, maar er viel en valt toch niks aan te doen... Dus waarom zou ik het nog vertellen?

Posh

Berichten: 1698
Geregistreerd: 24-08-08
Woonplaats: Zelhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:48

@danielle_x: zo reageerde mijn moeder dus ook. Ik heb het 1 keer geprobeerd uit te leggen toen het net begon maar ze zei: mond open doen en zorgen dat er wat uitkomt niet zo zielig doen.

Daarnaast is mijn moeder nogal een bezorgd type, ze zette me altijd af bij school en haalde me op (was nog geen 5 minuten fietsen) van de basisschool. Toen er tegenover mijn huis een verjaardagsfeestje (partijtje noemde je dat toen :P ) werd gehouden mocht ik ook niet daarna alleen naar huis lopen maar moest de vader van dat vriendinnetje mee de weg oversteken om me bij de deur af te zetten. Vanaf toen kreeg ik al opmerkingen over verwend en dat soort dingen.

Maar goed, mijn moeder weet in ieder geval niks van de pesterijen maar ze verwijt het me wel heel vaak dat ik 'sociaal gehandicapt' (zo noemt ze dat) ben. Toen ik voor het eerst op het mbo ging kijken naar welke school ik wilde en na een presentatie die gegeven werd geen vragen had en weg wilde lopen duwde mijn moeder me zo naar voren en zei: Zo en nu ga je een vraag stellen. Ik weet wel dat ik me toen zo ellendig voelde, ik had gewoon geen vragen maarja dan sta je daar.

Als ik het mijn moeder had verteld was het waarschijnlijk alleen maar erger geworden, maar aan de andere kant vraag ik me altijd af of dat echt zo is....

lesilla
Berichten: 26847
Geregistreerd: 11-08-06
Woonplaats: Efteling

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:49

Een grote valstrik na lang pesten is in je eigen val van zelfmedelijden verdrinken. Uiteindelijk moet je opstaan en hulp zoeken (wat veel te weinig doen). En zo goed mogelijk doorgaan met je leven.

En als mensen denken dat je overdrijft, dan zeg je gewoon pech.

Het is moeilijk maar begin het bij mezelf eindelijk in te zien, en mijn blik is echt geopend. Je hebt echt veel zelf in handen wat er gebeurd na een leven vol pesten

marcha1987

Berichten: 1321
Geregistreerd: 05-10-08
Woonplaats: Oosterhout NB

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 15:54

Mijn ouders wisten het wel, maar de gesprekken met leraren hielpen toch steeds niet.
Kreeg uiteindelijk te horen dat ik dan maar van me af moest bijten of slaan.
Wel kon regelmatig mijn verhaarl kwijt, maar meer ewrd er uiteidelijk ook niet gedaan omdat ik het toch zelf moest doen.

Ene kant hadden ze daar wel gelijk in, maar net als met wat meer dingen had ik graag wat meer steun of op een andere manier iets gewild.

Gypsylady

Berichten: 1138
Geregistreerd: 24-06-09
Woonplaats: Vlagtwedde

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:07

Mijn moeder zei dat ze het nooit heeft geweten
Wat mij trouwens heel erg sterk leek omdat ik geregeld met lek gestoken banden thuis kwam
Of weer bont en blauw
Of ik liep weer is weg van school
Niet dat dat hielp ze stuurde me er gewoon weer heen
En maar vreemd vinden dat ik zulke lage cijfers haalde
Achteraf zei mijn moeder ook wel dat ze te veel met zichzelf en de rest van het gezin bezig was om het te zien
Ik was de jongste van toen nog 5 broers en een zus en mijn moeder was net hertrouwd met een tiran

minikatje

Berichten: 8965
Geregistreerd: 26-07-05
Woonplaats: sprookjesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:11

Sugarfoot schreef:
Inderdaad, wat mels zegt. Als je er niet over wil praten doe je dat niet, en je kan op elk moment het scherm weg klikken.

Ik leg ook niet alles open en bloot, mensen mogen er best wat vanaf weten maar ik heb geen zin om er dan over te praten als ik ze in het echt tegenkom.

Hebben jullie het eigenlijk aan jullie ouders verteld, of erover gehad?

weinig, ben van groep 1 tot 7 gepest.
in groep 7 kwam het uit, mijn ouders werden toe ook op de hoogte gebracht.
maar echte gesprekken, nee. :)
Gypsylady schreef:
Mijn moeder zei dat ze het nooit heeft geweten
Wat mij trouwens heel erg sterk leek omdat ik geregeld met lek gestoken banden thuis kwam
Of weer bont en blauw
Of ik liep weer is weg van school
Niet dat dat hielp ze stuurde me er gewoon weer heen
En maar vreemd vinden dat ik zulke lage cijfers haalde
Achteraf zei mijn moeder ook wel dat ze te veel met zichzelf en de rest van het gezin bezig was om het te zien
Ik was de jongste van toen nog 5 broers en een zus en mijn moeder was net hertrouwd met een tiran

dat kan, mijn ouders zagen ook niets.
mijn vader was altijd bezig met mijn ouders en ik heb 2 "mondige"broers die veel aandacht eisen.
als er dan een stil kind tussen zit ben je denk ik alleen maar blij dat het daar wel "goed" mee gaat.

Gypsylady

Berichten: 1138
Geregistreerd: 24-06-09
Woonplaats: Vlagtwedde

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:21

marcha1987 schreef:
Mijn ouders wisten het wel, maar de gesprekken met leraren hielpen toch steeds niet.
Kreeg uiteindelijk te horen dat ik dan maar van me af moest bijten of slaan.
Wel kon regelmatig mijn verhaarl kwijt, maar meer ewrd er uiteidelijk ook niet gedaan omdat ik het toch zelf moest doen.

Ene kant hadden ze daar wel gelijk in, maar net als met wat meer dingen had ik graag wat meer steun of op een andere manier iets gewild.

Bij mij op school zijn er ook wel is gesprekken in de klas geweest over pesten
Dan ging het een hele poos goed, dan werdt ik een week of wat niet meer gepest
Maar dat was vaak maar even en dan begon het weer van voor af aan
En mezelf verdedigen was ook geen optie
Ze zouden me na schooltijd inelkaar slaan dus had ik maar al vast een stok gepakt om van me af te kunnen slaan
Kreeg ik later van de leraar straf omdat ik die stok dus had gepakt
Hij zei letterlijk had je die stok maar niet moeten pakken
Dus met andere woorden had je je maar in elkaar moeten laten slaan

Deze zelfde leraar deed op zijn manier ook aan de pesterijen mee
Met aardrijkskunde werdt op de kaart Hamburg aangewezen
Niemand van de klas die het wist, zei die kijk maar naar de billen van Cathy
Vreemd dat je je dan minderwaardig gaat voelen
En wat kun je er tegen doen als je een meisje bent van een jaar of 10 ?

Konstantine
Berichten: 12595
Geregistreerd: 19-04-09
Woonplaats: Hier aan de kust

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:26

Ergens aan het eind van vwo-3 kwam uiteindelijk het ABSOLUTE bewijs dat het niemand van de leraren ook maar een reet kon schelen wat er met de zwakkere leerlingen gebeurde.
We waren aan het wachten bij de kleedkamers van de rugbyclub voor het blokuur buiten gymmen. Ik stond een beetje apart van de rest, me vooral niet te bemoeien met wat het dan ook was waar al die anderen zich mee bezig hielden.
En toen ineens stond er een klasgenoot naast me met een mes.
Hij hield het dreigend onder mijn neus en vroeg "zou je niet eens zelfmoord plegen?" terwijl hij het liet schitteren in de zon.
Ik werd helemaal panisch natuurlijk. Dus toen die leraar er eenmaal was heb ik snel aan hem verteld wat er gebeurd was.
Zijn reactie? "Ach. Zal wel een grapje zijn geweest."


Leraren zijn over het algemeen vrij doelloze lamzakken. Dit was GEEN grapje.

Posh

Berichten: 1698
Geregistreerd: 24-08-08
Woonplaats: Zelhem

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:29

melsh schreef:
Ergens aan het eind van vwo-3 kwam uiteindelijk het ABSOLUTE bewijs dat het niemand van de leraren ook maar een reet kon schelen wat er met de zwakkere leerlingen gebeurde.
We waren aan het wachten bij de kleedkamers van de rugbyclub voor het blokuur buiten gymmen. Ik stond een beetje apart van de rest, me vooral niet te bemoeien met wat het dan ook was waar al die anderen zich mee bezig hielden.
En toen ineens stond er een klasgenoot naast me met een mes.
Hij hield het dreigend onder mijn neus en vroeg "zou je niet eens zelfmoord plegen?" terwijl hij het liet schitteren in de zon.
Ik werd helemaal panisch natuurlijk. Dus toen die leraar er eenmaal was heb ik snel aan hem verteld wat er gebeurd was.
Zijn reactie? "Ach. Zal wel een grapje zijn geweest."


Leraren zijn over het algemeen vrij doelloze lamzakken. Dit was GEEN grapje.



Gatverdamme, wacht maar tot het hem een keer overkomt! Is er uberhaupt wel een school die er ook maar iets aan doet?

minikatje

Berichten: 8965
Geregistreerd: 26-07-05
Woonplaats: sprookjesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:31

melsh schreef:
Ergens aan het eind van vwo-3 kwam uiteindelijk het ABSOLUTE bewijs dat het niemand van de leraren ook maar een reet kon schelen wat er met de zwakkere leerlingen gebeurde.
We waren aan het wachten bij de kleedkamers van de rugbyclub voor het blokuur buiten gymmen. Ik stond een beetje apart van de rest, me vooral niet te bemoeien met wat het dan ook was waar al die anderen zich mee bezig hielden.
En toen ineens stond er een klasgenoot naast me met een mes.
Hij hield het dreigend onder mijn neus en vroeg "zou je niet eens zelfmoord plegen?" terwijl hij het liet schitteren in de zon.
Ik werd helemaal panisch natuurlijk. Dus toen die leraar er eenmaal was heb ik snel aan hem verteld wat er gebeurd was.
Zijn reactie? "Ach. Zal wel een grapje zijn geweest."


Leraren zijn over het algemeen vrij doelloze lamzakken. Dit was GEEN grapje.

WAT?
zo lekkere leraar zeg.

winnietje3

Berichten: 663
Geregistreerd: 21-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:32

Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar wilde toch mijn verhaal ook even delen.
Ik ga niets vertellen over hoe of wat, dat doet er denk ik niet echt toe. Mocht je het willen weten ben ik altijd bereid via PB te praten.

anyway zoals ik al eerder heb gezien heb ik ook bij mezelf gemerkt, zeker paar jaar geleden, dat ik veel moeite had met rechtstreeks oogcontact. Ik keek veel weg enz. Omdat ik dat heb opgemerkt ben ik er meer op gaan letten en tegenwoordig lukt het steeds beter en langer om iemand recht aan te kijken.

Verder kan ik soms gigantisch uit mijn slof schieten om niets omdat ik me al snel aangevallen kan voelen. Vervelend voor mijn omgeving.

verder kijk ik tegenwoordig in nieuwe situaties en met nieuwe mensen erg de kat uit de boom voordat ik volledig mezelf ben..

Moiryn

Berichten: 2076
Geregistreerd: 09-08-06
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:36

Ik heb er door dat ik nu enorm hoge eisen aan mezelf stel. Zeker qua cijfers. Ik hoef niet veel voor een goed cijfer te doen, en ben dus gewend aan 8 en 9's, maar voor 2 vakken moet ik onwijs hard knokken om uberhaupt een voldoende te halen, en als ik dan weer een 2.5 terugkrijg is het net alsof ik niks goed kan doen, en dan zijn die 8 en 9ens helemaal niks meer.

Ik maak moeilijk nieuwe contacten (is nu wel iets beter) en je hoeft mij niet voor een klas te zetten, dan begin ik gewoon te hyperventileren. Gewoon het idee dat er zoveel mensen naar me kijken, dingen over me denken, dat ik er misschien stom uit zie..-O-

Op school ben ik echt het meisje wat maar de hele dag zich stuk loopt te lachen en overal lol om heeft, en aan de ene kant heb ik wel veel plezier op school, maar ik ben aan de andere kant elke dag onzeker. 'Heb ik niet teveel make up op?' 'Kan dit shirt wel?' 'Zie ik er niet dik uit zo?' 'Moet ik mijn haar niet anders doen?'.

En nu is het ook zo dat ik dus echt NIKS meer van mensen pik. Ik heb alles over me laten heen komen op basisschool, en dat heeft nu nare gevolgen gehad, namelijk als je me nu wat flikt je gelijk een klap voor je bek hebt.

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:39

ik ben ook gepest vroegah :) ik was anders, net zoals ik nu anders ben :)

Ik ben heel lang onzeker geweest, kan het nog wel eens zijn in relaties....... maar qua mezelf ben ik nu wel zeker....... maar ik ben dan ook al 40 nu :)

Ik heb er wel last van gehad........ maar aan de andere kant heeft dat mij gemaakt tot wat ik nu ben....... en ik ben nu niet voor de poes zegmaar........

Ik ben nu eindelijk op het punt, dat mensen me niet aardig MOETEN vinden........ sterker nog ze mogen een hekel aan me hebben.......

Konstantine
Berichten: 12595
Geregistreerd: 19-04-09
Woonplaats: Hier aan de kust

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:52

minikatje schreef:
WAT?
zo lekkere leraar zeg.

En die is dus nog mijn mentor ook. :x
Hij is het vast alweer vergeten en die jongen die me bedreigde ook, maar ik nog lang niet...
Er is volgens mij geen één school waar ze er echt wat aan doen, alle pestprotocollen ten spijte...

Haha, KiWiKo, dat wil ik ook wel, daar zo over gaan denken.

KiWiKo

Berichten: 51672
Geregistreerd: 19-10-02
Woonplaats: Killstraight

Re: Het leven na pesten.

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-02-10 17:56

komt wel............ je moet er alleen eerst overheen :)