Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-06-10 14:06

Geplaatst: 25-06-10 14:06

Doelstelling is vooral het stabilliseren van de cliënt.. Zodat de cliënt niet meer op straat leeft, geen vieze naalden meer gebruikt (i.v.m. besmettingsgevaar), veilig gebruikt en schone heroïne gebruikt. Op straat is het namelijk nogal versneden met troep. Wij bieden een medische heroïne behandeling aan, waar heroïne dus zuiver is en ik geloof zelfs nauwelijks schadelijk is voor de longen. Doelstelling is dus vooral de gezondheid van de cliënten bevorderen op meerdere gebieden. Daarnaast houdt deze behandeling ze van de straat en kunnen ze een project volgen, waarin de cliënt clean kan worden van coke. Heroïnegebruik gaat vrijwel altijd samen met cocaïne gebruik (Bij deze doelgroep).

T.a.v. de familie, geven wij hier en daar wel wat voorlichting. Dit wordt door de casemanager gedaan van de cliënt. Ik zelf heb deze taak niet. Cliënten geven aan of zij het goed vinden dat informatie over hen wordt verstrekt aan bepaalde personen. Zo heeft een enkeling dan ook een contactpersoon. Hier en daar wordt er ook wel is een huisbezoek gepland, om ook eens met de partner te praten. Maar naar mijn idee gebeurd het niet heel veel. Privacy zal daar in ieder geval wat mee te maken hebben.
Er wordt wel geprobeert indien cliënt en partner dit graag willen om zo af en toe eens te praten.

T.a.v. stervensbegeleiding, dit heb ik (gelukkig) nog weinig meegemaakt. Maar hier wordt mijns inziens door de casemanager, maar ook door de verpleegkundige goed mee omgegaan. In 1e instantie regelt casemanager indien nodig alles omtrent de stervensbegeleiding. Verpleegkundigen monitoren en zullen uiteraard ook hun interesse tonen. Natuurlijk zijn er altijd gevallen waarin je denkt, had ik niet meer kunnen doen? Wat dit betreft is het een moelijke doelgroep en moet je vooral ook aan hen vragen wat zij willen, als zij niet willen dat je, je er mee bemoeit, probeer je nog het beste voor hun te regelen etc. Maar uiteindelijk beslist de cliënt zelf over wat hij wel of niet wil..

Ik hoop hiermee een beetje duidelijk antwoord gegeven te hebben...
Als er nog meer vragen zijn hoor ik het wel

Je mag me ook gerust pb'en

**Geplaatst**: 25-06-10 14:10

Geplaatst: 25-06-10 14:10

@ valine..
Ik weet dat opname lastig wordt voor jou vriend, i.v.m. financieële situatie..
Je kunt niet iets regelen omtrent ziektewet?

Gezien jou vriend verslavingsproblematiek heeft en ook moeite heeft om over dingen te praten, is een dubbeldiagnose misschien iets. Hier wordt de patiënt met een psychiatrische stoornis (dit hoeft niet direct ernstig te zijn) en verslavingsproblematiek behandeld. Zo'n behandeling duurt ong. 6 maand.

En anders ambulante begeleiding... Waarin min. 2 keer per week een gesprek is...
Een cokeverslaving is nogmaals echt niet makkelijk af te komen en als ik jou verhaal zo lees lijkt mij opname toch echt de beste uitkomst... (mocht het financieël kunnen)

**Geplaatst**: 25-06-10 14:23

Geplaatst: 25-06-10 14:23

Hoi,
Nee het is helaas niet mogelijk om hem de ziektewet in te krijgen met zijn werk.
Ook heb ik al aangegeven dat hij er zelf meer druk achter moet gaan zetten en niet elke keer met van die k.tsmoesjes moet aankomen.
Mijn schoonzusje werkt bij de GGZ en helaas hebben ze daar geen behandeling voor hem, dit omdat hij niet onder de "probleemgevallen" valt. Hij heeft alles netjes voor elkaar en hij heeft geen psygische stoornis (volgens hun).

Zijn gebruik komt voornamelijk voort uit gewoonte, maar ook uit zijn "problemen". Hij weet niet beter dan dat wanneer hij zin heeft dat ie dan maar kan gebruiken, nu ben ik er ineens en ik steek er een stokje voor. Als we er weer eens woorden over hebben kan hij gerust weken zonder en dan zomaar uit het niets (voor mijn idee dan) zijn neus weer vol scheppen.
Hij heeft vanaf januari tot half maart ook helemaal niks gebruikt en van de 1 op andere dag was het klaar en zat ie als een votje op de bank.
Naar mijn idee heeft hij "psygische" hulp nodig omdat ik denk dat er meer achter zijn gebruik steekt.... als hij echt verslaafd zou zijn dan heeft hij meer nodig dan alleen het weekend denk ik ( hij heeft ook tijden gehad dat hij doordeweeks ook gebruikte hoor).

Ik wacht het nu maar even af tot maandag en dan hoor ik wel hoe de huisarts er over denkt en wat hij voor hulp kan gaan bieden.

Ik geloof ook niet dat hij een psyg stoornis heeft, ik denk alleen dat er dingen in zijn hoofd spelen van voor mijn tijd en dat hij dat geen plekje kan/wil geven en zijn rust zoekt in de coke (maar dat is mijn bescheiden gedachte hierover

)
Iig, bedankt voor het meedenken, ga het wel meenemen in het gesprek met de HA

**Geplaatst**: 25-06-10 14:27

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 25-06-10 14:27

Een verslaving gaat meestal gepaard met een 'psychiatrische stoornis' of in ieder geval dus problemen in je hoofd. En een psychiatrische stoornis gaat vaak samen met gebruik. Dit hoor ik erg vaak en kan ik ook bevestigen...

Kijk je vriend hoeft dan geen psychiatrische stoornis te hebben, maar zijn gebruik komt waarschijnlijk wel voort uit problemen. Dus in dat opzicht lijkt mij een behandeling voor beide problemen erg belangrijk.

Ik maak uit jouw verhaal ook op dat jij dit ook denkt.. En ga daar nooit aan twijfelen. Neem dit ook mee naar de huisarts maandag en laat je niet weer retour naar huis sturen, zonder uitkomsten.

Heel veel succes meid, vind het erg knap van je dat je, je verhaal hier kunt doen en dat je, je vriend constant blijft steunen hierin.

**Geplaatst**: 25-06-10 18:56

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 25-06-10 18:56

Hoi,

Ja het klopt dat ik ook het vermoeden heeft dat er meer speelt in zijn hoofd dan dat ik of wie dan ook kan beseffen.
Dit zal eerst opgelost moeten worden en dan kunnen we verder kijken over het hoe en wat met het stoppen met de drugs. Wel ben ik er van overtuigd dat wanneer hij de problemen in zijn hoofd de baas is en er op een normale manier mee om kan gaan, het drugsgebruik ook een stuk minder zal zijn en het voor hem makkelijker is om helemaal te stoppen.

Tja, ik hou van deze jongen en ik weet dat zijn liefde voor mij ook echt is... er is alleen 1 ding wat tussen ons in staat.

Bedankt voor je reactie's, ik heb er zeker iets aan.

gr Valine

**Geplaatst**: 28-06-10 13:29

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 28-06-10 13:29

En heb je al een gesprek gehad? Hoe ging het?

**Geplaatst**: 30-06-10 09:18

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 30-06-10 09:18

Hey Valine , ik ben ook benieuwd of je het gesprek al hebt gehad
en hoe het nu is ?
en met de rest natuurlijk

**Geplaatst**: 02-07-10 12:13

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 02-07-10 12:13

Hoi,
maandag zijn we naar de huisarts geweest en die heeft hem doorverwezen naar een psygoloog omdat de huisarts ook een vermoeden heeft dat het "dieper" zit bij hem.
Nu is het nog even wachten op de brief van de huisarts en dan kan hij een afspraak maken met de psygoloog en dan zal hij toch eens moeten gaan praten.
Ik heb hem verteld dat het niet makkelijk zal zijn maar dat dit de laatste oplossing en kans voor hem is en dat hij echt zal moeten meewerken hieraan.
Wil en doet hij dat niet dan is het voor mij einde verhaal, ondanks de liefde maar ik wil er niet verder in mee getrokken worden.
Maar ik heb er ondanks alle eerdere loze beloftes wel vertrouwen in....

Groetjes

**Geplaatst**: 02-07-10 12:19

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 02-07-10 12:19

ik heb ook een verslaafd familielid.
wil liever hier niet openlijk op bokt over praten.
(mede omdat ik veel mensen persoonlijk ken op bokt)

ik dacht altijd dat wij 1 van de weinige waren die een verslaafd familielid had, maar dat valt dus wel mee.
na een hele lange tijd gaat het nu eindelijk weer een beetje goed.

**Geplaatst**: 02-07-10 12:21

Geplaatst: 02-07-10 12:21

Mijn mening! nederdland is land waar je je mening vrij mag uiten

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 02-07-10 12:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-07-10 12:23

Geplaatst: 02-07-10 12:23

Dat klinkt niet alleen heel hard, dat is het imo ook.

Hoezo 'zulke' mensen? Mensen met een verslaving zijn nog steeds mensen. Mensen zoals jij en ik, iedereen kan verslaafd raken. En dan ben je het meteen niet meer waard om te leven?
Ik denk dat je -zeker in dit topic- heel wat mensen kwetst met die opmerking.

**Geplaatst**: 02-07-10 12:28

Geplaatst: 02-07-10 12:28

volbledfan... ik zal het even doorgeven aan mijn vriend wat jij er van vindt.
Het zal hem goed doen om te weten dat er mensen zijn die er zo over denken... het zal hem zeker helpen om van zijn verslaving af te komen.
Als je er zo over denkt, prima maar hou je dan liever uit dit topic.

**Geplaatst**: 02-07-10 13:15

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 02-07-10 13:15

Jammer dat de post meteen verwijdert is, dat is niet echt je mening geven volbloedfan.......

Valine ik wil je veel sterkte wensen en ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen, petje af. Je vriend heeft erg veel geluk met jou.

**Geplaatst**: 02-07-10 13:21

Geplaatst: 02-07-10 13:21

Waarom heb je je post nu verwijderd volbloedfan? Je mag zeker voor je mening uitkomen, maar als je er zo vierkant achter staat hoef je hem toch ook niet te verwijderen als anderen er anders over denken?

**Geplaatst**: 02-07-10 13:22

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 02-07-10 13:22

Ik heb geloof ik iets gemist, en ik geloof ook dat ik het niet erg vind om het gemist te hebben.

**Geplaatst**: 03-07-10 11:30

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 03-07-10 11:30

@ valine: Fijn dat er in ieder geval wat uit gekomen is en mooi dat je het gevoel hebt dat hij er nu echt wat aan gaat doen. Steun zal hij zeker nodig hebben.

Ik denk dat je maar niet moet reageren op mensen die mensen met een verslaving zien als 'zulke mensen'. In mijn omgeving hoor ik ook zo vaak dat het zwakheid is etc. Maar wij weten wel beter toch?

**Geplaatst**: 03-07-10 16:21

Geplaatst: 03-07-10 16:21

@_Anouck: Klopt idd dat ik maar beter niet op die onzin in moet gaan.
Het moet me wel even van het hart dat ik het er wel erg moeilijk mee heb hoor, het komt misschien anders over maar zo is het niet.
Op dit moment loop ik ook een beetje met mijn zieltje onder mijn arm en vraag ik me af of ik er allemaal wel goed aan doe (na een flinke uitbarsting van zijn kant naar mij toe).
Het hele gedoe vreet mijn energie op en ik blijf maar braaf lachen en vrolijk meedoen met iedereen terwijl ik het eigenlijk helemaal niet wil en gewoon eens lekker gaan zitten janken zonder dat iedereen tegen me zegt dat ik hem moet laten vallen en voor mezelf moet gaan kiezen....
Als ik het er met mijn vriend over wil hebben dan trekt ie zich helemaal in zichzelf terug en kan ik beter tegen de hond gaan praten, dan krijg ik eerder een reactie

Morgen hebben we een uitje met de hele vriendengroep en ik zit er al 2 weken tegen aan te hikken... hoe dronken gaat ie worden en kan ie dan nog van de troep afblijven?? Door dit soort dingen is mijn dag bij voorbaat al verziekt...
Pfffffft..... was ik nog maar 8 jaar en mijn enige zorg of sesamstraat wel of niet op tv komt

Naja.. het komt wel weer goed, ik heb even mijn dippie....

groetjes

**Geplaatst**: 03-07-10 18:15

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 03-07-10 18:15

Mijn broer is ook verslaafd..

**Geplaatst**: 04-07-10 19:58

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 04-07-10 19:58

@ valine: Ik kan me helemaal voorstellen dat je het er erg moeilijk mee hebt. Het is ook absoluut niet niks... Je mag hem echt wel een dikke vette schop onder zijn kont geven hoor.. En als je ff lekker wil janken, moet dat ook kunnen toch? Misschien juist wel bij hem.. En je hoeft echt niet altijd je blije gezicht op te zetten. En van je omgeving mag je best verwachten dat ze je opvangen en dat ze niet direct zeggen dat je het maar uit moet maken.

Om je nog tips te geven voor het uitje ben ik waarschijnlijk al te laat voor, hoe was het?

Overigens mag je hier ook altijd spuien hoor!

@ cluni: Wil en kan je er wat meer over vertellen?

**Geplaatst**: 04-07-10 20:53

Geplaatst: 04-07-10 20:53

@_Anouck.... Hij heeft al zoveel schoppen onder zijn reet gekregen dat ie er bij wijze van spreken niet meer op zou kunnen zitten.

Het uitje is verlopen zoals ik had verwacht... hij heeft gigantisch zitten zuipen en had van te voren zijn neus alvast even gepoederd omdat later tegenover iedereen stellig te ontkennen.
Juist doordat het geen prater is kan ik bij hem niet met mijn verdriet en frustraties terecht, gisteren heb ik hem gezegt waar ik mee zat (dat ie weer zou gaan gebruiken) en ik krijg gewoon geen reactie daarop.
Na het uitje is hij op de bank neergeploft om niks meer te zeggen en in slaap te vallen (en daar ligt hij nu nog

)
Op deze momenten zou ik hem het liefst zo'n harde klap voor zijn kop geven dat ie iest heeft om zijn ogen voor te sluiten, maar ja... ik schiet er niks mee op.
Misschien moet ik er ook maar mee stoppen.... ik kan niet meer.....

En morgen krijg ik alle spijtbetuigingen weer

**Geplaatst**: 04-07-10 22:28

Geplaatst: 04-07-10 22:28

mijn broer is 16 en sinds 2006 in de donkere kant van de wereld gekomen zeg maar..
het begon met problemen op school en af en toe wat blowen met vrienden dit is verergerd met zowieso 2 keer per week blowen zo is die in de wereld van het dealen gekomen. mijn ouders gingen in die periode scheiden nouja niet officieel maar in mijn ogen zijn ze dat al wel. allemaal heel leuk aan aardig maar ik en mijn broer hebben er gewoon erg veel moeite mee op de manier hoe dat is gegaan. ik zag dit al een langere tijd aan komen maar mijn broer niet echter hebben we gewoon veel tijd nodig om dit te verwerken en moet ik zeggen dat we het allebij nog steeds niet verwerkt hebben ik denk mede door ons zelf omdat ik niet met mijn ouders er over wil praten en de band met mijn broer gewoon weg slecht is.
in de periode dat het vertelt is is mijn broer sirieus gaan blowen en begon 1 of meerdere joints per dag te roken.aangezien hij erg makkelijk beinvloedbaar is word hij gebruikt door in zijn ogen zijn vrienden om te dealen en de vuile klusjes op te lossen.
er spelen in mijn thuis situatie nog veel en veel meer problemen maar mijn broer denkt dat het blowen zijn problemen vergeet of verminderd.hij wilt niet afkicken en ik durf niet naar mijn moeder zolang hij er is..
allemaal zwaar ingewikkeled

**Geplaatst**: 04-07-10 22:34

Geplaatst: 04-07-10 22:34

Ik heb een familielid dat verslaafd was/is. Hij heeft ook vaak achter tralies gezeten omdat ie auto's jatte etc om aan geld te komen voor drugs.Heel lang is hij op het rechte pad geweest, maar inmiddels hoorde ik van de week dat hij weer eens is opgepakt en dat zijn voorarrest is verlengd met 90 dagen...hij heeft een gewapende overval gepleegd...

Ik verder nooit contact met hem. De laatste keer dat ik hem zag was op mijn bruiloft 2 jaar geleden.

**Geplaatst**: 05-07-10 03:01

Geplaatst: 05-07-10 03:01

Oke, het is dan geen familielid, maar heb meerdere vrienden die echt verslaafd zijn. 1 daarvan is ook opgesloten in een psychiatrische inrichting omdat hij ook leid aan schizofrenie en een andere psychose.

Een andere vriend van mij heeft ook in een psychiatrische inrichting gezeten door overmatig gebruik van paddo's. Hij kwam in een trip, en is er nooit meer goed uitgekomen. Hij kan geen benen van mensen meer zien, hij ziet mensen zweven.

Ik kende die mensen al voordat ze verslaafd werden, het doet mij vreselijk pijn om ze zo te zien.
Ik ontken niet dat ik nooit drugs heb gebruikt, maar ik had nog de controle over mijzelf om volledig te stoppen, mijn vrienden helaas niet.

Ik probeer ze vaak wijs te maken dat clean, echt een veel beter gevoel geeft als je jezelf door de afkickverschijnselen trapt.
Maargoed, zij willen zo blijven leven. Dat zeggen ze ook, ze willen niet eens stoppen, laat staan proberen.

Ik heb kunnen stoppen omdat ik aan mijn familie begon te denken, voelde me zo schuldig,verder is mijn maag en slokdarm van binnen helemaal verrot door de drugs geworden.
In een instelling van jeugdzorg waar ik woonde, stond een tekst op de muur, die mij aan het denken had gezet.

Er stond: Gebruik je omdat je problemen hebt, of heb je problemen omdat je gebruikt?

Ik heb het erg met mijn vrienden te doen, hoop dat ze ooit tegen zichzelf aanlopen en het goede pad opgaan.

**Geplaatst**: 05-07-10 08:31

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 05-07-10 08:31

Ik heb ook iemand in mijn omgeving gehad die verslaafd was aan alcohol en tranquilizers. Diegene is uiteindelijk eraan overleden.
Na 15 jaar met de hulpverlening te hebben geworsteld, kan ik niet zeggen er erg positief over te zijn. Je hebt er gewoon weinig van te verwachten. Je wordt van het kastje naar de muur gestuurd en allerlei beloftes die ze nooit nakomen. Dan hoor je nadat degene overleden is in de buurt zeggen: dat de omgeving er niks aan gedaan heeft! Nee je wil wel, maar waar kan je terecht?

@ Valine: ik zou duidelijk je grenzen stellen, want tussen de regels door lees ik dat het voor jou belangrijker is dan voor je vriend. Hij speelt nog te veel mooi weer. Hij kan zich wel langdurig ziekmelden om opgenomen te worden, maar wil hij dit wel?

**Geplaatst**: 05-07-10 10:16

Geplaatst: 05-07-10 10:16

valine schreef:
@_Anouck.... Hij heeft al zoveel schoppen onder zijn reet gekregen dat ie er bij wijze van spreken niet meer op zou kunnen zitten.
Het uitje is verlopen zoals ik had verwacht... hij heeft gigantisch zitten zuipen en had van te voren zijn neus alvast even gepoederd omdat later tegenover iedereen stellig te ontkennen.
Juist doordat het geen prater is kan ik bij hem niet met mijn verdriet en frustraties terecht, gisteren heb ik hem gezegt waar ik mee zat (dat ie weer zou gaan gebruiken) en ik krijg gewoon geen reactie daarop.
Na het uitje is hij op de bank neergeploft om niks meer te zeggen en in slaap te vallen (en daar ligt hij nu nog )
Op deze momenten zou ik hem het liefst zo'n harde klap voor zijn kop geven dat ie iest heeft om zijn ogen voor te sluiten, maar ja... ik schiet er niks mee op.
Misschien moet ik er ook maar mee stoppen.... ik kan niet meer.....

En morgen krijg ik alle spijtbetuigingen weer

Als ik jou was had ik hem allang schreeuwend van de bang afgeschopt! (Misschien heb je dat ook wel gedaan

) ... Ik begrijp heel goed dat je twijfels hebt aan je relatie en weet ook super goed dat er haast niet mee te leven valt. En dat het super frustrerend is, ik krijg zelfs de kriebels

Misschien hem dat nog maar weer is mededelen en dat wanneer hij er niet mee kapt en niet meer naar je 'luisterd' jij bij hem weggaat, ookal wil je hem eigenlijk niet kwijt. (waarschijnlijk heb je dat ook al vaker gezegd) Desnoods geef je jezelf even een week of 2 rust en kijk je dan aan wat je er mee wilt.. Maar je moet er zelf niet kapot aan gaan!
Ik hoop dat hij voor je wil gaan vechten..