verootjoo schreef:Weet ik... het verschil zit hem in dat het niet MIJN klacht is, dus ook niet MIJN probleem.
En daar reageren mensen op, want dat komt enorm neerbuigend over 
Citaat:
Heb je een klacht, maak je een keuze: is mijn werk belangrijker, of gaat mijn lichaam even voor.
Als het even of incidenteel was is dat nog wel een keuze. Maar als je dat vaker moet doen wordt het al een stuk lastiger - want op een gegeven moment houdt het begrip van je werkgever, je financiele ruimte of je vrije tijd gewoon op.
Citaat:
Dan snap ik niet waarom de hulpverlener zich moet aanpassen... maar goed.
Maar als dat je houding is, is het toch logisch dat mensen ervaren dat je weinig begrip voor hen hebt? Want dat heb je ook gewoon
Tsja... Ik snap wel waarom er dan zoveel frustratie is.
Maar goed. Het ligt uiteraard altijd aan de ander, dat scheelt, hoef je aan jezelf niet te twijfelen